Men kimman
Kimligimni bilolmay o‘tmoqda umrim,
Yo‘llarim alg‘ov-dalg‘ov, adashib ketdim.
Hali-hanuz bilolmadim, ne istaydi bu ko‘nglim.
Yo bir muallimmi, toliblarning yo‘l chirog‘i?
Yo bir shoir, dardni yo‘nar varoqlarga?
Yoki dengiz — ko‘rinmaydi hech qirg‘og‘i?
Yo daydimi, yo‘l olganu olislarga, yiroqlarga?
Nedan axir muallimman,
Bir go‘dakning savodini chiqarganday?
Nedan axir shoir bo‘lay,
Xalq dardini oh-voh solib chinqirganday?
Bilmam, nega dengiz bo‘lay, bir ariqni to‘ldirganday?
Men daydiman, xuddi ko‘nglim keltirganday.
Muallim? Qanday axir Avloniy maktabidan o‘zdimmi men?
Shoir bo‘lib, Navoiydek yozdimmi men?
Yo dengizday ufqsiz bo‘lib kezdimmi men?
Men daydiman — shu qarorga keldim-da men.
Men kimman
Qay tomon ketyapman, bilmayman o‘zim.
Qaydan boshlaganim yodimdan chiqdi.
Daydib-daydib yuribman hamon,
Biror kimsaligimga yetmaydi ko‘zim.
Bilmam, qaydan o‘zim muallim bildim,
Yo uch-to‘rtasiga keraksiz so‘zlarimmidi?
Bilmam, qaydan o‘zim shoir deb bildim,
Yo faqat sevgi deya kuygan misralarmidi?
Hali-hanuz bilmam kimligimni men,
Yigirma bahormas, kuzni ko‘rdim men.
O‘zimni izladim, o‘zim yo‘qotib,
Yana har ko‘chaga o‘zim urdim men.
Men kimman
Yo bir tolibmanmi, ilm izlagan?
Yokida oshiqmi, yorin izlagan?
Men bir daydi bo‘ldim, o‘zin yo‘qotib,
Yigirma kuzida o‘zin izlagan.
Men kimman
Yigirma kuzakni sarf qildim haryon,
Xuddi o‘zimni izladim giryon.
O‘zimni topmadim halicha hamon,
Borimni yo‘qotdim boricha tamom.
2024 yil 29-NOYABR TOSHKENT
©Oybek G'ofurov
Kimligimni bilolmay o‘tmoqda umrim,
Yo‘llarim alg‘ov-dalg‘ov, adashib ketdim.
Hali-hanuz bilolmadim, ne istaydi bu ko‘nglim.
Yo bir muallimmi, toliblarning yo‘l chirog‘i?
Yo bir shoir, dardni yo‘nar varoqlarga?
Yoki dengiz — ko‘rinmaydi hech qirg‘og‘i?
Yo daydimi, yo‘l olganu olislarga, yiroqlarga?
Nedan axir muallimman,
Bir go‘dakning savodini chiqarganday?
Nedan axir shoir bo‘lay,
Xalq dardini oh-voh solib chinqirganday?
Bilmam, nega dengiz bo‘lay, bir ariqni to‘ldirganday?
Men daydiman, xuddi ko‘nglim keltirganday.
Muallim? Qanday axir Avloniy maktabidan o‘zdimmi men?
Shoir bo‘lib, Navoiydek yozdimmi men?
Yo dengizday ufqsiz bo‘lib kezdimmi men?
Men daydiman — shu qarorga keldim-da men.
Men kimman
Qay tomon ketyapman, bilmayman o‘zim.
Qaydan boshlaganim yodimdan chiqdi.
Daydib-daydib yuribman hamon,
Biror kimsaligimga yetmaydi ko‘zim.
Bilmam, qaydan o‘zim muallim bildim,
Yo uch-to‘rtasiga keraksiz so‘zlarimmidi?
Bilmam, qaydan o‘zim shoir deb bildim,
Yo faqat sevgi deya kuygan misralarmidi?
Hali-hanuz bilmam kimligimni men,
Yigirma bahormas, kuzni ko‘rdim men.
O‘zimni izladim, o‘zim yo‘qotib,
Yana har ko‘chaga o‘zim urdim men.
Men kimman
Yo bir tolibmanmi, ilm izlagan?
Yokida oshiqmi, yorin izlagan?
Men bir daydi bo‘ldim, o‘zin yo‘qotib,
Yigirma kuzida o‘zin izlagan.
Men kimman
Yigirma kuzakni sarf qildim haryon,
Xuddi o‘zimni izladim giryon.
O‘zimni topmadim halicha hamon,
Borimni yo‘qotdim boricha tamom.
2024 yil 29-NOYABR TOSHKENT
©Oybek G'ofurov