Ko'p narsa atrofimizdagi odamlarga bog'liq Uyda o'tirib ham, o'z qiziqishlarimni topdim. Muvvaffaqiyatli insonlar bilan suhbatlashdim. Kitob o'qishni boshladim.
Eng muhimi, o'zim pul topishni boshladim.
Pullarimni mazza qilib ishlatib yaqinlarimni xursand qila olishim meni ko'p quvontirardi. 🎀 Maktabda ishlagan paytimda, ichimda "yaxshi kelinlik" hissi uyg'onib, pullarimni so'ramasalar ham erimga, qaynotamga berardim.
Eslasam...Xatto o'zim uchun 1 ta ko'ylak olmapman. Eng alamliysi, hamkasblar bilan
5000 ming talashib urushib ham ketibman. Aslida men unaqa odam emasdim.
Hamkasblarim ko'pi, katta ustozlar edi. Tabiiyki ularni, mendan ko'ra kattaroq ro'zg'ori bola chaqasi bor ularni o'ylaydi. Oshiqcha pul ishlatmaydi.
🙁 Ammo menchi? Maktabda ishlab, orzularimni amalga oshirmoqchi emasmidim. Chiroyli kiyimlar olmoqchi, ehson qilmoqchi, mashina olmoqchi, onasiga tilla uzuk sovg'a qilmoqchi emasmidim...
Yemasam ham ichmasam, ham pul yig'ishga tushdim. Hozir eslab kulaypmanku, ammo u paytda bu ish zavq edida.
Qisqa qilib aytganda,
"Yema ichma bo'l baxl boyimasang men kafl" odamga aylangandim
P.s
Video onamni tug'ulgan kunidan, bu emotsiyalarni hech narsaga alishib bo'lmaydi
@Mk_smmdarslar