Ibrat maskani

Ona yosh edi. Ona navjuvon edi. Bola gʻoʻr edi, bola goʻdak edi... Kunlarning birida ona-bola qishloqqa – uzoq qarindoshlarinikiga boradigan boʻlishdi. Ona qaddini gʻoz tutib, tez-tez yurib borar, bola esa alang-jalang qilib atrofdagi manzaralarni tomosha qilar edi. Qishloq guzarida yarmini yashin uchirib ketgan bahaybat chinor bor ekan. Bola daraxtni koʻrib, angrayib qoldi: chinorning tarvaqaylab oʻsgan shoxida supradek kattakon uya qorayib koʻrinar, uyada esa oyogʻi, tumshugʻi uzun bir qush turar edi.

Bola moʻjiza koʻrgandek taqqa toʻxtab qoldi.

– Anavi nima, oyi? – dedi oʻsha tomondan koʻz uzmay.

– Laylak, oʻgʻlim, laylak! – ona oʻgʻlining boshini silab qoʻydi. – Yura qol, jonim.

Bola hech qachon bunaqa qushni koʻrmagan edi. Qush negadir bir oyoqlab turardi. U yana toʻxtab qoldi.

– Nima u, oyi? – dedi tagʻin chinor uchiga koʻz tikib.

– Laylak, oʻgʻlim, laylak.

– Nimaga bir oyoqda turibdi?

Ona kuldi: Bir oyogʻi charchagandir-da. Yura qol, jonim. Bola hech qachon bunaqa qushni koʻrmagan edi. Qush negadir boʻynini choʻzib tumshugʻini osmonga qaratib silkitar, shunda “tarak-tarak” degan ovoz eshitilardi. Bola tagʻin toʻxtab qoldi.

– Nima oʻzi u, oyi? Uning koʻzlarida quvonch bor edi. Hayrat bor edi. Ona shoshib turardi. Mingta yumushi bor edi. Hali shaharga qaytishi kerak.

– Laylak dedim-ku, jinnivoy, – deb ohista egilib, oʻgʻlining yuzidan oʻpdi. – Senga salom beryapti-da.

Ona yosh edi. Ona navjuvon edi.

...Oradan oʻttiz besh yil oʻtdi. Bola yigit boʻldi. Ona keksayib qoldi. Oyogʻidan mador, koʻzidan nur ketdi. Kunlardan birida ona-bola ittifoqo yana oʻsha qishloqqa borib qoldilar. Yigit qaddini gʻoz tutib tez-tez yurib borar, ona esa toliqqan oyoqlarini, ogʻir-ogʻir koʻtarib bosgancha harsillab kelardi. Guzardagi yarmini yashin uchirib ketgan chinor hali ham bor ekan. Buni qarangki, chinorning tarvaqaylab oʻsgan shoxida hamon supradek kattakon uya qorayib koʻrinar, uyada esa oyogʻi, tumshugʻi uzun laylak turardi. Yigit laylakka birqarab qoʻydi-yu qadamini tezlatdi. Orqada kelayotgan ona nursizlanib qolgan koʻzlarini chinorga, chinor shoxida qorayib turgan uyaga tikdi. Shoxda osilib turgan narsa koʻziga gʻalati koʻrindi.

– Anavi nima, oʻgʻlim? – dedi toʻxtab.

– Laylak, oyi, laylak!

Ona yaxshi eshitmadi. Uch-toʻrt qadam yurib, yana toʻxtab qoldi. Savatdek narsa ichida bir nima oqarib koʻrinyapti. Qiziq...

– Nima, oʻgʻlim? – dedi koʻzlarini pirpiratib.

Oʻgʻil taqqa toʻxtadi. Gʻashi keldi. Oʻzi shoshib turibdi: mingta ishi bor! Odam qariganidan keyin ezma boʻlib qolarkan-da!

– Laylak! – dedi jerkib. – Laylak deyapman-ku, karmisiz! – shunday dedi-yu jahl bilan tez-tez yurib ketdi.

Nachora, yigit yosh, yigit navqiron. Uning yumushi koʻp. Hali shaharga qaytishi kerak… Uning gʻoʻr, goʻdak bolalari bor…

O'tkir Hoshimov
Daftar hoshiyasidagi bitiklar

Agar ijtimoiy tarmoqlarda yozadigan narsalarimizga har birimiz amal qilganimizda farishtalar ortimizda saf tortib namoz o‘qir edi...

Qalblardan so‘rang
Abdulqodir Samarqandiy

Ona, yuragimda simillar og'riq,
Hayot girdobida berayapman jon.
Doim yaxshilikni istadim, biroq
Jajji qalbda laxta-laxta qon.

Ezgu tuyg'ularim bo'lmoqda barbod
Asli sof yurakka tushmoqda dog'lar.
Insof-u vijdonning bozori kasod
Ona, bu yashashda qolmadi sog'lar...

Hammamiz oxir-oqibat kuni kelib bu dunyoni tark etamiz...
Qani endi bu dunyoni hech kimning qalbini sindirmasdan tark qila olsam edi...

Abdulqodir Polvonov

Avvalgi musulmonlar: "Xattobning eshagi iymon keltirsa keltiradiki, Umar iymon keltirmaydi ",deyishardi. Darhaqiqat, Umar ibn Xattobning Islomga kirishi mahol sanalgan ishlardan edi. Ammo u zot mo‘min bo‘ldi va jannat bashoratini olgan o‘n sahoba safidan joy oldi. So'ngra Abu Bakr roziyallohu anhudan so‘ng ikkinchi raqamli kishiga aylandi. Xazrat Abu Bakrdan so‘ng Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning ikkinchi xalifalari bo'ldi. "Mo‘minlar amiri" laqabini birinchi bo‘lib oldi. U kishining davrida adolat tarqaldi, Islom yoyildi.Fors,Shom va Misr fath qilindi.
Xazrat Umar eslansa, adolat va rahmat eslanadi. Demak o‘rnak oldin kelishda emas, sodiqlikda ekan.
"Vaqt o‘tdi ", "Namozdan naf, ro'zadan endi foyda yo'q ", deb dangasalik qilma.
Hech qachon hidoyatdan umid uzma.
Allohga tavakkul qil.
Qani, boshla !

Abdulqodir Samarqandiy
Qalblardan so‘rang

Yigit otasidan so'radi:
"Uylanishim uchun munosib ayolni qanday topaman ?" Ota javob berdi: "Munosib ayol topish mavzusini unutib turginda, bor diqqat-e‘tiboringni munosib er bo‘lishga qaratgin ".

(c) arabicuz

Bizga Alloh yozib qo‘ygan narsadan o‘zgasi zinhor yetmaydi.

Tavba surasi 51-oyat

Onalar oyog'i ostidadur,
Ravzayi jannatu jinon bog'i.
Ravza bog‘i visolin istar ersang,
Bo‘l onaning oyog‘in tuprog'i.

Alisher Navoiy.

Qiyomat kuni sizni eng ko‘p mahzun qiladigan holat;
Qattiq sevishingizga qaramay ota-onangiz,hatto bolangizga bittagina yaxshiligingizni berolmaysiz...

Buning qarshisida esa yomon ko‘rib, g‘iybat qilgan odamingizga ana shu yaxshiliklarni majburan berib yuborasiz...

Abu Umar Odilqul Buxoriy

Kimning martabasi oliyligi ertaga, farishta surini chalgan kunda ma'lum boʻladi...

Hayotingda ikki insonning himmati ko‘p-u, lekin ko‘zingga ko'rinmaydi.
Ular:

•Otangning senga qilgan harajati;
•Onangni senga qilgan xizmati.

Agar shu harajat va xizmatni begona odamdan ko‘rganingda, butun umr undan uyalib biror marta ham ko‘ngliga ozor berolmasding.Lekin, otang va onangga g‘azab qila olasan,adovat qila olasan, minnat qila olasan,ko‘nglini og‘rita olasan.Chunki ularniki ko'rinmaydi.

(c) Konspektor

Amal ham yo'q,
Agar qilsam riyodur...

Oxirgi marta ota-onang bilan qachon birga yurding, ovqatlanding,sevintirding, ehtiyojlarini qoplading,ularga bo'lgan muhabbatingni namoyon qilding ?!
Ulardagi bemorlik yoki sendagi safar xalal yetkazmasidan oldin xizmatlariga shoshil !
Ular bilan o‘tkazgan lahzalar takrorlanmasdir.Hayotliklarida bu imkoniyatlardan foydalanib qol.
Bizni ulardan tortib olayotgan ijtimoiy tarmoqlardan bir dam ko‘z uzaylik. Telefonlarning turli-tumani chiqaveradi,ilovalar yangilanaveradi, yangi xabarlar kelaveradi. Ammo ota-onamiz ketsa, qaytmaydi. Ularni topolmaymiz.
Ular yangilanmaydi...

Abdulqodir Samarqandiy
Qalblardan so‘rang

O'lim - hayotga kelgan har bir inson boshida bor. Bu dunyo imtihon maydonidan boshqa narsa emas. Toki nafas olar ekan, halol va harom orasini ayirmaydigan, baxtni dunyo matohidan izlaydigan insonlar uchun o'lim qo'rqinchli. Lekin Allohni tanigan, bu dunyoga kelishining asl mohiyati faqat Yaratganga qullik qilish ekanini anglab yashagan inson uchun o'lim qo'rqinchli bo'lishi mumkinmi?

Rauf Jilasun
Halol luqma

Yigirma yil onasi tayyorlagan ovqatni yedi.Biror marta yordam bermadi.Uylanishi bilan xotinchasiga ko‘mak berib:"Xotinga yordam berish sunnat",deydi. Nima, onaga yordam berish bid‘atmi ?!

Abdulqodir Samarqandiy
Qalblardan so‘rang

Sen yig’lagin,  yig’lama,
Vaqtning senga vaqti yo'q,
Toshga tegar peshonang,
Toshning esa ko’ngli to’q.
Bu kunlar ham o’tadi,
U kunlar ham o’tdi-ku.

©️Farida Afro’z

Ba‘zi solih salaflar :
Yodingda tut, jannatdan boshqa barcha ne‘matlar foniydir, o‘tib ketuvchidir...
Va do‘zaxdan boshqa barcha balolar ofiyatdir" deyishardi.

Majd Makkiy