Гоҳи шод яшадим,гоҳида ғамгин,
Изладим фараҳли онларни бетин,
Не қилсам ювилгай юракдаги кин,
Кўнглим асраб юрган сирлар кечирсин.
Балки бир сайёра ё кичик қирман,
Кимнингдир қалбидан ҳайрат ўқирман,
Тонгларга кўз юмиб ўтган сўқирман,
Дилни ювган масиҳ нурлар кечирсин.
Капалак кўзидан терганим сафо,
Борлик йўқлигимга етмаган вафо,
Шу жимит жонимга қилганим жафо,
Ҳаёл деб аталган ҳурлар кечирсин.
Ишқ дедим,юз бурдим висолдан аҳддан,
Асар ҳам қолмади интилиш,  шаҳддан,
Дардни улуғладим юз буриб бахтдан,
Кўксимда сарғайган гуллар кечирсин.
Роббим не саволдир жонимга   ботган,
Сўзлар бор ҳар лаҳза туғилаётган,
Лоқайд умрим аро уюлиб ётган,
Сўниқ руҳдан қолган куллар кечирсин.
Бир қушман қанотин вақт юлқилаган,
Дарахтман илдизин қурт еб қулаган,
Вале қадамларим кўкка улаган,
Мен босиб ўтмаган йўллар кечирсин.
Кенгга кенг,торга тор бу дунёйи кор,
Яшамоқ дегани иблисга шикор,
Эшигимни чертган неча-неча бор,
Умр деб аталган йиллар кечирсин.

М. Ботиров
28.01.2025

https://t.me/joinchat/AAAAAFX-cD3IFksPJ9DBUQ