✍𝐅𝐈𝐊𝐑𝐀𝐓✍

📚Badiiy kitoblar tahlili, she'riyat, qisqa va ma'noli hikoyalar, kunlik voqelikka munosabat, hikmatli soʻzlar va ibratli filmlarni oʻzida jamlagan kanal -
➡️@Unutsam_Eslaat
❗️𝗠𝗮𝗾𝘀𝗮𝗱𝗶𝗺𝗶𝘇: Eslash va eslatishdir!

✔️𝙑𝙖 𝙚𝙨𝙡𝙖𝙩𝙜𝙞𝙣. 𝘼𝙡𝙗𝙖𝙩𝙩𝙖, 𝙚𝙨𝙡𝙖𝙩𝙞𝙨𝙝 𝙢𝙤ʻ𝙢𝙞𝙣𝙡𝙖𝙧𝙜𝙖 𝙢𝙖𝙣𝙛𝙖𝙖𝙩 𝙗𝙚𝙧𝙪𝙧. (51:55)

@Unutsam_Eslaat

🟢𝗕𝗶𝘇 𝗯𝗶𝗹𝗮𝗻 𝗾𝗼𝗹𝗶𝗻𝗴 𝘃𝗮 𝘆𝗮𝗾𝗶𝗻𝗹𝗮𝗿𝗶𝗻𝗴𝗶𝘇𝗴𝗮 𝘂𝗹𝗮𝘀𝗵𝗶𝗻𝗴...

#kechki_mutolaa

Bir kuni Hazrati Sulaymon, alayhissalom, do‘stlari bilan birga o‘tirar edilar. Hazrati Azroil, alayhissalom, kirib o‘tirganlardan biriga diqqat bilan boqdilar. U odam Azroilning, alayhissalom, bunday boqishlaridan juda qo‘rqib ketdi. So‘ngra Hazrati Sulaymonga:
—    Ey Payg‘ambarim, menga yordam qiling, haligina Azroil menga qattiq tikilib qaradi. Mening jonimni oladi chog'i, — dedi. 
Sulaymon, alayhissalom, undan:
— Xo‘sh, nima qilayin? Mendan nima istaysan? — deb so‘radilar.
— Shamolga amr bering, meni Hindistonga eltib tashlasin. Shoyad Azroilning panjasidan qutulib qolsam... — dedi. 
Sulaymon, alayhissalom, uning istagini bajo keltirdilar. Shamolga buyurib, uni Hindistonga jo‘natdilar. Ertasi kuni Azroil yana ko‘rishmoq uchun Sulaymon, alayhissalom, quzurlariga keldi. Suhbat davomida Hazrati Sulaymon:
— Kechagi odamga tikilib qaramoqning boisi nima edi? —  deya so‘radi.
Azroil esa:
— Chunki Alloh taolo menga bu odamning jonini Hindistonda olishni amr etgan edi. Uni bu yerda ko‘rib, juda hayron qoldim. Allohning amrini yanglish anglamadimmikan, deya hayratlandim. Shu bois unga diqqat bilan boqqan edim. 
Buyruqni to‘g‘ri anglagan ekanman. Oradan biroz o‘tib, Hindistonga bordim. Uni o‘sha yurtdan topib, jonini oldim.

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

Soxta ekan butun olam,
Yuzda kulgi ,qalbda motam.
Aytgim kelar ohu vohim,
Netay afsus yõq guvohim.
Bu nafs deya qochib tobim ,
Unitibman  seni robbim.
Aytay senga hol ahvolim,
Bu dardimga ber darmonim
Bir sevgi bor ,undan boshqa,
Bu dunyoda yõq armonim,
Sevgim aytsam  har lahzamga gunoh bitar,
Gar aytmasam boshqa oshiq ilib ketar.
Aytsam tilim ,aytmay kõnglim chirib bitar,
Unitaman bu sevgini bõldi yetar.
Har kun tunda ushalmagan orzularim,
Men Umarni ezib ketar,.
Ketar umrim suv misoli ,orzum kabi,
Orzularim birin ,ketin sarob bõldi.
Dõstim quygan sharbatlari ,
Sharbat emas sharob bõldi,
Boğimdagi gulim meni ,
Gullamasdan avval sõndi!
Gulim uchun bir she'r bitdim ,
She'rdan avval Siyoh bitdi...

Qiziqarli kanal. Obuna bo‘ling adashmaysiz!

📱 https://t.me/mashrapov005

✔️O‘tgan kunlarda mehmonga: Har doim siz uchun eshigimiz ochiq, qachon xohlasangiz tashrif buyuring, marhabo!, derdik.
❌Bu kunlarda esa: Kelishingizdan oldin ogohlantirib qo‘ysangiz bo‘lmasmidi!, demoqdamiz…

✔️O‘tgan kunlarda: Hovli olma, qo‘shni ol!, derdik.
❌Bu kunlarda esa: Sen menga tegma, men senga tegmayman!, demoqdamiz…

✔️O‘tgan kunlarda qarindoshlarni: Yelkadoshlar!, deyilardi…
❌Bu kunlarda esa: Qarindoshlar qorindosh, deyilmoqda…

✔️O‘tgan kunlarda kun-kunora yig‘ilishimiz bo‘lar, oramizda yo‘qlarni so‘rab-surishtirardik…
❌Bu kunlarda ta’ziyalardagina ko‘rishmoqdamiz…

✔️O‘tgan kunlarda: Men bugun nima yaxshilik qildim?!, deb o‘zimizni taftish qilardik…
❌Bu kunlarda esa: Hech kim yaxshilik qilmayapti?! deya o‘zgalarni titkilamoqdamiz

✔️O‘tgan kunlarda dushman kimligini yaxshi bilardik...
❌Bu kunlarda esa do‘st kim ekanini ham bilmay qoldik...

Dunyo o‘zgargani yo‘q, aslida... Balki qalblar o‘zgarib ketdi…

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

Agar berilayotgan postlar ma’qul bo‘layotgan bo‘lsa yulduzcha ham bosib turinglar. Ko‘rib ko‘zimiz quvonsin😊😊😊

#kechki_mutolaa

👋Besh panjaning ma’nosi

Bag‘dod hokimi Hajjoj umrining oxirlarida tushida Azroil alayhissalomni ko‘rib, u zotdan so‘ragan ekan:
— Hazrat, siz jonni oluvchi farishtasiz. Men qachon o‘laman? Menga o‘lim qachon keladi?
Shunda Azroil alayhissalom besh panjalarini ko‘rsatib g‘oyib bo‘lgan ekanlar.
Ertasi kuni Hajjoj olimlarni chaqirib, tushining ta’birini so‘rabdi. Olimlardan biri: «Besh yil umringiz qolibdi», debdi. Boshqasi besh hafta debdi, birovi besh kun debdi. Javoblarning birontasi ham Hajjojning ko‘ngliga taskin bermabdi. Shunda Hajjoj buyuk mujtahid imom Molikdan tushining ta’birini so‘rabdi. Imom shunday javob beribdilar:
— Qiyomatning qachon bo‘lishini (1), yomg‘irning qachon tushishini (2), bachadondagi xomilaning o‘g‘il yoki qizligini (3), ertaga nima bo‘lishini (4) insonga o‘lim qaerda va qachon kelishini (5) Allohdan o‘zga hech kim bilmaydi. Hazrati Azroil alayhissalom shu beshta narsaga ishora qilmoqdalar. Hatto men ham jon oluvchi farishta bo‘la turib, qachon va qaerda o‘lishingni bilmayman, demoqchi bo‘lyaptilar...

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

Issiq havo oqimidan gapiringlar!
Eron tomondan kelarmidi?
Sovuq choʻzildi-ku!
Hammayoq muzladi.
Necha kundan buyon suv yoʻq, trubalar muzlagan, chamasi.
Ertalab artizanimning ustidan bir choynak qaynoq suv quyib, koʻrpa bilan oʻrab qoʻygandim.
Yoʻq.
Suv chiqmadi.
Demak truba teparoqda muzlagan.
Hammayoq muzxona.
Asosan uydamiz, koʻchaga kam chiqyapmiz.
Koʻchada hech narsa yoʻq.
Qanchagacha davom etarkan bu berahm qahraton.
Yaxshiyam paxtali qalin nimcham bor,  oʻshani kiyib jon saqlayapman.
Xitoyning shaldir-shuldir plastik kurtkalari, jemperlari badaningni isitmaydi.
Bunaqa sovuqlar ota-bobomiz davrida ham boʻlgan, lekin ular hozir bizchalik dod demagan, sovuqdan shikoyat qilmagan.
Chunki ular uyni iqlimga moslab qurgan, kiyimi va yemishi ham ob-havoga mos boʻlgan.

Ota-bobomiz baland uy qurmagan, bakalashkani materialidan tikilgan kiyim kiymagan, yemishi ham ximikat boʻlmagan.

Paxtali chopon, paxtali  shim, paxtali kamzul kiygan odam koʻzimizga gʻalati koʻrinadi. Chopon, toʻn motam ramziga aylandi.Yaqinimiz vafot etsa, hatto yozning chillasida ham paxtali chopon kiyishga odatlandik.

Motamdan tashqari vaqt chopon kiyilmaydi.
Maxsi-kalish kiyishni ham unutdik.

Ipdan toʻqilgan sholcha, jundan tayyorlangan kigiz, odeyallarimiz qani? Yoʻq. Ular qoloqlik ramziga aylandi.

Qandaydir kimyoviy kukun, aralashmalardan tayyorlangan palos va gilamlarni afzal bilyapmiz.
Ximiya fanini yomon oʻqiymiz. Sintetik narsalar oʻzidan zahar ajratishiga aqlimiz yetmaydi.
Molparastmiz.
Molparast boʻlganda ham, Xitoyning eng rasvo, eng yomon mollariga muhabbat qoʻyganmiz.

Yashash tarzimiz, kiyinish va yemishimiz, buyumlarimiz, uylarimiz  iqlimimizga mos emasligi tufayli yurtimiz aptekalar, dorixonalar, klinikalar mamlakatiga aylandi.

Gaz yoʻq, deb noliysan.Gaz boʻlganda ham keng va shifti baland uyingni qanaqa isitmoqchisan? Bunaqa keng xonani meʼyorida isitish uchun qancha gaz, qancha oʻtin va koʻmir sarf boʻlishiga aqling yetadimi?
Koʻp. Juda koʻp sarf boʻladi.
Topgan puling uy isitishga ketadi.

Bolangni kiygan kiyimini qara. Turgan-bitgani sintetika-ku. Isitmaydi.
Tagʻin bu kishim maktabda ximiya oʻqitish shart emas deyapti.
Kelinglar, maktablarni butunlay yopib qoʻyaqolaylik.
Hayotlaringni chamalab sizlarga ilm ham, maʼrifat ham kerak emasligini koʻrib turibman-ku.

Moʻl-koʻl apteka dorilari mustaqilliklan keyin paydo boʻldi. Oʻttiz yil.
Ilgari dorisiz qanday yashaganmiz?
Mavsumiy kasalliklardan qanday tuzalganmiz?
Tibbiyotni oʻta dahshatli, oʻta rahmsiz  biznesga aylantirdilaring-ku.

Kimyoviy dorilar va  ximzavodning chiqindisidan tayyorlangan yemishlar jigarimizni tamom qildi-ku.

Har bir qishloqda uch-toʻrtta odam Hindistonga jigar ektirgani ketyapti. Lekin hech kim nega jigarimiz chiriyapti deb oʻziga savol bermaydi.
Jigar ektirishga 40 ming dollar ketarkan.
Shuncha pulni qayerdan topasiz?

Uyingizda bir qop yongʻoq, yarim qop jiydani bozorga sotib, puliga chokokrem yalaysiz, zaharli sharbat ichasiz.
Ong bormi?
Miya ishlaydimi?

Yana gapiraveraymi?
Madaniyatsiz ekansan demaysizlarmi?

Nazarimda dushmanlarimiz bilintirmay bir narsa ichirib miyamizga zarar yetkazgan.
Teskari fikrlashga odatlanyapmiz.

Qoʻlimizdagi kishanga, bizga zarar yetkazayotgan dushmanga tushuniksiz, gʻalati muhabbatimiz bor.

Oʻz xalqimiz, millatimizga tegishli hamma narsaga, u kiyimmi, ona tilimizmi,  bepisandmiz.

Oʻylab,oʻyimizga yetolmayapman: bizga nima boʻldi?

Yo: Xudo bizni noqobil, ikkinchi darajali millat qilib yaratgan, borimiz shu, degan tushuncha miyalarimizga chuqur oʻtirib qolganmi?

"Koʻngil, sen munchalar nega
Kishanlar birla doʻstlashding?
Na faryoding, na doding bor,
Ayt,sen muncha sustlashding?!

✍️Rahimjon Rahmat

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

✍️Oʻqishga muhabbatli juda kuchli uch inson.

   Yoqut Himaviy “Irshodul arib” kitobida Johizning tarjimai holida quyidagilarni aytadi: “Abu Hiffon aytadi: ”Ilm va kitoblarga uch kishidan koʻra ishtiyoqliroq odamni koʻrmadim:

  1️⃣. Johiz. U qoʻliga tushgan kitobni qanday boʻlishidan qat'iy nazar boshidan ohirigacha oʻqib chiqardi. Ishtiyoqi shu darajada ediki, kitobfurushlarning doʻkonlarini ijaraga olar va kitob oʻqish uchun ularda tunab qolardi.

2️⃣. Fath ibn Hoqon. U Mutavakkilning majlislarida qatnashardi. Agar Mutavakkil biror bir ish uchun tursa, u kitobini yengidan yoki mahsisidan chiqarar va to u qaytib kelguncha Mutavakkilning majlisda kitob oʻqib oʻtirardi.

3️⃣. Ismoil ibn Ishoq qozi. Qachon yoniga borgan boʻlsam, yoki qoʻlidagi kitobga tikilib oʻtirganini, yoki kitoblar orasida biror kitobni izlayotganini, yoki kitoblarni artib oʻtirganini koʻrganman.

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

🌎 Bir kun keladi. Erta tongda uyg'onasiz. Tarixga, ortga qaraysizda, bajarolmagan ishlaringizni eslab, chuqur xo'rsinasiz.
" Endi u damlar ortga qaytmaydi " , deb ham qo'yasiz. Kelajakdan turib ortga qaraganda o'sha kunning nomi BUGUN deb ataladi.

↗️ Bugun boshlang!
↗️ Bugun urunib ko'ring!
↗️ Bugun qadam tashlang!

Ertaga kech bo'lishi mumkin.

© Paulo Koelo

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

#kechki_mutolaa

✍️​ Shukr qilgan...

Bir sinfdoshim bor edi. Otasi “katta joy”da ishlar, badavlat yashashar edi. Mahallada birinchi boʻlib televizor olishgan edi. Sinfdoshim yaxshi oʻqirdi. Yettinchi sinfni bitirgan kuni mototsiklli boʻldi. Maktabni oltin medal bilan tugatdi.

Yillar oʻtdi. Bir kuni koʻrishib qoldik.
– Ishlar qalay? – desam, zarda bilan qoʻl siltadi:
– Rasvo! Domlam oʻlgudek maraz! Nomzodlik ishimni choʻzib yotibdi.

Yillar oʻtdi. Tagʻin koʻrishdik.
– Ishlar qalay?
– Rasvo! Oʻgʻlim koʻp ichadi. Kecha yap-yangi mashinaning pachagʻini chiqarib keldi!

Yillar oʻtdi. Yana koʻrishdik.
– Ishlar qalay?
– Rasvo! Qizimning turmushi notinch. Qaynonasi yomon. Sudlashmoqchiman.

Yillar oʻtdi. Sinfdoshim betob deb eshitdim. Shifoxonaga borsam, rangi bir holatda yotibdi.
– Sogʻliq qalay?
– Rasvo! Qand kasali degan palakat adoyi-tamom qildi. Oʻlib-oʻlmayman, tuzalib-tuzalmayman!

Tavba, deb gapiray-ku, farishtalar omin degan ekanmi, uzoqqa bormadi, bechora… Yana bir sinfdoshim bor edi. Otasi urushdan yarimjon boʻlib qaytgan, toʻkilib ketay deb turgan kulbada turishardi. Yaxshi oʻqirdi. Lekin medalga “ilinmadi”.

Yillar oʻtdi. Bir kuni koʻrishib qoldik.
– Ishlar qalay?
– Xudoga shukr, yaxshi!
Mebel fabrikasida ishlayapman. Kunduzi duradgorlik qilaman. Kechasi uch kunda bir qorovulman. Yaqinda velosiped oldim.

Yillar oʻtdi. Tagʻin koʻrishdik.
– Ishlar qalay?
– Xudoga shukr, yaxshi! Oʻgʻlim oʻqishni bitirib, chet elga ishga ketdi.

Yillar oʻtdi. Yana koʻrishdik.
– Ishlar qalay?
– Xudoga shukr, yaxshi! Qizim farzand koʻrdi. Nevaramga beshik olishga ketyapman!

Yillar oʻtdi. Sinfdoshim betob deb eshitdim. Xuddi oʻsha, boshqa sinfdoshim yotgan shifoxonada ekan. Rangi bir holatda.
– Sogʻliq qalay?
– Xudoga shukr, yaxshi! Buyrak jinday shamollabdi. Bergan dardiga shukr!

Yaqinda uni tagʻin koʻrdim.
– Ishlar qalay?
– Xudoga shukr, yaxshi! Toʻngʻich nevaramning boʻyi choʻzilib qoldi. Xudo xohlasa, besh-olti yilda nevara kuyov koʻraman. Toʻyga kelasan-a?!

©Oʻtkir Hoshimov
“Daftar hoshiyasidagi bitiklar” kitobidan.

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

#ibrat

Ayollarning avratlarini berkitib yurishga daʼvat qilayotgan shayxga bir ayol eʼtiroz bildirdi:
— Shuning oʻrniga erkaklar koʻzlarini tiyib olsalar boʻlmaydimi?!
— Oʻylab koʻring, bir beti ochiq idishda toʻla asalingiz bor, unga kelayotgan pashshalarni ketkazish uchun nima qilgan boʻlar edingiz? Hamma pashshalarni ko‘zini yoparmidingiz yoki o‘sha idishni qopqog‘inimi debdi...?

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ

Biz, aslida, hamma hayotning o‘zi Nima ekanligini unutgan davrda yashayapmiz. Biz insonni bemalol Oyga yo‘llay olamiz, lekin shundoq yonimizga ko‘chib kelgan yangi qo‘shnilar bilan tanishishga sira fursat topolmaymiz. Biz ballistik raketani yer sharining boshqa qismiga uchirib, mo‘ljalga aniq ura olamiz, biroq negadir bolalar bilan kutubxonaga borishni doimo orqaga suramiz. Bizda bir-birimiz bilan aloqani yo‘qotib qo‘ymaslik uchun elektron pochta, fakslar, uyali telefonlar bor, ammo insoniyat hali hech qachon bu qadar tarqoq bo‘lmagan.

✍️"O‘lsang, kim yig‘laydi"
R.Sharma

📱 Kanalga ulanish: FIKRAT.UZ