Sen ketding, keng dunyo zumda toraydi,
Uning kemtigini toʻldirar sogʻinch.
O, qancha kunduzning qoshi qoraydi,
Qancha kechalarning oqardi sochi.
Sen ketding, men esa oq yuragimni
Koʻzingdek qop-qora tunlarga yordim.
Kechalar bagʻriga yodimni qalab,
Yulduzdan choʻgʻ sepib yoqib yubordim.
Sen ketding, dunyoda qolmadi hech kim,
Na quvonch qolmadi, na gʻam qolmadi.
Ayriliq – doʻzaxda qoldim bir oʻzim,
Xudoyim, doʻzaxda odam qolmadi.
Sen esa jannatda odamlar bilan,
Ehtimol, baxtlisan mendan ayrilib.
Men esa ketmasman doʻzaxni tashlab,
Yoʻq, yolgʻiz qolmasin hatto ayriliq.
© Nasrullo ERGASH
Uning kemtigini toʻldirar sogʻinch.
O, qancha kunduzning qoshi qoraydi,
Qancha kechalarning oqardi sochi.
Sen ketding, men esa oq yuragimni
Koʻzingdek qop-qora tunlarga yordim.
Kechalar bagʻriga yodimni qalab,
Yulduzdan choʻgʻ sepib yoqib yubordim.
Sen ketding, dunyoda qolmadi hech kim,
Na quvonch qolmadi, na gʻam qolmadi.
Ayriliq – doʻzaxda qoldim bir oʻzim,
Xudoyim, doʻzaxda odam qolmadi.
Sen esa jannatda odamlar bilan,
Ehtimol, baxtlisan mendan ayrilib.
Men esa ketmasman doʻzaxni tashlab,
Yoʻq, yolgʻiz qolmasin hatto ayriliq.
© Nasrullo ERGASH