Yoʻlga chiqdik Yoʻldan chiqmaylik🫀🧠

😊
Ikkita sababi bor.
1. 14-15 yoshlarimdan bolalikdan birga oʻsgan juda qalin doʻstim kasallik tufayli bu dunyodan ketdi (Olloh raxmatiga olgan boʼlsin). Oʻsha biz aytayotgan doʻstlar (9-10 yillik sinfdosh yoki birga bitta nonni boʻlib yegan "qadrdonlar") faqatgina tobutini koʻtarishga keldi. Undan keyin oʻsha biz aytayotgan doʻstlarimizning hech biri uni eslab qoʻyishni oʻylamasdi. Shunday ekan odamlar bilan aralashib, bu doʻstim, bu ogʻaynim deb yurib vaqtimni bekorga ketqazib yurgim kelmaydi. Bu dunyoda haqiqiy doʻst ota-onangdan boshqa hech kim emas. Chunki hech kim oʻzi och qilishini bilib senga qoʻlidagi nonini bermaydi yoki oyoqyalang boʻlib qolishini bilib tursa ham senga oyoq kiyim olib bermaydi.
2. Olloh bergan vaqtni ilm olishga va olgan ilmimizni atrofimizdagi odamlarga oʻrgatishga harakat qilsak, bu dunyodan oʻtganimizdan keyin oʻrgatgan ilmimizdan bizga raxmatlar kelib turishi mumkin. Agar unday boʻlmagan taqdirda ham oʻrgatgan ilmimizdan Ollohdan ajr umididamiz!

Harakat qilamiz, doʻstlardan ajralmaslikka, lekin biz aytayotgan doʻstlar davrasida ilmiz Ziyoda boʻlmayotgan, yoki vaqtiz zoya ketayotgan boʻlsa u doʻstlar davrasini tark qilgan maʼqul.

#hayot_saboqlari

💬 Sizga yangi xabar!

Nima uchun odamlarga qoʻshilgiz kelmaydi? Dunyoda doʻst-birodar degan gaplar ham bor!

↩️ Javobni yozish uchun etkazib yuboring