Фильтр публикаций


Suhbatlar ko‘pincha kimning qandayligini ko‘rsatib qo‘yadi. Ba’zan esa ayrim suhbatlar bo‘lmagani, kishilarni uzoqroqdan bilib yurganing yaxshiroq ekani haqida o‘ylab qolasan. So‘ngra bu ham bekorga bo‘lmagani, ular bilan masofa saqalash uchun berilgan belgiligini tushunasan. Muhimi, atrofingda haqiqatda samimiy insonlarning borligi, ularni ko‘ra bilishing va qadriga yetishing ham. “Kichkina shahzoda”da kelganidek poyonsiz sahroning ichida yulduzni, hisobsiz yulduzlar ichida gulni ko‘ra bilish...




Репост из: Gazeta.uz — Maxsus kanal
Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
“Sening yoshliging menda boʻlsaydi…”. Olima Odinaxon Muhammad Sodiq tavsiyalari

Gazeta.uz” yoshlar uchun moʻljallangan “Sening yoshliging menda boʻlsaydi…” nomli loyiha boshladi. Unda el-yurt orasida hurmatga sazovor kishilar oʻz yoshligini eslab, hozirgi zamon nuqtayi nazaridan yoshlarga tavsiyalar beradi. Ilk mehmon — olima, Islom shariati va hadis ilmi mutaxassisi Odinaxon Muhammad Sodiq.

Video: https://youtu.be/Izvg5ZxR-Xw

Ziyoda Ramazonova, Ma’murjon Obrahmatov, Shahzod Habibullayev

@gazetauzmaxsus


Репост из: Muhrim / Муҳрим
Buxoro amirlaridan qolgan va bugun foydasi tegayotgan narsalardan biri - bu Sitorai Mohi Xosa majmuasidir. XIX asr oxiri - XX asr boshida Buxoro davlatining ahvoliga havas qilib bo‘lmasa-da, alohida olingan bir maydonda davlat rahbarlari o‘zlari va xotinlari uchun mo‘ljallangan yozgi qarorgohni zo‘r did va xafsala bilan qurgan, pulni ham ayamagan ekan.

Ziyoda Ramazonova Buxorodan tayyorlab kelgan bu safargi material bilan tanishib (avvalgi material “Rossiya imperatori Buxoroga tashrif buyurarmish”, degan gap-so‘z ustida qurib tashlangan Kogon saroyidan edi), Sitorai Mohi Xosadagi “Qabulxona” saroyini o‘z ko‘zim bilan ko‘rish ishtiyoqi battar kuchaydi (bu kamchilikni imkoni qadar tezroq to‘ldirishim kerak).

Ayni vaqtda, bunday tarixiy obidalarga munosabatni to‘g‘rilash kerak. Materialdan keltirilgan ma’lumotlardan xulosa qilinsa, majmuaning ahvoli hozir unchalik ham yomon emas, ammo u bundan-da yaxshiroq bo‘lishi mumkin edi - agar yarimvayronalari to‘g‘ri restavratsiya qilinsa, ta’mirga muhtoj qismlari ustida munosib mutaxassislar ishlasa.

2022-yili Sitorai Mohi Xosada restavratsiya ishlari noto‘g‘ri olib borilishi oqibatida saroylardan birining qator qismlari tarixiy va badiiy ahamiyatini butkul yo‘qotgani, majmuaning badiiy bezaklari, naqshlari, koshinlari nobud qilinib, tarixiy va badiiy qiymatiga jami 28 mlrd so‘mlik zarar yetkazilgani ma’lum bo‘lgandi.

“Tarixiy va badiiy ahamiyatni yo‘qqa chiqarish, 28 mlrd so‘mlik zarar yetkazish”ning oqibati oxiri qanday bo‘lganini bilmayman (Buxoroda keyin bundan battar ishlar bo‘ldi), lekin bunday yondashuv bilan ajdodlar qoldirgan barcha yodgorliklardan mahrum va kelgusida ularni faqat suratlar orqali tomosha qilishga mahkum bo‘lishimiz ehtimoli yuqori.

Borini soz ahvolda asrab qolaylik.


Oʻtgan hafta kompyuterim xotirasi, Google fotosi toʻlib qolgani uchun ishlatolmay qoldim. Boʻshataman deb ehtiyotsizlik qilib, pochtamni oʻchirib yubordim va uni tiklash bilan ovora boʻlib, tezda qilishim kerak boʻlgan maqola vyorstkasini kechqurungacha ham qilolmay, meni oʻrnimga muharririm bajarishlariga toʻgʻri keldi.

Undan avval ish bilan safarda boʻlganimda telefonim tasodifan oʻchib qoldi. Qayta yoqsam, ishlamadi. Har xil usullarni sinab koʻrdim, bilguvchilar faqat bitta yoʻl bilan yoqish mumkinligi, faqat telefondagi barcha narsa oʻchib ketishini aytdi. Oxiri shu ishni qildim. Hamma narsam, hatto ish uchun toʻplagan suratlar, maʼlumotlarim ham oʻchib ketgandi.

Xudo koʻnglimga solgan ekanmi, meni qutqargan ekanmi, bir kun oldin tadbirga aloqadir narsalarning barini Telegramʼga tashlab qoʻygandim, material yozishda shundan foydalandim. Yoʻqsa, xomashyosiz qolib, hech narsa qilolmasdim. U joyga qaytib borish, tashkilotchilar bilan bogʻlanish, hatto internetdan ham batafsilroq maʼlumot topish imkonsiz edi.

Aslida kompyuterni ham, telefonni ham boʻshatish haqida tez-tez xabarnomalar kelar, men esa hafsala qilmay yurardim. Oxirida yoʻqotishlarim koʻproq boʻlgani qoldi. Ikki darsdan keyin ikkisini ham keraksiz narsalardan tez-tez tozalab turyapman. Kompyuterim Korzinkasi shaffof boʻlib qolganini koʻrganda maza qilyapman.

Hayotda ham vaqtidagi ogohlantirishlarga eʼtibor bermay, miyamizni yuklardan tozalab turmasak, soʻnggida oʻzimiz aziyat chekib qolarkanmiz. Oʻylab qarasam, avval bunaqasi ham menda koʻp boʻlgan ekan. Oxirgi paytlar qandaydir sokinroq boʻlib, koʻp narsalarni unutib yuboradigan odat shakllantiryapman. Oxiri baxayr boʻlsin)


Koʻpincha yozgim kelmay tashlab qoʻygan ishlarimni qachondir yozganimda jarayonning oʻzidan shunaqa maza qilaman... Keyin agar shunaqa ish boʻlsa, nega shu paytgacha qilmadim degan savolga javob izlayman. Oʻylashimcha, hech qanday javob izlashim kerak emasdek. Axir har bir ijodkorning qandaydir injiqligi boʻladi. Meniki shu shekilli. Lekin agar boʻyinda hisobdorlik boʻlsa, bu yaxshi odat emas.

P/S: Boshim shlyapmani sogʻindi)


Bolaligimdagi yagona surat. Biz qachon ulg‘aya qoldik, bilmayman. Sog‘liklarida muammolar hamrox bo‘lganini aytmaganda onamning ko‘rinishlari hamon o‘sha-o‘sha. Ularni yana sog‘indim. O‘zi yaqinda keldim, lekin yana borgim kelyapti. Har gal yig‘lab jo‘natadilar, kelganimdan keyin ham 1-2 kun yig‘i to‘xtamaydi. Menga bildirmaganlari qancha, xabarim ham yo‘qdir. Hozir-ku, ehtimol, har doim ham oldilarida bo‘lmaydigan yoshdadirman. Lekin bolalik, o‘smirligim ular bilan kam o‘tganidan afsuslanaman. 12 yoshimdan boshlangan maktab-internat hayoti ularni haftada faqat 1,5 kun ko‘rishga imkon berardi. Agar bola bo‘lib qolsam, o‘sha internatda o‘qiyman deb oyoq tiramas, Siz bilan ko‘proq vaqt o‘tkazardim, Onajon!..


Siz haqingizda yozaman deb so‘z boshladim-u, yig‘lab yuboray dedim. O‘zim ham yo‘lda bo‘lganim uchun bunday qilgim kelmadi. Lekin, albatta, yozaman. Eng yaxshi xotiralar, tajribalar, partnyorlik, kuyunchaklik, ijodkorlik, yaqin do‘stlik uchun tashakkur, Sizga! Ayni damda havo yo‘llarining qaysi nuqtasidasiz, bilmayman, Koreyaga eson-omon yetib oling. Alloh hamisha yaxshi insonlarga hamrox qilsin! Birgalikda tayyorlashga ulgurmagan, yuragimizda qolib ketgan materiallarni tayyorlashni nasib etsin! Sizni yaxshi ko‘raman.

https://photos.app.goo.gl/MxjHZFMAFwSduMUY7


Репост из: Nodirabegim
суришга ёруғ хаёл йўқ
кўрарга ширин туш.

қатортол, тор хона
ва кенг юрагим
она сўзлаб берардинг эртак
эски афсона
дераза ортида
кўхна чинор чўзар қўл
ёвуз қора иблисдек
солар эди ваҳм
мен тонг қачон отар деб
пайғамбарлар тарихин
тинглаб сендан
овунардим
хусусан
пайғамбарнинг кўксини ёриб
юрагини ювишганини
поклашганини
сўнг қайта жойлашганини
такрор такрор сўрардим сендан
она чайилган юракда мудом
эзгу хаёл
пок ўйлар
ёқимли тушлар
кезинса керак.
сергели, кенг хона
ва тор юрагим билан
менга эртак эмас
ҳақиқат айтинг деб бўзлайман
она ҳозир кўксим ичида
не борлиги билмайман
эшитмай қўйганман шивирларини
агар уни ёргани келса
оқ либосли элчилар
балки топарлар қурум
на ювилади
на чайилади
фақат кулдек хонамга
сочилиб кетиши мумкин

аниф


Kichkinaligimizda odamlarni faqat yaxshi yoki yomon belgisida o‘lchaymiz. Ulg‘aygan sari o‘zimiz noto‘g‘ri deb bilgan ishlarni qilib qo‘yganimiz, haqiqatdan yaxshi insonlarning ham xato qilganini ko‘rib, yaxshi va yomon orasi juda qisqaligini anglab boraverarkanmiz. Keyinchalik ko‘rganlarimizda hayratni kamaytirib, ularning o‘rnida bo‘lib qolmaganimiz uchun shukr qilib, Allohdan to‘g‘ri yo‘ldan adashtirmasligini so‘rab kifoyalanishni boshlarkanmiz. Ilohim hamma, hamisha O‘zining doimiy islohida bo‘lsin.




Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Umrimda birinchi marta chalib koʻrdim))🙂‍↕️Katta boʻlsam, uyimda pianinom boʻladi, Xudo xohlasa:))




Yangi yilda blender sovgʻa qilishgandi, endi pishiriqlar uchun bitta alohida tova olsam, muammo hal degandim ichimda. Bugun blinchik uchun qulay tova sovgʻa qilishdi. Oʻziz eʼtiborsiz qoldirib, oxirgi oʻringa qoʻyadigan ehtiyojlarni kutilmaganda boshqalar sabab amalga oshishi qanday yaxshi)) 🙂‍↔️


Репост из: Gazeta.uz — Maxsus kanal
Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Oy materiali: “Dok-1 Maks” qurbonlari xotirlangan material qanday tayyorlandi?

Gazeta.uz” “Oy materiali” podkastini davom ettiradi. Tahririyat jamoasi “Dok-1 Maks” fojiasi qurbonlari va jabrlanuvchilari portreti tasvirlangan materiallar qanday tayyorlangani haqida oʻz tajribalari bilan boʻlishdi.

Video: https://youtu.be/xIdjXnWMzGI?si=6uo2SezmllVCP8PW

@gazetauzmaxsus


Yaqinda chiroyli sabablar bilan chiroyli duolar oʻrgandim. Ularning biridan qismcha yozgim keldi.

“Ey dillardagi narsalarni bilguvchi Zot! Allohim! Meni zulmatdan nurga chiqargin. Allohim! Sendan rahmating vojib boʻlishini, magʻfiratingga sabab boʻlishini, har bir gunohdan salomatlikni, har bir yaxshilikdan bir nasibani, jannatga erishib, doʻzoxdan najot topishni soʻrayman. Robbim!

Meni bergan rizqingga qanoatli qil va menga bergan neʼmatingda baraka ber. Qoʻlimdan ketgan har narsaning oʻrniga, Oʻz huzuringdan yaxshirogʻini evaz qilib ber”.


Abduqador Husanov “Manchester City”ga oʻtishi sharofati bilan hamma ijtimoiy tarmoqlarimdan shu bolaning oʻyinlari, bonusiga u oʻtgan klub haqida maʼlumotlar chiqib kelaverib, endi “Manchester City”ning tappa-tayyor muxlisi boʻldimov)). Avvallari odamlar nima uchun futbol koʻrishlari, nima uchun muxlislik qiladigan jamoalari yutganda dunyoga sigʻmay ketar darajada quvonib, yutqazganda oʻzlarini qoʻyarga joy topolmay siqilishlarini uncha tushunmasdim — men futbolga tushunmayman-da deb qoʻyardim.

Hozircha atigi bir marta chala-chulpa bir oʻyin koʻrib, 15 kunlardan beri qiziq, kulguli, qaygʻuli oʻyinlar reelsʼini kuzatib, futbol haqida juda koʻp gapiradigan hamkasblarning gapini tinglab, anglaganim shu boʻldi: futbol odamlarga hissiyot berarkan. Bu shunday hissiyotki, uni sen bilan bir paytda millionlab insonlar xuddi sen kabi tuyishi mumkin ekan. Dunyoning narigi burchagidagi kimdir sen quvongandek quvonadi, sen ogʻringandek ogʻrinadi. Axir iztiroblar ham, quvonch ham bir paytda shuncha odamni birlashtirishi kamdan-kam boʻlsa kerak.

Hozir bildim, futbolchilar ham shuning uchun oʻynasharkan. Odamlarga hissiyot berish uchun. Shu paytgacha oʻzlari yaxshi koʻrganlari uchun, jamoalari yutishi uchun oʻynashsa kerak deb yurarkanman chogʻi Pep Guardiolaning mana bu nutqidagi parcha juda yoqib qoldi.

“Odamlarning qarshisida oʻynashimiz qanday sharaf? Ular sizga hayotlarining 95 daqiqasini beradi. Siz ham ularga 95 daqiqa davomida bor hayotingizni bagʻishlaysiz... Ochigʻini aytganda, bu klub uchun qilgan ishlarimizni ʼnormalʼ deb hisoblaysizmi? Uylarini isitishga pul yetmayotgan boʻlsa-da, bizni kuzatish uchun uzoq yoʻl bosib kelgan muxlislarimiz uchun buni 'normal' deb oʻylaysizmi? Yigitlar, mening jamoam bunday emas!”

Mayli, oʻzimcha bir nimalar dedim. Hayotimda, qiziqishlarimda sodir boʻlgan bir yangi mashgʻulotdan xulosacha yozib qoldiray dedim shekilli. Muhrim aka bolaligida futbol gazetalari oʻqigan odamlarning dunyoqarashi boshqacha boʻladi, kamida geografiyani biladi-da degandilar. Bu yogʻiga Cityʼnikidan boshqa oʻyinlarni koʻramanmi, yoʻqmi bilmayman-u, futbol sharhlari oʻqib tursam kerak. Endi mengayam futbol muxlislari “Welcom to the club” deyishsa, toʻgʻri kelsa kerak-a?)


Umrimda birinchi marta futbol ko‘rdim)


Barakada gap ko‘p. Ko‘pincha pulim, o‘rganayotgan narsam, ishim barakali bo‘lishini so‘rarkanman-u, vaqtimning barakasini o‘ylab ko‘rmagan ekanman.

20 kun shunday tez o‘tdiki, shunday natijasizki...Aqalli oldimdagi bitta rejamni hali tugatolganim yo‘q. Bo‘lmasa, faqat o‘shani ustida ishlayapman. Sanani ko‘rib siqilib qoldim. Shuncha ishga qachon ulgurarkinman endi?

Hammadan yashirinib qolgim kelyapti. Afsuski, o‘zimdan qocholmayman.



Показано 20 последних публикаций.