✍ РАЪНО УМИДБАХШ

Мутолаа...

Матназар АБДУЛҲАКИМ

ТОВОН

Эшитдимки, Эрон ёқларда
Ёлғон сўйлаб, ўтрик деганлар
Оғизни сув билан уч марта
Чайиб, ҳалол қилар эканлар.

Бизда не кўп? Кўп ёлғон ваъда,
Бизда не мўл? Фасод — қўланса...
Инсофданми ёлғонга бадал
Обиҳаёт билан тўланса.

Ҳар халқда бир ўзга ибодат,
Ҳар элнинг бор ўзгача дарди.
Агар жорий бўлса бу одат,
Бизга қаттиқ оғир бўларди.

Қашшоқларни ҳайрон қилардик
Яшаб баттар оч, тақчилликда.
Ўлкамизни вайрон қилардик
Бундан баттар қурғоқчиликда.

Гарчи бизнинг ҳар сўз — текширув,
Гапирамиз элаб, элаклаб,
Ташиларди минбарларга сув
Пиёлалаб эмас, челаклаб.

Боғлар эмас, сўйласак бизлар
Шолизорлар қақраб сўларди.
Орол гапми, барча денгизлар
Оғиз чаймоққа сарф бўларди...

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Таржима учун...

Бывало, осень:
да пройди же ты!
Скорей бы снег.
Ударь мороз.
Пусть ноги,
схваченные лыжами,
петляют лихо меж берез.

А нынче осень — друг задумчивый,
и, очень важно, —
старший друг.
Вот он озерною излучиной
со мной опишет полукруг.
Затем под дерево тревожное
меня посадит в листопад.
И мы лепечем односложные
слова и звуки — невпопад...

Какое счастье быть
непройденным,
быть — возрожденным!
Чтоб весной
встать мудрой осенью
над родиной,
над всем святым
и над собой...

Глеб Горбовский

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

ОЙНАВАНД ИДОРА ҲОВЛИСИДА

Йўлак супурарди рўмоллик аёл
қуёш тирик нурлар сочган паллада;
бир-бир ўтар эди бундан бемалол
йўғон бўйинлару баркаш каллалар.

Ҳожат қоғозларин ёқарди эркак
кун терак учини келганда излаб;
кириб-чиқар эди уйчага лак-лак
осилган қоринлар, кўпчиган юзлар.

Ажриқ юлар эди майкачан бола
ўйин бошлаганда эрка насимлар;
бир-бир қайтар эди беистиҳола
йўл-йўл бўйинбоғлар, тим қора шимлар...

Бир она, бир ота, бир бола маҳзун,
ризқини меҳнатдан жамлаган эди;
улар бир-бирини кўрмаслик учун
куннинг уч маҳалин танлаган эди.

Кимдир қарол эса, кимдир ўтинчи,
кимга гул тутади тақдир, кимга – хас...
менинг бошлиқлардан битта ўтинчим:
уччовин бирйўла чақирмаса бас.

Аёл эзилганин кўрмасин эркак,
эркак эгилганин кўрсатма, Худо;
ғурури синмасин фарзанднинг, фалак,
уни ишончидан этмагин жудо!
Мансур ЖУМАЕВ

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Хотира...
Юракка кўмилган  сандиқ.
Титкилайверасиз.
Тинмайсиз, тополмайсиз излаганнингиз...
Бу ерда эмасдай кўзлаганингиз...
Ҳечким эшитмайди ўзингиздан бошқа...
Уммон тубидай сандиқдан бўзлаганингиз.
Топсангиз, тутолмайсиз, учган бахт қушин.
Тунларга ёлворасиз,
Олиб келинг деб.
Яна уни бир  кўрай деб,
Тушларимга олиб киринг деб...

Тунларда билинмайди бедорлигингиз,
Уйқуда у,  эшитмайди изҳорларингиз...
Аллоҳдан бошқа, юлдузлардан бошқа
ҳеч ким эшитмайди излаганингиз...


Мактублар,  қўнғироқлар,  сўнгра чорловлар.
Сўнг учрашув, висолми  ишқ бекатида.
Сўнг айрилиқ,
Сўнг хаёл... ва яна хаёл,
Сандиқнинг тўққизми, ўн бир қатида.
Хотиралар  билан тўлганми,
Хотирага айланганми,
Кўнгил сандиғи.

Хотира хаёлми,
Хотира ҳаёт?
Ўчган чўғнинг тафтида исинолмайсиз.
Хотира сурат бу,
Кўзингизга муҳрланган...
Неча йиллар ўтса-да, ўчиролмайсиз.
Не нафъ бу азобу изтироблардан,
Бахт тилаш қолган фақат суйганингизга...
Сиз энди ўзингизни кечиролмайсиз.
Афсус ҳам қилмайсиз куйганингизга.

Кераксиз буюмдай ёпасиз сандиқни...
Ташлаб юборишга қиймас кўзингиз...
Руҳ фарёдига кўмилиб ётар сандиқ...
Тобора кўкракка чуқур ботар бу сандиқ...
Сиз эса хотиржам, оромда...
Энди,
Ўзингиз ҳам эшитмайсиз бўзингиз.
Раъно Умидбахш
4.10.2021..

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Биласизми, вақт ўтгани сайин, одам қарий бошлайди, кексалик сабабларини қайсиямдир бир ривоятда жуда чиройли тасвирлашган.
-Қариётганингни тишларинг тушганидан, сочинг оқариб, кўзинг хиралашганидан сезмадингми? Оёқларингдан мадор кетиб, қувватсизланаётганидан юрагинг гоҳ тез уриб, гоҳ сусаётганидан англамадингми?...
Ҳатто мия тўқималари ҳам қариркан. Унутиш касаллиги(деменция) унинг энг юқори босқичи(алцгеймер) кексаликка хос касаллик экан.Бизда уни соддагина қилиб томи кетган дейишади

#foydali_maqola

🧠 Xotira haqidagi tushunchamizni birgalikda boyitamiz.

1⃣.  Kofein xotirani yaxshilashi haqidagi ma’lumotlarni ko‘p bor eshitgan bo‘lsangiz kerak. Aslida u eslab qolish qobiliyatini yaxshilay olmaydi, shunchaki uning ta’sirida diqqatni bir yerga jamlash imkoniyati vaqtincha kuchayadi.

2⃣. Ayrim holatlarda inson tug‘ilgan zahotiyoq fenomenal xotiraga ega bo‘ladi. Misol uchun, Motsart bir bor eshitgan musiqasini to‘liq takrorlab berishi, shuningdek uning notalarini qog‘ozga tushirishi ham mumkin edi.

3⃣. Miya mushak emaski, uni mashq qildirish mumkin bo‘lsa! Ammo olimlar xotirani mashq qildirish mumkin ekanligini ko‘p bor ta’kidlaganlar. Odamzod xotirasiga katta ta’sir ko‘rsatuvchi asosiy omillar olimlar tomonidan aniqlab berilgan. Bular - to‘g‘ri ovqatlanish va eslab qolish mashqlari hisoblanadi.

🫵 Siz xotira haqida yana qanday ma’lumotlarga egasiz? Izohlarda yozib qoldiring.

Bizni kuzatishda davom eting👇
Telegram | Instagram | Facebook | Ilova

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Кўпчилик хотираси пасайиб бораётганидан ташвилланади:

1⃣.  Kofein xotirani yaxshilashi haqidagi ma’lumotlarni ko‘p bor eshitgan bo‘lsangiz kerak. Aslida u eslab qolish qobiliyatini yaxshilay olmaydi, shunchaki uning ta’sirida diqqatni bir yerga jamlash imkoniyati vaqtincha kuchayadi.

2⃣. Ayrim holatlarda inson tug‘ilgan zahotiyoq fenomenal xotiraga ega bo‘ladi. Misol uchun, Motsart bir bor eshitgan musiqasini to‘liq takrorlab berishi, shuningdek uning notalarini qog‘ozga tushirishi ham mumkin edi.

3⃣. Miya mushak emaski, uni mashq qildirish mumkin bo‘lsa! Ammo olimlar xotirani mashq qildirish mumkin ekanligini ko‘p bor ta’kidlaganlar. Odamzod xotirasiga katta ta’sir ko‘rsatuvchi asosiy omillar olimlar tomonidan aniqlab berilgan. Bular - to‘g‘ri ovqatlanish va eslab qolish mashqlari hisoblanadi.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Васила момонинг оёқларига мадор, вужудига куч, юрагига ғайрат қайтгандай эди. У хонасига кириб, сафарга чиққанида олиб юрадиган чоғроқ сумкасига иккита кўйлак ва рўмолини ўраб жойлади. Кўпдан очилмаган шкафнинг тортмасига калит солди, бир уюм тақинчоқларга назар ҳам қилмай, икки-уч боғлам пул ва паспортини узунчоқ чарм ҳамёнига тиқди. Оқ оралаган сочларини тараб, қайта турмаклади, азалик рўмолини боғлади. Ва бирдан ҳозир эмас, эртага йўлга тушмоқчи бўлганини эслаб, диван четига оҳиста чўкди. Нигоҳи хонанинг бир йил олдин таъмирланган деворларини, нақш чизилган мовий рангдаги шифтини, кўпдан буён занжири тортилмаганидан тўхтаб қолган, одам бўйи келадиган қадимий соатни, бурчакдаги қулфи мусиқали эски сандиқ устидаги тахмонни бир қур айланиб чиқди. Сўнгра девордаги гилам ўртасига осилган суратга келиб тўхтади. Бу марҳум эри ва ўзининг бирга тушган сурати эди.
Негадир суратдаги одамлар бегонадек юраги жимжит эди. Эрининг ақл, олижаноблик балқиб турган юзига меҳр ва ачиниш билан термилди. Шу топда у марҳум бўлган яқинларининг барчасини худди ана шундай меҳр ва ачиниш билан эслай олишига ич-ичидан ишонди. Нега эрига бундан-да ортиқроқ туйғу билан боқа олмаяпти. Ҳолбуки қирқ беш йил бир ёстиққа бош қўйган жуфти ҳалолидан айрилиб қолгани учун юм-юм тўкилиб йиғлашни, унинг жаранглаган овозини, эшикдан жилмайиб кириб келишларини соғинишни, ўзининг ҳимоячисиз, бева қолганидан ўксинишни истарди. Аммо бу истакларга ўзини мажбур қилолмаётган эди. Ўзи ҳам нималигини англолмаётган бу ҳолати, ожизлиги учун эридан кечирим сўради.
Васила момо тонгда кечаги булутларни излаб осмонга беҳуда тикиларди. Вақтми, шамолми оппоқ булутлар сурувини ҳайдаб кетган, осмон кўм-кўк эди.
Ҳовли тўридаги сўрининг ёнида уч-тўртта товуқ дарахт остига сепилган нон ушоқлари, дон-дунни талашиб куймаланар, олма дарахти ҳар замонда сарғайган япроқларидан ташлаб уларни чўчитмоқчи бўларди. Девор остидаги туваклардаги ажнабий гуллар – балки африкаликдир – бу кеча кўрган тушларини бир-бирларига айтиб беришар, тонгги шамол эса деразанинг очиқ қанотидан чиқиб қолган дарпарданинг этагини тортқилаб, қаерларгадир бирга кетишга ундарди.
Давоми бор

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

– Васила, энг олдинда турган булут нимага ўхшайди, айт-чи?
– Болишга ўхшайди. Шамол бошини қўйиб ётса керак.
– Бекор айтибсан, у отга ўхшайди, менинг отим, орқасидаги эса арава, хоҳласанг миндириб оламан.
– Ҳечам арава эмас-да, у кўйлакка ўхшайди, этаклари узун.
– Анави охиридаги булут бувангни ўзи, соқоли оппоқ. Ёнидаги кичкина, думалоқ булутча сен бўлсанг керак.
– Ўзинг кичгина, думалоқсан. Ботир-тир-тир. Бўлди сан билан ўйнамайман.
Васила Эски шаҳар ўртасида қандайдир мўъжиза билан омон қолган тепаликдан ғизиллаганча тушиб кетди. Ботир якка-ю ягона қўйини боқиб ўтиришга мажбур. Бир-икки соатдан сўнг, қўлида дафтари билан Васила яна пайдо бўлди.
– Ботир, математикамни ечиб бер. Тир-тир деганимни қайтиб олдим.
– Қайтиб олмасанг икки ямлаб бир ютардим, ви-и-и…
Ботир тишларини кўрсатди. Сўнгра дафтарни очиб варақлади.
– Ечиб бер, эмиш, ҳеч бўлмаса ёрдам бер, деб айт. Осонларини ўзинг ишласанг ҳам бўларкан.
– Сен икки синф юқорисан, бунақалар сенга осон.
– Бўпти. Ҳозир булутлар рангга киради, шуни томоша қилайлик.
– Ким уларни ранглайди, Худоми?
– Йўқ, қуёш ботаётган пайтда нурлари булутга тушади.
– Ботмасидан олдин нурлари тушмайдими?
– Тушади.
– Унда нега булутларни рангга бўямайди?
– Билмадим.
– Билмасанг, билиб қўй, Худо қачон хоҳласа ўшанда бўяйди.
– Сенга буванг роса ўргатибди-ю. Бўлмаса отларни, қўйларни ҳам Худо ранг­лайди дерсан?
– Бўлмаса ким?
– Зоти шунақа бўлади.
– Одамни-чи?
– Нима, “одамни”?
– Одамни зоти ҳам борми?
Африкада қоп-қора одамлар яшаркан-ку.
– Африка иссиқ, шунинг учун қорайиб кетишган, балки зоти шунақа қоп-қора одамлардир.
– Ким уларни Африкага юборган? Улар ҳам ақлли-ку, нега иссиқ жойга боради?
– Ҳеч ким юбормаган, улар ўша ерда яшайди.
– Бекор айтибсан, Худо юборган.
– Ҳали мактабни битирай, катта-катта ўқишларда ўқиб ўзим ранглар яратаман. Африкагаям бориб келаман, китобларни олиб келиб, исботлаб бераман.
– Келолмай қолиб кетсанг-чи Африкада? Худо агар хоҳласа саниям, маниям бошқа жойга юбориши мумкин. Мана, дадам урушдан қайтмаганлар.
– Мен қайтиб келаман… Э, қара, сен кўйлак деган булутинг қип-қизил бўлиб қолибди…
Вақт етаклаб келган, унутилган булутлар муҳрланган бу лаҳзалар қанча давом этганини Васила момо билмади. Гулсум момонинг “Борадиган жойингизга бориб…” деган сўзларидан у узоқ уйқудан уйғонгандек бўлди. Гапиравериб чарчаган Гулсум момо кетишга тараддудланди.
– Майли, Василахон, мен борай, эрта-индин яна кирарман, – деди.
– Раҳмат, қуда, “борадиган жойингизга бориб юрмайсизми?” деган гапингизни ҳеч ўйламапман.
– Тўғри-да…
– Айтганингизни қилиб, эртага Тошкентга йўлга чиқаман.
– Тошкентга?.. Вой эсим қурсин, қариндошларингиз бор-а? Ана, тўғри қиласиз, ёзилиб, юракни шамоллатиб келасиз.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Мени ҳар доим шоирларнинг насрга ёндошуви қизиқтириб келган. Уларнинг насрида ҳам шоирлик бор, биласизларми? Ишонмасангизлар, ўқиб ўзингиз амин бўлинг.
Бугун Азиз Саиднинг ҳикоясини сизга ҳавола этаман.

Азиз Саид. Булут нимага ўхшайди? (ҳикоя)
Опубликовано25.03.2021АвторZiyouz.uz
Вақт ҳассасини тўққилатганча тобут кўтарган одамларга қўшилиб, дарвозахонадан чиқиб кетди. Гўё ҳамма ёқ бўшаб қолгандай шипшийдам ва жимжит бўлиб қолди. Васила момо бошидаги оқ рўмолининг бўйнига ўраб боғланган икки печи ечилиб кўксига тушиб қолганини ҳам сезмас, қайғу ва ғамга беланган қайнсингиллару овсинлар, келинлару жиянларнинг овозларини ҳам эшитмас, гўё бир умр елкасида кўтариб келган зил-замбил юкни ерга қўйиб дам олаётган одамдай ҳовли тўридаги курсида беҳол ўтирарди. Баъзан тиззасига қадалган нигоҳлари хотинларнинг йиғидан бўғриққан юзларини, ҳовлига кираверишда бахмал тўшаб қўйилган стол устидаги марҳум эрининг рангли суратини пайпаслаб чиқар, девор тагида саф тортиб турган катта-катта туваклардаги ажнабий гуллар ва йўлакдаги сув тўлдирилган обдасталар оралаб тимирскиланар ва бўм-бўшликдан ўзга маъни тополмай яна тиззасига бош қўярди.
Васила момо вақтнинг тўхтаб қолганини, тўғрироғи, чиқиб кетганини ҳис қилиб турарди, аммо бошқа нарсага ҳайрон эди – бу бўм-бўшлик қачон юз берди? Бутун вужуди, онгу шуури билан юрагининг эшигидан ичкарига қулоқ тутди – бугунги жудоликдан на афсус, на қайғу, на фарёд, ҳеч нарса йўқ, гўё бўм-бўш. Бу ҳолини атрофдагилар кўриб тургандай уялиб кетди.
Уч, етти, йигирма деган маракаларни битта қилиб хатми Қуръон ўтказишди. Уч ўғил белбоғу таъзия чопонларни ечиб ўз уйларига, ишларига равона бўлишди. Отамлаб йиғлайвериб юраги санчиб ётиб қолган ёлғиз қизини куёви олиб кетди. Ана шу воқеалар билан бироз чалғиган бўм-бўшлик вақтинча йиққан қанотларини яна ёйиб олди.
Мана икки ойдирки, ҳар тонг ҳовли тўридаги эрининг курсиси Васила момони чақирар, у итоаткорона бўйсунар, дардманд оёқларини бир-бир босганча келиб ўтирар эди. Қолгани бўм-бўшлик. Баъзан кўнгил сўраб кириб чиқадиганларнинг қиёфалари, сўзлари шу бўм-бўшликда эриб кетарди. Унга баъзан бу уйда ўзи ҳеч қачон яшамагандек туюларди. Ҳовли-жойи ва болаларининг мавжудлиги, улар тақдири, ғаму ташвишлари ҳам ана шу бўм-бўшлик қаърида эканлигини ҳис қиларди.
Васила момо ўтказган умрининг қаеридадир ўзини ҳаёт билан боғлаб келган ришта бўлганлигини ҳам туярди. Аммо унинг нима эканлигини, қачон пайдо бўлганини ва ўзининг борлигидан шу пайтгача мужда бермаган бу ожиз нурнинг номини билгиси келарди.
Васила момонинг камгап бўлиб қолгани, кун бўйи ҳовлидаги курсидан турмаслиги ўғилларни, қариндош-уруғларни, қўшниларни хавотирга солиб қўйди. Ҳар замон хабар оладиган қудаси Гулсум момо бир куни куйиб кетди:
– Василахон, эрини ерга қўйган битта сизми, юрагимизни тўкиб ташладингиз-ку. Мана, қудангиз ўтганига уч йил бўлди, ҳаёт тўхтаб қолгани йўқ, юрибман болаларга аралашиб. Худога шукр, учта ўғлингизни ҳам эл танийди, қизингиз тинчиб кетган. Шуларни дуо қилиб, борадиган жойингизга бориб, мазза қилиб юрмайсизми?..
Бирданига вақт қайтиб келгандай бўлди. “Борадиган жойингизга бориб… Борадиган жойингизга бориб… Борадиган жойингизга бориб…” Йўқ, бу эрининг жони узилган кун кетиб қолган вақт ҳассасининг дўқиллаши эмасди. Бу вақт поездининг ғилдиракларидан ёхуд вақт тулпорининг туёқларидан бир маромда таралаётган овоз эди. Атрофини ва юрагини қамраб олган бўм-бўшлик қаърида ниманингдир, йўқ, кимнидир қиёфаси пайдо бўла бошлади. Васила момо беихтиёр кўзларини осмонга тикди… Турли шаклу шамойилдаги оппоқ булутлар ниманидир кутаётгандай момога қараб турарди. Ўша булутлар…

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Ҳаёт тарбияси

Фарзандларини жуда яхши кўрадиган, уларнинг ҳаётда қоқилмай ўсишини истайдиган ота-она бор эди. Ота-она фарзандларига доимо ғамхўрлик қилишди, болаларини умрнинг ҳамма сўқмоқларидан ўзлари олиб ўтишди. Фарзандларига муттасил тўғри йўлни кўрсатиб, ёрдамлашиб, уларнинг бирорта ҳам қийинчилик кўрмасликларига жон-дилдан ҳаракат қилишди.
Аммо... Аммо фарзандлар ноқобил бўлиб улғайдилар.
⸺ О, ҳаёт! ⸺ деди ота-онанинг бундан қалби ғамга тўлиб. ⸺ Нега бундай бўлди?! Биз истамаган эдик-ку!
Шунда ҳаёт жавоб берган экан:
⸺ Энди мени айбдор санаманг. Ахир уларни тарбиялашимга ўзингиз йўл қўймадингиз...

Япон масали.
Байрам Али таржимаси.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Таржима учун:

1. Приходит время, когда начинаешь искать себе в партнеры человека, с которым будешь слушать дождь.

2. Нежность. Это как будто вас погладила бабочка или присела к вам на плечо.

3. Одиночество тоже компания.

4. Когда ты любишь, ты перестаешь быть просто человеком, а становишься ароматом. Ты не ходишь по земле, а паришь над ней. Вот это состояние влюбленности и есть главное в жизни. И неважно, во что ты влюблен - в женщину, в работу, в мир или в жизнь.

5. Я считаю божественным, когда идет снег... И когда идет дождь, и когда листьями шелестят деревья - это все божественные явления, это все чудеса, это грандиозные моменты в жизни человека. Божественные моменты. И если жаль умирать, то именно из-за этих божественных проявлений. Это спектакль жизни, сама жизнь есть божественное провидение.

Тонино Гуэрра

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Мутолаа...
Матназар Абдулҳаким шеърларидан ўқиймиз бугун.

SOG'INISH
(turkum)

            *   *   *

Ko'zlaringda zangor tiniqlik
Qiynar qushdek bezovta jonni.
Loqaydgina yerga bir qarab
Sen yashirding ikki osmonni.

Bir mahallar porloq bu osmon
Sachratgandi yulduz-yulduz cho'g'.
Uchmoq  istar ko'ksimdagi qush,
Jovdiraydi... osmonlari yo'q.

            *   *   *

Tuyg'ularim visol paytida
Juft yurakka tug'yon soldilar.
Ayriliqqa duch kelib endi
Birdan yuvosh tortib qoldilar.

Kuch bergandi ularga mehring,
Loqaydliging, balki o'ldirar.
Ohu bo'lib qolgan arslonlar
Yuragimdan senga mo'ltirar.

            *   *   *

Nahot shuncha mukammal bo'lsa
Farishtamas, oddiy bir odam.
So'zing yoniq  bulbullarniki,
O'zing boshdan-oyoq tillodan.

Bu diydorga to'yib bo'lmaydi
She'rlar yozib, torlarni chertib.
Yuragimga jo qilay endi
Ko'zlarimda seni eritib.

            *   *   *

Kel, yaxshisi, sevgimdan hayiq,
Bir umr bo'l mendan ehtiyot.
Yashirmayman, men baxtga loyiq,
Lekin... lekin sren baxtdan ziyod.

Takrorlanmas eng avj pardasan
Qilar bo'lsam o'rtanib navo.
Sen shu qadar yuksaklardasan,
O'zimga ham ko'rmayman ravo.

            *   *   *

Seni sog'inganimdek, balki,
Sog'inadi barmoqlar tosni.
Sog'inadi qushchani osmon,
Sog'inadi daraxt bahorni.

Mehribonim! Shafqat qil  o'zing,
Shunda tag'in titray boshlar tor.
Uchib chiqar qushcha osmonga,
Gullatadi daraxtni bahor.

Matnazar ABDULHAKIM

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Бир дунё қуролсам, фақат ўзимга лойиқ.
Унда хиссиётлар, қувончлар яшаса.
Гўзаллик рағбат бериб турса кўнгилга,
Ҳузурлар, муҳаббат овунчлар яшаса...

Айрилиқ, хижронни билмаса бу дунё,
Гумонлар, армонни билмаса бу дунё,
Эзгуликка эш бўлиб яшасам бир умр,
Хиёнат, ёлғонни билмаса бу дунё!

Разолат, жаҳолатга кўнолмаса у,
Камолат йўлларида майли толса ҳам.
Баджаҳл, дилозор бўлолмаса у,
Яқин дўст, жигарларга бўлолса малҳам....

Бир дунёим бўлса... Бир ўзимга хос... Бирдамда ёзилди, таҳрир қилинмади, узр.
Раъно Умидбахш.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

ТИЛИНИ БИЛСАЙДИМ...
Тилини билсайдим тоғу тошларнинг,
Англасайдим, дарахтларнинг хаёлларини,
Булбулнинг куйини таржима этолсайдим,
Жавобин топсайдим, дунё саволларининг

Тилини билсайдим сарин шаббоданинг,
Тунда юлдузлардан сўролсайдим аҳвол,
Ой билан суҳбатлашсам эди тун бўйи,
Сукунатнинг жарангдор тилида  такрор!

Заминнинг ташвишларин англай олсайдим,
Хазоннинг армонларин чизолсам сўзда.
Маҳзун кайфиятимни йўқотолсайдим,
Баҳорни келтирсайдим, хазонли кузда.

Тун қучоғидан тонгни олиб чиқсам саҳарга,
Бир зақли куй таратсам ишқ отлиғ шаҳарга,
Ҳайратим етса тун-кунга... ҳар маҳалга,
Сўзимдан улкан қаср яратолсайдим.

Унда яшасайди туйғу, ҳаяжонларим,
Ташқарида қолиб кетсайди армонларим.
Барча яхшиликни жойласайдим қасрга,
Унга сиғмасайди, ёмон томонларим...

Тилини билсайдим, тоғу тошларнинг...
Раъно Умидбахш
23.11.2017.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Жиддийлашамиз:

Хайвонларнинг тилини тушунган Хазрати Сулаймон алайхиссалом хузурларига келган киши ёлвориб: 
- Эй Аллохнинг Набийси, менга хайвонлар тилини ўргатинг. 
Мен уларни нималар хақида сўзлашишларини билишни истайман, - деди. 
- Йўқ, сен уларнинг сўзларига сабр қила олмайсан, хикматини тушунмайсан, дедилар.
Аммо киши илтимос қилиб сўрайвергач Сулаймон алайхиссалом унга хайвонлар тилини ўргатдилар. 
Мамнун холда уйига келган киши хўроз билан кўппакнинг сўзлашишига қулоқ тутди. Ит ёнидаги хўрозга дерди:
- Хўроз, дўстим, сен арпа ва буғдойга қорнинг туяди. Ер титсанг сенга емиш кўп, менинг эса қорним жуда очиб кетади. Шу овқат қолдиқларини қолдирсанг бўларди. Хўроз эса:
- Сабр қил, эртага бу ерга хўжайиннинг ўлган эшагини олиб келадилар. Тўйганингча гўшт ейсан. Киши бу гапларни эшитгач, шошганича эшакни олиб бозорга олиб бориб сотди. 
Ўз ўзидан хурсанд бўлиб:
- Яхшиямки хайвонлар тилини тушунаман, бир балодан омонда қолдим, - деган хаёллар билан уйга қайтди. 
Эртаси куни яна хўроз билан итни сўзлашувига қулоқ солди. 
Ит хўрозга таъна қиларди:
- Қани хўжайиннинг эшаги ўлади тўйиб гўшт ейсан дегандинг?
Хўроз жавоб берди: 
- Хўжайиннинг эшаги уни сотиб олган бечора кишининг қўлида ўлди. Хўжайин очкўзлик қилиб уни сотганди. Аммо хафа бўлма, бу сафар хўжайиннинг оти ўлади. Шунда кўп гўшт ейсан, қорнингни тўйдирасан. Киши яна шошганича отини етаклаб бозорга йўл олди. 
Уни сотиб қайтар экан яна ўша фикрлар хаёлидан ўтарди:
“Яхшиямки хайвонлар тилини биламан . . .”. Эртаси куни яна мароқли сўзлашувнинг гувохи бўлади. Бу сафар кучук хўрозга қаттиқроқ овоз билан таъна қиларди. 
- Хўроз, сен мени яна алдадинг. Қани хўжайиннинг оти ўлади дегандинг? - Хўжайиннинг оти уни сотиб олган бечоранинг қўлида ўлди. 
- Хафа бўлма, бу сафар ундан хам каттароқ зиёфат мехмони бўламиз.
Бу сўзларга кучук ишонқирамай: 
- Яна менга ёлғон гапираяпсан. Аммо хўроз:
- Йўқ, бу гал ёлғон йўқ. Бу галгиси қатъий. Чунки, бу сафар хўжайиннинг ўзи вафот этади. 
Молига келиши керак бўлган бу бало энди ўзининг бошига келади. Унинг ортидан маъракалар қилиниб, ошлар пиширилади, ортганини бизга тўкишади. Бу сўзларни эшитган одам ўзини қўярга жой топа
олмай қолади. Ўнгга сўлга ўзини урар экан, бу балони олдини ола олмаслигини тушунади. Шу кеча у хасталаниб тонгга яқин қазо қилади. Унинг ортидан пиширилган овқатлар дастурхонга тортилади. Қолдиқлари эса хайвонларга тўкилади. Бу орада хўроз: 
- Инсонлар, молларига келган балога афсус чекиб ох урадилар. Афсуски, бундан хам мен учун бир хайр бордир, деб ўйламайдилар хам. Аллохнинг берган тақдирига шукр этмай, ношудлик қиладилар. Сўнгра молларига келган бало жонларига келади, аммо кейинги пушаймондан фойда йўқ ...- деб хулоса қилган экан.

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

Табассум😊😁😍👇👇

Бир киши хотинини кўчада уриб, тепиб тарбиялаётса, бир донишманд бу ҳолни кўриб, эркакка деди: ⠀
— Тақсир, калтак ҳайвон учун. Хотинни жазолашни энг яхши йўли, хотин устига хотин олинг, — деса, эркак бу гапни яхши англамасдан: ⠀
— Кечирасиз, гапингизга яхши тушунмадим, нима деябсиз ўзи?
Шунда калтак еб турган хотини эрига: ⠀
— Чалғиманг дадаси, тепаверинг бу кишига эътибор берманг! — дермиш.

* * *
Шер ўрмондаги ҳамма ҳайвонларни йиғиб, латифа айттирибди.⠀
— Кимни латифаси кулгили чиқмаса, ўшани ейман, - дебди шер.⠀
Биринчи бўлиб қуён латифа айтибди. Ҳамма ҳайвонлар кулибди. Фақат жирафа кулмабди. Шер қуённи еб бўлгач, бўри латифа айтибди. Жирафа роса кулибди.⠀
— Нега куляпсан? - дейишса, жирафа:⠀
— Қуённи латифаси кулгили экан, - дермиш.
ПС:
Англадизми? Бечора қуён.Гап жирафага етиб боргунча, жонидан жудо бўпти-да😄


🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh

ПС:
Боплашибдими? Скептикларни шундай қилиб йўлга солиш керак😍👆👆👆
Буниси унданам қизиқ кулавериб, думалаб қоласиз. 👇👇👇

🌎https://t.me/Ranoumidbaxsh
⭐️https://www.youtube.com/@Rano_Umidbaxsh