#Соя
65-қисм
Кутганингда вақтинг ўтмаслиги, устига устак ичингдаги дардни бировга айтолмай тугунни ўзинг ечишга уринишинг оқибатида барча юк елкаларинга чўкиб оғир бўлиб қолар экан киши. Якшанба куни уйда ишнинг қайнаган куни онам билан уйнинг энг кўринмас қисимларигача тозалаб ҳамма ерни саранжомлай бошладик. Янгамнинг қўлидан ўзига яраша таомни еб озроқ ҳордиқ оламиз деб турган пайтимизда эшик тақиллади. Мен чиқаётган эдим онам қўлимга йиғлаб турган жиянимни тутқизиб ўзи чиқди. Ким келганига қизиққаним ёқ болани овутиб онаси келиб қўлимдан олишини кутганимда янгам хонага кириб келди.
“Сизникилар келишган “деди менга кинояли кулиш қилиб. Меникилар дегани кимлар? Нодира холалар деб тахмин қилдим. Янгамдан бор гап сўрасам оғзига келган гапни гапириб юрагимни хира қилиши мумкинлигини айтиб сабр билан онамни кутдим. Ҳеч қанча вақт ўтмай отам келди. У ҳам онам каби қудалар олдига кириб кетди. Юрагим ўйнаб нафасим қиса бошлади даб-дурустдан хабарсиз нега келишди экан? Наҳот ўтмиш қайтиб яшатилмоқда? Кўкрак қафасимга оғирлик чўкти. Янгам боласини олиб хонасига кирди. Ундан мен учун келганларга айниқса Зиёданинг оиласига чой дамлаб беришини кутмас эдим. Ошхонага чиқиб чой баҳонасида бирор гап эшита оламанми дея ҳовлига чиқдим. Онамнинг ошхонада шарпаси кўрингач унинг олдига бордим.
“Тинчлик эканми? Нега келишибди? Тўйни бекор қилишгани келишдими?”
“Ўзингни бос қизим нега бекор қилишсин Ғайратнинг иши чўзилиб қолибди шунга тўйни кўкламга эмас ёз охири ёки кузда қиламиз деб маслахат қилгани келишибди. Сенга ўзи айтмадими Ғайратни?” деди онам ҳайрон қолиб.
“Ааайттди “ дея гап бошладим титраб “Уйдагилар ҳал қилади деганди “ дедим онамга билдирмай аҳволимни.
“Шу иш яхши бўлди бир томондан биз ҳам ишларимизни тўғрилаб оламиз. Сенинг кам кўстинг бор уларни улгурамиз “ деди онам хотиржамлик билан. Аммо менинг ичимга ғулғула тушди демак кузгача келмайди Ғайрат. Баҳор ёз ва куз ойининг боши билан 6-7 ой дегани. Унгача нима иши бор экан унинг?
Душанба куни тонг саҳардан ишларимни қилиб бўлиб шаҳарга йўл олдим. Йўлда Зиёдани кўриб қолмайин деб дуо қилдим. Чунки унинг мени кўриши дегани мендан ҳақиқатларни яшириши дегани эди. Қаерга боришни қаердан бошлашни билмай ёл бўйи турли туман режалар туздим. Аввал опам айтган цехга бордим. Айтганидек Турклар билан қўшма корхона экан. Асосан болалар кийими тикишаркан. Кадрлар бўлими билан гаплашдим тажрибам ва нималарга қизиқишимгача обдон сўрашди. Ҳатто катта тикиш мошинкаларига ўтирғизиб ишимни кўришди. Ариза ёзиб барча қоғозларини тўлдириб келдим. Ўзлари қўнғироқ қилиб айтишар экан. У ердан чиқгач, Зиёданинг иш ери яқинига бориб четроқда кутиб ўтирдим. Уйга боришимга 2 -3 соат бор эди. Тушликка яқин кутубхонадаги йигит Зиёданинг иш ерига мошинасида келди. Қўлига телефонини олиб бир нималар ёзди. Ҳеч қанча ўтмай Зиёдага чиқди унинг олдига иккаласи гаплашиб туриб кейин бирга мошинага минишди. Чорасизликнинг оти ўчсин. Менинг мошинам ёки таксида ортларидан кетадиган пулим ёқ эди. Оёғим остидан ер кўчгандек бўлди. Ноилож уйга қайтадиган бўлдим. Аммо чидолмай Зиёдага қўнғироқ қилдим. Жавоб берса нима деб баҳона қилардим билмайман лекин унинг юзига ичимни тўкиб сочгим келди. Телефоннинг банд тугмасини босиб қўйди демак мен билан гаплашгиси йўқ. Ҳеч қанча ўтмай смс келди...
65-қисм
Кутганингда вақтинг ўтмаслиги, устига устак ичингдаги дардни бировга айтолмай тугунни ўзинг ечишга уринишинг оқибатида барча юк елкаларинга чўкиб оғир бўлиб қолар экан киши. Якшанба куни уйда ишнинг қайнаган куни онам билан уйнинг энг кўринмас қисимларигача тозалаб ҳамма ерни саранжомлай бошладик. Янгамнинг қўлидан ўзига яраша таомни еб озроқ ҳордиқ оламиз деб турган пайтимизда эшик тақиллади. Мен чиқаётган эдим онам қўлимга йиғлаб турган жиянимни тутқизиб ўзи чиқди. Ким келганига қизиққаним ёқ болани овутиб онаси келиб қўлимдан олишини кутганимда янгам хонага кириб келди.
“Сизникилар келишган “деди менга кинояли кулиш қилиб. Меникилар дегани кимлар? Нодира холалар деб тахмин қилдим. Янгамдан бор гап сўрасам оғзига келган гапни гапириб юрагимни хира қилиши мумкинлигини айтиб сабр билан онамни кутдим. Ҳеч қанча вақт ўтмай отам келди. У ҳам онам каби қудалар олдига кириб кетди. Юрагим ўйнаб нафасим қиса бошлади даб-дурустдан хабарсиз нега келишди экан? Наҳот ўтмиш қайтиб яшатилмоқда? Кўкрак қафасимга оғирлик чўкти. Янгам боласини олиб хонасига кирди. Ундан мен учун келганларга айниқса Зиёданинг оиласига чой дамлаб беришини кутмас эдим. Ошхонага чиқиб чой баҳонасида бирор гап эшита оламанми дея ҳовлига чиқдим. Онамнинг ошхонада шарпаси кўрингач унинг олдига бордим.
“Тинчлик эканми? Нега келишибди? Тўйни бекор қилишгани келишдими?”
“Ўзингни бос қизим нега бекор қилишсин Ғайратнинг иши чўзилиб қолибди шунга тўйни кўкламга эмас ёз охири ёки кузда қиламиз деб маслахат қилгани келишибди. Сенга ўзи айтмадими Ғайратни?” деди онам ҳайрон қолиб.
“Ааайттди “ дея гап бошладим титраб “Уйдагилар ҳал қилади деганди “ дедим онамга билдирмай аҳволимни.
“Шу иш яхши бўлди бир томондан биз ҳам ишларимизни тўғрилаб оламиз. Сенинг кам кўстинг бор уларни улгурамиз “ деди онам хотиржамлик билан. Аммо менинг ичимга ғулғула тушди демак кузгача келмайди Ғайрат. Баҳор ёз ва куз ойининг боши билан 6-7 ой дегани. Унгача нима иши бор экан унинг?
Душанба куни тонг саҳардан ишларимни қилиб бўлиб шаҳарга йўл олдим. Йўлда Зиёдани кўриб қолмайин деб дуо қилдим. Чунки унинг мени кўриши дегани мендан ҳақиқатларни яшириши дегани эди. Қаерга боришни қаердан бошлашни билмай ёл бўйи турли туман режалар туздим. Аввал опам айтган цехга бордим. Айтганидек Турклар билан қўшма корхона экан. Асосан болалар кийими тикишаркан. Кадрлар бўлими билан гаплашдим тажрибам ва нималарга қизиқишимгача обдон сўрашди. Ҳатто катта тикиш мошинкаларига ўтирғизиб ишимни кўришди. Ариза ёзиб барча қоғозларини тўлдириб келдим. Ўзлари қўнғироқ қилиб айтишар экан. У ердан чиқгач, Зиёданинг иш ери яқинига бориб четроқда кутиб ўтирдим. Уйга боришимга 2 -3 соат бор эди. Тушликка яқин кутубхонадаги йигит Зиёданинг иш ерига мошинасида келди. Қўлига телефонини олиб бир нималар ёзди. Ҳеч қанча ўтмай Зиёдага чиқди унинг олдига иккаласи гаплашиб туриб кейин бирга мошинага минишди. Чорасизликнинг оти ўчсин. Менинг мошинам ёки таксида ортларидан кетадиган пулим ёқ эди. Оёғим остидан ер кўчгандек бўлди. Ноилож уйга қайтадиган бўлдим. Аммо чидолмай Зиёдага қўнғироқ қилдим. Жавоб берса нима деб баҳона қилардим билмайман лекин унинг юзига ичимни тўкиб сочгим келди. Телефоннинг банд тугмасини босиб қўйди демак мен билан гаплашгиси йўқ. Ҳеч қанча ўтмай смс келди...