Laylo Sobir qizi

Bugun men qaytadan tug‘ilgan kun 🥰
Jajji malikam bir zumda 2 yoshni qarshiladi 🥹

Ikki qirg‘oq ko‘zlarda shovullaydi dengizlar,
Hislar koinotida lovullaydi yulduzlar,
Osmonning yig‘isi bu — larzaga tushmoqlikdir,
Shu tufayli tinmasdan yo‘llaydi yomg‘irso‘zlar...

ТАРБИЯ ҲАҚИДАГИ ҲАДИС 4667-савол

Ассалому алайкум!

Фарзандга фалон ёшгача подшоҳлардек, фалон ёшгача қулдек муомалада бўлиш ва ундан уёғига дўст бўлиш ҳақида ҳадис борми?



ЖАВОБ:

– Ва алайкум ассалом!

Бу нарса бир нечта ҳадиснинг хулосаси сифатида айтилган.

Шариат аёллар зиммасига ҳатто ўз эрини таомини пиширишни ҳам вожиб қилган эмас. Қайнона, қайнота, эрнинг ака-ука ва сингилларининг хизмати у ёқда турсин.

Аллоҳ таоло аёл кишига фарзанд тарбиясини вожиб қилган ва буни уддасидан чиқиши учун унга болага меҳр, сабр ва таълим бериш истеъдодини берган.

Бу аёл зиммасига юклатилган энг масъулиятли ва энг шарафли ишдир.

Азалдан оналаримиз бу ишни аъло даражада уддасидан чиқишган ва эвазига бериладиган шарафга ҳам эришишган.

Ўз оналаридан кир ювиш, овқат қилишни ўрганганларидек бола тарбия қилишни ҳам ўрганганлар.

Фарзи айн даражасидаги намоз илмини, Қуръон ёдлатишни рўза, ақоид илмларини фарзандларга оналар таълим беришган.

Ҳаким ат-Термизий “Балоғат ёшига етгунимча етмишта муфассира, маҳаддиса, фақиҳа аёлларда илм олганман” деганлар.

Ҳозирги кунда эса тарбия берувчи аёллар ўзлари тарбияга муҳтож.

Чунки улар ўша даврлардаги чўрилар мақомига тушириб қўйилган.

Қилишлари шарт бўлган энг зарур иш хизматкорлик бўлиб қолди.

Бир ёш қиз янги хонадонга келин бўлиб тушса саҳардан қайнона, қайнота буюришни бошлайди.

Кундузи билан эрни ака-ука, опа-сингилларига хизматкор бўлади.

Эр ишдан келгач эрнинг хизматида бўлади.

Қилинган хизматлар аъло даражада бўлса ҳам эшитган сўзи қўйилган камчиликка қилинган дакки бўлади.

Роббисининг неъматига шукр қилмаган инсонлардан келинни хизматига ташаккур айтишни кутиш муҳолга яқин нарса.

Ҳар биридан маънавий зулм кўради, босим остида ҳаёт кечиради, атроф муҳитни зарбаларига яраша жавоб қила оладиган маърифат тараққиёт ўрнига ота-онасининг уйида ёдлаган Қуръони ҳам ўқиган илми ҳам эсидан чиқади.

Натижада хизматкор онанинг тарбиясидан жуда борса бир хизматкор чиқади.

Валлоҳу аълам!

«Зикр аҳлидан сўранг» ҳайъати

***

Koʻngilginam ohidan, chap koʻksim bulogʻidan,
Koʻzimning qirgʻogʻidan ummon kelar, kelmasang.

Armongullar oʻragan koʻngil koʻshkim nuragan,
Qaygʻulashkar yuragim tomon kelar, kelmasang.

Holimdan xushhol boʻlib, yanoqlari ol boʻlib,
Ravzamga qirol boʻlib xazon kelar, kelmasang.

Men...yengildim...sen gʻolib! Xayolimni qoʻporib,
Hayotimni qoʻporib toʻzon kelar, kelmasang!

Koʻzlarimga qon kelar, boʻgʻzimga bir jon kelar,
Umrimga qiron kelar, qiron kelar, kelmasang!

...Libosiga nur singgan, farishta u koʻringan,
Va oʻshanda...oʻlimga zamon kelar, kelmasang...

Iroda Rahmonaliyeva

Bulut — par yostiqcha, biroz usti kir,
Osmon biiir yig‘lasa poklanib ketar.
Yurakdan ko‘zlarga oqib boruvchi
Yomg‘irlar qalb elin musaffo etar!

https://t.me/Tongqizi_11

Muhabbat

Ayol bomdoddan keyin ko‘p ishga ulgurdi: erining ko‘ylagini dazmollab, oyoq kiyimini tozaladi, uylarni yig‘ishtirib chiqdi, sigir sog‘di. Bolalarga shirguruch pishirdi. Bir ayol ro‘zg‘orda nima ish qilsa, hammasini bajardi. Hali xo‘jayini va bolalari uyg‘onmagan edi. Ayol ularni, to‘g‘rirog‘i erini uyg‘otishni istamadi. Dilida bir jumla kechdi: uyg‘otmayman, xafaman... Ammo baribir vijdoni chidamadi. Eshikni atay taraq-turuq qilib ochib yopdi. Biladi, shunday qilsa eri uyg‘onadi.

***

Er ayoli uchun juda muhim bo‘lgan va u borgisi kelgan sinfdoshlar uchrashuviga jo‘natmadi. 11 yildan beri uchrashmagan sinfdoshlar davrasiga bormoqchi edi u... Aytarli sabab yo‘q va keskin aytilgan gaplar: bormaysan, tamom! Ayol jim bo‘ldi. Biladi: bu ohangda aytilgan raddiyaga qarshi bir so‘z deyishdan foyda yo‘q! Ko‘nglidagi hislar yomg‘irsiz qolgan maysadek qovjirayotganini his qildi... Shundan beri xafa. Ko‘ngliga chiroq yoqsa yorishmaydi. Eri ham biror so‘z degani yo‘q, xafaligini sezdi, ammo ovutay ham demadi.

***

— Onasi, men choy ichgim kelyapti-da, achchiqina qilib choy damla?
— Hozir, — yuzdagi xafaligini yashirmay oshxonaga yo‘naldi ayol va choy damlab kirdi.
— Zo‘r choy bo‘libdi, onasi. O‘zing ham ichgin? Birgalashib ichaylik? — dedi er.
— Yo‘q, men ichmayman, rahmat. O‘zingiz ichavering.
— Kel ichaqol...
Ayol biladi. Eri odatda uni xafa qilib qo‘yganda shunday yo‘l tutadi. Atay gapga soladi. Ammo ayolga bu safar qattiq alam qildimi, yumshagisi yo‘q edi. To‘yib-to‘yib yig‘lashni istayverdi. Kechqurun ko‘rpani boshiga tortib, yostiqqa yuzini bosib, unsiz yig‘lab chiqdi... Er ham jim, narigi tomonga ag‘darilib, chuqur uuuxx deydida, uxlayveradi.

***

Uyg‘ongan ayol eri joyida yo‘qligini ko‘rdi. Soatga qarasa, kunduzgi o‘ndan oshgan.
— Voy Xudo! Choy damlamabman-ku! Bechora erim ishga och ketdimi? Bolalar qani? Shu zayl turib, dahlizga chiqdi. Qarasa, qip-qizil atirgul va qog‘ozda yozilgan so‘zlarga ko‘zi tushdi: Kechir, onasi, hali ko‘o‘o‘o‘p joylarga olib boraman! Seni judayam yaxshi ko‘raman! Bolalarni buvisiga qoldirdim.
**
Biroz o‘tib telefoniga SMS keldi: "Kechirdingmi, onasi?!"
Ayol jilmaygan kuyi xabarga javob qaytardi:
"Kechirdim! Sizni sevaman!"