Ёшлигимизда ота-онамиз, айниқса, отамиз биз билан узоқ муддат гаплашмасдан, хаёллари паришон бўлса, ҳайрон бўлардик ва қайсидир маънода ёқмагандек бўлар эди. Лекин айни ушбу ҳолга ўзингиз тушганингиздан кейин, уларни тушунар экансиз. Ҳаёт ташвиши, рўзғор, режалар, ташвишлар… (кўп нарса)
Ақлимни таниганимда отам кечалари уйғониб кетаверар эдилар. Нега мазза қилиб ухламайдилар, деган савол туғиларди. Айни шундай уйқусизлик “роҳати”ни тотмагунча одам қайдан ҳам билсин буни?!
Хуллас, улар айнан биз учун паришон, биз учун бедор бўлар эканлар. Аллоҳ уларни икки дунёда азизу мукаррам қилсин! Бу қийинчиликлар мукофотига Ўзининг розилигини ато қилсин!
#otaona
Улашинг ↘️
👉
https://t.me/NaqshbandUZ