Qay bir adabiyot vakilini hukumat hurmatliga aylantirsa,shu adabiyot vakili maddohday tuyilaveradi menga. Ehtimol,bu oʻylashlarim xatodir. Lekin boshqacha oʻylashga qiynalaman.
Masalan,Zulfiya haqida majburiy tadbirlar uyushtirish kerag-u,Saida Zunnunovani xalq tanimay oʻtib ketishi kerak. Zulfiyani katta shoira ekaniga shubham yoʻq,lekin Saida Zunnunova nega bu qadar unut boʻlishi qandaydir yoqimsiz men uchun. Bunaqa solishtiruvlar juda ham koʻp,aslida.


Shuni anglash mumkinki,adabiyotda ham senzura ancha kuchli. Va har qanday hukumatlar adabiyotni jilovlashga,davlatga boʻysindirishga harakat qilishadi. Bu esa adabiyotning naqadar katta kuch ekanligiga yana bir isbotdir.