Hamma ayb oʻzimda…!Men oʻzimdan jabrdiyda yasab olib, hamma menga achinishini, yordam berishini kutdim…
Vaholanki asosiy yordamni faqatgina oʻzimga oʻzim bera olardim.
Har bir ishda hayr bor. Ha, qizimni “katta qiz” boʻlishida ham asosiy sabab bor. Ammo meni koʻproq stressga solgan narsa bu
AYRILIQ boʻldi.
#yorijonimga juda oʻrganib qolibman. 7 oy… oz fursat emas. Koʻpincha safarda boʻlishlari tufayli juda kam birga yashaymiz. Lekin orada koʻproq muddat biz bilan birga boʻldilar. Har bir ishimda menga yordam beradigan, doim meni qoʻllaydigan, hatto farzandimizga mendan ham yaxshi qaraydigan insonni hayotimizdan uzoqlashishlari menga qattiq ta’sir qildi.
Men faqatgina ulardan yordam kutib, boshqalar menga yordam bermaydi degan tushuncha bilan oʻzimni qiynadim. Lekin Alloh har bir bandasi uchun doim yordam qoʻlini boshqa insonlar orqali uzatishini unutgan ekanman.
Ha, menga yordam beradigan, qoʻllaydiganlar hayotimda juda koʻp ekan.Buni anglashimni esa menga doim oʻzini maslahatlari bilan hayotimni oʻzgartirgan inson SHAXNOZA opamlar sababchi boʻldilar.
Yaqin kunlarda u inson bilan ajoyib bir hayrli loyihani boshlamoqchimiz!
P/s: #yorijonim yana safarga, Koreyaga ketdilar. Alhamdulillah, oilam tinch va baxtlimiz (koʻpchilik soʻrabdi).
Aytmoqchi, sizga ajoyib bir hushhabarim ham bor. Hoʻsh nimaligini tahmin qilib koʻrasizmi!?