Telegram-канал "🌸СОЛИХА АЁЛ🌸" — @Solixa_Ayol

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 08:44

📝Умр манзаралари

📝Икки хил кўриниш..
Еб тўймаган, ялаб тўймайди
(Бўлаётган воқеа)

Бир ҳовлида икки овсин яшаймиз. Менда учта, овсинимда тўртта фарзанд. Эримнинг бир донагина синглиси бор. Узатиб юборганмиз. Лекин узатиб ҳам қутилмаганмиз. Куёвимиз ҳам худди хотини каби, ташмалагани-ташмалаган... Меҳмон бўлиб келишса нақд 6-7 халта билан кузатиб юборамиз. Етмаганига эса ҳамма-ҳаммасини, ҳатто дастурхондаги чақ-чуқларгача солиб кетаверишади. Халталарни қўлимиздан куёвимиз олади: "Менга берақолинг". Ўрганиб кетган, қотиб кетган. Биз болаларимизни чирқиратиб, намозларимизни қазо қилиб, уларни ҳар ҳафта келишига шохона тайёргарлик кўраверамиз.

Қайнисинглимиз телефон қилиб, буюртма беради: "Эртага меҳмонимиз бор... Сомса, пишириқларни қилиб бериб юборарсизлар-а... Суюғини ўзим соларман, қуюғи сизлардан".

Бизда ҳам болалар бор. Шунча бола билан биз эплаган ошхонани, у эплолмайдими? Буюртмани тайёрлаб қўямиз. Куёв келиб, олиб кетади.

Ғинг деёлмаймиз... Лекин бу бизларга нисбатан зулм эканлигини биламиз...

📝Сувники сувга, сутники сутга
(Бўлган воқеа)

Келин бўлиб тушган хонадоним катта ҳовли, ҳовли орқасида бизга тегишли бўлган катта дала... Қўй-қўзи, сигир-бузоқ, отдан тортиб эчкигача... Тонгдан тунгача ҳаммага иш топилади. Ғивир-ғивир қилиб юраверамиз. Сигир соғишни қайнонамдан ўрганганман. Сигирнинг сутига сув аралаштириб сотишни ҳам, қайнонам ўргатганлар. "Бир литр сутга бир коса сув аралаштирсангиз етади. Сутни тоза ўзини сотсак барака бўлмайди. Мен билдим, сиз билдингиз етади".

Қизларнинг оналаридан беркитадиган сирлари бўлмайди. Айниқса янги узатилганларининг... Мен ҳам онамга қайнонам ўргатган ишни айтдим. Онам: "Менга айтдинг, бировга айтма. Оилангнинг сирини кўчага олиб чиқма. Уларнинг обрўсини тўкма! Лекин ўша сувни аралаштирмасанг қайнонанг билиб қоладими? Бир синаб кўргин, эҳтиёт бўл. "Аралаштирдим", деб қўявер. Эскилардан эшитганим бор: "Сутга сув аралаштириб сотганнинг сигири сувга оқар".

Онамнинг айтганларини қилиб, сув аралаштирмай сотишга тайёр қилиб берадиган бўлдим. Қайнонам ўзи сотиб келади. Лекин ҳеч индамайди. Демак, билмаяпти, сезмаяпти... Йўқ, мен адашган эканман. Қайнонам ўлчовини жуда яхши билар экан. Мени эсидан чиқаряпти деб ўйлаб, ўзи сувни аралаштириб қўяётган экан. Орадан йиллар ўтди. Ўша сут, ўша сув... Мен тўртта болалик бўлдим.

Бир куни кечаси қишлоққа жуда катта бало келди. Сел балоси... Кимнинг нимаси бўлса оқизди, кимнинг берган садақаси бўлса, уларга бало урмади. Қайнонам оқиб кетаётган мол-ҳолини қутқараман деб ўзи ҳам оқиб кетди. Тонгда кўп қўни-қўшниларнинг чорвалари оқиб кетганини эшитдик. Ҳаммаёқ йиғи-сиғига тўлган эди. Баъзи қишлоқ аҳлларининг ҳатто товуқларига бало урмаган эди. Икки кунда эркаклар қаерлардандир қайнонамнинг жасадини топиб келдилар.

Катталарнинг: "Сувники сувга, ўтники ўтга", деган гапларини эшитганман. Бировнинг ҳаққи, бировга буюрмас. Барибир кунлардан бир кун, бирон жойидан тешиб чиқиши турган гап экан. Қиёматда эса, ҳатто игнадек нарсадан сўраламиз...
Зулфия Маҳмуд

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

629 0 4 7

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 08:29

2024 va 2025 yilning xit qo'shiqlari 👈

644 0 0 1

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 07:49

–Йигитча, дипломат сизданмасми? – Ёнида келаётган семиз жувон Раҳимни чақирди.
–Ҳа-я, – у қайтиб бориб сумкасини олди.
– Раҳмат.
Шу он чипта олмагани ёдига тушди.
Ҳамма ўзини ўрта ва орқа эшикка ураётган бир пайтда у урилиб, сурилиб олдинга юрди. Ҳайдовчига пул тўлаб тушди.
«Одам ҳар бир қилган гуноҳи учун, албатта, жазо олади». Бу гапни у қайси китобдадир ўқиган ва ҳаётда шу ақидага қаттиқ амал қилиб яшарди. Бу фикр ҳозир ҳам унинг хаёлидан ўтаркан пешонасидан совуқ тер чиқиб кетди. Юролмай, чеккароқдаги ўтирғичлардан бирига оғир чўкди. Мияси ишламай қолди. Нима қилиш керак? Лаънати хўрозқанд! Қаерданам олдим. Ҳар галгидек бу сафар ҳам совғасиз борса, ҳеч бало бўлмасди. У бошини ўриндиқнинг суянчиғига қўйиб, кўзларини юмди. «Байрамга совғаси билан бўлди» деяётган йигитчанинг мулойим чеҳраси, олазарак кўзлари. Кейин бешта бир сўмлик, Бирининг чети сал йиртиқ». У яна бир пас шундай турса, бўлиб ўтган воқеалар бирин-кетин яна хаёлида жонланаверишини сезиб, кўзини очди. Чуқур «уф» тортди. Шартта чўнтагидан чети йиртиқ бир сўмликни олди, ғижимлаб қисди. «Улоқтириб юборсам-чи? Йўқ. Яхшиси анави чеккада ўтирган тиланчига бераман. Бу ҳам савоб-ку! «Йўқ» дерди бошқа бир сас. «Бу билан гуноҳдан қочиб қутилолмайсан. Ахир у бировнинг ҳақи-ку!»
У соатига қаради. Иккидан ўтаяпти. Қишлоққа автобус учда жўнайди. Унгача нимадир қилиши, ўзини чалғитиши керак. Яхшиси овқатланади.
Эрталабдан бери туз тотгани йўқ. Ўрнидан туриб ошхона томон юрди. Тушлик тугагани учунми у ерда одам сийрак экан. Бир коса овқат олиб чеккароққа ўтди. Негадир ҳеч нарса егиси келмасди. Шундай бўлса-да, ўзини мажбурлаб овқатланди. Чой олиб ичди. Ўзини анча бардам сезиб ошхонадан чиқди. Патта сотиладиган туйнук томон юрди. Боратуриб қорнида енгил оғриқ сезди. «Э-э, нима бўляпти ўзи? Умрида ошқозони оғримаган. «Текин нарса тешиб чиқади» дейишгани рост бўлса-я! Чамамда, бояги гуноҳим учун жазо бериш бошланди-ёв».
У кассага бормади. Таққа тўхтади. Оғриқ сал туриб тарқаб кетди. Кейин қорни секин ғўлдираб қўйди. «Хайрият-ей! Бу менимча, огоҳлантириш. Жазо тайин. Балки мен чиққан автобус авария бўлар». Юрагини ваҳима босди.
–Ҳа, Раҳимбой, бундайгина ўйланиб турибсан, – унинг хаёлини йўғон, дўрилдоқ овоз бузди. Қараса, қўлида оғир сумка кўтарган ҳамқишлоғи Эломон бува.
Кўришишди.
–Ўзим. Шундай. Ишдан қайтаётгандим.
–Байрамдаям ишлайсилар-да. Силар энди давлатнинг одами.
–Ҳа, парадга қатнашдик.
–Тезроқ бормасангиз билет тугайди. Аптовиз бир пасда жўнармиш.
– Эломон бува ўриндиқлар томон юрди.
«Эломон бувага мазза. Ҳеч нарсани ўйламайди, азобланмайди ҳам».
Раҳим кассага яқинлашди. Одам тирбанд. Шу пайт кўзи олдида турган талабанамо қизнинг сумкасига суқилаётган ингичка бармоқларга тушди.
Қўл эгасини ахтариб орқасига бурилди. Сочлари тўзғиган, уст-боши, юзлари кир-чир, ўн тўрт-ўн беш ёшлардаги бола Раҳимга аянчли тиржайиб, худди шеригига имлаётгандай кўз қисди.
Раҳим унинг нозик билакларидан маҳкам ушлади.
–Нима қиляпсан, тирранча?! – Уни четга судради.
– Ҳозир милисага топшираман.
Боланинг юзидага ифода бирдан ўзгарди. Ялиниб-ёлвора бошлади:
–Акажон, жон ака, қўйворинг! – Унинг дум-думалоқ, қоп-қора кўзларига ёш тўлди.
Раҳим қўлларини бўшатди.
Ўйлади.
«Ўзинг-чи? У-ку, ёш бола, Адашгандир. Кимдир алдагандир. Сен-чи? Кўра-била бир кишининг ҳақини уриб келаяпсан-ку!».
У ортиқ тоқат қилолмади. Шошиб ташқарига чиқди.
Бўш турган такси ҳайдовчисига илтимос қилди.
–Бозоргача бориб келайлик.
Машинадан тушди-ю, чопганича хўрозқанд олган жойига борди.
Йигитча йўқ. Хўрозқандлар ҳам. Ўрнида бўш қоғоз қути.
Атрофда қоғоз парчалари. Писта сотиб ўтирган чолдан сўради.
–Билмадим, ҳозиргина сотиб бўлувди, узоққа кетмагандир.
Раҳим атрофга олазарак боқиб, бутун вужуди кўзга айланиб, одамлар орасидан хўрозқанд сотувчи болани ахтара бошлади…
Тамом.. 1982 йил.
Муаллиф: Абдужалол Тайпатов.

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

905 0 2 8

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 07:49

📝Хўрозқанд.

Раҳим йўл-йўлакай бозорга кирди. Ахир байрамда болаларнинг олдига қуруқ бориб бўлмас. Ҳар гал уйга кириши билан ўғли сумкасини очиб кўради. Айниқса, кичкинаси: «Да-да, та-а-та-а?» – дейди чучук тил билан. Қолаверса, бугун байрам.
Бозор ичкариси ва олдидаги дўконларнинг ҳаммаси бекиқ экан.
Бир дўкон эшигини ичкаридан маҳкамлаётган сотувчи қиздан бирров кириб чиқишни сўраган эди, чақиб олди: «Праздникдаям тинч қўясиларми, йўқми?! Обедгача ишладик, раҳмат деларинг». Раҳим қош-киприклари сурмадеккина бу чиройли қизнинг пирпираб учаётган юпқа лаблари тинишини бир зум кутиб турди-да, бироқ унга бирор сўз дейишни лозим топмади.
Бозор расталарини оралай бошлади. Одамлар тўда бўлаётган томон юрди. Жинси шим кийган, қизил кўйлакли бир ўсмир йигитча қўлбола хўрозқанд сотарди.
– Бунинг қанчадан? – сўради одамлар орасидан ичкарироқ суқилиб.
–Ўн тийиндан, – деди лаби-лабига тегмай сотувчи йигит.
«Болага хўрозқанддан ҳам зиёда совға бўладими?» ўйлади у ва сотувчига юзланди: – Бизга ҳам яхши-яхшисидан ўнта бергин.
Йигитча галстук таққан, шляпали бу одамга хавотирланиб қараб қўйди ва ўнта эмас, ўн иккитани қоғозга ўраб узатди.
–Кўп бўлди-ку?!
–Майли, байрамга совғаси билан бўлди.
Раҳим ўз зарарига янглишаётган бу йигитчага ажабланиб қаради.
Раҳмат айтиб, хўрозқандларни сумкасига солди. Паспортининг орасидан битта бешталикни олди-да, унга тутди. Йигит чаққонлик билан қайтим қайтарди.
Раҳим санаб кўрди: бешта бир сўмлик. Бирдан йигитга қаради. У ўзи билан ўзи овора, навбатдагиларга хўрозқанд ўраб узатар, бировдан пул олар, кимгадир қайтим қайтарарди.
Раҳим бир муддат иккиланиб қолди. Бир қарорга келгунча бўлмай қўллари пулни ғижимлаганча чолворининг чўнтагига солди. Оёқлари эгасига бўйсунмасдан юриб кетди. Сал узоқлашгач, орқасига қаради. Йигит бутунлай уни унутган, олди-сотти билан машғул эди.
«Нега бундай қилдим? Шу бир сўм билан бойиб кетармидим. Яна у менга сахийлик қилиб, иккита ортиқча хўрозқанд берди. Менинг бу қилиғим унинг мурувватига жавобми? Алданганни алдайвер экан-да? Йўғ-е, унчалик эмасдир. Бир савдогар-да. Бир сўм кам фойда кўрса нима қипти. Кўзларидан билиниб турибди чайқовчилиги. Йўқса, санаб берсин-да қайтимни. Мен ундан тортиб олганим йўқ. Ё киссасига тушдимми? Кимлардир ўғрилик қилиб яшаяпти-ку? Йўғ-е, ўйлаб, бош қотириб ўтиришга арзимайди. Бир сўм фойда қилсам қилибман-да. Яна кимдан, одамларни куппа-кундуз куни алдаётган савдогардан. Шунга шунча бош оғриқми, қўй-е!».
Шу орада у автобус бекатигача қандай бориб қолганини сезмади.
Автобусга ўтириб жўнади. Ўйлар эса уни ўз ҳолига қўймасди. Кўз олдига бояги йигитнинг кулиб «Байрамга совғаси билан бўлди» деяётган ҳолати келаверди.
«У-ку мурувват қилди. Бугун байрамлигини эслатди. Мен-чи? Наҳот, бир сўм учун шунчалик паст кетсам. Ўша пайт янглишибсиз укам, мана ҳақингиз десам, қанчалик хурсанд бўларди. Ҳар ҳолда ким бўлмасин кечқурун ҳамтовоқларига мақтанарди: «Дунёда инсофли одамлар ҳам бор экан.
Бугун биттасига адашиб ортиқча бериб юборсам, қайтариб берди-я».
Ё бўлмаса, устидан кулиб қўя қоларди: «Тешиб чиқармиди, ахмоқ». Нима бўлгандаям, қайтариб берганда маъқул бўларди. Бунчалик ўйлаб бошини ҳам қотирмасди. Кўнгил тинчлигига нима етсин». У киссасига солган бояги пулни олиб, санаб кўрди: бешта, бирининг чети сал йиртилибди, шумикан унинг ҳақи. Қоғозга ўроғлиқ хўрозқандларни ҳам эринмасдан санаб чиқди. Тўппа-тўғри: ўн иккита. Кўз олдига сумка титаётган ўғли, «та-та, та-та» дея талпинаётган қизчаси, уларга хўрозқанд улашаётган ўзининг шодон қиёфаси келди. Хотини, албатта, буни қанчадан олдингиз, деб сўрайди. Нима дейди, текинга тушди, дейдими. Қолаверса, қайси кўнгил билан текинга тушган хўрозқандни ўғли ҳам қизчасига совға қилади. У ҳеч қачон уйига бунақа нарса олиб борганмас.
Автобус тўхтади.
У мажолсиз, руҳсиз, хаёлан ўзи билан ўзи олишиб, судралганча ўрнидан турди.

786 0 1 6

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 07:03

Qachongacha Rus tilini bilmasdan yurmoqchisiz?

Men sizga hozir Rus tilini eng oson yo’llar bilan Bepul o’rgatadigan kanalni tavsiya qilaman✅

🇷🇺Diqqat Eʼlon RUS TİLİ bepul darslar QISQA MUDDAT ICHIDA RUS TILINI OʻRGANING ✅

Eng muhimi sizda Bepul Rus tilini o’rganish imkoni bor bunday imkoniyatni boy bermang✅

⚡️Bu siz uchun manfaatli bo'lishiga ishonamiz.

Ulanib olish uchun: @Uzrutarjimonbot 🇷🇺

1k 0 1

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 06:58

Умримнинг аксар қисми зимистонда кечаётган бўлсада, ҳаётни севаман, дерди нуқул… Наргиза отасининг ёнидан муқим жой олганига ҳам бир йил тўлди. Яратганннинг иродаси, дейману, бироқ пушаймондан қутула олмайман. Агар ўша куни шошқалоқ ва чаласавод шифокорларга қизимни қўшқўллаб топширмай, вилоят шифохонасига олиб борганимда, у ердагилар Тошкентдан шифокор-мутахассис чақиришлари ва қизимнинг терисини беҳудага кесмасликлари мумкин экан. Энди бу дард мени еб битираяпти. Айтсам, кимдир сабоқ олар, айрим шифокорлар ўзларига ишониб топширилган инсон ҳаётига масъулият билан ёндашишар, деган умидда сизга ҳикоя қилиб бердим... Ўзингга алоқадор бўлмаган нарсага суқилма (билмоқчи бўлиб кўндаланг бўлма), душманингдан четлан, дўстларингдан омонатдоринигина ушлаб қол. Чунки одамлар ичида омонатдорига тенг келадигани йўқ. Фожир (фисқу фужур эгаси) билан оғайнигарчилик қилма, тағин фисқу фужуридан ўргатиб қўймасин. Ишларингда Оллоҳдан қўрқадиганлар билан маслаҳат қил.
Тамом...

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

991 0 3 2

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 06:58

Қолган уч фарзандимга етарли эътибор бера олмадим, чунки мен учун Наргизадан муҳимроқ ҳеч бир зот йўқ эди дунёда. Яхшики, ака-опалари вазиятни тўғри тушунишди, бу худбинлигимни ҳеч юзимга солишмади. Ота-она ўз йўлига, инсонга дўст-ёронлар, қариндош-уруғ, жамоа керак экан. Қизим эса қоронғи уйда ёлғиз яшар, акасию опалари кўчада ўйнаб-кулиб юришганида, у тўрт девор ичида банди эди. Худди тўдадан қувилган қўзи сингари. Кечалари эса эр-хотин галма-галдан унга қоровулчилик қилардик. Чунки Наргиза қуёшнинг нурлари сўниши билан кўчама-кўча изғирди. Уззукун уйда зерикардида шўрлик. Бола бўлса, уни боғлаб қўйиб бўлармиди. Аввалига бундай ҳаёт тарзига кўника олмай, роса исён қилди. Мактабга бораман, ўртоқларим билан ўйнайман, деб куннинг қизиғида эшикка тирмашарди. Аммо бора-бора тунги ҳаёт унга маъқул кела бошлади.
Наргиза ўн етти ёшларда эди, чамаси. Ўзи ҳам жуда чиройли, оппоқ, қош-кўзлари қундуздек қиз бўлди. Лекин фақат тунлари кўчага чиққани учун уни кўпчилик танимасди. Ярим кечаси тўйдан қайтаётган маст-аласт эса паридек тентираб юрган гўзални фариштага, баъзан эса йўлдан оздирувчи иблисга ҳам ўхшатиб, турли афсоналар тўқишар, оғиздан-оғизга ўтиб, бу ҳикоялар бизгача етиб келарди: қишлоқда бир пари пайдо бўлганмиш, тураржойи қабристон эмиш, кимки унга дуч келса, бўридек овоз чиқариб, ўзига чорлармиш. Бу гаплар Наргизанинг қулоғига етиб бормаслиги учун қанчалик уринмайлик, ойни этак билан ёпиб бўлмас экан. Лекин қизимга бу афсонасифат ҳикоялар ёқар, уларнинг бош қаҳрамони ўзи эканидан хурсанд эди. Наргизам йигирмага тўлганида отасини кўпга қўшдик. Бу айрилиқ ҳаммадан ҳам унга ёмон таъсир қилди. Энди тунлари тентираб юрмас, фақат отасининг қабри тепасида тонг оттирарди. Акаси уни неча марта қабристондан топиб келди. Қишлоқдаги гап-сўзлар ҳам ваҳимали тус ола бошлади. Қизим бетоб, қуёшга чиқа олмайди. Ундан қўрқиш эмас, балки ачиниш керак, деб тушунтиришга ҳарқанча уринмай, бу ҳақиқатга ҳеч кимнинг ишонгиси келмас, одамлар сирли ва қўрқинчли тўқималарга осонгина ишонишарди. Бора-бора мен ҳам Наргиза каби гап-сўзларга эътибор бермай қўйдим. Опалари уйли-жойли бўлиб кетишди, акасини ҳам уйлантирдик. Наргизанинг турмушга чиқиши ҳақида эса гап ҳам бўлиши мумкин эмасди. Қизим иккимиз тақдирга тан бериб, бир-биримизга суяниб қолдик, шу кўйи умримизнинг охиригача яшаб ўтишга қарор қилгандик. Мендан кейин болам шўрлик хор бўлмасмикан? деган шубҳаларимга ўғлим ва катта қизларим нуқул инкор жавобини беришар, аммо барибир кўнглим нотинч эди. Ўша машъум кунни ҳеч унутмайман. Қизим қорни қаттиқ оғриётганидан шикоят қилди. Тез ёрдам чақириб, шифохонага элтдик. Шифокорлар кўричак деган ташхисни қўйиб, операцияга тайёрлана бошлашди. Қизимнинг терисини кесиш мумкин эмас, кейин яраси битмайди деган гапларимга ҳам, касаллик тарихида аниқ-тиниқ ёзиб қўйилган ташхисга ҳам эътибор бермай, ҳозир операция қилмасак ўлиб қолади дея олиб кириб кетишди. Кесиб кўришса, кўричак эмас экан. Балки дард бошқа жойдадир, дея ичакларини ҳам ағдар-тўнтар қилиб, ҳеч нима топа олишмагач, тикиб қўяқолишибди. Шундан кейин ўтган бир йил давомида Наргизанинг ҳар бир куни чексиз азоблар ичида кечди. Яраси битмагани устига уқувсиз жарроҳ тиғидан зарарланган ичаклардан қон кета бошлади. Ўғлим билан уни Тошентга олиб келдик. Бу ердаги шифокорлар операция шошқалоқлик билан, ҳеч бир асоссиз қилингани, красная волчанка ташхиси билан оғриган беморларда қорин оғриғи бўлиб туриши, буни дори-дармон билан даволаш кераклигини айтишди.
Энди бошимни қайси деворга уришни ҳам билмасдим. Ўғлим туман шифохонасидаги ўша шошқалоқ шифокорни тилка-пора қилишга отланган еридан аранг тўхтатиб қолдим. Туну кун боламнинг дардига шифо сўраб Яратганга илтижо қилдим. Аммо шўрлик қизим кўз олдимда сўлиб борарди. Очиқ ярадан тинмай қон сизар, бечора ҳолсизланиб, ранги оқариб кетганди. Кўргани келган қариндошлар, таниш-билишларнинг ҳали тузалиб кетасан деган оддийгина.таскинларига жон-жаҳди билан ишонар, уларнинг қўлларини ўпиб, миннатдорчилик билдирарди. Мен ҳали ўлмайман, узоқ яшайман.

902 0 3 14

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 06:58

📝ҚОРОНҒИ КЕЧАЛАРДА ЯШАГАН ҚИЗИМ.

Юзимга сачраган совуқ томчилардан сесканиб ўзимга келдим. Зах ерда чилпарчин бўлиб ётардим, бошим негадир қаттиқ оғрирди. Тепамда эса қўшнимиз Маъруфахон ва катта қизим Санобар туришарди. Секин-аста ўзимга келиб, нима бўлганини эслай бошладим. Ҳа, мен яна ҳушимни йўқотибман-да. Наргизамни тупроққа топширганимдан кейин шунақа бўлиб қолганман. Шу он йигирма тўққиз ёшида завол кетган нуридийдам кўз олдимдан яна лип этиб ўтди. Фарзанд доғини душманингга ҳам кўрсатмасин экан. Ота-онамни, эримни ерга берганимда ҳам куйганман, бироқ боламнинг дардида ёниб кетдим. Ҳамон ёнаяпман… энди умримнинг охиригача ўчмасам керак. Тезроқ ёниб битақолсайдим… Тўққиз яшар қизалоғим май ойининг иссиқ кунида мактабидан бетоб қайтди. Қарасам, иситмаси баланд, қорним оғрияпти, дейди. Дарров қорнига иссиқ қилдим, иситма туширадиган дорилардан бердим. Аммо иситмаси тушмади. Эрим иккимиз болани туман марказидаги касалхонага олиб бордик. Қабул бўлимида қизимни кўрикдан ўтказган шифокор унинг қўл-оёқлари шишганини қайд этди. Нафас олиши ҳам оғир эди. Зудлик билан даволашни бошлаб юборишди. Қизим касалхонага тушганига бир ҳафта бўлди, аммо аҳволи ҳеч яхшиланай демасди. Шифокорлар аввалига буйраги касал, дейишди. Кейин юрак ва ўпкада қандайдир дард яширин, дея уларни текширишга ўтишди. Орада артрит деган ташхис қўйиб, бўғинларини ҳам даволай бошлашди. Отаси сигиримизни сотиб, керакли дориларни келтириб берди. Бироқ қани улар кор қилса. Охири қизимизни Тошкентга олиб кетамиз, деб туриб олдик. Аммо бош шифокор бизни хонасига чақириб, аҳвол чатоқлигини, болани бу аҳволда шаҳарга олиб бориш у ёқда турсин, ҳатто жойидан қимирлатиш ҳам хавфли эканлигини айтди. Раҳматлик эрим тутган жойидан кесадиган одам эди. Олиб бориб бўлмаса, ўша катта дўхтирларнинг ўзи шу ерга келади, деганча чиқиб кетди. Эртасига эса ёши олтмишлардан ошган, сочлари оппоқ, кўзойнакли бир кишини бошлаб келди. Уни кўриб, шифохонадагилар типирчилаб қолишди. Маълум бўлишича, катта шифокор, профессор экан. Бош шифокоримизга ҳам институтда дарс берган экан. Профессор қизимни яхшилаб кўрикдан ўтказди. Қонидан намуна олдириб, вилоят марказий шифохонасига юборди. Кечқурун таҳлил натижаларини олгач, эр-хотин иккимизни сўроққа тутди:
– Охирги пайтда боланинг хатти-ҳаракати, умумий аҳволида бирон ўзгариш сезмадингизми?
– Йўқ, ҳар доимгидек эди шекилли. Фақат қишдан чиққанимиздан кейин негадир ўйчан, жиззаки, тез толиқадиган бўлиб қолувди. Илик узилди палла-да, ўтиб кетар деб ўйлагандим, дедим.
– Тахминларим, афсуски, тасдиқланди. Қизингиз ғоятда кам учрайдиган дардга чалинган. Тиббиётда буни красная волчанка деймиз. Бу аутоиммун хасталиклар туркумига кирувчи юқумли вирусли касаллик. Бардам бўлинглар. Эр-хотин шифокор бекорга бардамлик тиламаётганини яхши англар эдик.
– Биз тушунадиган тилда гапиринг, дўхтир. Қизим ўладими? хўжайиним очиқчасига сўради.
– Шундай хавф ҳам бор, аммо бу аниқ ўлади, дегани эмас. Агар дори-дармон қилиб, тўғри турмуш тарзи олиб борилса, узоқ яшаши мумкин. Бироқ дарддан бутунлай фориғ бўлиб кетмайди. Ҳозирги асосий вазифа, касаллик асоратларининг олдини олиш. Чунки вирус боланинг бошқа аъзолари юраги, буйраги ва бўғимларини шикастлаши мумкин. Бундан ташқари, қизингиз офтобга, иссиққа, қуёш нурига нисбатан жуда таъсирчан бўлиб қолади. Қуёш унинг душмани. Ёруғликка чиқса, иситмаси кўтарилиши, танасини қип-қизил ёки қорамтир доғлар босиши мумкин. Яхшиси, кундузи ухлаб, кечалари ташқарига чиқсин....
– Вой шўрим! Энди нима қиламан? Қиз бола нарса бойқушга ўхшаб тунлари изғийдими?
– Бекорга волчанка, яъни бўрининг урғочиси, дейилмаганда. Ҳа, яна бир нарса: дард тери таркибини ўзгартириб юборади. Қизингиз бирор жойини кесиб ёки тирнаб олишидан эҳтиёт бўлинг. Чунки бу хасталикда яралар битмайди, терининг шикакстланган жойи тикланмайди. Эр-хотин профессорнинг олдидан бир аҳволда чиқдик. Шу кундан бошлаб ҳаётимиз тубдан ўзгарди... Шу кундан бошлаб ҳаётимиз тубдан ўзгарди. Қизимни тушиб кетса синадиган нозик биллурдек ардоқлаб яшай бошладик.

887 0 4 7

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 06:30

00:57

Видео недоступно для предпросмотра

Смотреть в Telegram

🥰Uyda o’tirgan ayollar va talabalar
diqqatiga❗️
🤔❓ oylik olasiz puldan qiynalyabsiz togrimi??
🔈🔈Bizning ish aynan siz uchun uydan chiqmagan holda daromad qiling biz bilan yuksalasiz bitta telefon va internet bolsa kifoya💬
Isbot kanalda👇
https://t.me/+IVYN_sn-Q4c4NTQy
✍️ MUROJAAT UCHUN: @Shokhida_blogs

1.1k 0 0 1

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

8 Feb, 06:04

🌺Ассаламу Алайкум ва роҳматуллоҳи ва барокатуҳ!!!

Умримизнинг яна бир беғубор тонги муборак бўлсин, қадрдон!

Биласизки, кечиримли қалб хотиржам яшайди.

Албатта доим «Алҳамдулиллаҳ» дейдиган руҳни табассум тарк этмайди.

Ҳар лаҳзада «Астағфируллоҳ» дейдиган тил дунё ва ундаги бор нарсаларнинг қулфини очади.

Эй Аллоҳим! Албатта биз:
-мукаммал имонни,
-қўрқувчи қалбни,
-содиқ ишончни,
-тўғри динни,
-барча балоларга офиятни
-насибига сабр-қаноатни ва
-инсонлардан беҳожат бўлишни
Сендан сўраймиз.

Ҳайрли тонг, Азизлар!
Бугунги кунимиз савобли амалларга тўла бўлсин!
ㅤㅤㅤ
🌺 @Solixa_Ayol 🌺
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig

2.2k 0 50 2

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 19:50

📝МЕНИ КЕЧИРИНГ.
Таъсирли ҳаётий воқеа.

Қиз ўз хонаcида у ёқдан бу ёққа тез-тез юрарди.
Аcабийлашганлигидан бармоқларини қиcарди.
Бугунги кечага бориш учун рухcат беришмаган ота- онаcидан жаҳли чиқарди. Тўғрида, вояга етган бўлcа, ҳар куни ҳам бўлавермайдику бунақа кечалар. У ерда дугоналари, дўcтлари, энг муҳими еcа у - cевган йигити бўлади.
Ота-онаcи эcа қиз боланинг ярим кечаcи реcторандаги зиёфатга бориши яхши эмаcлигини айтишди. Унга ниcбатан адолатcизлик қилишди. Айниқcа онаcининг қизини хонаcига келиб айтган гапи қизни аcабийлаштирарди. Ҳаммаcи яхшиликка эмиш. Қанақаcига яхши бўлcин, ҳамма яқинларига қўшилиб ойда-йилда бир яйраб дам ололмаcа?
Қиз ниҳоят, ота- онаcига айтмаcдан деразадан чиқиб кетишга қарор қилди. Ота - онаcи cезишмаcа баc. Кийиниб, уйда ота-онаcи ухлайдиган вақтда деразадан cекингина чиқиб кетди. Реcторанга келиб, базм хурcандчилигига қўшилди. Севган йигити билан узоқ cуҳбатлашди. Соат янги кун бошланганини кўрcатган вақтда қиз кетишга чоғланди. Йигит уни кузатиб қўйишини айтди. Қиз такcи чақиришини, йигит кўп ичиб юборганлигини ва машина ҳайдай олмаcлигини айтcада, анчагина маcт бўлишга улгурган йигит уни эшитишни иcтамади.
Ноилож, қиз машинага ўтирди. Кўча бўйлаб ҳаракатланишар экан, қиз йигитдан cекинроқ ҳайдашини cўради. Аммо йигит уни эшитадиган аҳволда эмаcди. Шу вақтда қарама-қарши томондан автомобил фараcи ёруғи йигитнинг кўзини қамаштириб юборди. Машина йўлакдан чиқиб кетди ва қаршиcидан келаётган бошқа автомобилга урилди...
Қиз кўзларини очганида тепаcида ҳамшира турарди. Қизнинг ҳамма жойи оғрир, қўл - оёқларини қимирлата олмаc, боши бинт билан боғланганди. У зўрға ҳамширадан рулдаги йигитга нима бўлганлигини cўради. Ҳамшира йигит воқея жойида вафот этганлигини айтди. Қиз улар урилган машинадаги одамлар ҳақида cўради. Унда ҳам икки киши бўлганлигини ва улар ҳам ҳалок бўлганлигини билгач, афcуcланди.
Ўзининг ҳам аҳволи оғирлигини cезиб, тирик қолмаcлигини тушунди. Ҳамширага пичирлаб гапирарди: "Опажон, илтимоc, ота - онамга мени кечирим cўраганлигимни айтиб қўйинг... Мен уларни гапларига қулоқ cолишим керак эд (қиз гапиришга тобора қийналарди). Билаcизми... Мен... мен иcта... иcтамагандим.Уларни яхши кўришимни ҳам айтинг. Айтаcиз... айтаcиза?"
Ҳамшира намланган кўзлари билан унга жим термулиб қолди. Қизга жавоб бермади. Унинг қўлини маҳкам қиcиб олди. Икки дақиқадан кейин қизнинг жони узилди.
Шунда бошқа бир ҳамшира ундан нимага ҳақиқатни, бошқа машинада ота онаси эканлигини айтмаганлигини cўради. У эcа қизнинг жонcиз юзига термулган бўйи шивирлади: "Қизга улар урилиб кетган автомобилда ҳалок бўлганлар унинг ота - онаcи эканлигини, кечаси ўз нуридийдаларини йўқлигини кўриб, қизларини излаб чиққанларини айтгим келмади''... Оғир жудаям оғир қисмат!
Азиз сингилларим, Азиз фаришталарим! Сизларга битта ўтинчим,ота-онангизга Аллоҳим сизларни бокира берган, туҳфа қилган.
То ўз эгаларингни, умр йўлдошларингни қўлига етиб боргунча ота-онангизнинг измидан чиқманг, ўз иффатингизни, ўз умрингизни бадном қилманг...

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

3.2k 0 28 48

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 19:18

Қайноғамнинг хаёли бутунлай бошқа нарсада - бўлажак "висол завқи" да эди. Шу сабаб у малъун уйни тезроқ тарк этишни истаётгани биргина менга аён эди. Қайноғам билинар билинмас тамшанганча "Юринг келин, сизни бир йўла ишга ташлаб ўтаман" деб уйдагилар билан хайрлашди.
   Биз йўлга тушдик.
   -Боражак квартирамизда ҳамма нарса муҳайё, асалика, - лаб-лунжини йиғиштира олмай илжайди қайноғам,- кеча барини "есть"    қилиб келганман. У чап қўлида рулни ушлаб, ўнг қўлини мен томонга ўрмалатган ҳам эди-ки,
   -Жооон, -дедим базўр қўлини ушлаб,-илтимос икки сихгина шашлик олиб беринг, дил кетди.
   -Сендан шашлик айлансин.
     Қайноғам машинасини йўл четидаги ошхонада тўҳтатиб ичкарига кириб кетди. У кўздан йўқолиши билан мен ички кийимимга яширган...

Давомини ўқиш

2.9k 0 1 1

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 19:18

Ойиси совчиларни жўнатиб, анча вақтгача мақтаб ўтирди
— Ўзимизга ўхшаган одамлар экан. Олмалиқдан келишибди. Етмиш километрлик йўл экан машинада, йигит Тошкентда ишларкан.
Онаизор бу хабарни ҳаммага айтиб чиқди. Икки томон ҳам бир-бирини суриштирдилар, икки томон ҳам бир-бирига маъқул кўриниб, тўй бошланадиган бўлди.
Зарнигор ишдан бўшашга ариза ёзди. Ҳамкасблар, палатада боласини олиб ётган аёллар, барча билан қучоқлашиб хайрлашди. Ўн йил ишлаган жойини шаънига, номусига, шифокорлик оқ либосига доғ туширмай тарк этаркан кўзларида ёш айланди.
Қўлида каттакон гулдаста кўтарган Абдуллоҳ уни қабулхона эшиги тагида кутиб турар эди. Гулдастани кўтарганча шифохонани тарк этар экан деразадан яна ўнларча кўзлар уни кузатиб қолди.
Бир неча йилдан бери бемор боласи билан ётган аёллар бир синглисини, ё бир яқин одамини олис сафарга кузатгандек кўзда ёш билан хайрлашдилар. Зарнигор, нафақат қўли енгил, ўта масъулиятли, болажон, ўз ишининг устаси эди.
Тўй март ойининг охирларига белгиланди...
Келаси йил туғруқхонадан эгизак фарзандларини икки қўлида кўтариб, гул кўтарган аёлига табассум қилиб кетаётган йигит жуфтининг синовларидан ўтиб бахтга эришган бургут мисоли полопонларини—болажонларини маҳкам бағрига босиб борарди.
Эртак қаҳрамонлари либосидаги одам-қўғирчоқлар уларни қўл силкиб кузатар экан, кўчанинг нариги бетидаги бекатда яна бир қиз ўтаётган умрига ачиниб, ёш ота-онага ҳавас билан боқарди
Ўксима, синглим, сенга ҳам бир куни бахт эшиклари очилади.
Умринг баҳори энди келади.
У яқин, жудаям яқин...
Феруза Салходжаева
(тамом)

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

2.4k 0 4 19

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 19:17

📝Баҳор яқин 4 қисм

Палаталарни айланиб юраркан, "ичак тутилиши" билан касалланган болакайнинг онаси дод-вой қилиб қолди. Боланинг аҳволи оғирлашиб, жонлаштириш бўлимига ўтказилди.
Зарнигор шу ёшида оғир хасталик билан олишаётган болакайни ҳар сафар кўрганида кўп неъматларнинг қадрига етмаслигини англаб қолар эди.
Мақсуд Алижонович шифохонадаги аёлларнинг деярли барчасига "бошқаларга ўхшамаслигини" айтиб чиққани маълум бўлгач, обрўси ҳам бир пул бўлди. Орада Сайёранинг иккита боласи тирик етим бўлиб, ўзи ишдан бўшаб кетгани қолди.
Кунлар исий бошлади. Илиқ шамоллар яхшилик даракчисидек у ёқдан бу ёққа чопар, одамларга баҳор яқинлигидан дарак бермоқчи бўларди.
Зарнигор ишдан борса, отаси ҳассага таяниб, ҳовлида юрган экан. Хурсанд бўлиб кетди.
—Яхши бўлиб қолдингизми? —деди салом бериб бўлгач. Ойиси ҳам ошхонада куймаланиб юрар, қиш чекингани каби, оиладаги касалликлар ҳам кета бошлаганди...
Эҳтимол, шу сабабли акасининг ҳам кайфияти кўтарилиб қолган, Зарнигорга
—Синглим, бугун ўзинг бир димлама қилгин, мен яхши қўй гўшти олиб келганман, —деди.
—Жоним билан, ака! Акасининг чиройи очилганидан шодланди қиз.
Фақат келинойиси ҳар доимгидек ҳаётдан норози. Чимирилиб, бўлар-бўлмасга болаларини койир, чол-кампир бечора эътибор бермасликка ҳаракат қилар эдилар.
Зарнигор автобус ойнасидан шаҳарни томоша қилиб кетар, ҳаво булутли, аммо илиқ эди. Одамларнинг устидаги либослари ҳам енгиллашган, автобус ҳам тезроқ юраётгандек эди. Ишхонасига кириб келар экан, жонлантириш бўлимидаги боладан хабар олишни дилига тугиб қўйди. Аҳволи яхшиланибди. Алҳамдулиллаҳ
Бемор болаларнинг кечки дориларини тарқатиб юраркан, биров деразани тақиллатаётганини сезиб қолди. Ҳали ойнани очмаёқ юраги гупиллаб кетди. Ташқарида ёмғир ёғар, катта қора соябон остида Абдуллоҳ турарди. Салом берди.
—Ҳовлига чиқинг, гап бор. Ва алайкум ассалом. Бўла қолинг энди!
Кечаси сменда туриши керак! Ҳали дориларни тарқатиб улгурмади.
— Боринг ,бораверинг, битта палата қолибди-ку, мен олиб кириб бераман деди палатадаги аёллардан бири.
Боши билан йўқ ишорасини қилган Зарнигор деразани очиб ўн минутда чиқишини айтди.
Ҳаяжонланиб, юраги ҳапқириб ишларини бажарди, кейин қабулхонада ўтирган қиздан палаталардан хабар олиб туришни илтимос қилиб ҳовлига тушди.
Шом кирган. Ёмғир шиддат билан ёғар, сиёғочдаги чироқлар ёғдусида бир чиройли кўринарди.
— Чиқдингизми?
— Азимжон яхшими?
—Юргандир! Мен Тошкентдаман. Шу ерда қурилиш компаниясида ишлаяпман.
— Қурувчимисиз?
— Ошпазман. Қурувчиларга овқат қиламиз.
— Мен ҳам яхши кўраман овқат пиширишни. Қўлинг ширин дейишади.
— Бунисини ҳали кўрамиз, - кулди йигит.
— Хуллас, совчи жўнатмоқчиман. Ҳозирча ижарага уй оламан, кейин худо хоҳласа,бир жуфт бургут болаларига ин ясагандек, биз ҳам уй қурамиз. Сиз мен орзу қилган қизсиз.
Қиз индамай тинглади. Бошини эгиб тураверди.
— Совчи жўнатаман, ноумид қайтишмасин.
—...
— Бўлмаса, индинга боришади!
Қиз боши билан маъқул ишорасини қилди.
— Мен кира қолай...
— Яхши ишланг, айтганча, сизга рўмол ярашибди. Муборак бўлсин
Қиз йигитга бир жилмайиб, кириб кетди.
Зарнигор икки ракаат таҳажжуддан сўнг, яна икки ракаат истихора номозини ўқиди
"Аллоҳим, мен ғойибни билмайман, сен биласан. Мен у йигитни танимайман, сен танийсан. Агар Абдуллоҳ менинг фоний дунёдаги ва боқий дунёдаги ҳаётим учун хайрли бўлса, ўзинг тақдиримни у билан бирлаштир, агар хайрлибўлмаса,, уни мендан узоқлаштир, тақдиримни ҳукмингга топширдим!" —деб дуо қилди.
Онасини келадиган совчилардан огоҳлантириб қўйди. Сўнг уйқуга кетди.
У туш кўрар, тушида ям-яшил баргли, гуллаган дарахт соясида ўтирган эмиш. Дарахт ҳовучлаб бошидан пушти гуллар сочар, атрофда гоҳ бўрон, гоҳ тошқин бўлармишу, Зарнигор турган дарахтни айланиб ўтар эмиш...
У уйқудан туриб анча вақтгача тушининг таъсиридан чиқа олмади. Бомдод номозига чақирилган азон овози эшитила бошлагандагина ўрнидан турди.

2.2k 0 5 19

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 18:44

📝Ажиб одамлар туркумидан

Келиннинг сути камайиб кетибди. Гўдак қорни тўймай, чинқириб йиғлагани-йиғлаган эмиш. Ота дўкондан чақалоқлар учун тайёрланган, сут кукуни сотиб олибди. Қўйнида беркитганча уйга олиб келибди. Ва хотинига: "Бирон жойга, юқорига қўйиб қўй! Онам кўрмасинлар. Болага беркитиб, билдирмай ичир!", дебди. Келин эри айтганидек қилибди.
Лекин бир куни қизиқиб, қутидаги ёзувларни ўқиса: "Очилганидан сўнг, музхонада сақлансин!", деб ёзилган экан. Келин: "Боламнинг ичи бузилмасин", деганча қутини музхонага қўйибди. Эртаси куни қайнона, музхонадаги қутини кўриб, тепа сочи тикка бўлибди. Келинини чақириб сўрабди: "Бу нима? Қаёқдан келди?" Келин довдираб, гапиролмай қолибди. Ўғлини чақирибди. Ўғил: "Мен билмайман, онасиникидан олиб келган бўлса керак", дебди. Ичкарига киргач эса, хотинига ўшқирибди: "Сенга нима дегандим, онамдан эҳтиёт қил, кўрмасинлар демаганмидим. Ўзингга-ўзинг қилдинг, энди болага сут олиб келмайман", дебди ва зарда билан чиқиб кетибди.
Зулфия Махмуд

📝СИЗ НИМА ДЕЙСИЗ..

Бир йиғинда болани қандай тарбия қилиш ҳақида баҳс кетди. Бир дўстимиз: «Болани энг яхши муаллимларда ўқитиш билан» деди.

Яна бири: «Болага ёшлигидан Аллоҳни танитиш керак» деди. Яна бири: «Болани ёмон муҳитдаги дўстлардан йироқ тутиш керак» деди.

Хуллас кимдир у деди, кимдир бу деди. Тўғри яхши муаллимлар боланинг дунёқарашини оширади. Болага Аллоҳни танитиш ҳар бир ота-онанинг фарзи деб биламан.

Аслида тарбияни ҳали бола яралмасдан олдин бошлаш лозим. Яъни аввал ўзингизни ҳаромдан тийинг, ва ўзингизни тарбия қилинг...

🌺 @Solixa_Ayol 🌺
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAAEoqxJvob7F63SjCig

2.2k 0 9 15

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 18:29

#Астағфируллоҳ😱

Аллоҳ ҳеч кимни бошига бу кунни солмасин!

Бу инсон ҳаётлик чоғида мусулмон қилиши керак бўлган амалларни бажаради, яъни Намозларини бекамикўст ўқийди, Эҳсонларни қилади, Ҳаж амалини бажаради. Аммо, вафот этиб савол-жавоб учун Аллоҳ таолонинг ҳузурига борганда бу бандага Аллоҳ қайрилиб қарамас экан.

Шунда банда сўрар экан, “Нима қилган ишимга бундай қаҳр қилмоқдасан?“ деб сўрар экан
Шунда Аллоҳ таоло...

ОГОҲ БЎЛИНГ АГАР БУ ИШНИ ҚИЛИБ ЮРГАН БЎЛСАНГИЗ ТЕЗДА ТАВБА ҚИЛИНГ👇👇

👉 БИЛИБ ОЛИШ 😳

2.2k 0 0 8

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 18:27

Полопонлар оч қолмаслик учун инидан чиқишга ҳаракат қилади.
Шундай қилиб, полапонлар аста ҳаракатга кела бошлайди ва илгари ҳеч қачон уриниб ҳам кўрмаган ҳаракатларни бажаради. Агар ота-оналари уларни эркалатишда давом этаверишса, улар кейинроқ ҳам ҳаракат қилишга журъат қилмаган бўлармиди...
Кичиккина тоғ четида , ноқулай харсанглар орасида жойлашган уядан Полапон аввал силлиқ харсанг узра бироз сирғалиб чиқа бошлайди, кейин жарликка томон қулайди. Ва шу пайт, қачонлардир она бургут улоқтирган шохчаларни тутиб келтирган ота бургут ёрдамга шошади. У ўзини катта тезликда пастга отиб елкасига полапончасини қўндириб қайтади.
Бу ҳол бир неча марта такрорланади. Полапон ноқулай уя ва силлиқ харсангдан пастга томон қулайверади, ота бургут уни тутиб келаверади.
Бургутларнинг бирорта полапони ушбу жараёнда ҳалок бўлмас экан.
Ва, ахийри, қулашларнинг қайси биридадир полапон бургутча ҳаракат қила бошлайди. У ўз қанотларини ёйиб, шамол ёрдамида парвоз қила бошлайди.
Сезасанми, шифохонада ётган болаларнинг барчаси онаси билан ётади, болаларидан хабар оладиган оталар ҳам саноқли,..
Оддий, Мақсуд Алижонович, ёки сен! Оиладек биров етиб, биров етмаган қўрғонга хиёнат қиляпсиз .Бунақа оилаларда бургут эмас, чумчуқлар вояга етади...Болаларимнинг отаси бургутдек бўлишини истаймае
Зарнигор бошқа гапирмади...
Узун йўлакдан кетиб бораркан бош ҳамширанинг
—Зарнигор!—деб чақирганини эшитиб қолди. Ортига ўгирилди.
—Сени кимдир сўраб келди! Ташқарида турибди.
У тез-тез юриб қабулхонага, ундан ташқарига чиқди.
Оббо!
Ассалому алайкум!
Менинг исмим Абдуллоҳ. Бу-сизга, ширинликлар!
Зарнигор қаттиқроқ гапирмаса бўлмаслигини сезди. Ўзини ким деб ўйлаяпди?
Буни чет элда ишлаётган хотинингизнинг пулига олиб келдингизми?
Қанақа хотиним, нима деяпсиз?
Сиз бу ерда қизларга ширинлик ташиб юринг у ёқда аёлингиз нима қилиб бўлса ҳам пул топсин, шундайми?
Биринчидан, менинг ҳеч қандай хотиним йўқ, иккинчидан эрининг гапига кирмай, бор-йўғига кўрмай, боласини ташлаб чет элга кетган янгамни кўриб, аёллардан кўнглим қолган.
Унда Азимжон кимнинг боласи?
Акамнинг ўғли. Онаси олисда, акам ишда, болада нима гуноҳ!? Кимдир хабар олиши керакку! Ман оила қурсам, болаларимни бургутдек ҳимоя қиламан!
Зарнигорнинг юраги шуввиллаб кетди. Бору-йўқлик ҳолатида тураркан, Абдуллоҳнинг қачон қўлига ширинлик тутқазганини ҳам, қаерга кетиб қолганини ҳам сезмай қолди.
Зарнигор сатрланди. Ўша куни биринчи бўлиб унга устозлик қилган бемор боланинг онаси Муслиманинг олдига борди.
Аёл Зарнигорни бағрига босар экан
Муборак бўлсин, сизга жудаям ярашибди деди Кейин жавонни очиб чиройлик қоғоз халтага солинган совғани узатди
Мен қачондир шундай либос кийишингизни билардим ҳар ҳолда шунга умид қилгандим. Бу мендан ҳадя. Умрага борганимда олгандим.
Маслаҳатим Қуръон ўқишни ўрганинг. Бақара сурасини ўқиб юринг, иншааллоҳ, бахтингиз очилиб, ўзингиз орзу қилгандек жуфтингиз бўлади.
Аёл кетаётганида рақами ва манзилини ташлаб кетди.
Февралнинг ўртасига бориб кунлар исиб кетди. Ердан ҳовур кўтарилар, қуёш нури тушиб турган жойлар илиқ соя жойлар совуқ.
Бугун Азимжонга рухсат теккан, уйига кетади. Зарнигор уч ойлик қадрдонига совға учун китоблар олди. Болага ёрдамлашиб юборди. Нарсаларини йиғиб, уст-бошини кийдириб, ташқарига чиқдилар.
Ойижоон! Болакай арча тагида турган қимматбаҳо пўстин кийган, сочлари сариққа бўялган ёшгина аёл томонга қараб югуриб кетди. Аёл ҳам уни маҳкам қучоқлаб юз-кўзларидан ўпа бошлади
Ойижон энди кетиб қолмайсизми?
Кетмайман болам кетмайман. Болакай онасининг пинжида турганча яна ҳайқириб юборди.
Дадажон!
Зарнигор бола югуриб кетган томонга қаради. Юраги энтикди.
Чинданам Азимжоннинг ота-онаси, умуман бошқа одамлар эди. Азимжон билан қўл силкиб хайрлашди. Бошқа сираям касал бўлма. Аллоҳга топширдим!
У Абдуллоҳ келади деб ўйлаган эди. Нима бўлса, хайрли. Болакай ота-онасининг ўртасига тушиб олган, иккаласини икки қўлидан тутиб кетиб борар эди...
Оилалар тўлиқ бўлса, болалар бахтли яшайди қандай яхши бўлди
Феруза Салходжаева
давоми бор

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

2.2k 0 6 2 22

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 18:27

Ҳамкасбларининг олдига жойлашар экан
— Ҳалақит бермайманми? —деди—Ўтиравер,-деди Сайёра бир нуқтага тикилганча. Шериги идишларини йиғиштириб кетди.
— Овқатдан ол, болаларинг яхшими? —кўнгил сўраган бўлди Зарнигор.
— Тинч. Ман ойимланикидаман хозир. Шериги тинглаётганини билиб давом этди.
— Эрим телефонимни титкилаб, жанжал кўтарди, уришиб қолдик.
— Ёмон нарса бор эдими?
— Мақсуд Алижонович ёзган СМСларни ўқиб қолибди.
— Нима деяпсан!? У нега сенга хабар ёзади. Иш бўйичами?
—Ажойибсан-а? Нимага иш бўйича ёзаркан. Ёқтириб қопти мани! Шунақа десам, манави сувилонниям авраб юрган экан.
Сайёра ҳозир кетган ҳамшира ҳақида гапираётган эди.
— Вой товба, роса хотинбоз эканлар-ку шифокор жаноблари!
Зарнигор ўртоғига қараб тураркан, секин давом этди
—Тўғрисини айт, эринг ҳайдаб юборганига ачиняпсанми, ёки ҳамширани гапигами?
Сайёра ўзи ҳам билмасди, нега йиғлаётганини.
Аллоҳ ҳаром қилган нарсалар, айниқса, нопоклик инсонни ҳароб қилишини тушунмаётган дугонасига ҳозир гапиришнинг фойдаси йўқлигини сезган Зарнигор секин ўрнидан турди
— Кетма, деди.Сайёра,- айт энди нима қиламан?
— Эрингдан кечирим сўрайсан, катталарни аралаштирасан, ялинасан. Тавба қиласан, садақалар берасан, ярашиб оласан, ИншаАллоҳ
—Йўқ, ҳаммаси тугади, қайнонам яраштирмайди, бунақа бузуқ келин керак эмас,-деди. Кейин йиғи аралаш сўради.
— Зарнигор, кўп совчилар келган деб эшитганман, ўзинг нимага турмушга чиқмагансан? Нимани, кимни кутяпсан?
—Бургутимни!
У ўзига тикилиб, хатто йиғидан тўхтаб қолган дугонасига батафсил тушунтиришни лозим кўрди.
—Бургут ўз фарзандларига қандай қилиб ота танлашини биласанми?
Бу жараён жудаям ҳайратланарли кечади. У дарахт ёки бирор бутадан кичик шохча синдириб олади, уни тумшуғида тутганча баландга кўтарилади ва тумшуғидаги шохча билан айлана бошлайди. Атрофида нар бургутлар йиғилиб парвоз этади. Шу пайт у тумшуғидаги шохчани тушириб юборади ва кузатади. Бургутлардан бири шохчани тутиб олиб, оҳисталик билан унга олиб келиб топширади. У эса шохчани олиб, уни яна ташлаб юборади. Бургут яна тутиб олади, яна унга қайтаради. У эса яна ташлаб юборади... Ва бу ҳолат жуда ҳам кўп марта такрорланади. Агар нар бургут маълум муддат давомида ва бир неча марта тушириб юборилган шохчани ҳар сафар тутиб келтириб берса, бургут ўша нар бургутни танлайди ва улар бирга яшай бошлайди.
Ушбу ҳаракатларда қандай маъно яширинганлиги уларнинг кейинги ҳаётида кўринади.
Улар биргаликда тоғ чўққисига кўтарилади, мустаҳкам ўсимлик пояларидан ин қуради ва иккала бургут ҳам танасидан ўз тумшуғи билан патларини юлиб, инларини тўлдиради, барча тешикларни ёпиб, уяни юмшоқ ва шинам маконга айлантиради. Она бургут бу ерга тухум қўяди ва иккаласи полапон бургутчалар дунёга келишини кута бошлайди. Бургутчалар тухумдан чиққач(улар жуда кичкина, заиф ва яланғоч ҳолатда бўлади), ота-онаси уларни то бироз қувватга киргунича парваришлайди. Қанотлари билан ёмғирдан, қуёш нурларидан асрайди, уларга сув, озуқа ташийди, ва бургутчалар аста катта бўлиб боради. Уларнинг патлари ўсиб, қанотлари ва думлари бақувватлашади. Ҳали бироз кичик бўлса-да, уларни пат қоплайди. Шу пайт ота ва она бургут вақт келганини англайди...
Ота бургут уя четига қўниб олиб, инни қанотлари, тумшуғи билан уриб силкитади, сабаби у уядан ҳамма пат ва момиқни тушириб юбориши, бошида ўзлари шоҳ-шаббадан ясаган қовурғанигина қолдириши керак. Полапонлар эса, ушбу қаттиқ, ноқулай уяда ўтиришар экан, нима бўлаётганини тушунишмайди ҳам: ахир ота-оналари уларга жуда ғамхўр ва меҳрибон эди-ку. Бу орада она бургут қаердандир кичик бир балиқчани тутиб келиб, атайин полапонларига кўриниб турадиган узоқликка қўниб олиб, уни аста майдалаб ея бошлайди. Полапонлар уяда туриб очлигини билдириб чуғурлай бошлайди. Ахир, илгари бундай эмасди-ку... Ота-онаси уларга емиш берарди, сув берарди. Энди эса ҳаммаси тамом бўлди: инлари қаттиқ ва ноқулай, ота-онаси эса уларга озуқа ҳам бермай қўяди

1.9k 0 6 16

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 18:27

📝Баҳор яқин 3 қисм

Аёл илдам туриб Зарнигорни қучоқлаб олди.
— Сизга нима бўлди?
— Излаган нарсамни топдим,-ўпкаси тўлиб йиғлаб юборди қиз.
— Машааллоҳ.
Анча гаплашиб ўтирдилар. Зарнигор илк бор юрагини тўкиб солди. Аёл сабр билан, гапини бўлмай эшитди. Қиз қалбидаги ғалаёнлар, ўзлигини қидириш йўлидаги сарсонликлар — оламга сиғмай бораётган руҳнинг иймон-тавфиққа интилиши эди.
Аллоҳим суюкли бандаларидан яна бирига синов бериб, ҳидоятга бошлаётган эди.
Қиз узоқ гапирди; одамларнинг таъна-дашномлари ҳақида, ота-онасининг армонлари, ўзининг орзулари ҳақида. Муслима билдики, ёнида иймон ҳаловатини излаётган вужуд турарди.
Аёл оҳиста гап бошлади
— Ҳар бир инсон Ислом фитратида туғилади. Отаси, ёки онаси тарбиялаш жараёнида уни диндан узоқлаштириб юбориши мумкин. Сиз ҳам ўша фитратингизда бор нарсани—иймон ҳаловатини излаяпсиз. Дунёдаги энг улкан бахт— Аллоҳни танишлик. Бу иш унинг меҳрибонлигидан умидвор бўлиш, қаҳру ғазабидан қўрқиш билан амалга ошади. Оддий қилиб айтганда; болалик пайтингизда бир гуноҳ қилсангиз, ота-онангиз томонидан жазоланишингиздан қўрққанингиз, ёки мактабдан аъло баҳо олиб келсангиз рағбатланишингизни билганингиз каби...
Ҳар бир ишни Аллоҳ кўриб турибди, деб бажариш лозим. Қадарингизга ёзган тақдирга ҳам сабр қилсангиз, иншааллоҳ бир ҳикмат кўрасиз...
— Ҳаловат топишим учун биринчи нима қилишим керак?
— Намоз ўқишингиз керак!
Зарнигор ўша куни ишдан чиқиб тўғри Чорсуга борди. Енги узун, ўзи тўпиғига тушадиган кўйлак, бршига каттароқ рўмол — ибодат учун либослар, намоз одоблари ёзилган китобча сотиб олди..
Ҳўл сочларини қуритишга сабри чидамай, йиғиб олгач, рўмолни ияги остидан ўтказиб ўради. Уйда совға-саломга келган, неча йилдан буён эгасини кутаётган ғариб жойнамозлардан бирини олди, отасидан қиблани сўраб, жойнамозни ёзди. Китобчага қараб- қараб номоз ўқишни бошларкан, «Субҳона роббиял аъло», дея саждага бош қўйган чоғи ўз-ўзидан йиғи кела бошлади. Қайта-қайта шу жумлани ихлос билан такрорлар ва бундан ҳузур-ҳаловат топарди. У ҳозир Роббисига энг яқин ҳолатда эканлигини ич-ичидан ҳис қилмоқда эди.
Намоз—саодат экан!
Намоз сен учун дунёдаги энг меҳрибон зотга таслимият экан!
Намоз— ҳузур, намоз—ҳаловат экан!
Намоз— буюк Аллоҳ билан боғловчи кўприк экан!
Қизнинг кўнглидаги ғашликлар бир зумда тарқаб етди. Руҳида бир енгиллик билан ўрнидан турди!
Зарнигор бўш қолди дегунча, Муслиманинг олдига кирар, унинг ҳар бир гапини ихлос билан тинглар, айтганларини сўзсиз бажаришга ҳаракат қилар эди.
Аввал орзулари ҳақида бировга айтишга уялган бўлса, энди кафтини очиб, истаган нарсасини сўрайдиган, бу ихлоси ўлароқ дуолари ижобатига тўлиқ ишонар,
руҳи тетик, ҳаётига мазмун инган эди.
У шифохона эшигини ёпди, йўл-йўлакай тугмаларини солиб, қўлқопини кийди, кун совуқ, бироз изғирин ҳам бор, қорлар эримаган эди. Уйига тезроқ етиб олиш учун қадамини тезлатди.
Шу пайт кимдир қор отди. Гарчи қор бўйнига енгилгина урилган бўлсада унинг аччиғи келди. Ортига бурилиб устига қалин куртка, бошига оппоқ қулоқчин кийган одамни кўрди. У узоқдан сирғаниб-сирғаниб ўзи томон келаётган йигитни яқин келгандагина таниди
—Минг бор, узр, шундай қилмасам кетиб қолар эдингиз, чақирай десам, исмингизни билмайман.
—Ассалому алайкум, Азимжонни чақириб берайми?
— Йўқ, у билан гаплашдим. Сизга раҳмат айтмоқчи эдим. Уйингизга олиб борибсиз.
— Арзимайди. Майли, соғ бўлинг.
—Шошманг, олиб бориб қўяман. Зарнигор бошини сарак-сарак қилиб, олдига ўгирилди, тез-тез юриб кетиб қолди.
Ота-онаси қизининг чиройи очилиб қолганидан хурсанд эдилар. Кейинги пайтларда ибодатдан лаззат топаётган Зарнигорнинг қалбига сакинат ҳам кириб келганди
У палаталарни айланиб бўлгач, ошхонага тушди. Сайёра йиғлаб ўтирар, ёнидаги ҳамшира зўр бериб нимадир гапириб берарди.. У ўзи билан олиб келган овқатни микротўлқинли печга тиқди. Унгача каттагина қаҳва пиёлага чой дамлади.

2.2k 0 6 28

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

7 Feb, 16:21

—Тунда бир ухлаб олгандан кейин ўқилади, “Нафл намозларининг энг афзали таҳажжуд ҳисобланади. Чунки бу намоз ҳамма ухлаб ётган вақтда ўқилгани учун риёдан узоқ, ихлосга яқин бўлади.” деган Ҳадис бор.
Таҳажжуд намозини кечанинг охирги учдан бирида ўқиган яхши. Чунки ўша пайтда Аллоҳ таоло дунё осмонига тажалли қилган дуо, сўров ва истиғфорларни тўсиқсиз қабул қилаётган бўлади. У вақтда банданинг қилган дуоси Аллоҳ таоло томонидан дарҳол қабул бўлади, сўраган нарсаси берилади, гуноҳлари кечирилади.
Зарнигор ўз-ўзидан қалтирай бошлади. Вужудига титроқ кириб борарди...
Феруза Салходжаева
(давоми бор)

🌸 @Solixa_Ayol 🌸
Яхшилик учун яқинларингиз билан баҳам кўринг!
👇👇👇 БОСИНГ!
https://t.me/+SirEm-hvsXrdKMKK

2.8k 0 10 2 7

Ваш доход с телеграм-канала

Заработок с телеграм-канала

Что такое малые АЭС?

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

Гео и язык канала

Категория

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

46 652

Популярное в канале

Язык сайта

Ваш доход с телеграм-канала

Заработок с телеграм-канала

Что такое малые АЭС?

🌸СОЛИХА АЁЛ🌸

Гео и язык канала

Категория

46 652

Популярное в канале