#Ramazon_kundaligi
11- кун
САОДАТЛИ ТАВАЛЛУД.
(Пайғамбаримиз Муҳаммад с.а.в. таваллудлари хусусида)Аллоҳ номи билан битигим битиб,
Унинг каломидан зиё излайин.
Моҳи Рамазонннинг ўн куни ўтиб,
"Саодат асри..." дан ҳикмат сўзлайин.
Раби ул-аввалдан ўн бир кун утиб,
Эллик бир кун ўтиб, "Асҳоби фил"дан.
Бир гўзал тун бўлди, ёришди қутб,
Муанбар туйғулар чарх урди дилдан.
Сувга тўлди шу тун, Самова сойи,
Қуриди Сава кўл каноралари.
Қулади ўша кун, емрилиб пойи,
Эрон саройининг миноралари.
Форсларнинг оташи сўнди ногаҳон,
Файз кетди бир кунда мушрикий элдан.
Не ажаб тун эди, зулматлар ниҳон,
Эллик бир кун ўтиб, "Асҳоби фил" дан.
Қалбидан ширин бир туйғу ўтарди,
Бир мужда пичирлаб, кўнгил шеваси.
Ҳомиладор эди, фарзанд кутарди,
Марҳум Абдуллоҳнинг гулдай беваси.
Омина зеборўй аёл эди хўб,
Қурайш элининг комиласи, ҳам.
Озори йўқ эди, малоҳати кўп,
Сезилмасди, ҳатто ҳомиласи ҳам.
Тўлғоғи бошланди, тўзғиб хаёллар,
Тўққиз ой ҳисоби топиб хотима,
Кўмакка келдилар қўшни аёллар,
Умму Аймана-ю ҳамда Фотима.
Чироқ ўчган эди, қоронғу эди,
Милт-милт ёнар фақат кўкнинг юлдузи.
Қайдандир нур ёғди - у ёғду эди,
Уй ичи ёришди, мисли кундузи.
Олам сарварига мадҳ ўқиларди,
Ярим тун бағрида қушлар сайрашиб.
Тор уйнинг ичида байрам қиларди,
Олам жонзодлари жони яйрашиб.
Хақдан сабр сўраб, унинг жонига,
Қўшни уч аёлнинг жонлари ҳалак.
Тўлғоқ ичра ётган аёл ёнига,
Келдилар нотаниш бир нечта малак.
- Мен биби Марямман, Исо онаси,
Сенга мадад бўлиб келдим, Омина.
Сен бугун туғажак жонинг шонаси,
Сарвари олам деб, билдим Омина!
- Сен бахтли аёлсан, оқни - оқ билган,
Кечган не залолат хаёлиман, мен.
Исмим Осиёдир, ўзин Ҳақ билган,
Разил Фиръавннинг аёлиман, мен.
Шу пайт мужда қучди Қурайш наслин,
Қаро тун ногоҳон зиёга келди.
Ибтидоси бўлиб саодат асрин,
Хушсуврат чақалок дунёга келди!
Гўзал эди гўдак, чиндан ҳам гўзал,
Ажиб ис келарди дудоқларидан.
Атрофга аланглаб, кўзларин сузар,
Бир нур ёғиларди нигоҳларидан.
Гўзал эди гўдак, кундан ҳам гўзал,
Энг латиф сиймолар сийратида ғарқ.
Сочар кўзлар зиё, киприклари зар,
Гўзал эди, унинг муссаввири Ҳақ!
Хушхабар эшитди Абдулмутолиб,
Ҳақдан бир иноят мужда топди, у.
Кўрмок-чун набира жамолин бориб,
Сафо тепалиги томон чопди, у.
Фарзандидан қолган ёдгорин дарҳол,
Қўлига олди у, термулди зимдан.
У ҳам жамолига лол бўлиб, не ҳол,
Нусха тополмади жумла азимдан.
Хаёллар измида кетди у, шу он,
Чақалоқни қучиб, Каъбатуллоҳга.
Тавоб айламоққа бўлиб нигорон,
Хушхабар етказмоқ бўлиб Аллоҳга.
Каъба хам неча йил чекиб дарду-ғам,
Кутганди интизор дийдор дамини.
Хушвақт қаршилади Ҳак таоло ҳам,
Ердаги Элчисин пойқадамини.
Қалбини тўлдириб, шодонлик, фароғ,
Исм излар эди, Абдулмутолиб.
Минг битта исмдан саралаб Аллоҳ,
Кўйди бир исмни қалбига солиб.
Сафо тепалиги ошиб қайтди у,
Ўшал онга Ҳакдан муҳаббат бўлсин!
Келиб, қалбидаги сўзни айтди у:
- Набирамнинг исми Муҳаммад бўлсин!
Аллоҳ номи бирла тугатгум сўзим,
Шул улуғ кунларга бахш этиб байтим.
Хар мисрасин битиб қувнади кўзим,
Хатолари учун истиғфор айтдим.
Минг бир ҳикмат бордир, саодатларда,
Надур ёт ерлардан изламоқ малҳам.
Байтим ўқиб бўлгач, ибодатларда,
Дуо қилиб қўйинг, битгувчини ҳам!
Моҳи Рамазоннинг 11 куни муборак бўлсин!
©Ўлмасбек Самарқандий.
@Samarqandiy77