🌴🌹ДИЛИМГА ЯҚИНЛАРИМ 🌹🌴

Аллоҳим изни ила ёдлаш учун қулай ҳолатда бўлган шу кўринишдаги суралардан хам жойлаб боришни ният қилдим. Фисабилиллаҳ.

Фотиҳани ўргатмасин!

Фарзандингизга сиздан олдин бирор киши Фотиҳа сурасини ўргатиб қўймасин.

Чунки уни ҳар куни камида — 17 марта ўқийди.

Ҳар сафар ўқиганида, ўргатган инсонга ҳам ажри бориб туради.

Шундай катта ажр олиш имконияти сиздан бошқага ўтиб кетмасин!

— Ҳадисда келадики, ким бир яхшиликка далолат қилса, унга ўша ишни қиливчининг савобидек ажр бордир.

مَن دَلَّ على خَيرٍ فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِ فَاعِلِه.
رواه مسلم

Яқинларингизга улашинг:

https://t.me/+GmW9USiSdNdjYjAy

Росулуллоҳга бўлган муҳаббатимизни қандай кучайтириш мумкин?

Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам бутун оламга раҳмат қилиб юборилган зотдир. У зотнинг ҳаётлари, ахлоқлари ва ибратли ишлари ҳар бир мусулмон учун намуна бўлиши керак. Аллоҳ таоло Қуръонда:

"Сизлар учун, Аллоҳга ва охират кунига умид боғлаган ҳамда Аллоҳни кўп ёд этган кишилар учун Аллоҳнинг Расулида гўзал намуна бордир." (Аҳзоб, 21)

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга муҳаббат қилиш – иймоннинг бир бўлагидир. У зотга бўлган муҳаббатимизни кучайтириш учун қуйидагиларга амал қилишимиз мумкин:

1️⃣ Сийратни ўрганиш – У зотнинг ҳаётларини, юриш-туришларини, одоб-ахлоқларини билиш муҳаббатни оширади.
2️⃣ Суннатга амал қилиш – Ҳар бир ишда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг йўлларини тутиш муҳаббатни янада мустаҳкамлайди.
3️⃣ Салавот айтиш – Кўп салавот айтиш қалбни Росулуллоҳга муҳаббат билан тўлдиради.
4️⃣ У зотни яхши кўрганларни яхши кўриш – Пайғамбаримиз алайҳиссаломни яхши кўрган саҳобалар ва уламоларни севиш ҳам муҳаббатни оширади.
5️⃣ Уммат ҳақида қайғуриш – У зотнинг энг катта ғам-ташвиши умматлари эди. Биз ҳам бир-биримизга ғамхўр бўлиш орқали у зотнинг муҳаббатларига эришамиз.

Аллоҳ таоло бизларни Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни чин дилдан севувчи, уларнинг суннатларига амал қилувчи бандалардан қилсин!

https://t.me/+GmW9USiSdNdjYjAy

#ТАФАККУР

Имом Шофиъий бир кун эрталаб бомдод намозидан кейин уйга қайтаётганларида, йўлда бир кишини учратдилар.

У киши салом бериб Имом Шофиъийдан ҳол-аҳвол сўраб:
- Қандай тонг оттирдингиз? -деди.
Имом Шофиъий қандай тонг оттирганларини қуйидагича тушунтирдилар:

- Мендан саккиз нарса сўралган ҳолда тонг оттирдим!
Киши ҳайрон бўлиб:
- Ҳазрат, сиздан ким бирор нарса сўраши мумкин?
Сизнинг бировга ишингиз тушмайдику? - деди.

Имом Шофиъий табассум қилиб, сўзларини изоҳладилар:
- Қарагин, мендан кимлар нима сўраябди:
1 - Роббим мендан фарзини сўраябди.
2 - Росулуллоҳ мендан суннатларини сўраябдилар.
3 - Оила, бола-чақам кунлик ризқларини сўраябдилар.
4 - Нафс унга эргашишимни сўраябди.
5 - Шайтон орқасидан боришимни сўраябди.
6 - Кироман котибийн малаклари (Елкадаги фаришталар) яхши нарсаларни ёздиришимни сўраябдилар.
7 - Ўтган кунлар қаришимни сўраябди.
8 - Охирида эса, ўлим фариштаси тайёр туришимни сўраябди.
Шундай қилиб мен мана шу сўровлар билан тонг оттираяпман.
Ҳар куни эрталаб бу саволлар жавобини кутябди.

Имом Шофиъийни эшитган киши ўйланиб туриб, бироздан кейин сўради:
- Эй имом, бу нарсалар фақат сиздан сўраляптими, ёки мендан ҳам сўраляптими?

- Буёғини билмадим, ўзинг ўйлаб кўр! - дедилар.

Киши бошини қуйи солиб, давом этди:
- Ҳар куни эрталаб мендан қанча нарсалар сўралаётган экан, билмас эканман.
Буларнинг жавобини ўйлаб кўриш керак.

Сиз нима деб ўйлайсиз, биздан ҳам бу саккизта нарса сўралаётганмикин?
Эрталаб ҳар куни ишимизга кетаётганимизда мана шу нарсаларни ўйлаб кўрамизми?

Кўнгил яқинлар ила баҳам кӯринг!

https://t.me/+GmW9USiSdNdjYjAy

Қабрда савол-жавоб қандай юз беради?

Мункар ва Накир билан банда ўртасида бўладиган савол-жавоб инсоннинг руҳий оламида бўладими ёки бевосита қабрнинг ичидами? Бу вақтда инсонга яна жон киргизиладими? Инсон фаришталарнинг саволларини биз билган қулоқ воситасида эшитиб, уларга ўз тили билан бизлар бу ҳаётда гаплашгандек жавоб берадими? Маълумки, бу савол-жавоб вақтида банда ўтирғизиб қўйилади. Бу ҳолат қабр ичида қандай юз беради? Мункар ва Накир бевосита банданинг бошига гурзи билан урадими? Бундан бош шикастланадими ёки бу ҳолат руҳий оламда содир бўладими?

Жавоб: Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Қисқаси шуки, қабр азоби ва неъмати ҳақида икки фариштанинг савол-жавоб қилиши ҳақида Набийимиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан инкор қилиб бўлмайдиган даражада кўплаб хабарлар келган. Бунга иймон келтириш вожибдир. Ким инкор қилса, кофир бўлади.

Аммо ўша азоб ёки неъмат қандай бўлиши ҳақида гапирмаймиз. Чунки бу дунёда унга ўхшаш нарса бўлмагани учун ақл уни тасаввур қила олмайди. Шариатда эса бу борада ақл кўтарадиган нарса келмаган.

Руҳнинг баданга боғлиқлиги тўрт турлидир:

1. Руҳнинг инсон баданига у она қорнида ҳомила бўлган даврда боғланиши.

2. Қориндан ер юзига чиққанидан кейин боғланиши.

3. Уйқу ҳолатида боғланиши. Бу ҳолда руҳ баданга гоҳ боғланиб, гоҳ ажралиб туради.

4. Ўлгандан кейин барзахда боғланиши. Агар руҳ бадандан ажралиб чиқса ҳам, уни бутунлай тарк этмайди. Балки зарур вақтда қайтиб туради. Ҳадисларда салом берувчи салом берганида, жанозага келганлар кўмиб бўлиб, қайтиб кетаётганларида кавушларидан овоз чиққанда ўлик эшитиши баён қилинган. Шунга ўхшаш ҳолларда руҳнинг қайтиши хос бўлиб, тирилиш учун эмас, бошқа нарсалар учундир. Қиёмат кунидан олдин баданга ҳаёт қайтиб кирмайди.
 Валлоҳу аълам.

“Зикр аҳлидан сўранг” китобидан

Муаллиф

Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад 

https://t.me/+GmW9USiSdNdjYjAy

Аллоҳ Таъоло Муъминун сурасида шундай марҳамат қилади:

«Қачон улардан (яъни мушриклардан) бирига ўлим келганда: “Роббим, мени (яна ҳаётга) қайтаринглар. Шояд мен қолган умримда яхши амал қилсам”, деб қолур. Йўқ, у асло ҳаётга қайтарилмас. Дарҳақиқат, бу ҳар бир кофир жон бераётганда айтадиган сўздир. Уларнинг ортида то қайта тириладиган кунларигача барзах бор» (99–100-оятлар).

Биз яхши деб билган ва, эҳтимол, аслида ёмон ҳам бўлмаган қанчадан-қанча одамлар қабрларида пушаймонлик ўтида куйиб-ёнаётгандир. Улар имконлари бўла туриб, садақа ёки бошқа бир хайрли ишларни қилмаганларидан афсусдадирлар. Улар ҳолатини ўзгартириши мумкин бўлган ҳар қандай, майли кичик бўлса-да, бирон бир хайрли ишни қилишни орзу қиладилар. Шундай экан, қабрга кирмасдан аввал қабр ҳаёти учун солиҳ амаллар қилиш зарур. Тирикликда савобли амал қилиш осон, лекин ўлгандан, қабрга киргандан сўнг солиҳ амал қилишни истаса ҳам бунга рухсат берилмагач, ҳар бир маййит пушаймон бўлади. Маййитлар икки ракаат намоз ўқиш ёхуд «Ла илаҳа иллаллоҳ» ёки «Субҳаналлоҳ» деб зикр қилшнини орзу қилсалар ҳам бунга изн берилмайди. Шунда улар тирикларга қараб, уларнинг шундай имкониятлари бўла туриб ибодат қилмасликларидан ҳайратга тушадилар.

Бу дунёдан кетган қанчадан-қанча одамлар сизнинг ўрнингизда бўлишни орзу қиладилар! Улар дунёнинг барча бойликларини бериб бўлса ҳам икки ракаат намоз ўқишни ёки ялиниб-ёлвориб, гуноҳлари учун истиғфор айтишни орзу қиладилар. Мана шу имкониятдан иложи борича унумли фойдаланишимиз даркор.

https://t.me/+GmW9USiSdNdjYjAy

Аллоҳ таоло Фуссилат сурасида шундай марҳамат қилади:

«Албатта: «Роббимиз Аллоҳдир» – деб, сўнгра (ёлғиз унга ибодат қилишда) устивор бўлган зотларнинг олдиларига (ўлим вақтида) фаришталар тушиб дерлар: «Қўрқманг ва ғамгин бўлманглар. Сизларга ваъда қилинган жаннат хушхабари билан шодланинглар. Бизлар ҳаётий дунёда ҳам, охиратда ҳам сизларнинг дўстларингизмиз. Сизлар учун жаннатда кўнгилларингиз тилаган нарсалар бордир ва сизлар учун у жойда истаган нарсаларингиз бордир. (Бу) меҳрибон ва раҳмли зот томонидан бўлган зиёфатдир» (30–32-оятлар).

Мўминларнинг ўлими юқорида таърифлангандек бўлса, кофирларнинг ўлими азоб ва машаққатлардан иборат бўлади. Қуръони каримда уларнинг ўлими қуйидагича таърифланади:

«Агар фаришталар кофир кимсаларнинг юз ва кетларига уриб жонларини олаётган ва: «Дўзах азобини тотингиз! Бунга сабаб ўзларингиз қилган амалларингиз. Зеро Аллоҳ ҳаргиз бандаларига зулм қилгувчи эмасдир» – деяётган пайтини кўрсангиз эди» (Анфол сураси, 50–51-оятлар).

Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ҳадиси шарифларида яхши ва ёмон одамнинг ўлимдан кейинги ҳолини қуйидагича таърифлаганлар:

«Тобутга қўйилган маййит солиҳ инсон бўлса: «Мени тезроқ олиб кетинг, бир оздан сўнг роҳатланаман» – дейди. Маййит осий бир инсон бўлса: «Ҳолимга вой мени, қаерга олиб кетяпсиз» – деб, унсиз фарёд қилади. 

Шунга ўхшаш бир ривоят охирида «бу фарёдни инсонлардан бошқа ҳамма эшитади. Агар тирик инсонлар бу азобли фарёдни эшита олсалар эди, чидай олмасдан ҳушларидан кетган бўлар эдилар» – дейилган (Насаий Абу Саид Худрийдан ривоят қилган).

Ҳадиси қудсийда Аллоҳ таоло бандаларига марҳамат қилади:

«Эй одам фарзанди, билгинки, гарчи ўзинг истамасанг ҳам бир кун, албатта, бошингга ўлим келур. Шундай экан, Парвардигоринг ҳукмига бўйсун! Ахир, қиёматда қайта тирилиб Аллоҳга ҳисоб берасан!»

«Эй одам фарзанди, қачонгача бу фоний дунёни обод қилишга уринасан? Боқий ва абадий яшаладиган охиратни қачонгача хароб қиласан?»

Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам айтадилар:

«Ким Аллоҳга етишишни истаса, Аллоҳ ҳам у бандасига етишишни истайди. Ким истамаса, Аллоҳ ҳам истамайди».

Шунда Оиша онамиз розияллоҳу анҳо сўрадилар:

– Эй Аллоҳнинг расули, ўлим хуш кўрилмаган нарса-ку?

– Мўмин кишига ўлим вақтида Роббининг розилиги ва марҳамати ҳақида хушхабар келади. У инсонга ўлимдан кейинги гўзал ҳаётидан севимли нарса йўқдир. Шунда у Аллоҳга, Робби эса унга етишишни хоҳлайди. Кофир одамга ўлим вақтида Аллоҳнинг ғазаби ва азоби борлиги учун у Аллоҳга, Аллоҳ эса унга етишишни хоҳламайди, деб жавоб бердилар (Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий Анас ибн Моликдан ривоят қилишган).

Тақволи кишилар дунё матоҳларидан иборат кишанларни тарк этиб, ҳоли ҳаётидаги хурсандчиликлар ҳақида ўйламай қўядилар ҳамда ортга қайтишни истамайдилар, илло, уларни ютуққа олиб келган сабаблар боис бўлмаса. Шаҳидлар, мисол учун, яна қайта дунёга келишни ҳамда Аллоҳ йўлида қайта-қайта жонларини қурбон қилишни ва шу йўл билан мисли кўрилмаган лаззатларни тотишни истайдилар.

Бир шаҳарда солиҳ бир бандани мушриклар уриб ўлдирганларида шаҳид бўлган солиҳ банда худди шундай лаззатни тотган эди. Тафсир китобларида айтилишича, айнан ўша солиҳ банда Аллоҳ таолонинг пайғамбарларига иймон келтирган эди. Ўшанда мушриклар унга азоб бериб ўлдираётганларида ҳам у “Парвардигор, халқимни тўғри йўлга бошла”, деган маънодаги сўзларни айтган эди. Уни ўлдиришганида ҳам унга «Жаннатга кир», дейилди. У: «Кошки қавмим билсалар эди. Роббим мени мағфират этганини ва икром қилинганлардан қилганини», деб орзу қилади (Ёсин сураси, 26-27 оятлар). Ҳатто уни ноҳақ ўлдирсалар ҳам ўлимидан сўнг золим қавмининг нажот топишини истаган порлоқ руҳи ҳеч ҳам ўзгармай олдингидек қолган эди.

Каззоб, мутакаббир, ҳасадчи гуноҳкорнинг руҳи ҳам ўзгармайди. У бу дунёга шунчалик боғланиб қолганки, ўлганидан сўнг ҳам бу дунёга қайтишни истаб туради. У яна бир бор имкон берилишини ва солиҳ банда бўлишига ваъдалар беради. Бироқ Аллоҳ таоло унинг ёлғон сўзлаётганини ва агар у бу дунёга қайтарилса, аввалгидек гуноҳга ботишини, чунки гуноҳ унинг руҳиятига сингиб кетганини яхши билади.