Сизлар аввало қўшиқни шеърдан, шеърдан эса нашидани орасини ажратиб олинглар. «Қўшиқ» - шеър ва наср билан овозни кўтариш ва уни севиш билан қувониш (шодланиш). У баъзида мусиқа ҳамрохлигида бўлади. Шеърга мусиқа қўшилиши билан, у шеърнинг маъноси қандай бўлишидан қатъий назар ҳаромдир. Энди хоҳ у Аллоҳнинг динини улуғлаб айтилган нашида бўлса ҳам, агар у нашидага мусиқа қўшилса унда у нашида ҳам мардуддир.
Уламолар истилоҳида қўшиқнинг бир неча исмлари бор. Улар: ўйин-кулгу, ботил, ёлғон, қарсак, хуштак, зинонинг турткиси, шайтоннинг овози, шайтоннинг оҳанги, мунофиқлик манбаси, аҳмоқона ва фожир товуш.
«Мусиқа» (музыка) – юнонча сўз бўлиб, уд, камон, дўмбира, дутор ва шу каби чолғу асбоблари воситасида чиқадиган оҳангдир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Раббим азза ва жалла менга хамр, қимор, дўмбира ва қўшиқ айтишни ҳаром қилди».
_✍ Имом Аҳмад ривояти: 1/274.
_______________________
Усмон розияллоҳу анҳу Аллоҳ таолонинг ўзига берган фазли ва бу гуноҳни қилмаганини билдириб: «Қўшик айтмадим ва айтишни орзу ҳам қилмадим», деди.
_✍ Ибн Аби Осим 2/595.
______________________
Ибн Масъуд розиаллоҳу анҳудан Аллоҳнинг «Инсонлардан шундайлари борки, улар лаҳвал-ҳадисни сотиб оладилар», (Луқмон: 6) деган ояти ҳақида сўрадим. Айтдилар: «Ундан ўзга илоҳ йўқ бўлган Аллоҳга қасамки у ғинодир, қўшиқдир», деб уч маротаба айтдилар.
_✍ Байҳақий «Сунан ал кубро», 1/223. Ҳоким «Мустадрак», 2/411. Ибн Абу Шайба «Мусаннаф», 5/132.
P.S. [Абдуллоҳ ибн Аббос, Абдуллоҳ ибн Умар ва Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумлар ҳам айни сўзни айтдилар. Саҳобанинг сўзи тафсир қилишда ҳужжатдир. Бу тафсир илмида маълумдир. Шунингдек, тобеъинларнинг бир оятнинг тафсирига қилган ижмоълари ҳам ҳужжатдир. Дарҳақиқат, саҳоба ва тобеъинлар «лаҳвал-ҳадис» нинг қўшиқ эканига ижмоъ қилдилар. Уларга ҳеч ким мухолиф бўлмади].
_________________________
«Улардан кучинг еган кимсани овозинг билан қўзғат, уларнинг устига отлиқ ва пиёда лашкарларингни торт, топган мол-давлат ва бола-чақаларида шерик бўл ва ваъда қил. Дарҳақиқат, Шайтон уларга ёлғон нарсаларнигина ваъда қилади». (Исро: 64). Муфассирларнинг имоми Мужоҳид рахимаҳуллоҳ Иблиснинг овозини: «У - қўшиқ, чолғу асбоблари, ботил ва беҳуда нарсалар» - деб тафсир қилди. Даҳҳоқ раҳимаҳуллоҳ эса: «Чолғу асбобларининг товуши» - деб тафсир қилди.
_✍ «Тафсирул Қуртубий», 10/288.
Ҳизбийлар: Содиқ Самарқандий ва Абдуллоҳ Зуфарни гўё ҳизбга туҳмат қилганликда айблаб, товбага чақиришяпти ва обрўсизлантириляпти, субҳаналлоҳ. Нафақат шайх Содиқ Самарқандий ёки устоз Зуфар балки, кимда-ким уларнинг ақийдавий залолатларини ифшо қилса, туҳматчи, КГБ, ФСБ, МХХ, СНБ одами бўлиб қолаверади, хуллас гапирса гап кўп…
Сизлар аввало Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига Махмуд Абдулмўмин тарафидан қилинган бўхтон-туҳматларга товба қилишларинг авло ва вожиб! Ҳар ким ўз олдига адолат тарозисини қўйиб, бир палласига ҳизбийларга ёки бошқа жамоатларга қилинган туҳматни қўйсин, иккинчи палласига эса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига қилинган туҳматни қўйиб, мўминга хос иймону-инсоф ва мўминга хос адолат билан ўлчаб кўрсин! Аслида таҳмат/бўхтон кабира гуноҳлардан ҳисоблансада, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига нисбатан қилинган туҳматнинг ҳисоби Қиёмат кунида оғир бўлади.
Нима сизлар учун ҳизбийларга қилинган "туҳмат туҳмат экан-у", Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига қилинган туҳмат писта пўчоқми?
Сизларга савол:
1. Ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам "Менга Раббим … қўшиқ айтишни ҳаром қилди", деб айтяпти. Махмуд эса 100% кафолот билан қўшиқ/ўлан айтган деб айтяпти. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтган ўлан/қўшиқ қайси?
2. Жаннат башороти берилган саҳобийлардан Усмон розияллоҳу анҳу қўшиқ айтишни гуноҳ санаб "айтмадим ва айтишни орзу ҳам қилмадим", деб айтяпти. Яна Ибн Масъуд, Ибн Аббос, Ибн Умар ва Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумлар Аллоҳ номига қасам ичиб айтяпти. Махмуд эса, саҳобийлар ҳам айтган деяпти. Саҳобийлар айтган ўлан/қўшиқ қайси?
Шариатда ҳалол бўлган мусиқа қайси?
t.me/antibidia
Уламолар истилоҳида қўшиқнинг бир неча исмлари бор. Улар: ўйин-кулгу, ботил, ёлғон, қарсак, хуштак, зинонинг турткиси, шайтоннинг овози, шайтоннинг оҳанги, мунофиқлик манбаси, аҳмоқона ва фожир товуш.
«Мусиқа» (музыка) – юнонча сўз бўлиб, уд, камон, дўмбира, дутор ва шу каби чолғу асбоблари воситасида чиқадиган оҳангдир.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар: «Раббим азза ва жалла менга хамр, қимор, дўмбира ва қўшиқ айтишни ҳаром қилди».
_✍ Имом Аҳмад ривояти: 1/274.
_______________________
Усмон розияллоҳу анҳу Аллоҳ таолонинг ўзига берган фазли ва бу гуноҳни қилмаганини билдириб: «Қўшик айтмадим ва айтишни орзу ҳам қилмадим», деди.
_✍ Ибн Аби Осим 2/595.
______________________
Ибн Масъуд розиаллоҳу анҳудан Аллоҳнинг «Инсонлардан шундайлари борки, улар лаҳвал-ҳадисни сотиб оладилар», (Луқмон: 6) деган ояти ҳақида сўрадим. Айтдилар: «Ундан ўзга илоҳ йўқ бўлган Аллоҳга қасамки у ғинодир, қўшиқдир», деб уч маротаба айтдилар.
_✍ Байҳақий «Сунан ал кубро», 1/223. Ҳоким «Мустадрак», 2/411. Ибн Абу Шайба «Мусаннаф», 5/132.
P.S. [Абдуллоҳ ибн Аббос, Абдуллоҳ ибн Умар ва Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумлар ҳам айни сўзни айтдилар. Саҳобанинг сўзи тафсир қилишда ҳужжатдир. Бу тафсир илмида маълумдир. Шунингдек, тобеъинларнинг бир оятнинг тафсирига қилган ижмоълари ҳам ҳужжатдир. Дарҳақиқат, саҳоба ва тобеъинлар «лаҳвал-ҳадис» нинг қўшиқ эканига ижмоъ қилдилар. Уларга ҳеч ким мухолиф бўлмади].
_________________________
«Улардан кучинг еган кимсани овозинг билан қўзғат, уларнинг устига отлиқ ва пиёда лашкарларингни торт, топган мол-давлат ва бола-чақаларида шерик бўл ва ваъда қил. Дарҳақиқат, Шайтон уларга ёлғон нарсаларнигина ваъда қилади». (Исро: 64). Муфассирларнинг имоми Мужоҳид рахимаҳуллоҳ Иблиснинг овозини: «У - қўшиқ, чолғу асбоблари, ботил ва беҳуда нарсалар» - деб тафсир қилди. Даҳҳоқ раҳимаҳуллоҳ эса: «Чолғу асбобларининг товуши» - деб тафсир қилди.
_✍ «Тафсирул Қуртубий», 10/288.
Ҳизбийлар: Содиқ Самарқандий ва Абдуллоҳ Зуфарни гўё ҳизбга туҳмат қилганликда айблаб, товбага чақиришяпти ва обрўсизлантириляпти, субҳаналлоҳ. Нафақат шайх Содиқ Самарқандий ёки устоз Зуфар балки, кимда-ким уларнинг ақийдавий залолатларини ифшо қилса, туҳматчи, КГБ, ФСБ, МХХ, СНБ одами бўлиб қолаверади, хуллас гапирса гап кўп…
Сизлар аввало Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига Махмуд Абдулмўмин тарафидан қилинган бўхтон-туҳматларга товба қилишларинг авло ва вожиб! Ҳар ким ўз олдига адолат тарозисини қўйиб, бир палласига ҳизбийларга ёки бошқа жамоатларга қилинган туҳматни қўйсин, иккинчи палласига эса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига қилинган туҳматни қўйиб, мўминга хос иймону-инсоф ва мўминга хос адолат билан ўлчаб кўрсин! Аслида таҳмат/бўхтон кабира гуноҳлардан ҳисоблансада, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига нисбатан қилинган туҳматнинг ҳисоби Қиёмат кунида оғир бўлади.
Нима сизлар учун ҳизбийларга қилинган "туҳмат туҳмат экан-у", Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ва унинг асҳобларига қилинган туҳмат писта пўчоқми?
Сизларга савол:
1. Ҳадисда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам "Менга Раббим … қўшиқ айтишни ҳаром қилди", деб айтяпти. Махмуд эса 100% кафолот билан қўшиқ/ўлан айтган деб айтяпти. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтган ўлан/қўшиқ қайси?
2. Жаннат башороти берилган саҳобийлардан Усмон розияллоҳу анҳу қўшиқ айтишни гуноҳ санаб "айтмадим ва айтишни орзу ҳам қилмадим", деб айтяпти. Яна Ибн Масъуд, Ибн Аббос, Ибн Умар ва Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳумлар Аллоҳ номига қасам ичиб айтяпти. Махмуд эса, саҳобийлар ҳам айтган деяпти. Саҳобийлар айтган ўлан/қўшиқ қайси?
Шариатда ҳалол бўлган мусиқа қайси?
t.me/antibidia