— Тунов куни муллани қўлга олдик. Бутун Вали Асрга сурати осиб ташланган мулла бор-ку.
– Ҳойнаҳой, ёш болаларни? – сўради механик.
– Ёш қизларни. Улардан бири ҳомиладор бўлиб қолибди, – деди Бошлиқ. – Миллион тумандан гаров ўйнайман, унга ҳеч нарса бўлмайди. Учинчи марта қўлга тушиши. Ярамас, тепада танишлари бор, жавоб бераман.
Масжид қоровули оиласи яшайдиган хонанинг ўзида мулла унинг икки қизини зўрлаётганини билиб қолган. Ўн тўрт ёшли қизи ҳомиладор бўлиб қолган. Полиция отанинг аҳволини тушунган, аммо чорасизлигини айтган. Клерикларга тегиб бўлмас экан. Қоровул газета ва журнал муҳаррирларига бориб, бу масалани ёритишларини илтимос қилган. Аммо уларнинг ҳаммаси бундай қилишга қўрққан. Кейин муллани бошқа бола билан тутиб олишган. Кейин яна бири билан. Полиция охири уни ҳибсга олишга рози бўлган, аммо барибир унинг жазо олиш эҳтимоли оз.
– Масжиддаги воқеага ким айбдор?
Энди савол бериш навбати Бошлиққа етганди.
– Нега Шеф, уни қамашадими?
– Аксинча, елкасига қоқиб қўймоқчиман.
Охирги пайтлар маҳаллий масжидга келувчи жамоатнинг баракаси учган. Бижан масжидга боришга ҳуши йўқ эди. Теҳрондаги энг яхши (ва энг арзон) “хоришти гурма сабзи” сотиб олиш учун масжидга ёндош ҳусайнияга ҳафтасига бир неча марта қатнаш уни зада қилган эди. Одамларни жалб қилиш учун масжидларда бомдод азони миноранинг ён тарафларига ўрнатилган Хитойнинг арзон карнайи ёрдамида баланд айтиладиган бўлди. Унинг овози қулоқни қоматга келтиргани сабабли шикоятлар туша бошлади. Агар муаззин тириклайин териси шилинаётган мушукка ўхшаб қичқирмаса-ку, унга амаллаб чидаса бўларди. Аммо бундай ёқимсиз овози билан у Павароттидан ҳам кўпроқ ишонч билан чинқирарди. Ҳатто Бошлиқ ҳам шикоят қилди. Лекин масжид овозни пасайтирмади. Шунинг учун маҳаллий аҳоли – уларнинг баъзилари масжидга оёқ ҳам босмаган эди – шахсан чиқиб арз қиладиган бўлди. Азон айтилишига масъул шахс бу дангаса жамиятни ғафлатдан уйғотиш ва асабига тегишдан роҳат оладиган қайсар муллалардан эди.
– Худонинг чорловини пасайтириб бўлмайди, – дея кескин жавоб қайтарарди у.
"Ёлғонлар шаҳри" асаридан
@fayzbog_uz
– Ҳойнаҳой, ёш болаларни? – сўради механик.
– Ёш қизларни. Улардан бири ҳомиладор бўлиб қолибди, – деди Бошлиқ. – Миллион тумандан гаров ўйнайман, унга ҳеч нарса бўлмайди. Учинчи марта қўлга тушиши. Ярамас, тепада танишлари бор, жавоб бераман.
Масжид қоровули оиласи яшайдиган хонанинг ўзида мулла унинг икки қизини зўрлаётганини билиб қолган. Ўн тўрт ёшли қизи ҳомиладор бўлиб қолган. Полиция отанинг аҳволини тушунган, аммо чорасизлигини айтган. Клерикларга тегиб бўлмас экан. Қоровул газета ва журнал муҳаррирларига бориб, бу масалани ёритишларини илтимос қилган. Аммо уларнинг ҳаммаси бундай қилишга қўрққан. Кейин муллани бошқа бола билан тутиб олишган. Кейин яна бири билан. Полиция охири уни ҳибсга олишга рози бўлган, аммо барибир унинг жазо олиш эҳтимоли оз.
– Масжиддаги воқеага ким айбдор?
Энди савол бериш навбати Бошлиққа етганди.
– Нега Шеф, уни қамашадими?
– Аксинча, елкасига қоқиб қўймоқчиман.
Охирги пайтлар маҳаллий масжидга келувчи жамоатнинг баракаси учган. Бижан масжидга боришга ҳуши йўқ эди. Теҳрондаги энг яхши (ва энг арзон) “хоришти гурма сабзи” сотиб олиш учун масжидга ёндош ҳусайнияга ҳафтасига бир неча марта қатнаш уни зада қилган эди. Одамларни жалб қилиш учун масжидларда бомдод азони миноранинг ён тарафларига ўрнатилган Хитойнинг арзон карнайи ёрдамида баланд айтиладиган бўлди. Унинг овози қулоқни қоматга келтиргани сабабли шикоятлар туша бошлади. Агар муаззин тириклайин териси шилинаётган мушукка ўхшаб қичқирмаса-ку, унга амаллаб чидаса бўларди. Аммо бундай ёқимсиз овози билан у Павароттидан ҳам кўпроқ ишонч билан чинқирарди. Ҳатто Бошлиқ ҳам шикоят қилди. Лекин масжид овозни пасайтирмади. Шунинг учун маҳаллий аҳоли – уларнинг баъзилари масжидга оёқ ҳам босмаган эди – шахсан чиқиб арз қиладиган бўлди. Азон айтилишига масъул шахс бу дангаса жамиятни ғафлатдан уйғотиш ва асабига тегишдан роҳат оладиган қайсар муллалардан эди.
– Худонинг чорловини пасайтириб бўлмайди, – дея кескин жавоб қайтарарди у.
"Ёлғонлар шаҳри" асаридан
@fayzbog_uz