📖 Xayotiy Xikoyalar 📜

BIR MUHABBAT QISSASI

Abu Os Payg‘ambar alayhissalom payg‘ambar bo‘lishlaridan oldin oldilariga borib, katta qizlari Zaynabning qo‘lini so‘radi. (ODOB)

Unga Payg‘ambar alayhissalom:
- O‘zidan ruxsat olmagunimcha bu ishni qilmayman, - dedilar. (SHARIAT)

Payg‘ambar alayhissalom Zaynabga:
- Xolangning o‘g‘li qo‘lingni so‘rayapti, unga tegasanmi? - dedilar.
Zaynabning yuzlari qizardi va tabassum qildi. (HAYO)

Payg‘ambar alayhissalom qizlari Zaynabni Abu Osga uzatdilar. Shu bilan bir muhabbat qissasi boshlandi. Ulardan Ali va Umoma dunyoga keldi.

Keyin bir katta muammo paydo bo‘ldi. (E’TIQOD)

Payg‘ambar alayhissalom payg‘ambar bo‘lib yuborildilar. Abu Os safarda edi. Safardan qaytganida xotini Zaynab musulmon bo‘lgan edi. Zaynab unga:
- Muhim yangilik bor, - dedi. Abu Os o‘rnidan turib, chiqib ketdi. (EHTIROM)

Zaynab dahshatga tushib, uning ortidan bordi va dedi:
- Otam payg‘ambar bo‘lib yuborildi va men musulmon bo‘ldim.
- Oldin menga aytib, keyin bo‘lmabsan-da...
- Men otamni yolg‘onchiga chiqara olmayman-ku. Otam hech qachon yolg‘on gapirmagan. U rostgo‘y va halol odam. Bir o‘zim emas, onam, aka-ukalarim, amakivachcham (Ali ibn Abu Tolib) ham, ammangizning o‘g‘li (Usmon ibn Affon) ham, do‘stingiz (Abu Bakr Siddiq) ham musulmon bo‘lishgan.
- Lekin men odamlar, xotinini rozi qilish uchun qavmidan yuz o‘girdi va ota-bobolariga kufr keltirdi, deyishlarini istamayman. Ayni paytda otangni ham ayblamayman. To‘g‘ri tushunasan va uzrimni qabul qilasan, deb umid qilaman. (KELISHUV)
- Sizni men tushunmasam, kim tushunadi? (Sizni tushunmay o‘libmanmi?) Lekin men sizning zavjangizman. To haqiqatni tan olishga qodir bo‘lguningizga qadar sizning yordamchingiz bo‘lib qolaveraman. (OQILALIK VA GʻAMXO‘RLIK)

Zaynab shu so‘ziga 20 yil vafo qildi... 20 yil!!! (ALLOH UCHUN SABR QILISH)

Hijrat paytida ham Abu Os hali Islomga kirmagandi. Zaynab Payg‘ambar alayhissalomning oldilariga borib:
- Erim bilan qolishimga ruxsat bering, - dedi. (MUHABBAT)
Payg‘ambar alayhissalom ruxsat berdilar. (MEHRIBONLIK)

Badr g‘azoti. Abu Os urushga Quraysh safida chiqdi. Er otaga qarshi urushadi. Bag‘ri qon Zaynab yig‘lab-yig‘lab, shunday duo qilardi:
- Allohim, otamni yo‘qotib qo‘yishdan ham, bolamning yetim bo‘lib qolishidan ham qo‘rqaman. Shunday kun kelishini boshimga solma! (HAYRAT VA UMID)

Abu Os Badr jangida asir tushadi. Zaynab otasining g‘alabasidan quvonib, Allohga sajda va shukr qiladi. Erining asir tushganini eshitib, uni qutqarib olishni o‘ylaydi. (OQILALIK VA UZOQNI KO‘RA BILISH)

Erini qutqarib olishga onasidan qolgan bo‘ynidagi taqinchoqdan boshqa narsasi yo‘q edi. O‘sha taqinchoqni Abu Osning ukasidan berib yubordi. Payg‘ambar alayhissalom asirlarni fidyasini olib qo‘yib yuborayotgandi. Xadicha onamizning taqinchoqlariga ko‘zi tushib:
- Bu kimning fidyasi? - deb so‘radilar.
- Abu Os ibn Rabi’niki, - deb javob berishdi. Payg‘ambar alayhissalom yig‘ladilar va:
- Bu Xadichaning taqinchog‘i edi, - dedilar. (VAFO)
Keyin o‘rinlaridan turib:
- Ey odamlar, kuyovimizdan hech yomonlik ko‘rmagandik, uni shundoq qo‘yib yuborsam maylimi? - dedilar. Hamma:
- Ha, ey Allohning payg‘ambari, - deya javob qaytardi. (ASKARLAR ODOBI)
Payg‘ambar alayhissalom unga taqinchoqni bera turib:
- Zaynabga tayinla, onasi Xadichaning shodasini ehtiyot qilsin, - dedilar. (KOFIR BO‘LSA HAM UNING XULQIGA ISHONCH BILDIRISH)
Keyin Abu Osga, senga bir sirni aytay, deya uni bir chekkaga tortdilar-da:
- Ey Abu Os, Alloh menga muslimani kofirdan ajratishni buyurdi, qizimni o‘zimga qaytarib yuborasanmi? - dedilar.
- Xo‘p, - dedi Abu Os. (ERKAKLIK)
Zaynab Abu Osni Makka ostonasida kutib oldi. Abu Os unga:
- Men ketaman, - dedi.
- Qayerga?
- Men emas, sen otangning oldiga ketasan. (VA’DAGA VAFO)
- Nima uchun?
- Ikkimizni bir-birimizdan ajratish uchun. Bor, otangning oldiga ket.
- Siz ham musulmon bo‘lib, men bilan birga ketmaysizmi?
- Yo‘q.
Zaynab o‘g‘li va qizini olib, Madinaga ketdi. (ITOAT) 

Olti yil sovchilar keti uzilmadi. Erining kelishini umid qilib, hammasiga rad javobini berdi.(Vafo)

Каналга обуна булинг
👇👇👇👇
https://t.me/Xikoyalaruz

Эр ва аёлнинг ўртасида низо пайдо бўлгандан кейин аёл хонасига кириб, чидай олмай йиғлашга тушибди. Шу маҳал аёлнинг қариндошлари аёлдан ҳол-аҳвол сўраб келиб қолишди. Қарашса аёлнинг кўзлари жиққа ёш эмиш. Аёлдан хавотир олиб, нима сабабдан йиғлаганини сўрашибди.
Аёл:
- Ишонасизларми йўқми, сизларни ўйлаб ўтирган эдим. Сизларни жуда хам соғиниб, кўргим келган эди. Субҳаналлоҳ, сизларни менга Аллоҳнинг Ўзи етказди дебди.

Эр эса аёли кўз ёшларини оқлаётганини тинглаб, унга нисбатан хурмати янада ошиб, унинг кўзларида аёли янада буюклашибди. Шахсий сирларини фош этмай асрагани учун, аёлидан кечирим сўраб, уни маҳкам бағрига босибди...

P.S.: Муҳтарама аёллар, эрингизнинг айбини очмасдан, сабр қилсангиз, Аллоҳ сизни энг яхшиси билан мукофотлайди!

Каналга обуна булинг
👇👇👇👇
https://t.me/Xikoyalaruz

Katta ma'noga ega hikoya

Bir rassom go’zal rasm chizdi. Va uni ko’pchilik yig’iladigan joyga qo’yib, sinab ko’rmoqchi bo’ldi. Rasmni qo’yib, tepasiga yozib qo’ydi: «Kimda-kim bu rasmda ozgina bo’lsada kamchilik ko’rsa, ustiga qizil qalam bilan belgi qo’ysin!».

Kechqurun kelib qarasa, rasm qizil bo’yoqqa to’lib ketibdi. U ustozi oldiga borib rasmdan voz kechmoqchiligini aytadi.
⸺Yo’q. ⸺ dedi ustozi unga. ⸺Sen yaxshisi iborani o’zgartir: kim rasmda kamchilik ko’rsa, uni tuzatsin, deb yozib qo’y.

Rassom ustozining aytganini bajardi. Buni qarangki, oradan bir necha kun o’tsa ham, rasmga hech kim yaqinlashmadi.
⸺ Ko’rdingmi, ⸺ deb kuldi rassomning ustozi. ⸺ Bu hayotda hamma narsadan xato topadiganlar ko’p, biroq shu xatoni tuzatadigan ⸺ isloh etadiganlar juda kam.

Kanalga obuna bo'ling
👇👇👇
https://t.me/Xikoyalaruz

Fil arqon (ishonch)

Bir kuni bir janob fillar lageri bo’ylab yurib, fillar qafaslarda saqlanmayotganini yoki zanjirlar yordamida ushlab turilmaganini payqadi.

Ularni lagerdan qochishga to’sqinlik qilgan narsa – oyoqlaridan biriga bog’langan kichik bir arqon bo’lagi edi.

Erkak fillarga tikilarkan, nima uchun fillar arqonni uzib, lagerdan qochib qutulish uchun o‘z kuchlarini sarflamaganliklarini bilmay dovdirab qoldi. Ular buni osongina qilishlari mumkin edi, lekin buning o’rniga ular umuman harakat qilishmadi.

Qiziquvchan va javobni bilmoqchi bo’lib, u yaqin atrofdagi murabbiydan fillar nima uchun shunchaki o’sha yerda turishganini va hech qachon qochishga urinmaganliklarini so’radi.

Fil tarbiyachisi:

«Ular juda yosh va ancha kichik bo’lganda, biz ularni bog’lash uchun bir xil o’lchamdagi arqondan foydalanamiz va bu yoshda ularni ushlab turishga shu kichik arqon kifoya. Ular yoshlikda rosa harakat qilishadi shu arqonni uzishga lekin oxiri oqibat arqonni uzib qocha olishmasligiga ishonishadi. O’sib ulg’ayganlarida ham, ular ajralib ketolmasligiga ishonishadi. Ular arqon ularni ushlab turishiga ishonadilar, shuning uchun ular hech qachon ozod bo’lishga harakat qilmaydilar.

Fillar lagerdan qochib qutula olmayotganining yagona sababi, vaqt o’tishi bilan ular buning iloji yo’q degan fikrni qabul qilishgan.

Xulosa: Dunyo sizni qanchalik ushlab turishga urinmasin, har doim erishmoqchi bo’lgan narsangiz mumkinligiga ishonishda davom eting. Muvaffaqiyatli bo’lishingizga ishonish, unga erishishdagi eng muhim qadamdir.

Kanalga obuna bo'ling
👇👇👇
https://t.me/Xikoyalaruz