“…Va otmishdan olgan birgina sabogi: muhabbat - azobli xato, uning sherigi umid esa bemani xomhayol edi. Va qachonki manashu zaxarli gullar uning qurshagan qalbida barq ursa Mariyam ularni tomiri bilan qoporib tashlar edi.”
✍Xolid Husayniy
📙Ming quyosh shuʼlasi
✍Xolid Husayniy
📙Ming quyosh shuʼlasi