Зокиржон домла

Тақво ҳақида

Тақво - Аллоҳдан қўрқиш, Унга итоат қилиш ва гуноҳлардан сақланиш маъносини англатади. Бу тушунча инсоннинг қалбидаги ихлос, тақдирга бўлган ишонч ва Аллоҳнинг ҳукмларига содиқ қолиш билан боғлиқ.

Тақвонинг асосий маънолари:
1. Аллоҳдан қўрқиш ва эҳтиром қилиш – инсон гуноҳлардан узоқ бўлиши ва Аллоҳнинг амрларига итоат қилиши.
2. Ният ва амал поклиги – фақат Аллоҳнинг розилигини қидириш, риё ва дунёвий манфаатлардан қочиш.
3. Гуноҳлардан эҳтиёт бўлиш – нафақат очиқ гуноҳлар, балки шубҳали ва зарарли ишлардан ҳам узоқлашиш.
4. Сабр ва шукр – синовларга сабр қилиш, Аллоҳ берган неъматларга шукр айтиш.

Қуръонда тақво ҳақида:
Аллоҳ таоло Қуръонда тақво эгалари ҳақида шундай марҳамат қилади:
«Албатта, Аллоҳ ҳузурида энг ҳурматли кишингиз – энг тақводорингиздир.» (Ҳужурот сураси, 13-оят)
Бу оятдан кўриниб турибдики, инсонларнинг Аллоҳ ҳузуридаги мақоми бойлик, насаб ёки мартаба билан эмас, балки тақво даражаси билан белгиланади.

Тақволи инсон қандай бўлади?
Ҳар бир ишида Аллоҳнинг розилигини қидиради.
Ҳалолни маҳкам ушлаб, ҳаромдан узоқ бўлади.
Адолатли, меҳрибон ва мурувватли бўлади.
Ўз нафсини тарбия қилади ва қалбини пок сақлайди.

Набий (соллаллоҳу алайҳи васаллам)дан тақво ҳақида ҳадис:
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи васаллам) шундай деганлар:
«Тақво шу ерда», – деб қўллари билан қалбларига ишора қилдилар. (Муслим ривояти)
Бу ҳадис тақвонинг ташқи кўриниш эмас, балки инсоннинг қалбидаги ихлос ва итоат билан боғлиқ эканлигини кўрсатади.
Тақво – мусулмоннинг ҳаётидаги энг муҳим сифатлардан бири бўлиб, инсонни Аллоҳга яқинлаштиради ва унга икки дунё саодатини олиб келади. Тақволи инсон тўғри йўлдан адашмайди ва ҳамиша Аллоҳнинг мададини ҳис қилади.

https://t.me/tuhur

Аллоҳдан қўрқиш – тақвонинг энг юксак даражаси

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм.

Барча ҳамдлар Аллоҳга, У Зот бизни яратиб, тўғри йўлга ҳидоят қилди. Саловоту дурудимиз Унинг охирги элчиси, раҳмат пайғамбари Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга ва у зотнинг аҳли оиласи, саҳобаларига бўлсин.

Аллоҳдан қўрқиш нима?
Аллоҳдан қўрқиш – бу Ундан ҳадиксираш, гуноҳлардан сақланиш, Унинг буюрганини бажариш ва қайтарганидан четланиш демакдир. Бу қўрқув дунёвий қўрқувлардан фарқли бўлиб, у муҳаббат ва тақвога асосланган. Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилади:
“Мўмин бандаларга айт: ‘Аллоҳдан қўрқинглар!’” (Зумар, 53)
Аллоҳдан қўрқиш – иймоннинг аломати ва иймон соҳибларининг юксак фазилатидир. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
“Мен сизларнинг ичингизда Аллоҳдан энг кўп қўрқувчи ва Унга энг тақводор одамман.” (Бухорий, Муслим)
Бу ҳадисдан англашиладики, ҳақиқий иймон соҳиби бўлиш учун Аллоҳдан қўрқиш зарур.

Аллоҳдан қўрқишнинг фазилатлари
1. Гуноҳлардан тийилиш.
Аллоҳдан қўрққан банда ҳаром ишлардан сақланади. Қуръонда шундай дейилади:
“Ким Аллоҳдан қўрқса, У Зот унга чиқиш йўлини беради ва уни ўйламаган жойидан ризқлантиради.” (Талоқ, 2-3)
Демак, тақводор одам ҳар қандай қийинчиликдан Аллоҳнинг марҳамати билан қутулиб кетади.
2. Қалбнинг покланиши.
Аллоҳдан қўрқиш инсоннинг қалбини поклайди. Уламолар айтишганки: “Аллоҳдан қўрққан инсоннинг қалби нурланади.”
3. Охиратда нажот топиш.
Қиёмат куни Аллоҳнинг ғазабидан фақат тақводорлар нажот топади. Қуръонда шундай айтилган:
“Қиёмат куни Аллоҳдан қўрққан кишилар нажот топадилар.” (Наба, 31)
4. Дунё ва охиратда муваффақият.
Аллоҳ таоло яна шундай марҳамат қилади:
“Агар қишлоқ аҳли иймон келтириб, тақводор бўлганларида эди, албатта, уларга осмон ва ер баракотларини очиб қўяр эдик.” (Аъроф, 96)

Аллоҳдан қўрқишни қандай кучайтириш мумкин?
1. Қуръон ва ҳадис ўқиш – Аллоҳнинг каломи инсон қалбига қўрқув ва муҳаббат олиб киради.
2. Зикр ва дуо қилиш – Аллоҳни кўп эслаб, гуноҳлардан мағфират сўраш.
3. Охират ҳақида тафаккур қилиш – Қиёмат, қабр ҳаёти ва ҳисоб-китобни ўйлаб яшаш.
4. Солиҳ инсонлар билан бирга бўлиш – Тақводор одамлар билан бирга бўлиш қалбда Аллоҳдан қўрқишни мустаҳкамлайди.

Аллоҳдан қўрқиш – мўмин учун энг катта фазилатдир. Ким У Зотдан қўрқиб яшаса, Аллоҳ уни дунё ва охиратда муваффақиятли қилади.
Аллоҳдан дуо қилиб сўраймизки, қалбларимизни тақво ва муҳаббат билан тўлдирсин ва бизларни Ўз ғазабидан асрасин! Омин!

Аллоҳга бўлган муҳаббат – иймоннинг энг юксак даражаси

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм.

Барча ҳамдлар оламларни яратган, бизга ҳақ йўлни кўрсатган Аллоҳ таолога бўлсин. У зот юксак марҳамат соҳибидир ва бандаларини севгувчидир. Саловоту дурудимиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ва у зотнинг муборак оиласи ҳамда саҳобаларига бўлсин.

Аллоҳга муҳаббат нимани англатади?
Иймон фақатгина ақлий тасдиқ эмас, у қалбдан чиқадиган муҳаббат, ихлос ва сидқидилдан бўлган севги ҳамдир. Аллоҳ таоло Қуръони Каримда шундай марҳамат қилади:
“Иймон келтирганлар Аллоҳни жуда қаттиқ севгувчидирлар.” (Бақара, 165)
Бу ояти каримадан билиб оламизки, ҳақиқий мўминлар Аллоҳни бутун вужуди билан севувчи зотлардир. Чунки Аллоҳнинг севгиси барча севгилардан устундир ва Унга муҳаббат қўйиш ҳар бир банданинг бурчидир.
Аллоҳга бўлган муҳаббатни қандай мустаҳкамлаш мумкин?
1. Қуръон ва ҳадисни кўп ўқиш – Аллоҳнинг каломини ўқиш орқали Унга бўлган муҳаббатимиз ортади. Қуръонда Аллоҳнинг буюк исмлари, сифатлари ва бизга бўлган меҳри-муҳаббати баён қилинган.
2. Аллоҳни зикр қилиш – “Аллоҳни кўп зикр этинглар, шоядки, нажот топсангиз”, – дейилган (Жумъа, 10).
Ким Аллоҳни кўп эсласа, қалби нурланади ва муҳаббати мустаҳкамланади.
3. Суннатга эргашиш – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар:
“Аллоҳ бир бандасини яхши кўрса, Жаброил алайҳиссаломга: “Мен фалончи бандани яхши кўраман, сен ҳам уни сев”, – дейди.” (Бухорий, Муслим)
Демак, биз Расулуллоҳнинг йўлидан борсак, Аллоҳ бизни ҳам яхши кўради.
4. Дуо қилиш – Муҳаббат сўраб Аллоҳга илтижо қилиш мўминнинг хислатидир. Расулуллоҳ шундай дуо қилар эдилар:
“Эй қалбларни буриб турувчи Аллоҳ! Қалбимни Сенинг исломингда собит қилиб қўй.”

Аллоҳни севган одам қандай бўлади?
– У ҳар бир ишини Аллоҳнинг розилиги учун қилади.
– У инсонларга меҳрибон ва юмшоқ муомалада бўлади.
– У гуноҳлардан узоқлашиб, тавба қилишга шошилади.
– У ҳар доим Аллоҳнинг назарида эканини ҳис қилиб яшайди.
Аллоҳни севиш – иймоннинг юксак чўққисидир. Қалбимиздаги муҳаббатни Аллоҳга бағишласак, У зот бизга дунё ва охиратда бахт ато қилади. Зеро, муҳаббат – бу Аллоҳга яқинлаштирувчи энг улуғ омилдир.
Аллоҳ барчамизни Ўзига ҳақиқий муҳаббат қўйган, Ўз розилиги йўлида яшайдиган бандаларидан қилсин. Омин!