Фильтр публикаций


Abduqador Husanov “Manchester City”ga oʻtishi sharofati bilan hamma ijtimoiy tarmoqlarimdan shu bolaning oʻyinlari, bonusiga u oʻtgan klub haqida maʼlumotlar chiqib kelaverib, endi “Manchester City”ning tappa-tayyor muxlisi boʻldimov)). Avvallari odamlar nima uchun futbol koʻrishlari, nima uchun muxlislik qiladigan jamoalari yutganda dunyoga sigʻmay ketar darajada quvonib, yutqazganda oʻzlarini qoʻyarga joy topolmay siqilishlarini uncha tushunmasdim — men futbolga tushunmayman-da deb qoʻyardim.

Hozircha atigi bir marta chala-chulpa bir oʻyin koʻrib, 15 kunlardan beri qiziq, kulguli, qaygʻuli oʻyinlar reelsʼini kuzatib, futbol haqida juda koʻp gapiradigan hamkasblarning gapini tinglab, anglaganim shu boʻldi: futbol odamlarga hissiyot berarkan. Bu shunday hissiyotki, uni sen bilan bir paytda millionlab insonlar xuddi sen kabi tuyishi mumkin ekan. Dunyoning narigi burchagidagi kimdir sen quvongandek quvonadi, sen ogʻringandek ogʻrinadi. Axir iztiroblar ham, quvonch ham bir paytda shuncha odamni birlashtirishi kamdan-kam boʻlsa kerak.

Hozir bildim, futbolchilar ham shuning uchun oʻynasharkan. Odamlarga hissiyot berish uchun. Shu paytgacha oʻzlari yaxshi koʻrganlari uchun, jamoalari yutishi uchun oʻynashsa kerak deb yurarkanman chogʻi Pep Guardiolaning mana bu nutqidagi parcha juda yoqib qoldi.

“Odamlarning qarshisida oʻynashimiz qanday sharaf? Ular sizga hayotlarining 95 daqiqasini beradi. Siz ham ularga 95 daqiqa davomida bor hayotingizni bagʻishlaysiz... Ochigʻini aytganda, bu klub uchun qilgan ishlarimizni ʼnormalʼ deb hisoblaysizmi? Uylarini isitishga pul yetmayotgan boʻlsa-da, bizni kuzatish uchun uzoq yoʻl bosib kelgan muxlislarimiz uchun buni 'normal' deb oʻylaysizmi? Yigitlar, mening jamoam bunday emas!”

Mayli, oʻzimcha bir nimalar dedim. Hayotimda, qiziqishlarimda sodir boʻlgan bir yangi mashgʻulotdan xulosacha yozib qoldiray dedim shekilli. Muhrim aka bolaligida futbol gazetalari oʻqigan odamlarning dunyoqarashi boshqacha boʻladi, kamida geografiyani biladi-da degandilar. Bu yogʻiga Cityʼnikidan boshqa oʻyinlarni koʻramanmi, yoʻqmi bilmayman-u, futbol sharhlari oʻqib tursam kerak. Endi mengayam futbol muxlislari “Welcom to the club” deyishsa, toʻgʻri kelsa kerak-a?)


Umrimda birinchi marta futbol ko‘rdim)


Barakada gap ko‘p. Ko‘pincha pulim, o‘rganayotgan narsam, ishim barakali bo‘lishini so‘rarkanman-u, vaqtimning barakasini o‘ylab ko‘rmagan ekanman.

20 kun shunday tez o‘tdiki, shunday natijasizki...Aqalli oldimdagi bitta rejamni hali tugatolganim yo‘q. Bo‘lmasa, faqat o‘shani ustida ishlayapman. Sanani ko‘rib siqilib qoldim. Shuncha ishga qachon ulgurarkinman endi?

Hammadan yashirinib qolgim kelyapti. Afsuski, o‘zimdan qocholmayman.




Tun, hamma yoqda tinchlik. Uyimizdagi devorda osigʻliq turgan katta, sariq soatning baland chiq-chiqi kompyuterim klavishlarining bosilishi bilan hamohang boʻlyapti. Bunaqa yozish zavqini faqat uyimizda topa olaman. Ayniqsa, yozda – derazalar ochiq boʻlganda, bu ovozlarga tabiatning kuyi ham qoʻshilganda...


Umid qilamanki, barcha tartibsizliklarim 2024-yilda qoldi. Bunisi oxirgisi bo‘lar. Yana poyezd yurishiga bir necha daqiqa qolganda yetib keldim. Aslida ertaroq kelgandim, vagonga chiqish yo‘lida ikki marta adashib, naq 5 marta zinadan tushib-chiqibman. Eskalatorlar o‘chiq ekan, o‘zi hech ishlamaydi shekilli. Xay mayli, o‘pkam qo‘limga tushib ketmaganiga shukur!

Ha-ya, nazoratchilar o‘zbekcha gapirmagunimcha yana chet ellik deb o‘ylashdi. Toshkent-Buxoro, Buxoro-Toshkent yo‘nalishidagi poyezdlarda odatda yo singapurlik, yo hindga ayalanaman. Qizig'i, Buxoroning tarixiy obidalarida aylanib yursam ham kelib inglizcha, arabcha gapirishadi, keyin o‘zbekligimni bilib, "Iye, biz turist deb o‘ylabmiz" deyishadi. Bu safar shunaqa bo‘lsa, sir boy bermayman xay. Kettim.


Репост из: Gazeta.uz - O‘zbekiston yangiliklari
“Dorisiz jannatlarga ketgan bolalar”. “Dok-1 Maks” ishi qurbonlari xotirasiga bag‘ishlanadi

“Dok-1 Maks” ishi — O‘zbekistonni larzaga solgan hodisa. Uning asoratlari dori-darmon, tibbiyot, huquq-taribot kabi sohalar uchun ham og‘ir sinov bo‘ldi. Fojiaga ikki yil to‘lishi munosabati bilan “Gazeta.uz” shu dorilar sabab vafot etgan 68 bolaning so‘nggi kunlarini yodga oladi — ular unutilmasligi kerak.

https://www.gazeta.uz/oz/2024/12/29/dok-1-maks/

Telegram | Instagram | YouTube


Eng yaxshi ko‘rgan suratingni yig‘ib, termulib o‘tirish ajoyib his berarkan:) Mo‘jizacha uchun Shahnoza opaga rahmat!

Kanalchamdan ham shu suratni necha yildirki o‘zgartirmayman. Dilruh olgan. Aloraxon sharafiga shu yerda tursin.


Ofisga kelsak, shunaqa kayfiyat 🫠


Kishi ulgʻayavergach insonlar orasidan ota-onasi, opa-akasi, oila aʼzolariga yanayam yaqin boʻlib boraverarkan. Menda bu his oʻtgan yildan boshlangandi, bu yil yanayam oshganini sezyapman.

22 yoshdan keyin har tarafga shoshib yurgan hayotim deyarli bir oqimga tushdi, oʻqishni bitirib, asosiy fokusim faqat ishga yoʻnaldi. Doʻstlar bilan aloqalar kamaydi: yo turmush qurishdi, yo shaxsiy hayotlari, tashvishlari bilan andarmon boʻlishdi. Bir muddat atrofda hech kim qolmagandek his qildim, keyin doiram sanoqli insonlar, yaqin hamkasblardan iborat boʻlib qoldi.

Mehrim ota-onamga koʻproq tortyapti, ular haqida koʻp oʻylashni boshladim. Har kuni gaplashganda ularning nimadandir xursandligi, sogʻ-salomat ekanliklarini bilish — meni xotirjam qiluvchi asosiy narsalardan biriga aylandi.

Ertaga uyimizda kattaroq tadbir. Bu hafta ish kuni seshanbadan boshlanganiga men tadbirni hali indinga boʻladi deb yurgandim, lekin ertaga ekan.

Hozir hamma farzandlar, nevaralar, qarindoshlar bizni uyda. Onam bilan gaplashib, birinchi marta oilaviy tadbirimizga borgim keldi. Avvallari uncha xohlamas, parvo qilmas edim. Qaniydi uyda boʻlib qolsam dedim! Bari intiqliklardan boʻlak his ekan bu.


Репост из: ?Usmon Azim
Йиқилдингми?... Кўзларингда
Бунча алам,
Бунча алам!
Усту боши чанг кўрмаган,
Дард кўрмаган
Эрка болам!
Шиддатингнинг шамолига
Ҳушинг бир зум
Шайдо бўлди...
Менинг равон йўлларингда
Бу тош қайдан
Пайдо бўлди?
Еки ақлинг кетганмиди,
Энди тошлар
Қолмаган деб?
Лаънатладинг, болам мени
Йўлдан тошни
Олмаган деб...
Эрка болам, кечир мени,
Оқсуягим,
Мурувват қил!
Тошли-тошли бу дунёда
Майсадай хор
Яшадим, бил.
Тошлар билан кураш тушдим
Кураш бекор
Кетмагандир,
Қолган бўлса бирор зил тош,
Болам, кучим
Етмагандир...


Усмон Азим


https://telegram.me/usmon_azim


Репост из: 𝐅𝐚𝐫𝐨𝐡𝐮𝐧
Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Ba’zi insonlarning qalbida oʻzimizga uy qurdik.

Ba’zi uylarga sigʻmadik..
Ba’zi uylar juda katta edi, ichida yolgʻiz qoldik.
Ba’zi uylar orzu edi, boshimizga balo boʻldi.
Ba’zi uylar zulmat edi, orzularimiz barbod boʻldi.
Ba’zi uylardan chiqdik va aslo qaytmadik.
Ba’zi uylarga hech qaytolmadik, chunki boshqa joylarda sarson boʻldik..
Ba’zi insonlarning ichidagi uylarni ta’mirladik va ba’zan ta’mirlagan uylarimizning eshigidan ham kirolmadik..
Insonlarning ichidagi ba’zi uylarni yoqib yubordik..ichida oʻzimiz ham bor edik.


Qahramonim axborot texnologi. Kasbi bilan tarixni uygʻunlashtirib, Oʻzbekistonda avval boʻlmagan ajoyib loyihani boshlagan. Bir savolimga javobi juda yoqdi.

— Kasbingizdan mutlaqo yiroq sohada bunday tashabbusni boshlashdan oldin qoʻrqmaganmisiz?

— Agar siz biror sohada maʼlum miqdordagi bilimga ega boʻlsangiz-u, lekin men mutaxassis emasman-ku deb qoʻrqib, ezgu niyatdagi qandaydir ishingiz, loyihangizni boshlamay tursangiz, dunyo ham, jamiyat ham qandaydir yangilikdan bebahra qolishi, oʻzingizning ham hech bir ishingiz oldinga yurmasligi mumkin. Bilimingiz boʻlsa, shijoatingiz boʻlsa, qoʻrqmay qadam bosish kerak. Beayb Parvardigor, xatolik boʻladi, xatoni oʻz vaqtida tuzata olish ham ham katta ish. Tinch yursak, hayot zerikarli boʻladi-ku. Yaxshi maʼnoda chegaralarni buzish kerak.


Baʼzi mavzularni yozish uchun rostan tayyor boʻlish kerak shekilli. Avvalroq olgan yana bir intervyuyim oʻzimga yoqmagandi, muharririm “qanday boʻldi?”, deb soʻrasalar, “boʻladi” deb, ichimda “naridan-beri” deb qoʻygandim. Shu bilan yozishga hech koʻnglim boʻlmay yurgandi. Hozir shu materialning ustida ishlab turib, “buncha zoʻr maʼlumotlar, zoʻr hikoya chiqarkan-ku”, deb oʻtiribman. Orada qilgan ishlarim, tarixiy mavzulardagi koʻrgazmalarni yoritganimning oʻrni boʻlsa kerak bunda.

Nimadir nimagadir sabab boʻlarkan-da. Koʻrgazmalarga borishni uncha xohlamasam ham bu jarayonda oʻrganganlarim oʻzim uchun sevimli yoʻnalishdagi ishlarni yanada yaxshiroq bajarishda yordam berayotganini sezib boryapman.


Репост из: Gazeta.uz — Maxsus kanal
“Terim — biz uchun prezident archasidek gap”

Bekobod yaqinidagi Avangard — qahramonlar qishlog‘i. Unda yarim tunda terimga chiquvchi otaxonlar, o‘g‘lidan yashirincha paxta teruvchi onaxonlar, terimga ham, uy ishlariga ham birdek ulguruvchi superkelinchaklar va hammasiga bosh-qosh “Temir xotin” bor. “Gazeta.uz” ularning turmushi va orzu-umidlari bilan tanishdi.

Maqola bilan quyidagi havola orqali tanishishingiz mumkin:

https://www.gazeta.uz/oz/2024/11/30/paxta/

Ziyoda Ramazonova, Abdullo Yodgorov, Madina A'zam

@gazetauzmaxsus


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram



Показано 17 последних публикаций.