42-қисм.
-Хатни ўқиб бўлган Моҳиранин ранги оқариб кетди. Чунки хат Сардордан эмас Нодирдан келганди.
"- Салом гўзалим мени соғиниб қолгандирсан. Яхши бўлишим сенга ёқмади. Энди яна ёмон бола бўламан. Агар эртага эрталаб ўша никоҳ уйига келиб имзо қўймасанг шармандангни чиқараман Сардоринг ҳам сени қутқаролмайди. Менга ишонмасанг чиройли қоматинг тасвирланган суратлардан бир~иккитасини телефонингга ташлаб бераман." ~ Моҳирани яна лаблари титради, кўзидан оққан ёшлари қўлидаги қоғозни ҳўл қилиб юборди. Ўзини қўлга олишга уруниб пичирлаб зикр айта бошлади. Шу ҳолатда анча ўтирди. Бироз ўзига келиб олгач овқатлангани чиқди. Ота~ онасига ҳеч нарсани билдирмади.Эрталаб туриб Нодир айтган жойга борди. Ярим соат кутди, ҳеч ким келмади.
- Наҳотки келмаса. ~Ичида бироз умид пайдо бўлди. Ахир кечаси билан ухламай, ихлос билан худодан қутқаришини сўраб чиққанди. Бугун ҳам ўқишга бормагани учун телефони тинмасди. Бир соат ўтгач телефонида Нодирни рақами пайдо бўлди. Умидлари чил~парчин бўлиб телефонга жавоб берди.
- Ало.
- Сиз Нодир Қурбоновни аёлимисиз. ~ Нотаниш бу қизнинг гапи Моҳирага ёқмади.
- Ҳа, собиқ хотини.
- Рақамингиз "хотинжон" деб сақланган экан шунга қўнғироқ қилгандим.
- Узр сиз ўзи кимсиз?
- Мен шаҳар тез тиббий ёрдам ҳамширасиман.
- Тинчликми?
- Бир соат олдин собиқ эрингизни оғир аҳволда олиб келишди. Авто ҳалокатга учрабди.
- Моҳира илк марта кимнингдир мусибатидан енгил тортди. Ўзини қўлга олиб.
- Аҳволи яхшими?
- Жароҳатлари жиддий экан сақлаб қолишни иложи бўлмади, бироз аввал жони узулди.Оллоҳ сабр берсин
- Моҳирани ичида бир овоз ҳайқирди"энди озодман"
- Узр сўрайман Нодир акани онаси ва акаси бор уларга ҳабар бера қолинг. ~ дедий~у телефонни ўчирди. Бир дақиқа нима қилишини билмай туриб қолди.Моҳира кеча хатни ўқигандан кейин Нодирга тегса кимни йўқотишини тушуниб етганди. Шунинг учун қўлига телефонини олиб Сардорга қўнғироқ қилди.
- Сардор Моҳира айтган жойга келиб кута бошлади. Бир соатлар ўтиб Моҳира ҳам етиб келди. Хиёбонда Сардор хотини Гулини қучиб турарди.
-Хатни ўқиб бўлган Моҳиранин ранги оқариб кетди. Чунки хат Сардордан эмас Нодирдан келганди.
"- Салом гўзалим мени соғиниб қолгандирсан. Яхши бўлишим сенга ёқмади. Энди яна ёмон бола бўламан. Агар эртага эрталаб ўша никоҳ уйига келиб имзо қўймасанг шармандангни чиқараман Сардоринг ҳам сени қутқаролмайди. Менга ишонмасанг чиройли қоматинг тасвирланган суратлардан бир~иккитасини телефонингга ташлаб бераман." ~ Моҳирани яна лаблари титради, кўзидан оққан ёшлари қўлидаги қоғозни ҳўл қилиб юборди. Ўзини қўлга олишга уруниб пичирлаб зикр айта бошлади. Шу ҳолатда анча ўтирди. Бироз ўзига келиб олгач овқатлангани чиқди. Ота~ онасига ҳеч нарсани билдирмади.Эрталаб туриб Нодир айтган жойга борди. Ярим соат кутди, ҳеч ким келмади.
- Наҳотки келмаса. ~Ичида бироз умид пайдо бўлди. Ахир кечаси билан ухламай, ихлос билан худодан қутқаришини сўраб чиққанди. Бугун ҳам ўқишга бормагани учун телефони тинмасди. Бир соат ўтгач телефонида Нодирни рақами пайдо бўлди. Умидлари чил~парчин бўлиб телефонга жавоб берди.
- Ало.
- Сиз Нодир Қурбоновни аёлимисиз. ~ Нотаниш бу қизнинг гапи Моҳирага ёқмади.
- Ҳа, собиқ хотини.
- Рақамингиз "хотинжон" деб сақланган экан шунга қўнғироқ қилгандим.
- Узр сиз ўзи кимсиз?
- Мен шаҳар тез тиббий ёрдам ҳамширасиман.
- Тинчликми?
- Бир соат олдин собиқ эрингизни оғир аҳволда олиб келишди. Авто ҳалокатга учрабди.
- Моҳира илк марта кимнингдир мусибатидан енгил тортди. Ўзини қўлга олиб.
- Аҳволи яхшими?
- Жароҳатлари жиддий экан сақлаб қолишни иложи бўлмади, бироз аввал жони узулди.Оллоҳ сабр берсин
- Моҳирани ичида бир овоз ҳайқирди"энди озодман"
- Узр сўрайман Нодир акани онаси ва акаси бор уларга ҳабар бера қолинг. ~ дедий~у телефонни ўчирди. Бир дақиқа нима қилишини билмай туриб қолди.Моҳира кеча хатни ўқигандан кейин Нодирга тегса кимни йўқотишини тушуниб етганди. Шунинг учун қўлига телефонини олиб Сардорга қўнғироқ қилди.
- Сардор Моҳира айтган жойга келиб кута бошлади. Бир соатлар ўтиб Моҳира ҳам етиб келди. Хиёбонда Сардор хотини Гулини қучиб турарди.