MEN HAQIMDA KITOB YOZISHIBDI!
Assalomu alaykum, aslozoda o‘qirmanlar. O‘tgan hafta bir o‘qituvchim bilan ikkalamizga ham tanish bo‘lgan bir yigitning muvaffaqiyatlari haqida gaplashdik. Xullas, u yigitning oilasi kambag‘algina, otasi o‘ta bir be’mas’uliyat odam edi. Ichuvchi edi. "Ahmoqdan chaqmoq to‘raydi" degan shaxsiyatni yerga uruvchi maqollarni yoqtirmayman. Ammo, shunaqa insonning farzandi shunday natijalarga erishganidan juda xursand bo‘ldim. O‘sha bolaning onasi farroshlik qilib, bolasini kitobga mehr qo‘ygan edi. Bola ham "Bu jarlikdan chiqishimiz kerak" degandir-da, rosa o‘qidi. Xullas, o‘sha bola o‘qishlarga kirib, yaxshi ishlarga kirib, oilasini kambag‘allikdan chiqarib, hammalarini odam qilibdi. Xursand bo‘ldim.
Xuddi shuni aksini ham ko‘rganman. Eshitganman! Eng esimda qolgani, bir yaxshi oilaning farzandi bo‘lar edi. Ichuvchi, urushqoq, jinoyatchi bo‘lib katta bo‘ldi. 5 marta qamalib chiqqan edi. Na ota na onaning gapiga kirmas edi. O‘sha bolaning onasi: "Senga hozir kuchimiz yetmay qoldi. Chaqaloq paytingda ketimni tagiga bir bosib o‘ldirib qo‘ysam bo‘larkan", deganini o‘z qulog‘im bilan eshitganman. Onaning bu nolasi qalbimni larzaga solgan edi. Momoqaldiroq chaqqandek qulog‘im ostidan ketmaydi. Ilohim, hech birimizning farzandimiz unaqa afsuslantiradiganlardan bo‘lmasin!
Shunaqa holatlarni kuzata turib ko‘p o‘ylayman. Odamzotdagi vijdon degan tushunchani kitob shakllantirar ekan. Kitob o‘qimagan odam, maishiy muammolarda ham, oilaviy muammolarda ham juda katta tashvish bo‘lar ekan. Tushuntira olmay ezilib ketasiz. Aksincha, bolaligidan kitob o‘qigan odam, boyvachchayu-amaldor bo‘lib ketmasa ham, hayoti mazmunli bo‘lar ekan. Kitob o‘qigan hunarmand, sportchi, biznesmen, qo‘yingki har qanday kasb-hunarda kitob o‘qimaganidan barakali, omadli bo‘ladi.
Shuning uchun bolalarimizni kitobga mehri uyg‘otaylik, azizlar. Men kecha tundan-tongacha banan izlab chiqmasdan, G‘iyosiddin Yusuf akamiz sovg‘a qilib jo‘natgan "Go‘zal Xulqlar" nomli kitobni o‘qib tugatdim. "Mashetta, reklama ketdi" demoqchi bo‘lgan aziz ko‘mirqalblar, to‘xtang. Meni tanimasangiz tanishib oling. Men ancha-buncha reklama beruvchilardan boyroq, omadliroq va "cherechchur" kelishganroqman. Qo‘rqmasdan Bahodir Boyvachcha deb chaqirishingiz mumkin.
Haqiqatda kitob ajoyib yozilibdi. Bolalarga bolalar tilida yozilgan. Maktabda qanday qilib yaxshi o‘quvchi bo‘lishdan tortib, ota-ona, kattalarga hurmat, vaqtni qadrlash, ilmga targ‘ib va tarbiya asosiy g‘oya bo‘libdi. Nafaqat bolalar, kattalar ham o‘qishi kerak bo‘lgan ajoyib asar bo‘libdi. Men bu kitobni o‘qib, Yaponiyaning eng kuchli bolalar yozuvchilaridan biri bo‘lgan Mamoru Suzuki asarlarini esladim. G‘iyosiddin Yusuf aka, ilohim, kitoblaringiz Yapon adibinikidek 10 millionlab bolajonlarga yetib borsin! Hammalaringizga tavsiya etyapman. Boyagi namunali bola misol qilib ko‘rsatilgan joylari men haqimda yozilibdi. O‘qib ko‘ring-da, siz haqingizda ham bo‘lishi mumkin. Ha, "O‘qib olim bo‘larmiding?" deb 100 tadan bitta chiqib qolgan, narigi mahalladagi bilimgon ammo, qo‘shnining kuchugiga ham naf tegmagan, sho‘rtumshuq Mardonboyni misol qilib ko‘rsatmay, qolgan 99 ta natijaga erishganlarni ko‘rsating-da, ononib ketay sizlardan. Bitta tushlikning puliga kitob olib bering, 10-15 yilda natijasini albatta ko‘rasiz.
Hurmat bilan, Bahodir Iskandarov.
