#fikr
Nega kino/kitob/seriallarga mukkasidan ketamiz?
Nega kinolar yoki badiiy kitoblarga ruju qo'yishimizni bilasizmi? Chunki miyamiz tasavvurni voqelikdan ajratishga qiynaladi. Hayotimizda muammolar, yoqimsiz va zerikarli vazifalar tugamaydi: uyga vazifa, idish-tovoq yuvish, hujjatbozlik, ishdagi takrorlanuvchi vazifalar, yaqinlar bilan cho'g'i o'chgan munosabatlar...
Yana e'tibor bering a, kinolar yoki badiiy kitoblarga eng ko'p ayollar ruju qo'yishadi.
Nega?
Eridan bir yilda bir marta ham "Chiroylisan, yaxshi ko'raman" kabi erkalashlarni eshitmaydigan, omadi kelsa, faqat 8-martda, bo'lmasa deyarli hech qachon bejirim sovg'alar yoki gullar olmaydigan ayolning miyasi uchun kuniga bir soatgina romantik olamga ko'chish narkotikdek ta'sir qiladi.
U hech qachon hayotda kinodagi kabi sevimli muhabbati bo'lmasligi, eri hech kitob/kino qahramonlaridek shirinso'z, mehribon bo'lmasligini ham biladi. Lekin miya uchun o'sha bir soatlik kino/kitob/serial davomidagi voqealar haqiqat. Organizm endorfinlarni ishlab chiqaraveradi.
Miyamiz endorfin, adrenalin kabi gormonlarni yaxshi ko'radi. Ular bizni baxtliroq qiladi, hayotimizni qiziqarliroqdek qabul qilamiz.
Boy insonlarning muvaffaqiyati yoki muhabbat iztiroblari haqida hikoya qiluvchi kitoblar/kinolarda ko'pincha o'zimizni bosh qahramon o'rnida ko'ramiz. Bu xuddi o'zga bir hayotni yashashdek gap. Shuning uchun ham kitob yoki serialni tamomlaganimizda nimanidir yo'qotgandek ichimiz bo'shab qoladi.
Kitoblarning kinodan farqi - qahramonlarni ko'rmaganimiz uchun o'zimizni ularning o'rnida tasavvur qilishimiz osonroqligida bo'lsa kerak. Axir kim ham sarguzashtlarga boy, qiziqarli hayot kechirishni, boy va obro'li kishi bo'lishni, kimdir uni telbalarcha sevishini, uning uchun qahramonliklar qilishini yoki mehrini romantik uslubda ko'rsatishini xohlamaydi?
Aytaylik, bir ayolning turmush o'rtog'i hech qachon uni nonushta tayyorlab, qaynoq qahva bilan uyg'otmasligini bilsa, nega shu jarayonni kitob va kinolarda ko'rib zavq olmasligi kerak? Axir shu eng maqbul yechim emasmi?
Qaysi janrdagi kitoblar/kinolarni yoqtirishingizga e'tibor bering. Balki ular sizga hayotda nima yetishmayotgani haqida so'zlab berar?
Nega kino/kitob/seriallarga mukkasidan ketamiz?
Nega kinolar yoki badiiy kitoblarga ruju qo'yishimizni bilasizmi? Chunki miyamiz tasavvurni voqelikdan ajratishga qiynaladi. Hayotimizda muammolar, yoqimsiz va zerikarli vazifalar tugamaydi: uyga vazifa, idish-tovoq yuvish, hujjatbozlik, ishdagi takrorlanuvchi vazifalar, yaqinlar bilan cho'g'i o'chgan munosabatlar...
Yana e'tibor bering a, kinolar yoki badiiy kitoblarga eng ko'p ayollar ruju qo'yishadi.
Nega?
Eridan bir yilda bir marta ham "Chiroylisan, yaxshi ko'raman" kabi erkalashlarni eshitmaydigan, omadi kelsa, faqat 8-martda, bo'lmasa deyarli hech qachon bejirim sovg'alar yoki gullar olmaydigan ayolning miyasi uchun kuniga bir soatgina romantik olamga ko'chish narkotikdek ta'sir qiladi.
U hech qachon hayotda kinodagi kabi sevimli muhabbati bo'lmasligi, eri hech kitob/kino qahramonlaridek shirinso'z, mehribon bo'lmasligini ham biladi. Lekin miya uchun o'sha bir soatlik kino/kitob/serial davomidagi voqealar haqiqat. Organizm endorfinlarni ishlab chiqaraveradi.
Miyamiz endorfin, adrenalin kabi gormonlarni yaxshi ko'radi. Ular bizni baxtliroq qiladi, hayotimizni qiziqarliroqdek qabul qilamiz.
Boy insonlarning muvaffaqiyati yoki muhabbat iztiroblari haqida hikoya qiluvchi kitoblar/kinolarda ko'pincha o'zimizni bosh qahramon o'rnida ko'ramiz. Bu xuddi o'zga bir hayotni yashashdek gap. Shuning uchun ham kitob yoki serialni tamomlaganimizda nimanidir yo'qotgandek ichimiz bo'shab qoladi.
Kitoblarning kinodan farqi - qahramonlarni ko'rmaganimiz uchun o'zimizni ularning o'rnida tasavvur qilishimiz osonroqligida bo'lsa kerak. Axir kim ham sarguzashtlarga boy, qiziqarli hayot kechirishni, boy va obro'li kishi bo'lishni, kimdir uni telbalarcha sevishini, uning uchun qahramonliklar qilishini yoki mehrini romantik uslubda ko'rsatishini xohlamaydi?
Aytaylik, bir ayolning turmush o'rtog'i hech qachon uni nonushta tayyorlab, qaynoq qahva bilan uyg'otmasligini bilsa, nega shu jarayonni kitob va kinolarda ko'rib zavq olmasligi kerak? Axir shu eng maqbul yechim emasmi?
Qaysi janrdagi kitoblar/kinolarni yoqtirishingizga e'tibor bering. Balki ular sizga hayotda nima yetishmayotgani haqida so'zlab berar?