Репост из: Karim Raximov
Shoshqaloqlik
Bilasizmi dangasalikni o`zini ortidan doim yetaklab yuradigan bir qalin do`sti bor. U shoshqaloqlik, sabrsizlik. Shoshqaloqlik ayni paytda ko`pchilikda uchraydi, ayniqsa bizning yoshlarda, talabalarda. Bu nimada ko`rinadi? Hamma narsani juda tez tugatish hissi. Yoshlarni kuzatishim davomida shunga amin bo`lganmanki, biror ilmiy kitobni o'rganish davomida kitobni ayrim joylarini "bu menga kerak bo`lmasa kerak" deb o`rganmasdan o`tib ketadi va shu kitobni nima qilib bo`lsa ham palama-partish tugatib, tugatdim deb ✔️ belgisini qo`yib qo`yadi. ✔️ belgisini qo`ygan bilan kitobdagi nazariyalar miyasida qattiq joylashib olganday go`yo. Ammo bunday o`qish bilan faqatgina chala ilm olish mumkin. Chala ilm esa ilmsizlikdan yomonroq.
Yoshlarimizni shoshqaloqligini biror video, kino (kino ko`rish tarafdori emasman) ko`rayotganida ham ko`rish mumkin. 1 soatlik videoni o`tkazib o`tkazib 5 minutda ko`rib qo`yadi. Go`yoki kino ko`rishga vaqtini qizg`anayotgandek, lekin aslida shu bilan to`xtamaydi keyingi kinoga o`tib ketadi.
Sodda bir misol keltiraman. Eng kuchli osh pishiradigan oshpazlardan birini oshxonangizga taklif qiling. Unga hamma masalliqlarni bering va osh pishirish uchun 20 daqiqa bering. U oshpaz o`ta kuchli bo`lmasin 20 daqiqada osh tugul shovla ham pishirolmaydi. 20 daqiqada pishirilgan oshni yeganlar oshqozon og`riq bo`ladi va undan tashqari oshpaz o`ziga bo`lgan ishonchini yo`qotib bo`lmag`ur bir oshpazga aylanib qoladi.
Shoshqaloqlik faqatgina hozirgi yoshlarimizda emas butun jamiyatimizda ildiz otib ketgan. Misol uchun biror vazifa beriladida tez natija talab qilinadi. Keling oddiygina universitetni misol qilib olamiz. Talabalarga 4 yil davomida qaysi fanlar o`tilishini belgilash uchun aslida kuchli mutaxassislar hamma narsani, ko`plab tajribalarni, talabalarni vaqtini, fanlarni mantiqiy bog`langanligi, ketma-ketligi, ... larni hisobga olib yillar sarflab mukammal bir dastur qilishi kerak bo`lgan joyda bizda 2-3 oy muhlatda tez qilib berasan deydi. Yoki biror fandan mukammal bir majmua(fandagi barcha malumotlarni o`z ichiga olgan kitob) qilish uchun 1-2 yil vaqt ketadi, unda ham kuchli mutaxassislar ishlaganda. Bizda bunga 1 oy muhlat berishadi, va bo`lmag`ur talablar ham qo`shishadi. Ishonmasligingiz mumkin lekin hozirda universitetlarimiz shoshqaloqlik ruhida ishlaydi, har bir harakatida shoqaloqlikni ko`rasiz.
Bunday misollar juda ko`p, har biringiz bunday holatlarga guvoh bo`lgansiz. Bunday holatlarni faqatgina universitetlarda emas deyarli har bir sohamizda uchratishingiz mumkin. Shoshqaloqlikni to`xtatib sabr va aql bilan harakat qilmasak osh tugul shovla ham yeyolmaymiz.
Shoshib noto`g`ri qadam tashlagandan ko`ra shoshmay chuqur o`ylab to`gri qadam tashlagan maqul.
@karimraximov
Bilasizmi dangasalikni o`zini ortidan doim yetaklab yuradigan bir qalin do`sti bor. U shoshqaloqlik, sabrsizlik. Shoshqaloqlik ayni paytda ko`pchilikda uchraydi, ayniqsa bizning yoshlarda, talabalarda. Bu nimada ko`rinadi? Hamma narsani juda tez tugatish hissi. Yoshlarni kuzatishim davomida shunga amin bo`lganmanki, biror ilmiy kitobni o'rganish davomida kitobni ayrim joylarini "bu menga kerak bo`lmasa kerak" deb o`rganmasdan o`tib ketadi va shu kitobni nima qilib bo`lsa ham palama-partish tugatib, tugatdim deb ✔️ belgisini qo`yib qo`yadi. ✔️ belgisini qo`ygan bilan kitobdagi nazariyalar miyasida qattiq joylashib olganday go`yo. Ammo bunday o`qish bilan faqatgina chala ilm olish mumkin. Chala ilm esa ilmsizlikdan yomonroq.
Yoshlarimizni shoshqaloqligini biror video, kino (kino ko`rish tarafdori emasman) ko`rayotganida ham ko`rish mumkin. 1 soatlik videoni o`tkazib o`tkazib 5 minutda ko`rib qo`yadi. Go`yoki kino ko`rishga vaqtini qizg`anayotgandek, lekin aslida shu bilan to`xtamaydi keyingi kinoga o`tib ketadi.
Sodda bir misol keltiraman. Eng kuchli osh pishiradigan oshpazlardan birini oshxonangizga taklif qiling. Unga hamma masalliqlarni bering va osh pishirish uchun 20 daqiqa bering. U oshpaz o`ta kuchli bo`lmasin 20 daqiqada osh tugul shovla ham pishirolmaydi. 20 daqiqada pishirilgan oshni yeganlar oshqozon og`riq bo`ladi va undan tashqari oshpaz o`ziga bo`lgan ishonchini yo`qotib bo`lmag`ur bir oshpazga aylanib qoladi.
Shoshqaloqlik faqatgina hozirgi yoshlarimizda emas butun jamiyatimizda ildiz otib ketgan. Misol uchun biror vazifa beriladida tez natija talab qilinadi. Keling oddiygina universitetni misol qilib olamiz. Talabalarga 4 yil davomida qaysi fanlar o`tilishini belgilash uchun aslida kuchli mutaxassislar hamma narsani, ko`plab tajribalarni, talabalarni vaqtini, fanlarni mantiqiy bog`langanligi, ketma-ketligi, ... larni hisobga olib yillar sarflab mukammal bir dastur qilishi kerak bo`lgan joyda bizda 2-3 oy muhlatda tez qilib berasan deydi. Yoki biror fandan mukammal bir majmua(fandagi barcha malumotlarni o`z ichiga olgan kitob) qilish uchun 1-2 yil vaqt ketadi, unda ham kuchli mutaxassislar ishlaganda. Bizda bunga 1 oy muhlat berishadi, va bo`lmag`ur talablar ham qo`shishadi. Ishonmasligingiz mumkin lekin hozirda universitetlarimiz shoshqaloqlik ruhida ishlaydi, har bir harakatida shoqaloqlikni ko`rasiz.
Bunday misollar juda ko`p, har biringiz bunday holatlarga guvoh bo`lgansiz. Bunday holatlarni faqatgina universitetlarda emas deyarli har bir sohamizda uchratishingiz mumkin. Shoshqaloqlikni to`xtatib sabr va aql bilan harakat qilmasak osh tugul shovla ham yeyolmaymiz.
Shoshib noto`g`ri qadam tashlagandan ko`ra shoshmay chuqur o`ylab to`gri qadam tashlagan maqul.
@karimraximov