#xulosa"SIR" - Fotih Dumanning boshqa asarlari singari juda ajoyib yozilgan. Rostini aytsam, asar juda qiziqarli, turli xil voqealarga boy. Bu asarda ham xuddi
"MEN" asaridagidek o'z nafsini yenga olgan, ko'ngillarni fath etishga butun umrini sarf qilgan Yahyo afandi haqida hikoya qilinadi.
Asardagi ba'zi voqealar (
Mahmud afandining birdan yana qabristonda paydo bo'lib qolishi, dengizga tashlab yuborilgan uzukning birdan xizrning qo'lida paydo bo'lib qolishi, nasroniy bo'lgan inson olib kelgan sharobning anor sharbatiga aylanib qolishi) real hayotdan biroz yiroq bo'lsada, o'quvchiga boshqacha hissiyotlar beradi.
Asardagi eng alamli va og'riqli joyi - bu sulton Sulaymonning Yahyo afandiga qilgan xiyonati deymizmi endi buni bilmadim, lekin tug'ilganidan beri bir butun bo'lgan o'z inisini o'z lavozimidan ozod etishi bo'ldi. Undan tashqari, sulton Sulaymonning taxt vorisligini deb o'z o'g'lini o'ldirgani ham juda qayg'uli voqea.
Xullas, asar haqida gapirsam juda gap ko'p, shuning uchun har biringizga bu asarni bir marotaba o'qib chiqishingizni maslahat beraman. Zero, Yahyo afandining hayotidan o'zingizga kerakli ibratni olgan va o'zingizga o'limning asl mohiyatini tushuntirgan bo'lasiz.
"Ayrimlar tirikligida o'lik bo'lur, ba'zilar esa o'lganida ham tirikdir. Ko'ngli o'lik kishining jismi tirik bo'lsa-da, u o'lik hisoblanur. Ko'ngil siridan voqif kishi esa garchi o'lsa ham, tirikdir. Shu bois o'lmoq deganlari har doim ham bir xil emas. Bu olamda o'likday yashaganlar narigi dunyoda tirikday kezib yuradi" dedi Yahyo afandi.
