Ibn Qayum aytadi:
"Odam bolasining jismi tuproqdan yaralgan, ruhi samodan tushirilgan. Ikkisini solishtirsak, badan och qolsa, egasini bedor qiladi va uni narsa topish uchun yugurtiradi. Ruhi esa yengil tortib rohatlanadi va o'zi tushgan o'ringa, oliylikka intiladi.
Badanni to'ydirib, turfa ne'matlar bilan siylab, uxlatib, rohati va xizmati bilan mashg'ul bo'linsa, o'zi yaralgan yerga yotib oladi. Ruh ham u bilan tubanlikda mahkum kabi qoladi.
Agar ruhning taqdiriga shu badan bilan doim birga bo'lish yozilmaganida, azoblanayotgan kishi singari, o'zining oliy olamidan uzilib qolgani uchun "Dod" deb baqirgan bo'lardi".
© Asadullo Xolmurodov, Himmat mo'minning quvvati kitobidan.
"Odam bolasining jismi tuproqdan yaralgan, ruhi samodan tushirilgan. Ikkisini solishtirsak, badan och qolsa, egasini bedor qiladi va uni narsa topish uchun yugurtiradi. Ruhi esa yengil tortib rohatlanadi va o'zi tushgan o'ringa, oliylikka intiladi.
Badanni to'ydirib, turfa ne'matlar bilan siylab, uxlatib, rohati va xizmati bilan mashg'ul bo'linsa, o'zi yaralgan yerga yotib oladi. Ruh ham u bilan tubanlikda mahkum kabi qoladi.
Agar ruhning taqdiriga shu badan bilan doim birga bo'lish yozilmaganida, azoblanayotgan kishi singari, o'zining oliy olamidan uzilib qolgani uchun "Dod" deb baqirgan bo'lardi".
© Asadullo Xolmurodov, Himmat mo'minning quvvati kitobidan.