Zulfiyaxonim haqida


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: Цитаты


Assalomu alaykum,
Kanalimizga xush kelibsiz😊
♥Kanaldan siz
-🌌ramantik juftliklar rasmini;
-👩‍🏫 Zulfiyaxonim hayoti va ujodi
-🖼️Ajoyib rasmlar va videolar
-🎧AJOYIB qoshiqlarni topasiz!
Ega @aqilbek_06

insha'Allah Zor kanal boladi

Связанные каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Категория
Цитаты
Статистика
Фильтр публикаций


Salom hammaga🙋‍♂

https://t.me/+btcb1KQEMmxjZmUy

Kanalga kirib olamiz kettik🚶🚶‍♀

Ajoyib rasmlar va videolar bor🤩

Kanalni aktiv qilib yuboramiz😇


Рўза тутаман деб сахарликга уйғонганларга, Аллохнинг саломи, жаннат бўлсин!

ЖУМА Айёмингиз муборак бўлсин..




🌸 8 март – Халқаро хотин-қизлар куни!

💐 Барча мўътабар онажонларимизни, меҳрибон опа-сингилларимизни, гўзалликда тенгсиз қизларимизни байрамлари билан табриклаймиз!

💐 Бахтимизга ҳар доим соғ-омон бўлишларингизни тилаймиз!

Do'stlarga ulashing👇🏼
➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖
@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


​​Февраль ёпди эшикни аста,
Чиқиб кетди деразадан дард...
Аввал уйга кирди нур, ифор,
Сўнг кўринди остонада Март!

Ассалом, Баҳор!
🌷


🥀BAHOR KELDI SENI SO'ROQLAB...

✍Zulfiyaxonim


XOTIRAM SINIQLARI

Doston

Hurriyat, keldingmi – nahotki kelding,
Pinhona sog‘indim, pinhona kutdim.
Yomg‘irga bag‘rini tutgan sahrodek –
Sening nasimingga qalbimni tutdim.

Mana, qalb – baxtu dard to‘la dengizim,
Mavjlari shuhratim, hijron, o‘kinchim.
Qo‘rquv kalxatlari tegib sindirgan –
Yodim siniqlari ostda – cho‘kindi.

Yodim siniqlari, qalq, ovoz beray,
Qalqdi, yuragim, chida, ber bardosh.
Qaragin titroqda – hammasi jonli,
Qara, hammasining yuzi qontalash…

Bu onam – tangrining baxtli onida
Ayri ixlos bilan yaratgani chin.
Qarog‘ida mehr sha’mlari yoniq –
Gullagan o‘rikday orasta otin.

Kun toyib, shu’lalar ko‘chgan ufqqa,
Sayroqi qushlarning tinganda bazmi,
Onam dilimizni chorlab qo‘shiqqa,
Nim-nim sochar edi mumtozlar nazmin.

So‘fi Olloyormi, devona Mashrab
Bayozlarin o‘pib qo‘lga olardi.
Yumushmi, o‘yinmi – barini tashlab,
Sehrli olamga kirib borardik.

Rangu ohanglarni jonga quyganda,
Shu’laga to‘lardi butun koinot.
O‘zimni sehrga asir tuyganda,
Yurakda yozardi qo‘shiq o‘t qanot.

Yangamga esh bo‘lib tikdim palagim,
Qog‘ozdan sir tutgan satrimni tepchib,
Gullardi palakda shirin tilagim –
Ko‘zimdan yoshlikning nurlarin ichib.

Hovlimiz ziynati jambil, rayhonday,
Otam ta’biricha edim boychechak.
Hali biz sezmagan qora qish aro
Nahot, jonlanmoqda ishq otlig‘ chechak…

Va hademay sezdik bu qahramonni,
Tig‘day tillarida yalay boshladi.
Qadami yetganda har xonadonning –
Quvonchi bujmayib, so‘liy boshladi…
… Aka ko‘zingizda otash bor edi,
Aka, joningizda quyosh bor edi,
Sultonlikka loyiq kelbat, layoqat,
Sardorniki yanglig‘ bardosh bor edi.

Sizni-da qora tun oldilarmikin,
Qo‘lingizga kishan soldilarmikin,
Yukinish, yalinchmas – g‘ururni ko‘rib,
Vahshiy g‘azablarda yondilarmikin?!

Aka, jonim akam – jondoshim akam,
Oltmish yil izimga qaytib yig‘layin,
Bo‘g‘zimda tosh bo‘lgan yo‘qlovlarimni
“Oh”larim eritar – aytib yig‘layin.

Singilni “mehrdan bino” deydilar,
Ko‘z yoshga yetdimi mehrimning kuchi!
Gunohsiz, jonimning qotillariga
O‘q qilib otdimi nafratim, o‘chim?

… Buncha chidam qaydan – po‘lat, olovdan,
Metindan yaralgan jonmidi otam…
Otash og‘ushidan topib bizga non,
G‘amga ham chidamli bo‘larkan odam.

Onam qo‘llarida mushtdek tugunchak,
Tosh shaharni kezar avaxta izlab,
Avaxta nechadir, zor ona necha,
Nechalar yashardi zamonni “siz”lab.

Keksa ko‘zlarida mo‘ldir va mo‘ldir
Qotgan ko‘z yoshlarga boqardim hayron.
Bu sokin jussani kemirar ne sir,
Ne bois muttasil dillari vayron…

Kuni bo‘yi kezib, bukchayib, tolib,
Keksa bag‘rin yerga berib yotardi.
Biz nochor bir-biriga ezilib boqib,
Sukut dengiziga og‘ir botardik.
Onam, “suv boshidan loyqa” derdingiz,
Bilmasdik bu gapda haqiqat zuhur,
Muhtasham binoda sirli, yashirin
Asl yigitlarga qazilardi go‘r.

Qolganda azoblar iskanjasida,
Ota, bir ko‘rmadik ko‘zingizda yosh.
Yashab umidlarning pok sajdasida,
Hatto yovingizga otmadingiz tosh.

Va faqat dedingiz: “Soldim xudoga”,
Bu qirg‘in doyasi xudosizlar-ku.
… Sabr, qanoatdan yaralgan elim,
So‘qir ham o‘ziga so‘qmoq izlar-ku!

Norg‘ul o‘g‘illaring qirildi qushday
Sibirning nur tushmas o‘rmonlarida.
Sen esa yasharding misoli tushda
Turtinib g‘ofillik tumanlarida.

Menmi? Men shu qadar yosh edim hali.
Yoshlik – g‘am – begona biri-biriga.
Qutulmoqqa anduh botqoqlaridan
Osildim muhabbat shodliklariga.

Menmi? Men ishq otlig‘ bir jahon aro
She’r tinglab, she’r tizib – she’rlarda qoldim…
Bexishtiy jaranglar – jonimga oro –
O‘zimning baxtimda o‘zim yo‘qoldim.

Baxt qasrimga kirib meni topdi dard,
Urush, yozda yoqqan qor kabi o‘lim.
O‘ttizga yetmayoq sochim qor yalab,
Ko‘z yoshim soyiga to‘kildi gulim.

Onam, donolikda yagona onam,
Isyon ko‘tarishdan bermabsiz saboq,
Ustimga ketma-ket tog‘ qulagan dam
Qoldim yashin urgan polopon siyoq.

Bo‘ldi, bas! Jangdan so‘ng horg‘in sarkarda
Tirik askarlarin tizganday qator –
Men tirik hislarim bir joyga yig‘dim
Va kuchli yashashga ayladim qaror.

Yurtni bo‘ron bo‘lib kezdim bosh-oyoq,
Qabristonlar aro quyunday yurdim,
Eng kichik giyoh ham nazdimda uyg‘oq,
Faqat el-elatni sukutda ko‘rdim.


@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


ЎРИК ГУЛЛАГАНДА

«Деразамнинг олдида бир туп
Ўрик оппоқ бўлиб гуллади…»
Гулни кўриб ишқпараст қалбим,
Минг айтилган дарддан куйлади.

Сени қўмсаб оқшом чоғида
Ҳижрон қўшар экан ҳарорат.
Ўлгудайин муштоқ бўлибман —
Висолингга, йўқ чоғи тоқат.

Сени қўмсаб оқшом чоғида
Кириб келдим шу таниш уйга.
Биз бир чоқлар яшаган уйда
Тунаб қолдим хаёл-ла бирга.

Бунча иссиқ, бунча ҳам шинам
Ёшлик кечган торгина шу жой.
Бунда яшар ажиб онлардан,
Ишқ-ла ўтган тунлардан чирой.

Ҳар бурчаги элитар ҳушим,
Нақадарлик ошно, яқин.
Худди тунда камолга етган
Қўшиғингда чақнаган чақин.

Бунда ҳаёт — илҳом онлари
Қаламингдан тўкилган гавҳар.
Гул бўйини олганда шамол
Рашкка тўлиб тўнган у кўзлар.

Сен тугатгач чанқоқлик билан
Ўқиб мафтун бўлганим ҳаёт.
«Қалай деган» бўлиб термулган
Кўзларингнинг оташи ҳаёт.

Ҳали ҳаёт, такрор ўқиркан
Завққа тўлиб яйраган кўксим.
Юзингдаги улуғвор, майин,
Бир жаҳонга арзир табассум.

Бари ҳаёт, муҳаббат каби,
Ҳамма ерда кўринар изинг.
Паррандалар нағма куйида
Жаранглайди товушинг, сўзинг.

Мени ўраб олди ҳаяжон,
Яна ортди севгининг кучи.
Шарқ қизариб, чиқмоқда қуёш,
Олтинланди теракнинг учи.

Сен куйлаган ўрик шу кеча
Бурканди оқ — оппоқ чечакка.
Мен қадрдон хотира билан
Жўнаб кетдим уйимга якка.

1947


@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari

32k 0 686 133

Bugun tunda kelarmish, Bahor...

Derazangdan mo'ralab asta,
Gul yuzingdan bo'lib shikasta,
Uzun qishga siltab qo'lini,
Ham qalbingdan boshlab yo'lini,
To'qqiz oyki, elarmish bahor,
Bugun tunda kelarmish bahor...

Qoru muzni suvga g'arq qilib,
Izg'irinni butkul tark qilib,
Eshitgandek mening nolamni,
Guldastaga o'rab olamni -
Tushda boshing silarmish bahor,
Bugun tunda kelarmish bahor...

Gõzallikni eltib jahonga,
Sano aytib har õtgan onga,
Jamolingga bõlib mahliyo,
Istarangdan olgancha ziyo,
Bizga iqbol tilarmish Bahor,
Bugun tunda kelarmish Bahor..

Unutilar hazonrez kuzak,
Tabassuming yuzingga bezak.
Mehrlaring menga oğdirib,
Yomğirlarni yerga yoğdirib,
Suvlarini elarmish Bahor,
Bugun tunda kelarmish Bahor..

Hissiyotga tõldirib dilni,
Kengaytirib kichik kõngilni,
Duolarga ijobat etib,
Tabiatni chamanzor etib,
Baxtimizdek kularmish Bahor,
Bugun tunda kelarmish Bahor..

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


MUHABBAT TONGI KULGANDA

Oqshom edi, oydin ko'prikda
Barno qiz-u yigit turardi,
Oyni kutgan oqshomgi ko'kda
Beshik-beshik bulut yurardi.

Bulutlaming yorib quchog'in,
Oy ko'rsatdi olmos yuzini.
Mag'rur tashlab yerga nigohin,
Tinglab qoldi yigit so‘zini.

«Xohi inon, xohi inonma,
Sening sevging qilmoqda shaydo.
Bunday yonish begona jonda
Bir o'chmas o‘t bo'libdi paydo!»

Oy suzadi yel sari mayin,
Ikki qalbni yoqar bir otash.
Yoniq dilning baxtiyor nayin
Yutmoq bo'lur sukut jafokash.

Yigit sevgi tongini kutar,
Qiz ko'ziday quyuladi tun.
Lekin uzun kipriklar o‘ta —
Yarqiraydi baxtga to‘la kun.

«U bir o‘tki, seni ko'rmasam
Iztirobga solar jismimni,
Lol qolaman — axtarib topsam,
Unutaman hatto ismimni.

Xoh inongin, inonma xohi,
Xayolimda kezasan yolg'iz.
Meni sevgin!»
Yigit nigohi
Sevgi tilar — sukut qilar qiz.

Oppoq pag'a bulut ustida
Hayron suzar keksa oysuluv.
Yulduzlami quchib ko'ksida,
Anhor to'lib jo'shib oqar suv.

Shu choqqacha ishqin qiz faqat
Dildan so'rab aytgandi dilga.
Ilk, musaffo, katta muhabbat
Qiz dilidan kelmasdi tilga.

Hozir yurak bir nigoh bo'lib
Boqqan edi yigit ko‘ziga.
Oqshom ogushiga nur to'lib,
Tong kulganday bo'ldi yuziga.

Elda qo'shiq, ko'prikda shu’la,
Baxt-la tepdi ikki yosh yurak...
Oy so'zladi yulduzni to'plab,
Sevgi tongi haqida ertak.

1936


@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


Hamon e’tiqodim — haqiqat, haqdir,
So'zlayman, yuzimni tutib Ka’baga,
Yemira olmaydi o'tkinchi taqdir,
Osuda o'tadi ruhim abadga.

E’zozlar, ardog'lar uchun tashakkur,
Asli Siz oftobim, men ziyosiman.
Tonglaringiz kulsin dorilomon, hur,
Baxtim shul — o'zbekning Zulfiyasiman.

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


OYDINDA

Jilib-jilmas to’lin oy,
Bulut xayolday yengil,
Oy anhorda qulun toy,
Gilosda shig’il-shig’il.

Yaxlit oynaday bo’lib,
Hovuzga yoyilgan u.
Egilsam-tubdan to’lib
O’zim chiqdim ro’baro’:

Atrofim to’la saf-saf,
Ming-ming yulduz ora man.
Barin sidirg’a chayqab,
Yerga sudrab boraman.

Yerda: novda, gul, barglar,
Aksi kashta singari.
Sel unutgan ko’lmaklar
Misli oyning singani.

Yonadi parcha-parcha.
Shabnam naq yel sochgan chog’.
Har nurda shodlik qancha,
Har soya sirga to’lig’.

Sayxonlar naq nur maydon,
Uyquda barcha tovush.
Inida uxlar nodon,
Latofatni sezmas qush.

O’zimga tashlayman ko’z:
Ko’ksim, qo’limda shu’la.
Osmonga tutaman yuz,
Yel silar yog’du qo’l-la.

Eh, umr yarmin yutib,
O’tgan tunlardami ayb?
Endi bu ko’rkni tutib,
Kunduzga bermasam hayf?

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


TUN

Tog’ ortiga o’tib ketdi kun,
Sokin cho’kdi toza, salqin tun...

Men deraza ochganim chorbog’,
Sokin uxlar tun ko’rpasida.
Mayin qo’shiq yoyilar har yon,
Esib o’tgan yel sharpasida.

Suv oqadi allalab tunni,
Hamma uxlar, uyda men uyg’oq,
Parcha qog’oz, kichik bir qalam
Boshim uzra porlaydi chiroq.

Tunda qancha xayol, qancha kuy,
Men berilib quloq solaman.
So’z topolmay ifodasiga,
Rang axtarib shoshib qolaman.

Sof yel esar... Parvona uchar,
Chiroq atrofida o’rgilib,
O’zin urib part bo’ladi-yu,
Stolimga tushadi kelib.

Men yozaman, yulduzlar o’tar,
Har birisi so’ylar bir ertak.
Mana, Hulkar qarshimda chaqnar,
Yorqin tongdan keltirib darak.

Tun o’tadi, yana chorbog’dan
Ko’tarilar sahargi tuman.
Men-chi, asta chiroq so’ndirib,
Otayotgan tongni kutaman.

Ko’zlarimda erib ketdi tun,
Yoyilmoqda yorqin juvon kun...

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


ФАРЗАНД

Нега севмай, эркалаб ўпмай,
Нечун демай уни ҳаётим?
Нега демай кўзимнинг нури,
Сўзлаганда қандим, новвотим?

Ширин экан фарзанд, у билан
Оилага кирар экан жон.
Кўзи кўзга тушиши билан
Меҳри балқир экан бепоён.

Иқбол бўлиб кўзинг олдида,
Кундан кунга топаркан камол,
Не бахт, тоза ҳаёт боғингда
Ўсса тоза, бебаҳо ниҳол.

У бор ерда қайғу ва ҳасрат
Ҳаётингга бегона экан.
Қани айтинг, фарзанддан қиммат
Бу дунёда нима бор экан?

О… фарзандим, кўзим нурисан,
Менга сендай бўла олур ким?
Сен ҳаётим, сени кўраркан,
Дилда беҳад жўшади меҳрим.

Қора кўзларингга қарайман,
Унда борлиқ бўлар намоён.
Менинг бахтим ёрқин, бегумон
Жилваланиб кўринар аён.

Ширин сўзинг, чексиз меҳринг бор,
Қилиғингда бир олам ором,
Сен билан дил чиройли гулзор,
Қўшиғимга туганмас илҳом.

Сен ўс — соғлом, беқайғу, эркам,
Муҳаббатим бошингга соя,
Мен бахтиёр алла айтайин,
Қўшиқларим кўп, бениҳоя.

Кўз ёш нима, сен билма зинҳор,
Сенга порлоқ тилайман иқбол,
Бу дунёда на яхшики бор
Сенга, қўзим, сенга бўлсин, ол!

1943


@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


O‘G‘LIM SIRA BO‘LMAYDI URUSH

To’lisharmi o’lkada bahor,
Quyosh kezar osmon ko’ksida.
Qaldirg’ochlar qanotin qoqar,
Undan soya labi ustida.

Mana, o’g’lim labi ustida
Qaldirg’ochning mayin qanoti.
O’spirinim toza ko’ksida,
Kunda oshar yangi his toti.

Bo’yi oshib ketdi bo’yimdan,
Bosa olar ko’ksiga boshim.
Sevgim qurib bergan uyimda
O’sdi mening katta yo’ldoshim.  

Yurak to’la shodlik, mehr, baxt,
Uning ko’zlariga boqaman.
Nigohiday tiniq va yorqin
Orzu to’lqinida oqaman.

Orzulari qalbimga ziynat,
Hayotidir ko’zim qorasi.
O’kinaman, ba’zida faqat,
Yonida yo’q, uning otasi.

Urush! Noming o’chsin jahonda,
Hamon bitmas sen solgan alam.
Sen tufayli ko‘p xonadonda
Ota nomli buyuk shodlik kam.

Yulding ota demak baxtini,
Juda murg’ak go’daklarimdan.
Yaxshi ham bor shunday Vatani,
Dalda bo’ldi yuraklarimga.

Ota bo’lib soldim men yo’lga,
Ona bo’lib mehrimga oldim.
Mana, yurtga o’g’il o’stirgan
Bir davlatmand boy bo’lib qoldim.

Qancha ishonch, umid baxsh etar, Ham Vatanga, ham menga bu dil,
Qoya kabi yonimdan chiqib,
Suyan, –deydi, –kiftimga dadil.

Men onaman, mening yuragim Farzandlarim quvonchiga kon.
Dil orziqar, ba’zan tilagim
Vahimalar o’ragan zamon.

Yo’q, urushning nomi ham o’chsin,
Mening o’g’lim kerak hayotga.
Istamayman, uning dudlari
Qo’nsin labi uzra qanotga.

Bas, bas, ezgu onalar qalbi
Yashay olsin bexavf, baxt bilan.
Mehnatimiz, g’azab, sevgimiz
Tinchlik, deydi butun xalq bilan.

Ko’krak suti va mehnat bilan
Biz jahonga berganmiz turmush,
Ona qalbi oyoqqa tursa,
O’g’lim, sira bo’lmaydi urush!

1954

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


...

Ey latif, fusunkor hind oqshomlari,
Ne sehr bor edi zangor qo’yningda?
Tinglovchi va shoir hayajonlari
Bu ulkan qalb bo’lib tepar to’lqinda.  

Yangi kuy, yangi o’y olib shoirlar,
Daraga kelardi, kelardi hamon.
Dillarni payvandlar edi satrlar
Do’stlik, qardoshlikning ko‘prigisimon.

Yor-u birodarning mehriga serob.
Yurakday davramiz borar kengayib,
Jafokash qoniga solib oftob,
Ko’zida qalbning oqligi yonib

Afrika farzandi o’qiydi she’r.
Irmoqday quyilar tinchlik so’zlari.
Orom og’ushiga kirgan bo’lar yer,
Yorqinroq chaqnaydi ko’k yulduzlari.

Sen ermak emassan, sen non, sen orom,
Orzu pokiza.
Sen hayot! Hayotni kuyla sen mudom,
Ey, mushoira!
Sen chorla, ovozing eshitsin jahon!

She’rning urib turgan yuragi bo’lib,
Hayotning eng ajib kuyiga to’lib.  
Davramizga kirsin ishchi va dehqon,
Hayot san’atkori eng oddiy inson.  

Balki u she’r yozib, o’qimagan ham,
Ijodning lazzatli dardi begona.  
Kurashi –qalbida qaynagan ilhom,
Kitobi –erkka ishq, orzu va g’oya.  

Mayli, o’rin olsin, bu shonli safdan,
Shoirlar kuyiga bo’lsin hamovoz.
Mehnat-la yaratgan saodat, baxtdan
Naql etgan misralar keng qilsin parvoz.

Hayot go’zalligi she’riyatining
Yoniq nafasiga to’lsin bu jahon.
Xavfdan xalos bo’lgan bashariyatning
Qo’shig’in to’qisin ozod, tinch inson.  

Davramiz mehrga to’liq bir olam, Do’stlar bari jam,
Buyuk mushoira etadi davom,
Kelingiz, siz ham!

1958

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


...

Sharqning ham buzilmas odatlari bor,
Hindlar udumiga qilamiz amal.
Chordana quramiz mehmon va mezbon
Kamalakrang gilam uzra bemalol.  

Poygakda yechilgan xil-xil poyafzal, Mening nazarimda o’zi bir dunyo.
Har biri o’zida mehnat va go’zal
Eli tuprog’ini keltirgan go’yo.

Ajib Hindistonning mohir, mirishkor
Kosibin san’atin qilib namoyish
Hindlar sandallari tizilgan qator. (Sandal daraxtidan yasalgan emish).  
Juda soz! Albatta kiyib birini
Safarga do’stlar-la men ham chiqaman.
Har qo’lga tutqazib xalqim mehrini,
Buyuk Hindistonni yayov kezaman!  

Xitoyning bejirim, Bog’dodning puxta
Oyoq kiyimlari turar yonma-yon.
Qarayman, Seylon bor va boshqa juftda
Eron kosibining san’ati ayon.  

Mo’g’ulcha etiklar Panjob kashfiga
Ertak so’zlaganday egilib turar...
Ko’zlar quvonadi inson ishiga,
Shod etar tuprog’-u, mehnat va hunar.  
So’ngra tevarakka sezdirmay sekin
Men ham tuflimga tashladim ko’zim.
Yomon emas, Ahmad, mohir, kamtarin
Vatandosh, ishingga olqish o’qidim.  

Bilaman, sening ham bunda do’sting bor,
Balki Bombeyda u, balki Kashmirda.
Qayerda bo’lmasin xuddi sen misol Yashaydi davrada yangragan she’rda!

Chodir ichi gavjum, ko’zlar muntazir,
Mikrofon oldida davr sohibi:
Kumushday sochida jilvalanar nur,
Ko’zida yoshlikning so’nmas yolqini.  

Nelarni ko’rmadi bu ko’zlar? Yurtda
Ko’z yoshi daryoday oqqanin eslar.
Iroda va umid toblanib o’tda,
Qari haqsizlikni yoqqanin eslar.

Endi Hindistonning ustida oftob,
Shuning-chun yosh, dadil, munavvar boqar,
Bizni she’r bahsiga qiladi xitob,
Qo’shiq yuraklardan daryoday oqar.  

Go’zal tarjimondir zangori oqshom,
Har yurak hamdam.
Bizning mushoira etadi davom,
Do’stim, kel sen ham!

Mana, musiqaday, sevgiday mayin
Davraga kiradi Panjob bulbuli.
Nafis satrlari yoniq o’tdayin,
Jasur jaranglaydi onalik dili.

She’r o’qiydi Nepal, Vetnam, Xitoy,
Rus, tojik o’qiydi she’rini sarbast.
Qora alangaday soqolli singxlar,
Qorday oq libosli bengallar, hindlar.  

Zavqidan tebranib naq to’lqinli soy,
Tinglardi hayajon og’ushida mast.
Qo’shiq-chi? Goh kurash, goh qiz sevgisi.
Goh ko’kdan non kutib ko’r bo’lgan nigoh,

Goh go’dak kulgusi, goh banan isi,
Surmali ko’zlarning nozi bo’lib goh,
Goh bo’g’iq haqiqat dod, hayqirig’i,  
Gohi yulduz kabi yiroq, yorqin baxt.

Qullikka sanchilgan g’azabning tig’i,
Goh erk tantanasi bergan adolat
Osiyo, Afrika kartasi bo’lib,
Hayot alamiga, baxtiga to’lib,

Kirib kelar edi dildan dillarga.
Yellar misralarni dillardan yulib
Million yo’llar bilan butun ellarga  
Ketardi go’yo bir samimiy sayyoh,

Yolqin qanotida do’stlik va mehr.
Go’yo sharqliklarning baxtiga guvoh,
G’arbni chorlar edi davraga she’r.


@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


She'rda sokin va go'zal oqshomlarning birida hind diyorida bo'lib o'tgan ajoyib mushoira - shoirlar musobaqasi, ya'ni she'riyat bayrami tasvirlangan. Tadbirning o'ziga xos jihati shunda ediki, u muhtasham zalda emas, balki shundoqqina tabiat qo'ynida - hind xalqi odatiga mos ravishda oddiygina chodirda bo'lib o'tadi. Bir tasavvur qiling-a, bir yoqda oqshom sururi, bir yoqda gullar hidi, bir yoqda salqin shabboda va bir yoqda shoirlar bahsi davom etmoqda...

MUSHOIRA @Marxabo_Karimova
kanali

Go’zal tuproq uzra quyiladi oqshom,
Kunduz olar dam,
Jo’shqin mushoira etadi davom, Do’stim, kel sen ham!

Bunda uzoqdagi do’st bo’lar yaqin,
San’at, mahoratning bayrami bunda.
Qofiya, so’z, misra bahslari qizg’in,
Yuraklar davraga kiradi bunda.

Qay dil chamani boy, jozib nafasi,
Kimning fikri o’tkir, teran, bokira?
Bu gurung –shoirlar musobaqasi – Sharq she’riy chamani, bu mushoira.  

Hind tuprog’i uzra quyilib oqshom,
Kunduz olgach dam,
Jo’shqin mushoira etadi davom,
Do’stlar bo’lib jam.

Yuraklar jo’r ekan, ovoz hamohang,
Zarra ehtiyoj yo’q muhtasham zalga.
Bu she’r bog’ida go’zal, rang-barang
Qo’shiq solib kelgan har shoir dilga.  

Nil qudratin jo’shib kuylar bir shoir,
O’zgasi Gang misol qilar zamzama.
Faqat mango nusxa ajoyib chodir
Bu go’zal davraga ajib boshpana.  

Bengal ko’rfaziday ko’k edi oqshom,
Atrofda tabiat olardi nafas.
Rang-barang chiroqlar shu’lasi beson
– Osmon ko’zlarida etar edi aks.  

Salqin sohillardan esgan shabboda
Goh olib kelardi gullar bo’yini.
Goh hindu qiz kuyin, goh yaqin bog’da
– Sayragan anvoi qushlar kuyini.  

Lekin hokim edi davrda ilhom
Va jasur qalam.
Jo’shqin mushoira etardi davom, Do’stlar bo’lib jam.

O’zbek supasiday sahnada gilam
Chiroqda yonardi go’yo kamalak.
Sehr-u muhabbatin ko’rardi baham
Haqiqat va nurga intilgan yurak.  

Sahnaga chiqardi sipo va vazmin
Chinor ham, nihol ham she’r chamanidan.
Keksa-yu yosh ota-yu farzandday yaqin
Yonma-yon do’stlikning bu bayramida!

@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


МАРСИЯ

Еру осмон, тутинг мотам, яна бир меҳрибон кетди,
Ҳаётга, офтобга, гулга ошиқ, жонажон кетди.
Дили кенг, хулқи пок, ирфонга кон фозил жаҳон кетди,
Садоқат-ла этиб меҳнат, тошиб ҳурмат ва шон кетди,
Ажиб бир дўст, ажиб дилсўз, ажиб ширин забон кетди.

Яшар токай киши умрига бундоғ айрилиқ йўлдош,
Ажаб нодир ҳаёт кўзгусига отди ажал минг тош,
Фироқнинг ханжаридан дил жароҳатда тўкар кўз ёш,
Фалакнинг бу жафосига қаёндан олгумиз бардош,
Тилак, орзу, умид боғи камолида хазон кетди.

Кетар ер бағрига, афсус, бу дўстга алвидо денглар,
Чироғинг ўчмагай ҳаргиз, яшайсан биз аро денглар,
Тирикмиз дилда достонинг сира бўлмас адо денглар,
Кўзинг оч, дўсту ёронлар, бугун мотамсаро денглар,
Яшаб тўймай, неча орзу, умид, армон ниҳон кетди,
Юракларни солиб фарёдга, дўсту меҳрибон кетди.

1968

🌸
@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari


***

Энг гуллаган ёшлик чоғимда...

Энг гуллаган ёшлик чоғимда,
Сен очилдинг кўнгил боғимда.
Шунда кўрди кўзим баҳорни,
Шунда қалбим таниди ёрни.
Қушлар сайрар жонимга пайваст,
Мен севгининг бўйи билан маст,
Куни билан далада қолдим,
Лолазорлар ичра йўқолдим.
Қучоқ-қучоқ гуллар терганим
Ва келтириб сенга берганим
Кечагидай ҳамон эсимда,
Ҳар сония, ҳар он эсимда.
Шундан бери тилимда отинг,
Шундан бери дилимда отинг…
Энг гуллаган ёшлик чоғимда
Сен очилдинг кўнгил боғимда.

    ҲАМИД ОЛИМЖОН
1937 й

🌸
@Zulfiyaxonim_haqida_sherlari 🌼

Показано 20 последних публикаций.

1 587

подписчиков
Статистика канала