NamDU akademik litseyi

ORTGA YO‘L YO‘Q

Safarga chiqqan kishi yo‘lda ajabtovur bog‘ga duch keldi. Daraxtlari ko‘kka bo‘y cho‘zgan, mayin barglari shabbodada yoqimli shitirlaydi, sarxil mevalarning xushbo‘yi dimog‘ni qitiqlaydi. Yo‘lovchi bog‘ning egasini topib, ichkari kirishga izn so‘radi. Bog‘bon unga ruxsat beribgina qolmay, qo‘liga bir savat ham tutqazdi.
– Shuni to‘ldirib, ko‘nglingiz tusagan mevalardan terib olishingiz mumkin. Faqat bir gap esingizda tursin: bog‘ga qarshingizdagi darvozadan kirib, narigi tarafdan chiqib ketasiz. Orqaga yo‘l yo‘q!

Musofir yuragi hapriqib, savatni ko‘targancha ichkari qadam tashladi. G‘arq pishgan mevalar “meni uz” degandek yal-yal yonib, shundoqqina tepasida osilib turardi. Endi qo‘lini cho‘zmoqchi bo‘lgandi, nariroqdagi mevalar ko‘zini qamashtirdi. Oldinga yurgan sari daraxtlar ko‘rkamroq, hosili chiroyliroq ko‘rinaverdi. Yo‘lovchi shoshib qoldimi yo savatini vaqtidan ilgari to‘ldirib, eng sara mevalardan quruq qolishdan cho‘chidimi, har holda bog‘ etagiga yetib kelganida... savati bo‘m-bo‘sh edi. Orqaga esa yo‘l yo‘q.

Inson umrini dunyo atalmish makonning bir eshigidan kirib, boshqa eshigidan chiqib ketuvchi yo‘lovchidek yashab o‘tadi. Undagi har kun, har lahza xayrli ishlar uchun berilgan imkoniyatdir. Bu makonning poyoni qayerdaligini, umr intihosi qachon yetishini hech kim bilmaydi. Vaqt g‘animat, ezgu amallarimiz “savati” bo‘sh qolmasin...


https://t.me/NamDUakademiklitseyi

http://www.youtube.com/@NamDUAkademiklitseyi

#Topib olingan buyumlar
Litsey hududida plastik karta uncha katta bo'lmagan pul tushurib qoldirgansiz, omonatingizni olib keting.
Bog'lanish uchun https://t.me/namdualitseyi

Farzand va mixlar
Bir bolakay juda jahldor edi. Otasi unga bir qop mix va taxta taxtani berdi-da, shunday dedi:

— Har safar jahling chiqsa, devorga bitta mix qoq.

Bola rozi bo‘ldi. Dastlab, u har kuni devorga o‘nlab mix qoqardi. Lekin vaqt o‘tib, u o‘zini tiyishni o‘rganib, kamroq mix qoqadigan bo‘ldi. Oxir-oqibat, bir kun kelib, jahli chiqqanida butunlay mix qoqmay qo‘ydi.

Shunda otasi unga shunday dedi:

— Endi esa, o‘zingni bosgan kunlaringda bitta-bitta mixlarni sug‘urib ol.

Bola buyruqni bajardi va oxirgi mixni ham sug‘urgach, otasi devorga qarab dedi:

— Ko‘rib turibsanmi, o‘g‘lim? Mixlar ketdi, lekin ularning o‘rni qolib ketdi. Insonni hafa qilganingda ham xuddi shunday bo‘ladi. So‘zlaring sanchiqdek iz qoldiradi. Odamlar seni kechirishi mumkin, lekin ularning qalbida dog‘ qoladi.

✅ Ibrat: So‘z va xatti-harakatlarimiz bilan boshqalarga ozor bermaslikka harakat qilaylik. Chunki kechirim bo‘lsa ham, qoldirgan izlar hech qachon yo‘qolmaydi.

https://t.me/NamDUakademiklitseyi

http://www.youtube.com/@NamDUAkademiklitseyi

Bahor nafasi 🌹🌷🌸

Quyosh kulib yerga boqdi,
Gullar ochib jilva qildi.
Shabbodalar ohang soldi,
Bahor keldi, yayra, do‘stim!

Qushlar uchib qaytdi yana,
Giyohlarda yashil sana.
Ko‘ngil-da bir g‘am yo‘q endi,
Bahor kelib hayot berdi! 🌿🌱

https://t.me/NamDUakademiklitseyi

http://www.youtube.com/@NamDUAkademiklitseyi

Ilm va Boylik

Bir kuni yosh yigit donishmand boboning huzuriga kelib so‘radi:

— Ustoz, menga ayting-chi, boylik muhimroqmi yoki ilm?

Bobo jilmayib, yigitga ikkita idish berdi. Biri oltin bilan to‘la, ikkinchisi esa suv bilan. So‘ng dedi:

— Oltin bilan to‘la idishni ichib ko‘r-chi.

Yigit hayron bo‘lib dedi:

— Bu axir ichib bo‘lmaydigan narsa-ku!

Bobo kulib javob berdi:

— Demak, oltin sening chanqog‘ingni qondira olmaydi. Endi suvni ich.

Yigit suvni ichib bo‘lgach, o‘zini tetik his qildi.

Shunda donishmand dedi:

— Ilm ham suv kabidir, u sening hayotingga mazmun beradi va seni yuksakka ko‘taradi. Boylik esa oltin idish kabidir – u go‘zal ko‘rinishi mumkin, lekin hayotingga ma’no bera olmaydi. Agar ilmga ega bo‘lsang, boylik ham ortingdan keladi.

Hikmat: Ilm – hayot manbai, boylik esa faqat ko‘rinish uchundir. Ilmli inson har doim haqiqiy boylikka erishadi.

https://t.me/NamDUakademiklitseyi

http://www.youtube.com/@NamDUAkademiklitseyi