ҚАҚНУС.

#Ҳикоя

Подшоҳ вазиридан сўради: “Нега анави ходимимни ўзимдан кўра бахтиёрроқ юрганини кўраман? Ахир унинг ҳеч вақоси бўлмаса, менда бўлса бойлик, мол-мулк ва барча нарсанинг эгалиги бўлса? Яна мени кўнглим тўлмайди, инжиқ бўламан?
Вазир жавоб берди: “У билан “тўқсон тўққиз” қоидасини тажриба қилиб кўринг, тушуниб оласиз”. Подшоҳ: “Тўқсон тўққиз” қоидаси нима экан?” дея сўради. Вазир: “Тунда сездирмай келиб, ходимнинг уйи эшиги олдига тўқсон тўққиз динорни қўясиз ва бир парча қоғозга “мана шу юз динор сенга ҳадядир” деб ёзиб қолдирасиз. Секин эшикни қоқиб кетиб қоласизда, бир четдан нима бўлишини кузатиб турасиз”, деди. Подшоҳ вазирининг айтганини қилди ва четдан кузата бошлади. Ходим эшикни очди ва нарсани олиб, ундаги ёзувни ўқиди. Сўнгра динорларни санаб кўрди-да, “ҳойнаҳой, бир динор ташқарида тушиб қолган бўлса керак” дея оила аъзоларини ҳам уйғотиб чақирди ва ҳаммалари бирга кўчадан уни излашга тушишди. Тун ўтиб, тонг ҳам отдики, уни топа олишмади. Уйнинг эгаси етмаётган динорни топа олишмаганидан қаттиқ жаҳли чиқди ва уларни урушиб, заҳрини сочди.
Эртасига ходим туни билан ухламай пул қидириб чиққани учун ҳам ишга ҳаёли паришон ҳолда келди ва юзи буришган, қовоғи солиқ, аҳволидан нолиган ҳолда подшоҳнинг олдига рўбаро бўлди.
Ана шунда подшоҳ “тўқсон тўққиз”нинг маъносини англади.
Биз ана шундаймиз. Аллоҳ таоло бизга ато этиб қўйган тўқсон тўққиз неъматни унутамизда, ўша “йўқотилган” биттасини излаш билан умримизни ўтказиб қўямиз...

Мафтуна Абдуллаева
#ОЖИЗАМ_ёхуд_йиллар_қаъридаги_сир
33~қисм

Зилола опа кун қора тортиб келаётган пайт эшиги олдида тўхтаган Кумушни эрини машинасини кўриб ҳайрон бўлди. Бирон нарсаси қолиб кетдими Кумушни деб ўйлади.
- Ассалому алайкум.
- Ваалайкум ассалом. Хуш келибсиз. Уйга киринг.
- Йўқ Кумуш тайёр бўлса кетардик. Бир оз шошиб тургандим. Кейинги гал кирарман.
- Кумушни уйингиздан ҳайдовчи келиб олиб кетди~ку,- деди Зилола опа, онасини аҳволидан хабари йўқ деб ўйлади.
- Уйга кетдими? Ойим билан ҳозир гаплашдим... Кумуш йўқ эди уйда. Қачон қайтасизлар деб сўради.
   Зилола опани ҳайратдан қошлари кўтарилди.
- Аъло опа деган хизматчингиз телефон қилиб онангизни мазаси йўқлигини айтди~ку. Тез келинг деди.
    Фарҳодни юзи ўзгариб кетди. Келгунича Кумушга қўнғироқ қилганди, ўчирилган эди.
- Нимадир бўлдими?- деди Зилола опа ҳайрон бўлиб.
- Йўқ... Мен чалкашдим шекилли,- зумда ўзини қўлга олган Фарҳод хайрлашиш пайига тушди. Тезда машинага ўтирар экан, суриштирувларига анчадан бери ёрдам бераётган изқувар йигит Мавлонга қўнғироқ қилди.
🌹🌹🌹
КУМУШ
    Бир кундан бери қандайдир хонага қамаб қўйилганман. Кимлар, нега, қаерда қамаган билмайман.
Вақт ўтган сари қўрқувим ичимдан тошиб келяпти. Юрагим эса қоронғу ўрага тушиб кетган гўё. Олдимга қўйилган овқатни ейишга ҳам қўрқяпман. Бирон дори қўшилган бўлсачи... Менга нимадир қилишсачи... Ўзи ҳушим ўзимда эканида ҳам қаршилик қилиш қўлимдан келадими?!.... Бир кун... 24 соатдан бери ичимга тушгани кўзёш бўляпти фақат... Қўрқиб кетяпман... Жуда қўрқяпман... Нега мени бахтли бўлишим қийин... Фарҳод акам қаёқда экан... Ишқилиб қутқаришга улгурсин... Топсин мени...

-Билганини қилсин,- кайфиятим аъло эди. Эътибор ҳам бермадим бу гапга.
-Сен айтаверасанда. Кўриб кўзи куйсин.
   Холам билан онам хурсанд бўлиб ош дамлашди. Мен эса нарсаларимни тахлай бошладим. Кеч тушиб келаётган пайт Амир қўнғироқ қилди.
-Ҳа нима қиляпсан?
-Нарсаларимни тахлаяпман.
-Нега?
-Хабарингиз йўқми эрга тегяпман,- дедим соволига яраша жавоб бериб.
-Эй қайси шўрпешонага?
-Бош ҳарфи Д.
-Ҳозир борсам Д ҳарфини айтолмайдиган қиламан.
-Ажаб бўлибди,- Амир ҳазилни ўзи бошлаб яна жаҳл қилиб мум тишлаб олди.
-Амир.
-Ҳа,- деди зарда билан.
-Ўзингиз нима қиляпсиз?
-Биттасини кутяпман.
-Ким экан?
-Сен танимайсан.
-Ёғэй эркак кишими?
-Йўқ.
-Аёл кишими?
-Билмасам.
-Нима деганингиз у?- рашкимни келтириш учун айтаётган бўлса ҳам жаҳлим чиқди.
- Қиз болами?
-Айтдим-ку билмайман. Келса текшириб кўраман.
  Телефонни ўчириб тўғри келган томонга отиб юбордим.
Яна телефон келди кўтармадим. Қайта-қайта териб чарчаган Амир смс ёзди.
"Телефонни кўтар."
"Кутганингиз келмадими?"
"Келди"
"Унда нега мен билан гаплашмоқчисиз."
"Эй у бўлмас экан."
"Нега?"
"Қиз эмас экан.😁😁😁"
Жавоб ёзмадим. Телефонни ўчириб қўйдим.
-Аблаҳ ўзини ким деб ўйлаяпти,- дедим кўрпамни ичига бурканиб олиб.
  Эрталаб телефонимни ёқсам бир дунё Амирдан смс келибди. Охиргисини ўқиб кулгим қистади.
" Мендек йигитни ялинтирганинг учун ҳали афсусланасан"
   Ишга кета-кетгунча унга қўнғироқ қилдим. Ўчирилган. Ҳали ухлаб ётгандир. Телефонимни чўнтагимга солиб улгурмасим ёнимда Давлатёр пайдо бўлди.
- Осуда...
-Сиз,- дедим атрофимга қараб қўярканман.
-Кеча телефонинг ўчирилган экан.
-Менда нима гапингиз бор?
-Ширинни ҳунарини эшитдим...
-Менга уни нима дейишини аҳамияти йўқ. Мен кетяпман...
-Қаерга?
-Эрим билан.
  Давлатёр менга ҳайрат билан қараб қолди. Ёдимга мен уни Ширин билан унаштирилганини эшитган куним келди. Мен ҳам ўшанда шундай ҳайратга тушгандим. Ҳозир мен фақат Давлатёрдан қутулишни истаяпман. Ўша пайтлар у ҳам шундай менга бефарқ бўлиб қолган бўлса керак. Начора мажбуран севдириб бўлмайди деганлари шу бўлса керак. Ажаб бир пайтлар бир-биримизга севги билан боқар эдик. Ахир 5 йил севдик бир-биримизни. Демак чин дилдан севмаган эканмиз. Демак Аллоҳ чин ишқни никоҳдан аввал дилга солмас экан.
-Нега?- тилга кирди Давлатёр.
-Мен эримни яхши кўраман,- дедим қатъий. Ҳозир Амир бу гапни эшитса боши кўкка етарди.  Шу гапни оғзимдан олиш учун ҳаракат қиляпти.
-Боланг учун шундайми? Ўзинг отасиз ўсганинг учун боланг отаси ёнида бўлсин деяпсан.
-Болам бахтли оилада ўссин деяпман. Мени тинч қўйинг.
   Тез-тез юриб кетдим. Менга ортиқча гапни нима кераги бор.
Мактабда ҳамма байрам кайфиятида эди. Эртанги кунга нима пишириш куйдириш ҳақида суҳбат кетар эди. Мен эса Амирга қўнғироқ қилиб тушунолмай ҳуноб бўлиб ўтирар эдим. Аслида директорни олдига кириб ариза ёзмоқчи эдим. Аммо Амир бирдан йўқ бўлиб қолганига ... ҳаёлимга ҳар хил фикрлар келди.
-Эринг келяптими?- ёнимга холам келди.
-Билмадим. Тушолмаяпман,- дедим ўзимни хотиржам кўрсатишга уриниб.
-Осуда,- шу пайт Ширин олдимга келди.
-Нима дейсан?
-Эринг билан ярашаётганинг ростми?
   Холамга қарадим. Улар тиржайиб қўйдилар.
- Сенга нима?
- Сўраяпманда.
-Бу Мени шахсий ишим. Сенга ўхшаб ҳаммага кўз-кўз қилиш ниятим йўқ.
-Яқинда она бўласан шунда боланг етим қолмаслиги учун ҳамма нарсага тайёр бўлиш нима эканини биласан,- уни кўзлари ростдан ғамгин эди. Уни тушимдим. Ахир мен ҳам кечагача шу изтироб ичида эдим. Лекин унга ўхшаб бунга ҳаммани айблаб атрофдагиларга ташланмадим. Тақдиримни уни ёзган Зотга ҳавола этдим.
-Буни биламан,- дедим аммо бошқа ҳеч нарсани айтгим келмади. У ҳам кетди. Тақдир чархпалаги қизиқда бир пайтлар мен улар учун қийналган бўлсам, энди улар қийналишяпти.

🌺🌺🌺
Осудани кундалиги.
-Қаёққа?,- деди Амир кийинаётганимни кўриб.
-Қишлоққа қайтишим керак.
-Бу гап қаердан чиқди?-Амирни қовоғи уйилди.
- Бугун шу ерда қолмасак керак. Холам сўмкамни уйга олиб борган бўлса керак.  Онам хавотир олади.
-Қўнғироқ қиламиз.
- Нима деб,- Амир ушлаб олган қўлимни бўшатиб олдим,- нима ўзгарди?
-Семирибсан- деди Амир тиржайиб.
- Амир жиддий айтяпман. Энди нима қиламиз?
-Сени бу ердан олиб кетаман.
-Кейинчи? Кимни ҳисобидан яшаймиз?
- Бу сени ташвишинг эмас.
- Нега? Ахир яқинда 3 та бўламиз. Хотинингиз сифатида қандай яшашни билишга ҳаққим бор.
- Хўш аввалгидек бой бўлмасам нима қиласан?
   Амир мени унга бўлган ҳисларимдан иккиланяпти.
- Менга пулингизни аҳамияти йўқ. Шунчаки келажакдаги режаларингизни билмоқчиман.
-Режаларим катта,- Амир ҳам устига палтосини илди. Кўзгу олдида ўзини тартибга келтириб гапида давом этди,- дадамни бизнесига қизиқмайман. ИТ центер очмоқчиман. Бир иккита шу соҳани одамларидан танишларим бор. Ўзимни ҳам билимим кам эмасу, яна ўрганадиган нарсаларим бор. Кейин улар билан иш бошлайман.
-Ҳиммм,- дедим уни ўзига оро бериши ёқмай,- балки кетармиз. Бўлмаса кўзгу ҳасаддан ёрилиб кетади.
- Бу нима деганинг, заҳар,- Амир кулиб мени қўлтиқлаб олди.
-Тезроқ юринг.
  Йўлда Амир режаларини яна ҳам мукаммал тушинтириб кетар экан, ҳозир ҳаммаси туш бўлиб уйғониб кетишдан қўрқар эдим.
-Уйга кирмайсизми?
-Билмадим. Сен аввал уйдагиларинг билан гаплашиб олсанг, эрта олиб кетгани келганимда кирарман.
-Эрта олиб кетасизми?- дедим бирдан чўчиб.
-Ҳа. Байрамни ўз уйимизда кутиб оламиз.
    Амирга қараб  кетгим келса, уйимдан кўнгил ҳам узгим келмасди. Аммо ярашиб кетишимдан ҳамма хурсанд бўлиши аниқ. Охирги гаплардан кейин уйдагиларим гап-сўздан кўчага чиқолмай қолганди.
-Майли,- дедим ўйчан.
-Бўпти эрта  келаман.
-Бугун қаерда қоласиз?
-Аммамникида.
-Майли эҳтиёт бўлинг.
   Амирни кетгиси йўқ менга қараб қолди.
-Балки ҳозир кетармиз.
-Эрта,- дедим кулиб машинасига ўтиришга мажбур қилиб. Шу пайт кўчамизни "ГАИ" холаларидан бири Муқаддас хола ўтиб қолди.
-Ҳа, Осуда яхшимисан,- Муқаддас хола энди аниқлик киритмаси кетмайди.
-Яхши раҳмат. Ўзингиз яхшими?
-Ассалом-у алайкўм хола,- Амир машинасига миниш ўрнига хола билан сўрашиб қолди. Мени эрим эканини кўрсатиб қўймоқчи.
-Ваалайкўм ассалом. Сен бола Осудани эримисан?
-Эслаб қолган экансизда хола.
-Ҳа, мен ўзим қари кўринсам ҳам ҳамма нарсани эслаб қоламан.
-Эй қаримассиз хола.
-Ҳа-ҳа-ҳа. Ҳа байрам олди бир йўқлаб кетай дедингизми?
-Бўлди йўқлаш тугади олиб кетгани келдим. 
-Ҳаааа.
-Катта бўлиб уйингга бор эринг соғингандир  деб уришиб қўймабсизда,- Амирни жағи очилди. Бир ҳазил бошласа тугамайди.
-Амир кетмоқчи эдингиз?- дедим қошимни чимириб.
-Кўрдингизми келмасимдан кет дейди.
   Ана энди холани чакаги очилади деб кутгандим ҳар қалай бизни овозимизни эшитиб онам ва холам чиқди.
-Ассалом-у алайкўм,- Амир менга бир қараб улар томон юрди. Қўлга тушган ошиқ болага ўхшаб кетди ҳозир у.
  Онам бечора қуюқ сўрашди. Қайтиб келган қизини эри сўраб келган онадан яна нима кутиш мумкин. Юз кўзида ҳадик.
-Уйга киринг.
-Бугун зарур ишларим бор эди. Эрта бафуржа ўтирармиз.
-Ҳааа.
-Сиз бораверинг,- деди Амирни бу вазиятдан қутқариш учун.
- Майли эртагача,- Амир уйимдагилар билан ҳам хайрлашиб машинасига минди. Кетар олди "гаи" холасига ҳам қўл силкиб кетди.
   У кетгач холам ва онам мени қўлтиғимдан олиб уйга олиб кириб саволга тутишди.
-Олиб кетгани келибдими?
-Ҳа.
- Нега келгандинг ўзи?
- Эй сўраманглар шуни.
-Қачон олиб кетар экан?
-Эртага келаман деди-ку.
-Унда эрта мактабдан келиб олиб кецин айт.
-Эрта бормаймиз деётгандингиз-ку?
-Директор рухсат бермади. Борар эканмиз. Кетганингдан кейин ҳам роса гап-сўзни тагида қолдинг. Анави Ширин ҳалиям тилини тийгани йўқ.