Fors shohlari orasida bittasi juda qudratli, lekin o‘ta yovuz edi.
Bir kuni shohning bosh oshpazi unga yegulik olib kirganida ovqatning bir tomchisi dasturxonga tomibdi. Shoh oshpazga qarabdi. Oshpaz o‘sha zahoti uni qatl jazosi kutayotganini sezibdi.
Shunda u qo‘lidagi ovqat to‘la idishni bir yo‘la dasturxonga ag‘daribdi-da, jo‘nab qolibdi. Shoh uni huzuriga chaqirtirib, so‘rabdi.
— Nega bunday qilding? Men ko‘rdim, sen ovqatni dasturxonga ataylab tomdirganing yo‘q, bunda sening yomon niyating bo‘lmagandi. Lekin keyin nima uchun bor ovqatni ag‘darib ketding?
Oshpaz shunday javob berdi: DAVOMINI O‘QISH