Yaqinda, 30-yanvar kuni, ona tili darsida sinfdoshim bugun nechinchi sana deb so'ragandi. Man "o'ttizinchi yanvar" dedim. Keyin u "baribir daftarga qarab aytding-a" dedi. Qizig'i shundaki, 1 soat oldin 30-ekanligini o'zim 2 marta aytgandim(1-prezidentimiz tu'gilgan kuni deb), u ham bilardi mani bilishimni.
Aytmoqchimanki, miyamiz ozgina "напрягаться" qilishni o'rniga osongina yo'lini tanlar ekan. Tepadagi holatda ham man aniq bilardim sanani, lekin eslashni o'rniga ko'zimni pasga tushirib tezda aytib qo'yganim osonroqligi uchun shunday qildim.
Man hech ham inglizcha/ruscha qo'shib gapirish to'g'ri demoqchi emasman. Qo'shilaman, chunki hamma yishlar shunday gapiraversa o'zbek tilidagi so'zlar, keyinasta-sekin tillar ham yo'q bo'lib ketishni boshlaydi. Bu gaplarim bilan faqat nima uchun shunday qilishimizni bitta sababi shu ekan shekilli demoqchiman. Ya'ni inglizchasini bilganimda, o'zbekchasini eslab nima qilaman, tushunadiku baribir, deb qutulsak kerak
Aytmoqchimanki, miyamiz ozgina "напрягаться" qilishni o'rniga osongina yo'lini tanlar ekan. Tepadagi holatda ham man aniq bilardim sanani, lekin eslashni o'rniga ko'zimni pasga tushirib tezda aytib qo'yganim osonroqligi uchun shunday qildim.
Man hech ham inglizcha/ruscha qo'shib gapirish to'g'ri demoqchi emasman. Qo'shilaman, chunki hamma yishlar shunday gapiraversa o'zbek tilidagi so'zlar, keyinasta-sekin tillar ham yo'q bo'lib ketishni boshlaydi. Bu gaplarim bilan faqat nima uchun shunday qilishimizni bitta sababi shu ekan shekilli demoqchiman. Ya'ni inglizchasini bilganimda, o'zbekchasini eslab nima qilaman, tushunadiku baribir, deb qutulsak kerak