Шерзод Комил Халил

Тонггача

Ёрқин нур сочади кечаларда ой,
Шохлар қисирлайди, жунжикар одам.
Дунё ўтиб борар, дунё ҳойнаҳой,
Мавзун меҳварида айланар олам.

Ёлғиз далаларда чайқалар шамол,
Енгил, совуқ қишнинг нутфаси дилгир.
Ўзи яшамоқдан не эди аъмол?
Фикр хаёлингни яралар кескир.

Кофе, лампа нури кутубхонанинг
Берар юрагингга бироз илиқлик;
Руҳни тарк этиши - ўлим, тананинг
Инжа навозиши эрур тириклик!

Ўйлайсан, дунёнинг ҳасонати шу,
Даврлар ўтади, алмашар фасл.
Қандайин яшадим: ўтган умр-ку,
Бугунги кунлардан кўринар асл.

Сукунат чалади ғамгин бир куйни,
Шундай ўйлар қамрар туйқусдан онгни;
Тарқатиб юборар ва бирдан ўйни,
Бостириб келиши оппоқ бир тонгни...
11.02.2025.
Тошкент.

@Sherzodkomilkhalil