Аббос Рахмонов |Личный блог

𝑹𝒆𝒆𝒍𝒔𝒍𝒂𝒓 “𝒇𝒐𝒚𝒅𝒂𝒍𝒂𝒓𝒊”

Asr kasalligiga aylangan, Instagram va Youtube tarmoqlarida qisqa vaqtli reelslar koʻrish vaqti oxirgi paytlarda oʻzimda sal oshib ketganini payqagan edim. Qoʻlim boʻshadi deguncha Instagramga kirib ketish avtomatik boʻlib qolibdi.

Qisqa shakldagi bunday reelslarning zarari haqida bir marta oʻqib qolgan edim. Bunday videolarni insonga 2 xil zarari mavjud (men bilganim):

- agar siz 1 soatda 60 xil video koʻrsangiz va ularning mavzulari turli xil boʻlsa, masalan bittasida ibrat, bittasida drama, bittasida komediya va h.k bu insonga bir soatda 60 xil hissiyot beradi. Bu juda yomon koʻrsatgich boʻlib, keyinchalik bu insonning uncha buncha narsadan ta’sirlanmasligiga sabab boʻladi.

Buni isboti sifatida bir misol keltirsam. Yoshligimda 7-8 sinf ekanimda “Rux 5:13” kinosini koʻrganimda salkam bir oy koʻchaga chiqa olmas edim.
Hozirgi 5-6 sinf qizlarim kino qoʻyib beraman desam bundan besh battar kinolarni koʻraylik deb soʻrashadi va qizigʻi koʻzini chirt yummasdan koʻradi. Bazi sahnalarida oʻzim hattoki qoʻrqib ketaman. Hissiyot yoʻqolishini shundan sezganman. Keyinchalik bu bolalarda mehr shafqat, rahmdillik, xursandchilik kabi tuygʻularni yoʻqolishiga, hayotda nima qilsa ham maza topa olmasligiga olib keladi.



-reelslar koʻrish insonni diqqatini kamaytiradi. Qisqa ma’lumotga oʻrgangan miya uzun infolarni qabul qilgisi kelmaydi. Buni shaxsan oʻzim 2 ta holatda koʻrdim.

1. Hali koʻp boʻlmadi deb mana 4 oydan beri birorta kitob tugatmadim. Birini olsam bu katta, birini olsam bu zerikarli kabi bahonalar bilan yopib qoʻyaverdim. Yaqinda qisqa maqolalar berilgan va oldindan oʻzim qiziqqan kichkina kitob oldim va hatto shuni ham qisqa maqolalarini oʻqishga sabrim yetmayapti

2. Telegramda kuzatib boradigan, oʻzim shaxsan taniydigan insonlarni bloglarini vaqt oʻtgan sari oʻqishni kamaytirdim. Postlar oʻsha oʻsha hajmli, ammo hozir oxirigacha oʻqimasdan zerikib chiqib ketadigan odat chiqaribman.

Yaqinda bir pullik kanalga qoʻshildim va uyerda faqat matnlar bilan ishlashadi, uzun insholar koʻrinishida turli mavzular yoritib boriladi. Bugun ovozli chatda shu haqida gap ketganda miyamda bir narsa BOOM boʻldi. Haaa toʻxta, kitob oʻqimayotganingni, foydali postlarni oxirigacha oʻqimayotganingni hammasiga sabab shu instagram ekandaaa, dedim oʻzimga oʻzim.

Bilardim shuni natijasi shunga olib borishini, nazariy jihatdan. Ammo insonmizki toki boshimiz borib devorga urilmaguncha xatoyimizni birov aytsa ham koʻrmaymiz.

Menku mayli kechroq boʻlsa ham tushunib yetdim, ammo bolalar hali beri tushunib yetishmaydi, biz kattalar ularni bu botqoqdan qutqarishda turtki boʻlishimiz zarur nazarimda. Ammo buni soʻz bilan emas, amal bilan koʻrsatishimiz kerak. Kattalar ham shu kabi reelslarni kamaytirishi, bolalarni koʻz oʻngida imkoni boricha koʻrmasligi yaxshi ta’sir koʻrsatadi.

Xulosa: xato sodir boʻlgandan keyin natija bilan ishlash emas, sabablar bilan kurashish foydaliroq.

@abbosbek_rakhmonov

𝑬𝒍 𝒒𝒂𝒕𝒐𝒓𝒊

-Amaki, toʻy qilyatudik boqayotgan buqangizni sotmaysizmi?
-Sotaman;
-Qanchaga?
-El qatori 9 million, 100 kiloga yaqin goʻsht beradi
-Amaki bir qishloqdanmizku, 6 millionga bermaysizmi?
-Yogʻe, buni 1 yildan beri boqaman, necha tonna yemga pul sarfladim, toʻgʻri kelmaydi

-Shaxboz aka, ertaga uyda bir kunlik ish bor, qilib bermaysizmi?
-Qilamiz uka
-Qancha boʻladi?
-El qatori, uka, kuniga 150 ming;
-Aka bir qishloqdanmizku? 100 ming beray?
-Yo uka to’gʻri kelmaydi, kuniga kam bu


-Yanga, pomidor nech pul?
-Shu, el qatori kilosi 10 ming;
-Qoʻshnimizku, kilosini 7mingdan beravering
-Yo toʻgʻri kelmaydi, buni yetishtirguncha issiqxonada necha oylar ishladim;

-Qobil togʻa, moshinani ishi chiqib qoldi, tuzatib bering;
-Mayli, 300 ming bo’ladi;
-Togʻa, begonamasmizku, 200 minglar beraman;
-Yo toʻgʻri kelmaydi, tirikchilik shundan uka, tashvish, xarajatlar koʻp



-Abbos uka, kurs oʻtyapsan ekan, bizni oʻgʻilchani ham oʻqitib ber;
-Boʻldi aka oʻqitamiz;
-Bu narxlari qancha, oyiga?
-El qatori aka, oyiga 300 ming;
-Exxe, sal kelishtir uka 200 beray, bir qishloqdanmizku;
-Toʻgʻri kelmaydi aka, ota onam shu holimga kelgunimcha 8 yil oʻqitib qancha millionlarni sarflashgan, oʻzim necha yillarni sarflab oʻqiganman;
-Endi mayli kelishtiraver, bolalarimiz ham oʻqiymiz deyishyapti, qiynalib qolmaylik biz ham
-Aka bizni ham ota onamiz qiynalib oʻqitishgan, ularni mehnatini arzonga sota olmaymiz, uzr

Hammaga oʻzi sarflagan vaqti va investitsiyasi qadrli, dehqonga ham, chorvadorga ham, ustaga ham, mardikorga ham

Shu bilan bir qatorda USTOZLARGA ham…

Xulosa oʻzingizdan?!😉

@abbosbek_rakhmonov

𝙆𝙞𝙘𝙝𝙞𝙠 𝙩𝙖𝙟𝙧𝙞𝙗𝙖

Tajribam davomida kattalar bilan birgalikda yosh bolalarga ham dars berib kelganman. Bir necha joyda kichkina bolalar bilan ishlash jarayonida ustozlar va ota onalar doim bir xil fikr aytishardi: “Ustozi sizni bolamiz juda yaxshi koʻradi, qaysi darsdan qolsa ham siznikidan qolmaydi, uyda ham sizni koʻp eslaydi” Sababini koʻp oʻylaganman va bir kun oʻqiyotgan kitobimdan javob topdim…

Deyl Karnegining doʻst orttirish va insonlar bilan toʻgʻri aloqa shakllantirish haqidagi kitobida shunday jumla kelgan edi: “Insonlar ularni eshitgan odamlarni yaxshi koʻrishadi, garchi bir suhbatda faqat oʻzi gapirsa ham, suhbat yakunida juda ajoyib suhbat boʻlgani va hamrohi juda yaxshi suhbatdosh ekanini aytadi va xayrlashadi”

Ustoz, Alisher amakim borlarku, siz tengi, kecha moshina oldilar…Kia K5
Men: Vauv, qanaqa rangidan?

Ustoz kecha buvimni koʻrishga qishloqqa bordim, katta mehmondorchilik boʻldi
Men: ajoyibku, nimalar olib keldingiz bizga qishloqdan?

……………….

Bolalar ularni eshitayotganlaridan yanayam zavqlanib, toʻlib toshib gapirishadi va oxirida: “ustoz siz zoʻrsizde, bizni hamma gaplarimizni, dardlarimizni erinmay eshitasiz”,- deyishadi

7-12 yoshda bolalarning gapiradigan gaplari juda koʻp boʻladi. Ayni shu davrda bolani sabr bilan eshita olgan, uni gaplariga jonli qiziqish bildira olgan ota onalar kelajakda ham farzandi bilan mustahkam aloqa oʻrnata olishadi. Ustozlar bolalar ularni eshitishi uchun avval bolalarni ham eshitishni bilishi muhimdir. Shu uchun avval ularni yaxshilab eshitsangiz, keyin sizga ham shunday munosabat qaytadi.

Hayotda bunaqa holatga sanoqli marta duch kelganman, avval bilmasdan amaliy qoʻllab yuraman, keyin nazariyani oʻqib yana ham mustahkamlab olaman.

Sizdachi shunaqa tajribalar boʻlganmi? Izohlarda yozib qoldirsangiz xursand boʻlamiz😇

@abbosbek_rakhmonov

𝑴𝒖𝒂𝒎𝒎𝒐 𝒆𝒎𝒂𝒔 𝒃𝒖

Garchi asl kasbim o'qituvchi bo'lsada odatda turli xil ishlarni qilib ko‘raveraman, bekorchilik va qiziquvchanlikdan boʻlsa kerak. Toshkentda bekorchilikda yetkazib berish xizmatida ishlab koʻrganman, hozir zerikkanda taksi qilib turaman. Odamlar bilan gaplashishni yoqtirganim uchun ularga koʻp savollar beraman. Eng koʻp beradigan savolim nima ish qilasiz va ishingizni yaxshi koʻrasizmi deyish boʻladi. Odatda oʻz ishidan rozi va yaxshi koʻrib qiladiganlar juda kam, aksariyati bu ishni topguncha bir necha ish qilib koʻrib keyin oxirida shunisida toʻxtagan.

Statistika boʻyicha kasb tanlashning oʻrtacha yoshi 21-23 yosh hisoblanadi…
Aytishingiz mumkin 23 yoshgacha kasb tanlamay yuradmi deb?
Yoʻq albatta! 23 yoshgacha hayotizda uchragan kasblarni qilib koʻrasiz

Oʻzim misolimda sanab beraman:

1. Mardikorlik qilib koʻrdim
2. Choyxonada ishlab koʻrdim
3. Oʻqituvchilik qilib koʻrdim
4. Oʻquv markazi ochib rahbarlik qilib koʻrdim
5. Youtubeda kontent qilib koʻrdim
6. Chayqovchilik qilib koʻrdim
7. Yoshlar uchun motivatorlik ham qilib koʻrmoqchi boʻlganman😄
8. Doʻkon ochib sotuvda ham qatnashib koʻrdim.
9. Taksi ham qilib koʻrdim

Asosiy tanlaganim oʻqituvchilik boʻlgan va shu kasbdan keyin rahbarlik qilib ham zerikkanman va yana dars berishni boshlaganman. Charchadim, endi savdoga oʻtaman deb doʻkon ochdim va yana bir haftada zerikib oʻz kasbimga qaytdim.

Nima demoqchiman: bolalarga tezroq kasb tanla shunga qarab oʻqiysan deb shoshiltirish juda toʻgʻri yoʻl emas, ular tanlashi uchun ularga qiziqqanlarini qilib koʻrishiga vaqt va imkon bering. Qilib koʻrmaguncha oʻziga mos yoki yoʻqligini bila olmaydi…

Shaxsan oʻzim yoshligimda bir marta boʻlsa ham oʻqituvchi boʻlaman deb orzu qilmaganman. Qilib koʻrish orqali xarakterimga mosligi uchun hozircha shu kasbni ustida turibman va yana qilib koʻrishda davom etaveraman.

Bolani oʻrniga odatda ota onalar kasb tanlab ular uchun qaror chiqarishadi. Lekin bola bunga rozimi, yoʻqmi oʻzi bilmaydi.

Nima qilish kerak?

Avvalo bolalar bilan suhbatlashish kerak, qiziqshlarini bilish va undan keyin ustozlari bilan fikrlashib ularning ham fikrini bilish muhim. Soʻngra bir necha variantni tanlab shu kasblarni birin ketin qilib koʻrishiga imkon berish kerak. Ishonavering, oyiga 1000$ topadigan, oʻz kasbini sevmaydigan darturchidan koʻra, daromadi 500$ boʻlgan va oʻzi qilayotgan ishidan mazza qiladigan oʻqituvchi boʻlish bolaning oʻziga ham, jamiyat uchun ham yaxshiroq.

@abbosbek_rakhmonov

𝑼𝒔𝒕𝒐𝒛𝒍𝒂𝒓𝒈𝒂 𝒒𝒐ʻ𝒚𝒊𝒃 𝒃𝒆𝒓𝒊𝒏𝒈

Hadis ilmining sultoni Imom Buxoriy Hazratlarining yoshligida koʻzlari koʻr boʻlgan. Shu sababdan xotiralari ancha yaxshi boʻlib, bir marta eshitgan narsalarini esda saqlab qola olganlar. Onaizorlari farzandini oʻqitish uchun barcha sharoit yaratishga harakat qilgan. Kelajak haqida gaplashishganda Hazratdan soʻrashganda oʻzladi FIQH ilmiga qiziqishlarini aytganlar. Ammo ustozlari qobiliyatlarini toʻgʻri baholab HADIS ilmidan ketishlarini tavsiya berganlar. Hazrat ham ustozlarini gapini qaytarmay shu yoʻlda yurganlar va ushbu sohaning SULTONIGA aylanganlar…

Ota onalar bolam shifokor boʻlsin, dasturchi boʻlsin, ingliz tili ustoz boʻlsin, iqtisodchi boʻlsin va hokazolarni xohlashadi…
Dasturchi yo iqtisodchi boʻladigan bola karrani eplab aytolmaydi, shifokor bolada xotira yomon va hokazo
Bunday bolalardan kelajakda yaxshi mutaxassis chiqmaydi va ertaga butun umr hayotda oʻz yoʻlini topa olmay qiynaladi

Albatta niyat yomon emas, ammo har bir bolaga tanlash huquqi berilishi kerak. Farzand kelajagi uchun ota ona yoʻnalish, kasb tanlab berishi doim ham toʻgʻri emas.

Avvalo bolalarimizdan soʻraylik, nimaga qiziqadi, nima ish bilan shugʻullansa mazza qilib bajaradi…

Agar oʻzlarida aniq javob boʻlmasa ustozlariga murojaat qilaylik. Odatda ustozlar bolangizni qobiliyat va qiziqishlarini aksar holda sizdan yaxshiroq bilishadi…

Shuning uchun chinakam yoshlar uchun kuyunadigan haqiqiy ustozlarga QOʻYIB BERAYLIK…

@abbosbek_rakhmonov

𝑶ʻ𝒛𝒊 𝒐ʻ𝒛𝒊𝒈𝒂 𝒗𝒂’𝒅𝒂

Insonlar birovga bergan va’dasini ustidan chiqishga odatda qattiq harakat qilishadi, sababi oʻrtada oʻzining sha’ni va insoniylik qiymati yotadi. Ammo koʻpincha va’dalar oʻzimizga berilganda muhimlik darajasi eng oxirgi qatorlarga tushib ketadi.

Insonlar nazarida qiymatli boʻlish muhimmi yoki oʻz oʻzimiz oldimizda qiymatli boʻlish muhimmi degan savol paydo boʻldi bugun…

Javob sifatida ikkalasi ham birdek zarur degan xulosaga keldim. Ammo oʻzimizga bergan vadalarni bajarishni yaxshigina yoʻlga qoʻyish uchun nima qilsa boʻladi degan savolga bugun toʻsatdan javob topdim…

Anchadan beri imtihon olishim kerak boʻlgan misollarni tuzishni reja qilaman, ammo qolgan vazifalarni ustun qoʻyib buni ortga surib yuraverdim. Va oxiri oʻzimni majburlab bugun oʻquvchilarimga: “agar keyingi safar imtihon olmasam hammaga bittadan shokolad mendan ” deb va’da qildim.

Endi aniq qilaman, birinchi oʻrinda oʻz qiymatimni tushirmaslik ikkinchi oʻrinda choʻntakka zarar qilmaslik uchun😄 albatta tuzaman

Va dars davomida bugun yana bir savol berildi: “ustoz nega lichniy blog kanalizda yozmaysiz?”
Yozaman deyman, oʻzimga va’dalar beraman ammo oʻsha eski holat…

Tamom bugun mana salkam 150 kishini oldida va’da beraman, haftasiga kamida 2 ta post kanalga yuboraman, agar yubormasam, offlayn meni uchratib yozmaganimni eslatsangiz albatta bitta Snikers mendan…😉 VA’DA

@abbosbek_rakhmonov

Baxt nima?

Bir kuni bir donishmand yosh navqiron bir yigitga baxt nima ekanini koʻrsatish uchun uni bir xonaga olib kiradi. Xonada uzun xontaxta atrofida bir necha kishilar va oldilarida shoʻrva bilan uzun sopli(dasta) qoshiq bor. Ularga shoʻrvani ichish buyuriladi. Ular birin ketin oʻzlari pala partish ustlariga dasturxonga to'kgan holatda shoʻrvani oʻzlari ichishga urinishadi va xunuk bir manzarani yaratishdi.
Donishmand yigitni xuddi shunaqa holatdagi ikkinchi xonaga olib kiradi va guvohi boʻladiki bu xonadagi insonlar qarshisidagi odamlarga oʻz qoshiqlarida shoʻrvani ichirishmoqda. Tartibli ozoda va eng muhimi hamjihat.
Shunda donishmand yigitga qarata "Baxtni his qilish uchun oʻz oʻzingni baxtli qilishga urinma har qancha harakat qilsang ham buning natijasini birinchi xonada koʻrding. Baxtni his qilish uchun ikkinchi xonadagi kabi insonlarga baxtli boʻlishi uchun sababchi boʻl. Shunda qalbingda baxt degan tushunchani haqiqatda his qilasan" dedi.

"Iymon va Huzun" kitobidan...

@abbosbek_rakhmonov

#shunchaki_fikr
Haqiqatni aytishdan qochish yoki nima desamikn shunchaki menga nima shiori ostida yashaydigan bo'lib qolganimizni kecha sezdim. Kecha Jum'a namozida masjidda maruza eshitib turgandagi bir holat juda jahlimni chiqardi: oldimizdagi bir kishi odamlar peshanasini sajdaga qo'yadigan joyga va eng yomoni Qibla tarafga bemalol oyogini uzatib turibdi. Masjidda o'tirganlarni hech biri "birodar qiblaga oyoq uzatib bo'lmaydi, boshqa tarafga uzating" demayapti va shu bemalolxo'jalarni ichida o'zim ham borman. Bilib turib insonlarni noto'gri ishdan qo'limiz bilan yoki hech bo'lmaganda tilimiz bilan qaytarish buyurilgan. Ammo nega qarab turibmizu lekin indamayapmiz. O'zimcha "o'zimdan kattaga aql o'rgatamanmi?" degan bahonani o'zimga bahona tariqasida ushlab olib baribirgayam indamadim. Xuddi bunga faqat u kishidan kattalar mas'uldek... Ammo baribir hammadan jahlim chiqdi va albatta ko'proq o'zimdan... Sabablarni katta narsadan qidiramiz-u, ammo aynan "menga nima, o'lib ketmaydimi" deyish xalqimiz, millatimizni orqaga tortuvchi asosiy sababmasmikan deb o'ylab qoldim... Singning fikringiz qanaqa???

@abbosbek_rakhmonov

🥹Orziqib kutayotgan kunimiz tezroq kelishini orzu qilamiz-u, lekin oʻtib ketayotgan kunlar bizning umrimiz ekanini unutib qoʻyamiz.🤯

"Ulamolar nazdida vaqtning qadri"

Abdulfattoh Abu Gʻudda

@abbosbek_rakhmonov