Ilm olish igna bilan quduq qazigandek gap deyishadi...
Ilm olish igna bilan quduq qazigandek gap deyishadi. Chunki ilm shunchaki ma'lumot emas. Xotirasiga ma'lumotni qandaydir texnikalar bilan yozib oldi degani u ma'lumot ilmga aylandi degani emas axir.
Ustozlardan eshitganlarimdan kelib chiqib ayta olaman, ilm yuqadi. Bir ilmi bor insonga havas qilinadi. U kishidagi ilmga ishqi tushadi. Keyin odam o'rganishni boshlaydi. Boshi og'ir eshak-harakaterdagilar qanday qilib ilm olishga ruhlantira olardi?
Ha, yana, ilm boshdan kechiriladi. Quduqni igna bilan qazish qanchalik qiyin? Ilm ham xuddi shunday olinadi. Kitobdan o'qiganingizga hayotda ro'baro kelmas ekansiz, o'qiganingiz do'm-do'mning bir chekkasida chang bosib yotaveradi, garchi u sizga "o'qilgan" degan kayfiyat bersa-da. Duch kelsangiz, uning og'rig'ini his qilsangiz, o'sha ma'lumotlar to'plami miyangizda shunga o'xshash vaziyatlarni yechadigan tayyor bir ilovaga aylanadi.
Avvallari, hozirgidan ham ko'proq ahmoqroq bo'lganman ekan - ilm olishning oson yo'lini izlabman. Kitob o'qisam, mayda hikoyalar bilan bir nimani ezib tushuntirsa, muallifni yomon ko'ribman ("Kallasi achigan vaqt isrofchisi" deb). Keyin tushunib yetdim - bergan luqmasining ta'mini yaxshiroq totishim, his qilishim uchun ana shunday detallar yozilgan ekan.
Mualliflarning yillab yozgan asarlarini 4ta video ko'rish orqali tushunib olishga harakat qilibman. Yoki qandaydir kitobxonlar klubi orqali. Xalqimizdagi "arzonning sho'rvasi tatimas"ni "osonning natijasi tatimas"ga o'zgartirsak ham bo'laveradi. Shu gap rost ekan. Ilm qancha qiyinchilik bilan o'rganilsa (o'z tabiatiga ko'ra), uning esda qolishi ham shuncha samaraliroq bo'lar ekan.
Hozir "fast-food" kitoblar o'qimay qo'yganman. Oson kelgan - oson ketadi. Asosan mumtoz adabiyotlar o'qishga kirishganman. Qahramonning hayotini u bilan birga yashab o'taman. Bir faylasuf akamning gaplari bor: "Bitta badiiy kitob o'qisangiz, bitta insonning umrini yashab o'tasiz. Bu degani siz 100 ta kitob o'qisangiz, 100 ta umr ko'rasiz degani". Ajoyib-a?
Garchi quduqni hali o'zim bir metr ham qazimagan bo'lsam-da, va uni 10-15 metr qaziganlar mediada gapirishga o'zlarini noloyiq ko'rganlarini guvohi bo'lgan bo'lsam ham, shu postni beyuzlarcha yozib yubordim.
Ha, aytgancha, gap chala qoldi. Insha Alloh bu mavzuning ayrim qismlari haqida tez orada ko'proq bayon qilaman. Shunaqa gaplar.
https://t.me/temursoliev 🦉
Ilm olish igna bilan quduq qazigandek gap deyishadi. Chunki ilm shunchaki ma'lumot emas. Xotirasiga ma'lumotni qandaydir texnikalar bilan yozib oldi degani u ma'lumot ilmga aylandi degani emas axir.
Ustozlardan eshitganlarimdan kelib chiqib ayta olaman, ilm yuqadi. Bir ilmi bor insonga havas qilinadi. U kishidagi ilmga ishqi tushadi. Keyin odam o'rganishni boshlaydi. Boshi og'ir eshak-harakaterdagilar qanday qilib ilm olishga ruhlantira olardi?
Ha, yana, ilm boshdan kechiriladi. Quduqni igna bilan qazish qanchalik qiyin? Ilm ham xuddi shunday olinadi. Kitobdan o'qiganingizga hayotda ro'baro kelmas ekansiz, o'qiganingiz do'm-do'mning bir chekkasida chang bosib yotaveradi, garchi u sizga "o'qilgan" degan kayfiyat bersa-da. Duch kelsangiz, uning og'rig'ini his qilsangiz, o'sha ma'lumotlar to'plami miyangizda shunga o'xshash vaziyatlarni yechadigan tayyor bir ilovaga aylanadi.
Avvallari, hozirgidan ham ko'proq ahmoqroq bo'lganman ekan - ilm olishning oson yo'lini izlabman. Kitob o'qisam, mayda hikoyalar bilan bir nimani ezib tushuntirsa, muallifni yomon ko'ribman ("Kallasi achigan vaqt isrofchisi" deb). Keyin tushunib yetdim - bergan luqmasining ta'mini yaxshiroq totishim, his qilishim uchun ana shunday detallar yozilgan ekan.
Mualliflarning yillab yozgan asarlarini 4ta video ko'rish orqali tushunib olishga harakat qilibman. Yoki qandaydir kitobxonlar klubi orqali. Xalqimizdagi "arzonning sho'rvasi tatimas"ni "osonning natijasi tatimas"ga o'zgartirsak ham bo'laveradi. Shu gap rost ekan. Ilm qancha qiyinchilik bilan o'rganilsa (o'z tabiatiga ko'ra), uning esda qolishi ham shuncha samaraliroq bo'lar ekan.
Hozir "fast-food" kitoblar o'qimay qo'yganman. Oson kelgan - oson ketadi. Asosan mumtoz adabiyotlar o'qishga kirishganman. Qahramonning hayotini u bilan birga yashab o'taman. Bir faylasuf akamning gaplari bor: "Bitta badiiy kitob o'qisangiz, bitta insonning umrini yashab o'tasiz. Bu degani siz 100 ta kitob o'qisangiz, 100 ta umr ko'rasiz degani". Ajoyib-a?
Garchi quduqni hali o'zim bir metr ham qazimagan bo'lsam-da, va uni 10-15 metr qaziganlar mediada gapirishga o'zlarini noloyiq ko'rganlarini guvohi bo'lgan bo'lsam ham, shu postni beyuzlarcha yozib yubordim.
Ha, aytgancha, gap chala qoldi. Insha Alloh bu mavzuning ayrim qismlari haqida tez orada ko'proq bayon qilaman. Shunaqa gaplar.
https://t.me/temursoliev 🦉