ЯХШИ НИЯТ
Ҳар кун кунчиқарнинг юксак тоғидан,
Бир кўз қисиб чиқар умидбахш қуёш.
Шомда уфқ аталмиш саждагоҳидан,
То тонг-саҳаргача кўтармайди бош.
Тун аро саждада гўё йиғиб куч,
Саҳардан нурсевги сочар оламга.
Кимки бу севгига келган бўлса дуч,
Демак, тириклик ёр ўшал одамга.
Бу севги яна бир кундан хушхабар,
Бу севги ҳаётнинг кунлик озиғи.
Шу билан умрини бутлайди башар,
Шу билан тўладир тақдир ёзиғи.
Айлантиргайдир вақт кунларни йилга,
Бирни минг айлаган тадбиркор каби.
Бунда омад кулар бахт кутган дилга,
Қиш битмасдан келган навбаҳор каби.
Навбаҳор, келавер, кулавер, қуёш,
Севгинг нурларига тўлсин оламлар.
Ҳар тонг чиқишингга қилишиб қиёс,
Ҳар тонг шод уйғонсин азиз одамлар.
✍Ботиржон ЭРГАШЕВ
XAYR𑀉I T𐌏𐌽Ᏽ 𐌽E𑀉IYA