#yakshanba_mutolaasi
Ota bilan kechki ovqat
O‘g‘il, juda qarib, munkillab qolgan otasini, kechki ovqat uchun restoranga olib bordi. Qarigan, holdan toygan, qo‘llari titroq bosgan va zaiflashib qolgan ota, ovqat yeyish jarayonida bir ko‘ylagiga, bir shimiga ovqat to‘kib yeya boshladi. Restoranning boshqa xo‘randalari bu holni ko‘rib irganib, farzandga esa ensa qotar qaray boshlashdi.
Otasi ahvolidan zarracha uyalmagan, aksincha ota ne hoxlasa bisyor qilayotan farzand, tanovul tugagach, ikkovlashib yuvinish xonasiga yo‘l oldilar. Farzand avval ota ko‘ylagidagi ovqat qoldiqlarini, so‘ng shimdagi dog‘larni artdi, ko‘zoynagini mahkamlab, sochlarini esa mehr bilan tarab qo‘ydi. Tashqarida esa butun restoran ularni jimlik bilan kuzatar, epsiz qariya va yosh yigit xaqida pichirlashishar edi.
Ota-bola tashqariga chiqqach, holatni ko‘rgan olomon hijolat cheka boshladi, ammo omma oldida sharmanda bo‘lishni xohlamas, mavqelari bunga yo‘l qo‘ymas edi. O‘g‘il hisob so‘radi, yegan-ichgan xaqqini to‘lab otasi bilan restoran o‘rtasi bo‘ylab eshik tamon yura boshladi.
Odamlar orasidan o‘ta turib ota o‘g‘liga savol bilan murojaat qildi: «Bu yerda hech narsa qoldirmadingmi? O‘g‘il: "yo‘q, hech narsa qoldirmadim», Qariya: "Qoldirding, sen har bir o‘g‘il uchun dars va har bir ota uchun umid qoldirding.
Restoran ahli esa jim edi...
Behzod Abdurahmonov tarjimasi
@Ayolning_41_olami
Ota bilan kechki ovqat
O‘g‘il, juda qarib, munkillab qolgan otasini, kechki ovqat uchun restoranga olib bordi. Qarigan, holdan toygan, qo‘llari titroq bosgan va zaiflashib qolgan ota, ovqat yeyish jarayonida bir ko‘ylagiga, bir shimiga ovqat to‘kib yeya boshladi. Restoranning boshqa xo‘randalari bu holni ko‘rib irganib, farzandga esa ensa qotar qaray boshlashdi.
Otasi ahvolidan zarracha uyalmagan, aksincha ota ne hoxlasa bisyor qilayotan farzand, tanovul tugagach, ikkovlashib yuvinish xonasiga yo‘l oldilar. Farzand avval ota ko‘ylagidagi ovqat qoldiqlarini, so‘ng shimdagi dog‘larni artdi, ko‘zoynagini mahkamlab, sochlarini esa mehr bilan tarab qo‘ydi. Tashqarida esa butun restoran ularni jimlik bilan kuzatar, epsiz qariya va yosh yigit xaqida pichirlashishar edi.
Ota-bola tashqariga chiqqach, holatni ko‘rgan olomon hijolat cheka boshladi, ammo omma oldida sharmanda bo‘lishni xohlamas, mavqelari bunga yo‘l qo‘ymas edi. O‘g‘il hisob so‘radi, yegan-ichgan xaqqini to‘lab otasi bilan restoran o‘rtasi bo‘ylab eshik tamon yura boshladi.
Odamlar orasidan o‘ta turib ota o‘g‘liga savol bilan murojaat qildi: «Bu yerda hech narsa qoldirmadingmi? O‘g‘il: "yo‘q, hech narsa qoldirmadim», Qariya: "Qoldirding, sen har bir o‘g‘il uchun dars va har bir ota uchun umid qoldirding.
Restoran ahli esa jim edi...
Behzod Abdurahmonov tarjimasi
@Ayolning_41_olami