49.
—Ханнона? У нима дегани? -Элёр ҳайрон сўради.
—Исломда олти тоифа аёлга уйланмаслик ҳақида огоҳлантирилган.
1-си Аннона-шикоятчи.
2-си Маннона-миннатчи. 3-си... -Шодиёра Элёрдан кўзларини олиб қочди. —3-си Ханнона-собиқ эрини соғинадиган аёл.
4-си Хаддока-очкўз, ҳар нарсани истайдиган.
5-си Баррока- ўзини кўз-кўз қиладиган аёл.
6-си Шаддока- жудаям кўп гапирадиган аёл. -деди Шодиёра бошини экканча.
—Тушунарли! -Элёр қизга бошқача меҳр билан боқди. Ҳиёнатга билан сийлангач, деярли, ҳаммани шундай кўрадиган бўлиб қолганди. Йўқ ҳамма эмас экан. Мана ҳақиқий садоқат тимсоли,
—Ханнона-Собиқ эрини соғинадиган аёл. -деди ўз ўтмишини хотирлаган Элёр алам билан жилмайиб.
—Элёр ака, андишасизлигим учун узр сўрайман. Аммо.... -Шодиёрани кўзлари ёшланди.
—Узрга ҳожат йўқ Шодиёра. Мен сизни тушиндим. Мен розиман. Собиқ эрингизга ёрдам бераман. Фақат аввал реъжа тузиб олишимиз керак.
Элёр Шодиёрага аввало ажрим ҳақида айтди. Бу никоҳ ишларида ҳалал бериши мумкинлиги тайин эди. Сабаби Элёрга Шодиёра нафақат асиссент. Балки гувоҳ сифатида ҳам ёрдам бериши керак эди.
Бунинг учун эса, қонуний закс салбий таъсир кўрсатарди.
Улар келишиб олиб, иш қилдилар.
Элёр, Шодиёрани инсон сифатида ҳурмат қилиб, ўз синглисидек қабул қилди. Ака-сингил устоз-шогирд тутиндилар.
Элёр ҳар томонлама Шодиёрани олдида бўлди. Уни қўллаб-қувватлади. Ҳимоя қилди.
—Ханнона? У нима дегани? -Элёр ҳайрон сўради.
—Исломда олти тоифа аёлга уйланмаслик ҳақида огоҳлантирилган.
1-си Аннона-шикоятчи.
2-си Маннона-миннатчи. 3-си... -Шодиёра Элёрдан кўзларини олиб қочди. —3-си Ханнона-собиқ эрини соғинадиган аёл.
4-си Хаддока-очкўз, ҳар нарсани истайдиган.
5-си Баррока- ўзини кўз-кўз қиладиган аёл.
6-си Шаддока- жудаям кўп гапирадиган аёл. -деди Шодиёра бошини экканча.
—Тушунарли! -Элёр қизга бошқача меҳр билан боқди. Ҳиёнатга билан сийлангач, деярли, ҳаммани шундай кўрадиган бўлиб қолганди. Йўқ ҳамма эмас экан. Мана ҳақиқий садоқат тимсоли,
—Ханнона-Собиқ эрини соғинадиган аёл. -деди ўз ўтмишини хотирлаган Элёр алам билан жилмайиб.
—Элёр ака, андишасизлигим учун узр сўрайман. Аммо.... -Шодиёрани кўзлари ёшланди.
—Узрга ҳожат йўқ Шодиёра. Мен сизни тушиндим. Мен розиман. Собиқ эрингизга ёрдам бераман. Фақат аввал реъжа тузиб олишимиз керак.
Элёр Шодиёрага аввало ажрим ҳақида айтди. Бу никоҳ ишларида ҳалал бериши мумкинлиги тайин эди. Сабаби Элёрга Шодиёра нафақат асиссент. Балки гувоҳ сифатида ҳам ёрдам бериши керак эди.
Бунинг учун эса, қонуний закс салбий таъсир кўрсатарди.
Улар келишиб олиб, иш қилдилар.
Элёр, Шодиёрани инсон сифатида ҳурмат қилиб, ўз синглисидек қабул қилди. Ака-сингил устоз-шогирд тутиндилар.
Элёр ҳар томонлама Шодиёрани олдида бўлди. Уни қўллаб-қувватлади. Ҳимоя қилди.