SAIDA_AZIZ IJODI

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

79-қисм

🍃

Марварид уйига асабий ҳолда кириб келди. Рамзиддин билан жиддий суҳбатлашиб олишни режа қилганди. Бироқ ҳамиша ҳам биз ўйлаганлар амалга ошавермас эканда....

Ошхонага кирган Марварид қўлидаги егуликларни стол устига қўйди. Графиндан сув қуйиб ичди. Ўтириб, балкон ойнасидан ташқарига назар ташлади. “Нималарни бошлаб юрибсан?” деди ичидан бир овоз. “Нима қилибман? Шунчаки инсон сифатида гаплашгим келгани айбми? Шўрлик йигит ғалати аҳволга тушди. Отасининг кўриб қолгани ёмон бўлди? Энди нима деб ўйласа? Ишонмагани юз-кўзидан кўриниб турганди”.

Чуқур уф тортиб ўрнидан турди. Ётоқхона эшигини очди. Эри диванда телефон кўриб ётарди. Эшик очилганига назарини остонага қаратди.

- Қаерга бориб келдинг? – сўради Жамшид хотинидан. Марварид либосини алмаштираркан:
- Айланиб келдим, - деди.
- Охирги пайтда ўзгариб қолганинг ўзингга ҳам сезиляптими? – телефондан кўз узмай савол берди эр.
- Сиз-чи? Нега азонда келганингиз сабабини айтасизми? Ким билан бирга эдингиз?
- Иш билан дедимку....
- Қўйсангизчи, Жамшид ака. Мени шу ёлғонларингизга ишонади деб ўйлаяпсизми? – энсаси қотди аёлнинг. Эр жавоб бермай, ўрнидан турди. Жувон уйда киядиган либосини эгнига иларкан, эри ортидан бориб қучоқлади.
- Менга сендан бошқаси керакмас! –Марварид қучоқдан силтаниб чиқди.
- Йўғ-е... – ётоқхона эшигини очаркан, мулзам бўлиб турган эридан сўради: - Чой ичасизми?
- Ҳм. – Жамшид қисқа жавоб қилиб, ҳаммом сари юрди. Шу тобда кўча эшигининг қўнғироғи босилди. Марварид эшикни очди. Икки нотаниш эркак.
- Салом. Рустамов Жамшид шу ерда яшайдими? – сўради эркаклардан бири.
- Ҳа... – ажабланди Марварид. Шу вақтга қадар ҳеч ким эрини бундай чақирмаганди.
- Уйдами? – сўради иккинчи эркак.
- Ҳа....
- Чақириб беринг...
- Кимсизлар? – аёл хавотир билан сўради нотаниш одамлардан. Эркаклардан бири гувоҳномасини кўрсатиб:
- Эрингиз биз билан кетиши керак, - деди жиддий оҳангда. Марвариднинг тепа сочи тикка бўлди. Баданига енгил титроқ югурди. – Илтимос, тезроқ чақиринг.
- У киши нима ёмон иш қилди? – деди аёл саросимага тушиб.

Ортидан Жамшид кўриниш берди.
- Марварид ким билан гаплашяпсан? – аёл эри томон ўгирилди. Кўзларида “Нега сизни олиб кетишмоқчи?” деган савол айланарди. Жамшид нотаниш меҳмонларни таниди.

- Рустамов, тезроқ кийиниб чиқсангиз... Биз билан кетишингиз керак.
- Хўп, ҳозир, - деди Жамшид. – Кийиниб олай...
- Биз кутиб турамиз!
Эр ва хотин ётоқхонага олдинма ктин киришди. Марварид ҳеч нарсани тушунолмасди. Нега орган ходимлари эрини олиб кетишмоқчи? У нима ёмон иш қилган? Нима бўлаяпти ўзи?
- Нега? Нимага олиб кетишяпти? – Марварид эрига қараб ичидаги саволни берди.
Жамшид кийинаркан, индамади.
- Жамшид ака... айтсангизчи?
- Сўрамадингми? – деди ҳиссиз назар билан аёлига боқаркан.
- Айтишмади. Ўзингиз айтинг, нима бўлаяпти? Сизни қамаб қўйишадими? – савол устига савол ёғиларди.
Жамшид кийиниб бўлди.
- Дадаси.... гапиринг! – чинқираёзди аёл. – Шу вақтгача бирор ичингиздаги гапни айтмайсиз. Нима бўлди ўзи? Мен билишим керак ахир!
- Марварид, сенга айтмаганим, сени ёмон ўйлардан ҳимоялаш учун бўлган. Хавотирга тушиб сиқилма деганман. Бу галгиси ҳам яхши бўлади. Шунчаки қўшни давлатдан келиши керак бўлган маҳсулот олувчиларга етиб келмаган. Улар устимиздан ёзиб беришган. Тушунмовчилик бўлган. Болаларга яхши қара! Ҳаммаси яхши бўлади, онаси! Фақат дуо қилиб ўтир! – Жамшид аёлнинг икки юзидан тутди. Кўзларига қаради. Марвариднинг юзига икки томчи ёш думалади. Эрнинг кўзларида эса тушунарсизлик акс этарди. Олдинда уларни нималар кутаётганини иккиси ҳам билмасди. Жамшид аёлнинг пешонасига меҳр билан лаб босди. Қаттиқ қучоқлади: - Эсингда тут, мен сени яхши кўраман. Ҳаётимда сендан бошқа аёлга ўрин йўқ!

Эшик тақиллади. Жамшид қўлига соатини тақиб, телефонини кўтарганча, ташқарига йўналди.

ДАВОМИ ЭРТАГА
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

78-қисм

🍃

Рамзиддиннинг кўнглига қил сиғмасди. Отасининг нигоҳларидан жуда кўп маънони уқиб бўлганди. Зарифбой билан аранг кўришди. Уларнинг ёнидан тезгина кетишни истарди. Хайр-хўшлашиб, ресторандан чиқиб кетди. ортидан қараб қолгоан аёлга ҳам эътибор қилмади. Унинг учун отасининг ишончини паймол қилиш ўлим билан баробардек туйиларди. Айнан шу лаҳзаларда у ўлмай ўлаётганди, гўё!

- Ё, Аллоҳим, бу не синов? - ич-ичидан фақат шу калом қайталанарди. Тер қуйилиб келарди танасидан.

Шу кунга қадар отаси истагандек йигит бўлишга уринди. Уч қиздан сўнг тилаб олган ўғилни Акбар ҳожи бошиданоқ исломий тарбия билан улғайтиришга ҳаракат қилди. Рамзиддин падарининг йўриғидан чиқмади.

У вақтини беҳудага сарфламади отаси истаганидек. Ўртоқлари кўчада тўп тепаётганда , у бола бўлиб тўп теиш ўрнига араб ҳарфларини ёд олди.

Ўртоқлари велосипед пойгаларида қатнашаётганда, у Қуръондаги сураларни ёдлаш билан банд бўларди. Отаси унга ҳалоллик ҳақида соатлаб маърузалар ўқир, “Ҳалол” бўлишга уқтирарди. У ҳеч қачон ҳиссиётларини кўрсатолмасди. Кўрсатиш қандай бўлишини ҳам билмасди. Бирор юмушни бажаришни истамаса, исён этмасди. Қаршилигини билдирмасди ҳам. Ота-онага итоат қилиш лозимлигини биларди, холос. 18 ёшида у тенги йигитлар ҳиссиётларни туя бошлаган кезларда у Мисрга ўқишга кетди. Унинг учун ҳам отаси ҳукм чиқарди. Рамзиддинни итоатгўй ўғил қилиб тарбиялаган ота, унинг ичидаги ҳиссиётлар бир куни тўфондек тўзғишини ўйлаб кўрмаганди. Инсон боласи нафақат ақли, балки ҳиссиётлари билан ҳам келишиб яшаши лозимлигини Акбар ҳожи эсдан чиқарганди.

Рамзиддин учун Зумрад Зарифбой амакисиниг оддийгина қизи эди холос. Уни болаликдан танирди. Ўзаро оилавий борди-келдиларда кўрган. Шунга уйланишини айтишганида ҳам рад этмаганди.

Марваридни илк кўрганида нафсига (аслида ҳиссиётлар) бўйсунмасликка уринди. Падари доимо: “Нафсинг сени бир қармоғига илитирса, тамомсан, унга қарши боролмайсан”, деб уқтирганди. Нафснинг домига илинмасликка уринди. Бироқ у ҳам йигит эди. йигитлик қони жўш урарди. Айниқса отасидан узоқдалиги сабаб у ҳиссиётларга озгина эркинлик берди. Натижада, Марваридга нисбатан кўнглида тушунарсиз ҳислар бўй кўрсатди. Аёлнинг гўзаллиги уни асир қилаёзганлиги рост. Лекин бу ўткинчи ҳаваслигини дарровгина тушуниб, тавба қилишга киришди.

Бугун эса... нимага келди? Аёл унинг ишхонасига бормаслиги учун ҳам келганди. Марварид ёмон аёл эмасди, назарида. Шунчаки у билимсиз эди. У нима ҳарому, нима ҳалол эканини фарқлолмайдиган даражадаги инсон эди. “Унга тушунтираман. Йўлдан адашмаслигини, тўғри йўлни кўрсатаман”, деб келган эди. Аммо кутилмаганда дадасининг пайдо бўлиши....

Рамзиддин офис ёнига келиб, машинадан тушмади. Ишга киргиси келмасди. Бир-бир бўй кўрсатиб қўяётган ҳиссиётларидан уялиб кетаётганди. “Аллоҳим, нега мени аёллар билан синаяпсан?” деб ўзига ўзи савол берди. Бир ҳафта аввал онаси ҳам “Зумрадга у бу нарса ёзиб тур”, деб эслатма берганди.
Зумрадга нима ёзади? Нима гапиришни билмаса унга? “Яхшимисиз”дан нарига ўтолмаса... Зумраднинг ўзи ҳам ҳеч нарса сўрамайди, жавоб қилмайди. Мана Заринага ўхшаб, ўзига керакли нарсани сўраб оладиган қиз.

Зарина... у ҳақида ўйлаш ҳам қўрқинчли. “Менга нима бўлаяпти?” қўрқувга тушди йигит. У йиллар давомида босимда ушланган ҳиссиётлар вақт ўтиб вулқондек “отилаётгани” ҳақида ўйлаб кўрмасди. Инсонга Тангри фақат ақл эмас, кўнгилни ҳам қўшиб берганини эсламасди ҳам. Билгани кўнгил эмас, ақлга бўйсуниши лозим! Уйга борганида нима бўлиши ҳақида ўйлаб, Рамзиддиннинг юраги така пука эди. Йигирма саккизга кириб ҳам отасининг гапларидан ҳайиқиб, тўғрироғи унга ҳурматсизлик қилишни истамайдиган йигит эди у!

ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

77-қисм

🍃

Бобурнинг аҳволи ўнгланган. Юзига қон югуриб қолганди. Ва ниҳоят, уйига жавоб берилди. Бир ярим ой деганда эр-хотин хонадонларига қайтишаётганди.

Фотима, Бобур ва болалар Гулининг машинасига ўтиришди. Зумрад эса Алибек билан аввалроқ бориб .уларни кутиб олишга келишишди.

Зумрад ҳовлининг бунчалар ўзгаришини тасавур қилмаганди. Худди эртакда қовоқдан олтин арава ясалганидек, хароба уйдан бинойидек ҳовли барпо этилганди. Энг қизиғи, бир ярим ой ичида ҳаммасига улгуришган эди.

- Агар, пичоқ емаганимда бундан ҳам тез битарди, - кулимсиради Алибек.
- Аллоҳ меҳрибонда... Фотима опа жуда хурсанд бўладилар, - деди Зумрад шодлиги ичига сиғмай.
- Бекзод учун ҳовли этагида футбол майдончаси бор, -деди Алибек унинг шодлигидан завқланиб.

Ичкари уйларни , жиҳозларни биргалашиб кўриб чиқишди.
- Сиз танлаган мебеллар! – урғу берди йигит қизга атай. Зумрад хижолат оҳангида:
- Сизга ёқмадими? – деб сўради.
- Нега энди? Мен ҳам шунисини айтсинда, деб тургандим. Дидимиз бир хил экан!

Ҳовлидан кимдир чақирди. Алибек ташқарига чиқди. Зумрад дераза ёнига келди. Беихтиёр қўшни аёл билан гаплашаётган йигитга термулиб қолди. Кўнглида ўзи ҳам номини билмайдиган туйғулар чирмовуқдек чирмашиб келарди. “Бунчалар яхши банданг бу Аллоҳим!” Уни нимадир йигитга ипсиз боғлаётганинни ҳис қилиб турарди. Ичидаги ҳисларни яширишга уринар, билинтирмаслик илинжида бўларди. Шунинг учун йигит билан камроқ суҳбатлашишга интиларди. Бироқ унинг суҳбатига ташналикдан воз кечолмасди. Бу ташналик шу даражага чиқардики, ноилож бир қултум билан бўлсада кўнглига ором беришни ирода этарди.

Қизнинг ўзи томон қараб турганини Алибек илғамай қолмади. Бир-икки у томонга назар ташлади. Кўзини қисиб, боши билан бу ёққа келинг. ишорасини қилди. Зумрад ўз туришидан уялиб кетди. Ҳисларини билдириб қўяётганидан мулзам тортди. Дарров ерга қаради. Бошқа нарсани кузатаётгандек тутди ўзини. Алибек буни ҳам фаҳмлади. Қизнинг ҳаёси унинг муҳаббатига янада олов пуркарди.

- Зумрад, келишди, тушинг! – деди йигит унга меҳр билан боқаркан. Қизнинг кўнгли алланечук бўлди бу қарашдан. Қандайдир ёқимли туйғу. Шуни севги дерлар, балки.... ёки ёқтириш... Нима бўлганда ҳам Алибек қизнинг ўзига бефарқ эмаслигини тушуниб бўлганди.

ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

76-қисм

🍃

Аллоҳ истаган бандасини яхшиликка мойил қилиб қўйишга Қодир бўлган Зотдир.

Кўнглинг ичида қандайдир булоқнинг жойлашганини ҳис қиласан. Бу булоқдан оқиб чиқаётган зилол оби ҳаётни улашгинг келаверади. Унинг тугаб қолишидан хавотирга тушмайсан, қизғонмайсан. Бу сувдан қониб ичишганини кўрганингда нафақат қалбинг, тананг, балки руҳинг ҳам яйраб кетади.

Алибек нима учун умуман танимаган, етти ёт бегона инсонларга бу қадар эзгуликларни улашаётганини ўзи ҳам тўлиқ англаб етмасди. Билгани, уларга ёрдам бергиси келаяпти. Имконияти борку... тўкилиб тушай деган хароба уйда зўрға кун кўраётган эру хотинга хайр эҳсон қилгиси келди.

Аслида бу уйда улар ижарада яшашаётган экан. Ижарачи кампир вафот этгач, унинг ўғли уй сотилгунича яшаб туришларига рухсат берган экан. Бобурнинг аҳволини кўргани учун ижара пули олмасди. Алибек уйни сотиб олди. Сўнг қайта қуриб, таъмирлатди. Барча жиҳозларни жойлади. Айниқса, бир ўлимдан қолганидан кейин, онаси билан кечган хаёлий учрашувдан сўнг унинг қарашлари тамоман ўзгарди. Ҳатто Фотимани ҳам бу уйга келишига қаршилик қилиб турди. “Нима керак бўлса, ўзим опкеламан. Сиз акамга қаранг”, деб аёлни уйига келишига йўл қўймади.

Гули опасидан эртага Бобурга жавоб беришларини эшитиб, Алибекнинг ҳаловати йўқолди. Дарровгина декорация ишлари билан шуғулланувчи фирмага қўнғироқ қилиб, дарвозадан кираверишни безатишларини тайинлади. Ресторанга таомлар буюртма қилди. Ташкилий ишлар билан елиб югурди. Бу орада Зумрадга телеграм тармоғи орқали уйнинг суратини, безакларини юборди. Эртага албатта касалхонага келишини тайинлади. “Болаларни мен олиб бораманку”, деб ёзди қиз. Демак, у ҳам келади!

Гули опасига қилган ишларини айтиб берди. Опа унга ҳайрат билан тикилди:

- Али, жуда ўзгардинга.... Қойил қолмай иложим йўқ.
- Ўзим ҳам ҳайиронман, опа... Негадир уларга ёрдам бергим келди.
- Демак, Фотиманинг дуолари Аллоҳга етиб бориб, сени сабабчи қилган бўлса керак.... Барака топ, ука. Сен билан фахрланаман! – опа укасини бағрига босди. Кўзлари ёшланди. Бўғиқ овозда: - Онам тирик бўлганларида бу ишларингдан осмонга учардилар...

- Опа, йиғламанг... – опасининг қучоғидан чиқди йигит. Унинг юзларига сизиб тушаётган ёшларни артди. – Ҳозир мен ҳам йиғлаб юбораман.
- Укажоним ўзимни...
- Эртага Бобур акани уйига чиқарсак, икки кундан кейин янги ресторан ҳам иш бошлайди. Унинг очилишини қиламиз! Биласизми, Зумрад билан танишган кунимдан бери қандайдир ишларимда барака борми-ей...
- Ҳм, ўша қиз сени ўзгартирди. Буни тан оламан! Ҳатто сени пичоқлаган йигитда даъвоим йўқ, деб ёзиб бердинг!
- Майлида, у ҳам кимнидир ўғлику, опа... Хатосини тушуниб етар. Бир пайтлар ўзим ҳам шунақа бўлганман. Мана вақт ўтиб... Опа.... – Алибек ерга қараб жим бўлди. сўнг опасининг юзларига қаради: - Зумраднинг уйига совчиликка бориб кўринг!
- Али, яна шу мавзуми? Ахир унаштирилган-ку...
- Чиқмаган жондан умид... балки...
- Али, ука, қўй шу қизни!
- Йўқ, унаштирилмаган. Белги қилинган экан. Ҳали унашув бўлмабди.
- Қаердан билдинг? – ажабланди опа.
- Фотима опа орқали сўраттирдим. Ўзи айтибди. Илтимос, опа, бир марта бориб кўринг. Тақдир бўлмаса, таслим бўламан, деди йигит икки қўлини тепага кўтариб. Гули ўйланиб қолди.

ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

75-қисм

🍃

Ота ўғилни кўрди. Ёнида ўтирган аёлни ҳам. Дўстидан хижолат бўлди, чоғи, улардан сал наридаги столда тўхтади. Йигит ҳали отасини кўриб улгурмади. Акбар ҳожи аёлни эслагандек бўлди. Профилидаги расмлар ёдига тушди. “Демак, шу аёл!” ўйлади ўзича. “Ҳа, йигитларнинг бошини айлантирадиган даражада гўзал экан. Лекин булар бу ерда нима қилишяпти? Рамзиддин нега у билан ўтирибди?”

Зарифбой дўстининг кайфияти тушганини пайқади. Хижолат бўлганини сезди. Таомларни буюртма қилишгач, Аакбар ҳожи ўтиролмади. Дўстидан узр сўраганча, улар ўтирган стол томон одимлади. Зарифбой уни тўхтатмоқчи бўлди.

- Акбар, эътибор қилма.... Иш юзасидан бўлиши мумкинку... – деди.
- Мен ҳозир...
Ота стол томон яқин бориб:

- Ёқимли иштаҳа! – деди ўзини тутишга уриниб. Аслида ичидан тошиб келаётган вулқонни босишга аранг ҳаракат қилаётганди. Рамзиддин дадасини кўриб, каловланиб қолди. Марварид эса уни танимагани учун, табассум билан:
- Раҳмат, - деди.
- Дада! - беихтиёр ўрнидан турди йигит. Марварид унинг отаси эканлигини билиб, дарров ўзини қўлга олди.
- Ассалому алайкум!
- Ваалайкум ассалом! Ўғлим, сизни иш жойингизда деб ўйлаган эдим.... иш юзасидан тушликдасиз, чоғи... – нишонга текизиб сўзлади эркак. Рамзиддин жим эди.
- Тўғри топдингиз... Иш юзасидан гаплашаётгандик. Тур фирмадаги саёҳат ипакетлари бўйича.... – вазиятни ўнгламоқчи бўлди жувон. Бу отага ёқмади. Рамзиддин эса бу ҳолатдан чиқиб кетиш йўлини излади.

- Мен тураётгандим. Майли, офисга борганингизда батафсил маълумот оласиз, - деди Рамзиддин. – Саломат бўлинг.

Рамзиддин отасининг ёнида кетишга шайланди. Марварид эса нима қилишини билмай қолганди.

- Узр, хоним. Сизни ёлғиз қолдирамиз! Иш бўйича ишхонага бориб гаплашсангиз дуруст. Бунақа жойларда кимдир халал бериб қўядида... - деди Акбар ҳожи аёлга хушмуомалалик билан. Сўнг ўғлига қараб: - Бўлажак қайнотанг биланмиз, кўришиб кет, - деди ота буйруқомуз оҳангда.

Йигит бош ирғади. Ота-бола аёлдан узоқлашишди. Марварид на кулишни, на куйишини билмасди. Официантни чақириб, таомларни солиб беришини сўради. Тўлов қилди-да, ноз билан юриб, уларнинг ёнидан ўтиб кетди.

ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

#КЕЧКИ_МУТОЛАА

#ҚАЛБЛАР_УНИНГ_ИЗМИДА...

Муаллиф: Саида ҚОРАБОЕВА (Saida AZIZ)

74-қисм

Басорат - кўзнинг кўриши Аллоҳ Таъолонинг буюк неъмати.
Басийрат -қалб кўзи эса ундан-да катта неъмат!
Шайх Зулфиқор Аҳмад Нақшбандий ҳазратлари

🍃🍃🍃

Нигоҳлари билан ойнаванд эшикка, дераза ортига умид билан тикилиб Марвариднинг асаби бузила бошлади. Шашти сусайди. “Алдади!” деди ўзига ўзи алам билан лабини қимтиб. Ич-ичидан нимадир отилиб кела бошлади. Ўзини хўрлангандек, ғурури паймол бўлгандек ҳис қила бошлади. Камситилгандек, ерга урилгандек сезди ўзини аёл. Асабийлашганидан телефонга қарайверарди. Узоқдан уни кузатиб турган Алибек ёнига келди.

- Мари опа, бирор нарса айтинг... Официантлар олиб келиб туришади. – деди самимий тарзда. Холавачча бош силкиди.

- Йўқ, керакмас, яна бироз кутай, иши чиқиб қолгандир. Агар келмаса, кетаман!
- Майли, ўзингиз биласиз. Мен кетяпман. Бўпти, кўришармиз. Поччамга салом айтинг, - деганча ундан узоқлашди йигит.
Соат миллари иккини кўрсата бошлади. Аёлнинг икки кўзи ресторанннинг ойнаванд эшигига қадалган. Алибек эшикдан чиқаркан, Марварид унинг ортидан бош чайқаб қараб қўйди. Зинада эса Рамзиддин кўриниш берди. Кутаётган кимсанинг кўзларида қувонч қуёши порлай бошлади. Ўзини қўярга жой тополмасди. “Келди!” деб ҳайқирди ичидан бир овоз. Ўрнидан туриб, қўл силкиди. Бу пайтга келиб хўрандалар сийраклашган. Аёлни узоқданоқ пайқаш мумкин эди. Шундай бўлса ҳам Марварид излаб қолмасин, деган ҳадикда ўрнидан туриб қўл кўтарганди.

Рамзиддин бир-бир қадам босиб кела бошлади. Қовоғи солиқ.

- Ассалому алайкум! – салом берди аёл ичига сиғмай.
- Ваалайкум ассалом!
- Жуда куттирдингизку... – ноз аралаш сўз қотди жувон. Йигит унинг кўзига қарамай, атрофга аланглади.
- Ваъда берганим учун келдим. – қисқа жавоб қилди. – Лекин овқатланиб ўтиришни истамайман. Сизга бир-икки гапни айтгани келдим.

- Менинг эса қорним оч! – аёл унинг гапига парво қилмагандек официантга имо қилди. – Гаплашиб овқатланамиз. Нима дерди, аввал таом, бадас каломми? – кулимсиради Марварид.
- Мен жиддий айтяпман. – Официант келиши билан у жим бўлди.
Аёл танлаган таомларини буюртма қилиб бўлгач, кўзларини сузиб йигитга боқаркан:
- Энди гапиринг. Сизни жон қулоғим билан эшитаман!
- Марварид, бу қилаётган ишингиз.... – унинг гапи чала қолди. Аёл илиб кетди.
- Хато... ҳаттоки гуноҳ. Майли, гуноҳи менинг бўйнимга бўлсин! Мен сизга бефарқ эмасман. Сиздан ортиқча нарса керак эмас менга. Мен ичидагиларни жим ютиб, яшайдиган аёллардан эмасман!
Фақат... фақат гоҳида шунақа учрашиб, гаплашиб турсак бўлди. Негадир сизга ипсиз боғландим. Бу боғланиш менга боғлиқ эмас. Бизни Худо атайин учраштирган.
- Балки... Лекин бир нарсани унутиб қўймоқдасиз! “Билганингиз билмаганингизга ўргатинг”, дейилган ҳадис бор. Мен билмаслигингиздан фойдаланиб кетадиганлардан эмасман. Балки Аллоҳим сизга нималарнидир ўргатишим учун мени йўлиқтиргандир...

- Хўўп, ўргатинг қани... – икки қўлларини бирлаштириб, иягига қўйиб, кўзларини пирпиратди аёл.
- Марварид, бу сиз билан охирги учрашиб, гаплашишимиз!
- Кечирасизу, Рамзиддин, мен ҳам бир жойда ўқигандим: “Ҳеч қачон ҳеч қачон дема”, деган гапни. Ҳаммаси Унинг измида, ахир! – кўзлари билан юқорига ишора қилди аёл.

Рамзиддин унга гап уқтиролмаслигини тушуниб борарди. Бу ерга келганига пушаймон еётганди, ҳаттоки. У аёлга панд насиҳат қабилида гапириб, қайтаман деб нотўғри ўйлаганини сезиб турарди.

Шу маҳал овқатланиш залига Акбар ҳожи ва Зарифбой кириб келишди. Официант уларни айнан Рамзиддин ва Марварид ўтирган томонга бошлади.

ДАВОМИ БОР
https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi

Рамазонни охирги ўн кунлигидамиз.

Бу кечалар - инсон ўзи билан юзлашиши керак бўлган фурсатлар.

Шу бир йил давомида қандай яшади, ҳа, қандай ЯШАДИ, ўзини ҳисоб қиладиган дамлар бу тунлар.

Шунча вақт мобайнида кимнинг дилини оғритди? Кимларга такаббурлик қилди? Кимларнинг неъмати завол бўлиб, ўзига келишини истади? Кимларга ва неча бора ёлғон гапирди? Неча бор ота-онасига рисоладагидек ҳурмат кўрсатди? Неча бор уларнинг сўзига қулоқ солмади? Неча бор уларга "Мени тушунмаяпсиз" деб айтди ёки ичидан ўтказди? Неча бор ака-укаси, опа-синглисининг дилини оғритди?

Неча бор, кимларга ўйламасдан гапириб юборди? Неча бор жуфтини хафа қилди? Кимларга куч ва босим ўтказиб қўйди? Кимларнинг тақдирига аралашиб қўйди? Кимни атай туртиб юбордию, кимларни кўрмасликка олиб салом бермади?

Кимларга машинаси сигналини қаттиқ чалдию, кимларни ҳаққини адо қилмади? Кимнинг молини, вақтини, соғлигини, умидлари, шижоатини ўғирлади? Кимларнинг гапини бошқаларга чақиб бердию, кимни ноўрин мақтади? Кимлар учун риё қилди?.. Барча-барчасини ўзидан сўраб, қониқарли жавоб бериши ШАРТ бу кечаларда.

Қилганлари ва қилмаганлари, улгургани ва улгурмаганлари учун афсус-надомат қилиши, Роббидан мағфират тилаб, бундан буёғига ўзини тузатиб олиш йўлларини ўйлаб оладиган фурсат бу.

Инсон ҳаддини эслаб оладиган лаҳзалар бу кечалар!

Таржималардан олинди

https://t.me/Saida_Aziz_Ijodi