Jadid.uz

Yanglishmasam, 2009-yili benazir adib Rasul Hamzatovning “Mening Dog‘istonim” badiasini ilk marotaba yaxlit to‘plam holida nashr etdik. O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan jurnalist, shoir Asror Mo‘minning tarjimachilik borasidagi bir necha yillik mashaqqatli mehnati samarasi edi bu. Kitob, katta tavakkaldan tiyilgan holda, ming nusxada chop etildi. Abdulla Oripov so‘zboshisi bilan nashr etilgan kitobni adabiy jamoatchilik katta mamnunlik bilan qarshiladi, hamkasblardan ham iliq so‘zlar eshitdik. Ammo moliyaviy jihatdan quvonchimiz uzoqqa cho‘zilmadi...

✍️ Kechirasiz, poraxo‘rlik bilan qanday kurashmoqchisiz? Qo‘lini kestirasizmi?.. Unda dunyoni cho‘loq bosib ketadi-ku, keyin siz kimga hokimlik qilasiz? Invalidlargami?
✍️ Hatto ona o‘z bolasini beta’ma emizmaydi, "qariganimda menga qaraydi, meni boqadi" deb emizadi!
✍️ Odam bitta sohani bilishi mumkin, keling, ana, ikkita sohani bilsin. Lekin dunyodagi hamma narsani bilib bo‘lmaydi-ku!
✍️ Ertadan kechgacha serial ko‘radigan xalqdan biron nima chiqishiga ko‘zim yetmaydi.
✍️ Oddiy xalq uchun kim otalik qilishining farqi yo‘q. Dasturxonidagi bitta noni ikkita bo‘ldimi, u — yaxshi rahbar, ikkita non bitta bo‘p qoldimi — yomon rahbar.

🔴 Sharof Boshbekovning «Temir xotin» pyesasidan iqtiboslar

Maqola yozadigan odam kam. O‘qiydigan odam undan ham kamayib borayotgan bir paytda o‘ylashga undaydigan, diqqat-e’tiborni yashinday tortadigan mavzular haqida asosli tanqid, bahsli tahlil va mulohazalar bilan erinmay yozarmanlar borligi, afsuski, bugun kamyob hodisa. Mayli, oz bo‘lsa-da, soz bo‘lsin. Qo‘limga biror kitob tushsa, uni oxiridan boshlab o‘qiyman. Bu men uchun an’ana. Kitobning “qaymog‘i” oxirida bo‘ladi, deb hisoblayman negadir.

Ilgari o‘g‘il va qiz bolalarning har faslga mos o‘yinlari bo‘lgan. Ana shu o‘yinlar orqali ularda kuch, iroda, mardlik, tirishqoqlik, chidamlilik kabi xislatlar tarbiyalangan.

Ittifoqni ne el ekanini bilmagan, yolg‘iz o‘z manfaati shaxsiyasi yo‘lida bir-birini yeb, ichkan mansabparast, dunyoparast va shuhratparast muttahamlar Turkiston tuprog‘idan yo‘qolmay turib, bizning odam bo‘lishimizg‘a aqlim yetmay qoldi.

Mo‘g‘ullar bosqini davrida Vatan ozodligi uchun mardona kurash olib borgan ulug‘ alloma shayx Najmiddin Kubro o‘z asarlaridan birida “Kitob – sahroda do‘st, hayot yo‘llarida tayanch, yolg‘izlik damlarida yo‘ldosh, baxtiyor daqiqalarda rahbar, qayg‘uli damlarda madadkor, odamlar orasida zeb-u ziynat, dushmanlarga qarshi kurashda quroldir”, degan edi.

Qo‘ng‘irot shahridan Qozog‘iston bilan chegarasigacha masofa bor-yo‘g‘i 360 kilometr. Boshqa davlatlar bilan chegaradosh bo‘lishning o‘ziga yarasha yaxshi va yomon tomonlari bor. Masofa yaqinligi tufayli oyiga arzimas 200-300 dollar topish uchun ishlagani chiqib ketadiganlar ko‘p. Shu mahalgacha qo‘ng‘irotliklarning 80 foizi Qozog‘istonga yumush izlab ketardi. Natijada o‘zining yurtida bitmagan qancha ish qolib ketayotganini tasavvur qilib olavering.

🔴 Uning qad rostlagan o‘rnida doimiy qolishi ko‘zda tutilmagan edi;
🔴 Mahalliy aholi avvaliga imoratni yomon ko‘rgan;
🔴 Minoraning bo‘yi har yozda o‘sadi.

✅ Kolizey haqida siz bilmagan 7 ta ma’lumot

Otam qanday qilib meni kitob o‘qishga qiziqtirganini aytaymi? “Har bir o‘qib bo‘lgan kitobing uchun bir so‘mdan pul beraman”, degan. Ko‘proq pul undirish maqsadida hamma o‘rtoqlarim ko‘chada maza qilib o‘ynayotgan paytda men 20 ta kitobni birpasda o‘qib chiqqanman (ularning ichida yupqagina kitoblar ham bo‘lgan, albatta). Keyin borib otamdan va’dasining ustidan chiqishini, menga 20 so‘m berishini so‘radim.