Noqulaylik hissini yoqtirmayman.
Xonada, insonni yonida, hoh jihozlarning joylashishi yoki kimningdir gapi bo'lsin, noqulaylik hissi meni charchatadi.
«Eng muhimi–sizni pastga tortib ketayotganlardan vaqtida voz kecha olishdir»degan jumlani qayerdadir o'qigandim.
Ha, aynan o'sha "yaxshi niyatli", "yaxshi ko'rganidan" qo'pol hazil qiladiganlarni, "yaxshi ko'rganidan" qadrsizlantiradiganlarni, ularga tegishli bo'lgan og'riqlarni, dardlarni, dunyoga bo'lgan nafratini "istamagan" holda sizning qalbingizga yuk qiladiganlarni, vaqtida tark qilish kerak.
Ular barchasini "yaxshi ko'rganidan" qilsada, ularning harakatlaridan keyin ichingizda bo'shliq va charchoq qoladi holos.
Bu yaxshi ko'rish emas.
Bunday holatda, siz o'zingizni faqatgina noqulay va begona qobiqda turgandek his qilasiz.

Xullas, hayot menga nimanidir o'rgatgan bo'lsa ham, bu–shunday insonlarning yonidan, oyoqni qo'lga olib qochishdir)
Unutmang, "yaxshi niyatda.." degan har bir inson ham, yaxshilik xohlovchi bo'lavermaydi.
Haqiqiy ezgu niyatli insonlar, qalbingizdagi gullarni hech qachon so'litmaydi.