#thoughts
(UUUUUZUN POST)
📌Xo’-o’sh… Demak, bugun kaminaning o’qituvchi sifatida o’tkazgan ilk kuni haqida suhbatlashamiz. Shoshilmasdan, bir boshdan boshlaymiz.
📌Kunni birinchi sinflarga dars o’tishdan boshladim. Mavzu “Introduction: Names”. Dars yakunida o’rganuvchi “what is your name?” savolini tushunadigan va ikki xil usulda javob bera oladigan bo’lishi kerak. Men ishni o’quvchilarning bilim darajasini baholashdan boshladim: avval yengilroq savollar berdim (“maktab yoqyaptimi?”, “qaysi fan ko’proq yoqyapti?”…), keyin esa biroz qiyinlashtirdim: “ingliz tili bizga nima uchun kerak?”, “ingliz tili nima o’zi?”, “Kim Angliya/Amerika degan davlatlar haqida eshitgan?” Bolalar faqat Amerika haqida biroz fikr bildirishdi: “Amerika bu – harbiylar, ular vatanni, O’zbekistonni himoya qiladi”. Hech bir bola ingliz tili, chet el davlatlari haqida umumiy tasavvurga ega emas (mubolag’asiz gapiryapman‼️). Ularga o’yin qiziq. Adolatlimi, foydalimi, mukofot bormi - umuman qiziq emas, qiziqarli o’yin bo’lsa bo’ldi. Bundan tashqari, ular juda sabrsiz. Mag’lub bo’lganlar, o’yinni tark etganlar tinchgina o’tirib kutolmaydi, o’yinga qayta qo’shilishni yoki yangi o’yin tashkil etishni xohlashadi.
📌Yo’q, qadrdonim, ular ahmoq yoki notavon emas, ular shunchaki sof. Ular bola, bolalar esa beg’ubor bo’ladi. Qordek oppoq, paxtadek yumshoq ko’ngillari bor ularning. Darsdan so’ng bittasini maktab darvozasi yonida ko’rib qoldim. Oldimga chopib keldi-da, qo’l uzatdi. Qo’lini siqib qo’yganimdan so’ng, jilmayib “Men uyga ketyapman, ustoz”,- dedi. “Men uyga ketyapman, ustoz…” Qiziq jumla…
📌Keyin esa 8 – “G” sinf. Ingliz tiliga qiziqadigan hamma variativ sinfga o’tib ketgandan so’ng tashlab ketilgan qoldiqlar. Hech kim kitob o’qimaydi, hech kimda dasturni o’zlashtirish uchun yetarlicha baza yo’q. Lekin odob – axloq joyida, muomala, tartib yaxshi. Kelishib ketishimizga ishonaman.
📌8 – “A” sinfni Xudo menga azobli sinov sifatida yuborganiga chin dildan ishonaman. Yuruvchi bomba, gapiruvchi dinamit bu 8 – “A” sinf. Lekin buning zararidan ko’ra foydasi ko’proq, menimcha: aynan shu bolalar meni mavjud imkoniyatlarimning hammasidan to’liq foydalanishga, o’z ustimda qattiqroq ishlashga undashi mumkin. Munosib raqib bo’lmasa, musobaqa ham qiziq bo’lmaydi. Aniqroq aytganda, jarayondagi qiyinchiliklar ham yakundagi mukofotning qadrini oshiradi.
📌Sinfda bir bola bor – juda faol, qaynab-toshib turadi. Bir o’zi butun maktabni tovbasiga tayantira oladi. Ko’p hazil qiladi, o’zini ahmoqdek tutadi, sinfni chalg’itib, o’qituvchiga shaxsiy savollar beradi. Qanday qilishni bilmayman, lekin bu yosh yumorist bilan kelishish yo’lini topishim kerak.
📌Shu o’rinda, yaqinda boshlangan amaliyot masalasiga ham to’xtalib o’tsam. Talabga ko’ra, kuniga olti soat, haftasiga olti kun dars o’tishimiz kerak. Bu bir haftada 36 soat degani. Qonunan olib qaralganda, bir o’qituvchi haftasiga 30 soat (1.5 stavka) dan ko’p dars olishi mumkin emas. Agar mumkin bo’lgan taqdirda ham, C1 sertifikatidan boshqa hech narsasi bo’lmagan o’qituvchining 1 soat darsi 225 000 so’m turadi. 225 000 x 36 = 8 100 000. Sinf rahbarlik, daftar tekshirish, 1-oktabrdan oyliklar oshishi haqida esa gapirmay qo’ya qolay. Shunday ekan, mening qadrli kursdoshlarim, o’zingiz bilan faxrlansangiz arziydi: aksariyatingiz hali universitetni bitirmasdan turib qariyb 1 000$ lik ish qilyapsiz. “Bizga pul bermayapti-ku”,- deb xafa bo’lmang, tanganing ikkinchi tarafiga qarang: ortiqcha bosh og’riq ekanligingizga ko’z yumgan holda, maktab siz bilan shartnoma tuzganligi uchun do’ppingizni osmonga oting ))
@elegantthoughts
(UUUUUZUN POST)
📌Xo’-o’sh… Demak, bugun kaminaning o’qituvchi sifatida o’tkazgan ilk kuni haqida suhbatlashamiz. Shoshilmasdan, bir boshdan boshlaymiz.
📌Kunni birinchi sinflarga dars o’tishdan boshladim. Mavzu “Introduction: Names”. Dars yakunida o’rganuvchi “what is your name?” savolini tushunadigan va ikki xil usulda javob bera oladigan bo’lishi kerak. Men ishni o’quvchilarning bilim darajasini baholashdan boshladim: avval yengilroq savollar berdim (“maktab yoqyaptimi?”, “qaysi fan ko’proq yoqyapti?”…), keyin esa biroz qiyinlashtirdim: “ingliz tili bizga nima uchun kerak?”, “ingliz tili nima o’zi?”, “Kim Angliya/Amerika degan davlatlar haqida eshitgan?” Bolalar faqat Amerika haqida biroz fikr bildirishdi: “Amerika bu – harbiylar, ular vatanni, O’zbekistonni himoya qiladi”. Hech bir bola ingliz tili, chet el davlatlari haqida umumiy tasavvurga ega emas (mubolag’asiz gapiryapman‼️). Ularga o’yin qiziq. Adolatlimi, foydalimi, mukofot bormi - umuman qiziq emas, qiziqarli o’yin bo’lsa bo’ldi. Bundan tashqari, ular juda sabrsiz. Mag’lub bo’lganlar, o’yinni tark etganlar tinchgina o’tirib kutolmaydi, o’yinga qayta qo’shilishni yoki yangi o’yin tashkil etishni xohlashadi.
📌Yo’q, qadrdonim, ular ahmoq yoki notavon emas, ular shunchaki sof. Ular bola, bolalar esa beg’ubor bo’ladi. Qordek oppoq, paxtadek yumshoq ko’ngillari bor ularning. Darsdan so’ng bittasini maktab darvozasi yonida ko’rib qoldim. Oldimga chopib keldi-da, qo’l uzatdi. Qo’lini siqib qo’yganimdan so’ng, jilmayib “Men uyga ketyapman, ustoz”,- dedi. “Men uyga ketyapman, ustoz…” Qiziq jumla…
📌Keyin esa 8 – “G” sinf. Ingliz tiliga qiziqadigan hamma variativ sinfga o’tib ketgandan so’ng tashlab ketilgan qoldiqlar. Hech kim kitob o’qimaydi, hech kimda dasturni o’zlashtirish uchun yetarlicha baza yo’q. Lekin odob – axloq joyida, muomala, tartib yaxshi. Kelishib ketishimizga ishonaman.
📌8 – “A” sinfni Xudo menga azobli sinov sifatida yuborganiga chin dildan ishonaman. Yuruvchi bomba, gapiruvchi dinamit bu 8 – “A” sinf. Lekin buning zararidan ko’ra foydasi ko’proq, menimcha: aynan shu bolalar meni mavjud imkoniyatlarimning hammasidan to’liq foydalanishga, o’z ustimda qattiqroq ishlashga undashi mumkin. Munosib raqib bo’lmasa, musobaqa ham qiziq bo’lmaydi. Aniqroq aytganda, jarayondagi qiyinchiliklar ham yakundagi mukofotning qadrini oshiradi.
📌Sinfda bir bola bor – juda faol, qaynab-toshib turadi. Bir o’zi butun maktabni tovbasiga tayantira oladi. Ko’p hazil qiladi, o’zini ahmoqdek tutadi, sinfni chalg’itib, o’qituvchiga shaxsiy savollar beradi. Qanday qilishni bilmayman, lekin bu yosh yumorist bilan kelishish yo’lini topishim kerak.
📌Shu o’rinda, yaqinda boshlangan amaliyot masalasiga ham to’xtalib o’tsam. Talabga ko’ra, kuniga olti soat, haftasiga olti kun dars o’tishimiz kerak. Bu bir haftada 36 soat degani. Qonunan olib qaralganda, bir o’qituvchi haftasiga 30 soat (1.5 stavka) dan ko’p dars olishi mumkin emas. Agar mumkin bo’lgan taqdirda ham, C1 sertifikatidan boshqa hech narsasi bo’lmagan o’qituvchining 1 soat darsi 225 000 so’m turadi. 225 000 x 36 = 8 100 000. Sinf rahbarlik, daftar tekshirish, 1-oktabrdan oyliklar oshishi haqida esa gapirmay qo’ya qolay. Shunday ekan, mening qadrli kursdoshlarim, o’zingiz bilan faxrlansangiz arziydi: aksariyatingiz hali universitetni bitirmasdan turib qariyb 1 000$ lik ish qilyapsiz. “Bizga pul bermayapti-ku”,- deb xafa bo’lmang, tanganing ikkinchi tarafiga qarang: ortiqcha bosh og’riq ekanligingizga ko’z yumgan holda, maktab siz bilan shartnoma tuzganligi uchun do’ppingizni osmonga oting ))
@elegantthoughts