QISH SIMFONIYASI

Biz kezgan bogʼ bagʼri oqshom quchdi qor,
Oppoq libos ichra botdi dunyosi.
Zumrad havolarni sipqorib takror,
Izgʼirin shashtiga kelmas parvosi.

Kumush zarralarning jilosi sirli,
Аllalab qalbimga soladi junbish.
Аxir bu umrning kunlari turli,
Gohida bahor-u, gohi esa qish.

Sen qayda yuribsan jonim ayni dam,
Oq ukpar yopingan borliq mastona.
Gard inmas oqlikka oʼrangan olam,
Payt kelib kimgadir boʼlar afsona.

Chamanday gullagan daraxtlar yodda,
Yashnagan maysalar oshufta edi.
Bir baxtki qoʼl tutgan menga hayotda,
Entikib izlayman sogʼinib endi...

Uchqur xayollarim qoqadi qanot,
Yorugʼlik yoyilgan ufqqa qadar.
Tutguncha oqlikni yer-u koinot,
Bilmadim qay tomon bizni yetaklar.

Nurli umidimning sabri beadad,
Oq choyshab ostida nihon izimiz.
Vaqt kelib koʼkatlar koʼtarganda qad,
Biz yurgan yoʼllarga tushsa koʼzimiz...

Voajab! Oʼsha taft ufursa shunda,
Bu chaman, bogʼ ichra yurak telbavor...
Men seni esladim qor yoqqan kunda,
Bilasan bu qishning ertasi bahor!..

Biz kezgan bogʼ bagʼri oqshom quchdi qor,
Oppoq libos ichra uxlar dunyosi...

© Oʼtkir Rahmat

#Qish_ilhomi| @Otkir_Rahmat