Sen tongda uyg‘onding. Gazga qo‘yding choy.
Bu mehr men uchun emas, hoynahoy.
Sen oppoq ko‘ylakka urasan dazmol.
Bu ishni men uchun qilmog‘ing — mahol.
Uyni supirasan, poklaysan changdan.
Supirib otmaysan meni bu g‘amdan.
Ovqat pishirasan. Mo‘l-ko‘l dasturxon…
Ovqatingni maqtar o‘zga bir inson.
Bolangning ko‘ziga boqib to‘ymaysan.
Sen mening bolamni o‘pib qo‘ymaysan.
Ammo yolg‘iz qolsang egilar boshing —
Ko‘zingdan so‘ramay oqadi yoshing.
Meni sog‘indingmi? Kuydingmi?.. Rahmat!..
Ko‘z yoshing meniki, ko‘z yoshing faqat…
Rasm: Pablo Pikasso, "Dazmollayotgan ayol".
🎨
ZakovArt