38-қисм
- Моҳиранидан узоқ юр.
- Сенга унга кимсан ўзи.
- Икковинг ҳам бас қил, мени ҳаётимни муҳокамаси сенларга қолгани йўқ. ~ Ташқарига чиқиб кетди.
- Юр четроқда гаплашиб олайлик.
- Майли, юр.
- Менга қара Сардор мен Моҳира эри билан ажрашиб кетганини биламан.
- Жуда кўп нарсани биларкансанку.
- Мен Моҳирага уйланмоқчиман.
- Йўғэе. Ота~ онангдан сўраганмисан ўзи.
- Мен ҳаммани кўндираман.
- Менга қара эй Рамеё, ота ~ онанг рози бўлганда ҳам одамларни оғзини ёполмайсан.
- Мени одамларни гапи қизиқтирмайди.
-Унда айтчи дўстларинг билан чойхона ўтирганингда биттаси бировдан қолган сарқитга уйландинг деса кўтара оласанми. Уйга келиб аламингни Моҳирадан олмай, дўстингни гапини ичингга ютоласанми?
- Ўзингчи, ўзинг сен шундай қилоласанми?
- Мени йўриғим бошқа, мен хотиним билан ажрашганман. Менга ҳеч ким ортиқча гап қилолмайди. Мендан кўнглинг тўқ бўлсин.
- Унда мен ҳам уйланиб ажрашаманда кейин барибир Моҳирага уйланаман.
- Жинни экансанку, Моҳира меники сен уйланиб ажрашгунингча биз фарзандли ҳам бўламиз.
- Бу ерда нима бўляпти?
- Келинг Давлатбек Пўлатович. Ўзи битта сиз камлик қилаётгандиз. Сиз ҳам Моҳирага ошиқмисиз дейман.- Сардор ғазаб билан Давлатбекка қаради.
- Бу ер унверситет, шахсий муаммойингизни ташқарида ҳал қилинг.
- Моҳира, Моҳира. ~ Нурзода югуриб келди.
- Тинчликми бунча шошмасанг.
- Дуел бўляпти.
- Қанақа дуел?
- Сен учун Сардор, Бектемир ва Давлатбек Пўлатович ўртасида.
- Жин урсин ўзи шу етмай турганди. Улар қаерда?
- Спорт зални орқа тарафида.
~ Моҳира югуриб ўша тарафга кетди.
- Сардор сал ўзингни босиб ол.Сен ҳам Бектемир. Севги ўз йўлида буерда ҳал қилиб олинадиган масала эмас. Сардор Давлатбекка яқин келиб ёқасини ушлаб ўзига тортди.
- Сардор нима қиляпсан.
- Моҳира
- Бас қил.
- Мен ҳеч нима қилмаяпман. Шунчаки ёқалари қийшайиб қолган экан тўғирлаб қўйяпман.
- Моҳиранидан узоқ юр.
- Сенга унга кимсан ўзи.
- Икковинг ҳам бас қил, мени ҳаётимни муҳокамаси сенларга қолгани йўқ. ~ Ташқарига чиқиб кетди.
- Юр четроқда гаплашиб олайлик.
- Майли, юр.
- Менга қара Сардор мен Моҳира эри билан ажрашиб кетганини биламан.
- Жуда кўп нарсани биларкансанку.
- Мен Моҳирага уйланмоқчиман.
- Йўғэе. Ота~ онангдан сўраганмисан ўзи.
- Мен ҳаммани кўндираман.
- Менга қара эй Рамеё, ота ~ онанг рози бўлганда ҳам одамларни оғзини ёполмайсан.
- Мени одамларни гапи қизиқтирмайди.
-Унда айтчи дўстларинг билан чойхона ўтирганингда биттаси бировдан қолган сарқитга уйландинг деса кўтара оласанми. Уйга келиб аламингни Моҳирадан олмай, дўстингни гапини ичингга ютоласанми?
- Ўзингчи, ўзинг сен шундай қилоласанми?
- Мени йўриғим бошқа, мен хотиним билан ажрашганман. Менга ҳеч ким ортиқча гап қилолмайди. Мендан кўнглинг тўқ бўлсин.
- Унда мен ҳам уйланиб ажрашаманда кейин барибир Моҳирага уйланаман.
- Жинни экансанку, Моҳира меники сен уйланиб ажрашгунингча биз фарзандли ҳам бўламиз.
- Бу ерда нима бўляпти?
- Келинг Давлатбек Пўлатович. Ўзи битта сиз камлик қилаётгандиз. Сиз ҳам Моҳирага ошиқмисиз дейман.- Сардор ғазаб билан Давлатбекка қаради.
- Бу ер унверситет, шахсий муаммойингизни ташқарида ҳал қилинг.
- Моҳира, Моҳира. ~ Нурзода югуриб келди.
- Тинчликми бунча шошмасанг.
- Дуел бўляпти.
- Қанақа дуел?
- Сен учун Сардор, Бектемир ва Давлатбек Пўлатович ўртасида.
- Жин урсин ўзи шу етмай турганди. Улар қаерда?
- Спорт зални орқа тарафида.
~ Моҳира югуриб ўша тарафга кетди.
- Сардор сал ўзингни босиб ол.Сен ҳам Бектемир. Севги ўз йўлида буерда ҳал қилиб олинадиган масала эмас. Сардор Давлатбекка яқин келиб ёқасини ушлаб ўзига тортди.
- Сардор нима қиляпсан.
- Моҳира
- Бас қил.
- Мен ҳеч нима қилмаяпман. Шунчаки ёқалари қийшайиб қолган экан тўғирлаб қўйяпман.