Масжид имоми маъруза қила туриб, умримнинг энг яхши дамлари, бир аёл билан ўтди, у хотиним эмас, деди, сомелар ҳайратдан қотиб қолишди, имом эса, у онам, деб давом этди, кўпчиликнинг кўзига ёш келди, қаттиқ таъсирланган бир йигит уйига келиб имомнинг гапларини шундайича овқатга уннаётган хотинига айтди, лекин, у онам, дейишга улгурмади...

Suyarqul Ostonaqul