Telegram-канал "𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜" — @Orom_Bekati

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 17:59

ОДАМНИ АЁЛИДА КЎНГЛИ БЎЛМАСА

САВОЛ: Ассалому алайкум! Менинг ёшим 25да, оила қурганимга бир йилча бўлиб қолди. Аёлим қариндошим, яъни тоғамни қизи. Аллоҳимга шукрки, Худони таниганлардан, яхши аёл, лекин битта муаммо, мен аёлимга ҳечам кўнгил қўёлмаяпман, уйга келгим келмайди. Эрталаб чиқиб кетиб, ярим тунда, онам телефон қилиб чақирганлари учунгина келаман. Бу юришдан ўзим ҳам чарчаб кетдим. Сизлардан илтимос, бир маслаҳат берсангизлар. Қандай йўл тутсам бўлади?

ЖАВОБИНИ ӮҚИБ ХАЙРАТДА ҚОЛАСИЗ👇

ЖАВОБИНИ БИЛИШ...😳

1.5k 0 0 5

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 17:19

Ҳозирдан бошлаб, сиз азизларга қулайлик яратиш мақсадида 3 та ҳикоя:

#Ўзимникисан
#Тун_қўйнида
#Ўгай_она

тўлиқ жойланган ёпиқ каналга скидка эълон қилинади.Ёпиқ каналга обуна бўлиш 5 минг.

9860030138768012
Palvanova Mohira

Шу картага тўлов қилиб скринни @Dilnura_6 га жўнатасиз.

1.7k 0 0

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 14:59

Наргизани ҳаёли Шербекни бўсасида эди.Вужуди ёниб кетгандек бўлди.Телефони овозсиз бўлгани учун Шербекни қилганини эшитмай қолибди.Хонасига киргач шошиб қайта қўнғироқ қилди.
-ов қанжиқ нега вақтида олмайсан!-Шербек шундай дея қизни онасини ҳам қўшиб сўкиб кетди.
-кечиринг онамни ёнида эдим!-деди Наргиза йиғлаб.
-ҳиқиллама! Мен қилдимми вақтида кўтар-дея йигит қизни яна аямай сўкди.
-Шербек ака атай қилмадим кечиринг!-деди Наргиза жон ҳолатда.
-расм жўнат кўрай қаердалигингни!
-ҳалиги..мен!-деди қиз йигит қандай расм талаб қилишини билгани учун ечина бошлади.
-тезлаш! Изимга мингта қиз зор биласан лекин мен сени севаман севгимга лойиқ бўл!

DAVOMINI O‘QISH

2k 0 0 5

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 14:53

— Лекин шуни ўзи ҳам сизни жуда келишган қилиб қўяяпти, — Муяссар лабини буриб қўйди.
— Энди эрингиз шунақа келишган бўлгандан кейин чидайсизда хоним, — Аюб кулиб қўйганча келиб Муяссарнинг юзидан ўпар экан, — хавотир олма бу кўзларим сендан ўзгасини кўрмайди барибир.
— Кўрмасин ҳам, — Муяссар кулганча Аюбнинг бўйнидан қучар экан, — бу турмак сизга ярашмапти.
— Йўғэее, унда бошқача қиламиз.
— Шошманг, энг яхшиси мана бундай қиламиз, — Муяссар шундай дедию, унинг сочларини тўзғитиб ташлади. — Ана энди бўлди, қизлар қарамайди.
— Ярамас хотин, — Аюб Муяссарнинг белидан ушлаб ўзига яқин тортар экан, — шу қилганинг учун ишдан келишим билан сени яхшигина жазолайман, — деганча кулиб, бир кўзини қисиб қўйди.— Бизнинг кулбайи вайронамизга хуш келибсиз, — Абрам Санамни ўз кабинетига таклиф қиларкан, — унчалик катта эмас-у ҳар ҳолда йўқдан кўра бор.
— Икки қаватли бинони йўқ десангиз, — жилмайди Санам, — бундан кичикроқ бино бўлса билмадим.
— Энди айтимда. Қани марҳамат, — Санамга жой кўрсатар экан, — нима ичасиз?
— Менга қаҳва, — Санам айтдию, кетидан — агар малол келмаса — деб қўйди.
— Ҳеч ҳам малол эмас. Сиздек гўзал санамга битта қаҳва тайёрлаш ҳам иш бўлибдими? — Абрам тезда хонасининг нариги томонига ўтиб, икки кишилик қаҳва тайёрлай бошлади. Санам у кўрсатган жойга ўтирганча, хонани кўздан кечирар экан, хонанинг тартибли эканлиги уни ҳайрон қолдирди.
— Котибангиз яхши ишлар экан.
— Котибам йўқ, негадир шу борада ҳеч ҳам омадим келмади, — Абрам қаҳва қуйиш учун идишларни олар экан, — нуқул нўноқ котиба учрайди.
— Менимча ҳамма гап сизнинг ўзингизда, — Санам ўрнидан туриб дераза ёнига бораркан, — яъни керагидан ортиқ талабчансиз. Тартиб - қоида сиз учун биринчи ўринда. Котибангиздан ҳам шуни кутасиз. Аммо, улар сизчалик тартибли бўла олишмагач, "Нўноқ" тамғаси билан ишдан ҳайдаланганлар.
— Балки, — Абрам тайёр бўлган қавҳани идишларга қуяр экан, — тартиб - қоидани севишим рост. Чунки тартиб - қоида бор жойда иш яхши бўлади, — Абрам идишларга қуйган қаҳваларидан биттасини олиб келиб Санамга узатаркан, — марҳамат, маззасига баҳо берингчи.
— Раҳмат, — Санам қаҳвани оларкан, — рангидан яхшига ўхшаяпти.
— Шунча суҳбатлашибмизу, исмингизни сўрамапман, — Абрам ёнидаги қизга кўзостидан бир қараб қўйди.
—Исмим Санам.
— Санам? — ҳайрон бўлди, — бу ҳазилми?
— Йўқ, нега ҳазиллашаман.
— Билмасам, менинг гапларим туфайли шунақа деяётган бўлсангиз деб ўйлапманда.
— Йўғэее, — жилмайди. — Исмим чиндан ҳам Санам. Санам Агзамова.
— Мен Абрам Алимов, — йигит унга қўлини узатди.
— Танишганимдан хурсандман, — Санам унинг қўлини сиқиб қўйди.
— Мен ҳам. Мана танишиб ҳам олдик, — Абрам қўлидаги стол устига қўяркан, — бояги гапларингиздан кейин менда бир таклиф бор. Йўқ демасангиз бирга ишласак.
— Яънииии? — Санам учун бу таклиф айни муддао эди.
— Котибам бўлиб, чунки бир қарашда менинг ҳарактеримни англаб олган биринчи одам сиз бўлдингиз.
— Лекин....
— Менимча келишиб ишлаб кета оламиз.
— Майликуя....
— Яхшиси бундай қиламиз. Бугун мен муҳим шартнома имзолайман. Шу пайт ёнимда бўлсангиз дегандим.
— Яхшию, лекин уст - бошим, — Санам устидаги спорт кийимига қараб қўяркан,
— Илк иш куни учун жуда яхши кўриниш.
— Илк иш куни? — Санам шуни кутган бўлса ҳам, ўзини ҳайрон бўлгандек тутди.
— Ҳа, чунки бугундан ишга қабул қилиндингиз Санам Агзамова.
* * *
Қабристон. Гулҳаё опа бир қабр бошида кўзида ёш билан тураркан,
— Сизни жуда ҳам соғиндим. Мана 17 йилки, сизнинг ёдингиз билан яшайман. Сизсиз яшаш жуда қийин бўлмоқда. Сизсизлик азоб бергани етмагандек ёлғизгина нуридийдамдан ҳам айиришган. Ёнига бориб, мен сенинг онангман дея қучоқ очолмайман. Чунки бунга ҳали вақт бор. Унинг олдига боришдан олдин ҳақиқатни юзага чиқаришим керак. Бизга шу кунларни раво кўрганлардан қасос олишим керак. Сизни мендан, қизимиздан айирган инсонлардан қасд оламан. Улар ҳар бир қилганлари учун жавоб беришади. Ана ундан кейин қизалоғимни олдига бораман.

1.9k 0 0 132

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 14:53

— Бу энди нимаси? — энгашиб олиб уни энди ахлат идишга ташлаш учун кетаётганди, унга нимадир ёзилганини сезиб қолди. Шундагина бу оддий коптокча эмас, кимгадир аталган хат. Ҳеч кимга сездирмаслик учун ўзини хотиржамгина тутиб яна бироз айланиб юриб, бир чеккага бориб ўтирдию, коптокчани ёйди. У янглишмаган эди. Чиндан бу хат бўлиб, унда:
"ДЕВИЛ СЕНГА САЛОМ АЙТДИ" деган сўзлар бор эди. У қоғозни ғижимлаганча тезда чўнтагига солиб қўйди. Ва, ҳеч ким сезмадимикин дегандек атрофга қаради. Ҳамма ўзи билан ўзи овора. Бироз енгил тортгандек бўлди.
Ҳайрият, ҳеч ким сезмади. Аммо, у мана шу ерда янглишганди. Уни бир одам, айнан хатни у томонга отган, Девилнинг ишончли одамларидан бири диққат билан кузатиб ўтирарди.— Ўтмиш? — Юсуфнинг ҳаёли минг бир кўчага кириб чиқди. — Яна қанақа ўтмиш? Ёки дадам ва сиз? — Юсуф савол беришга бердию, жавобни эшитишга негадир қўрқаётганди.
— Буни яхшиси бориб дадангиздан сўранг яхши йигит. Зора, виждони уйғониб ҳақиқатни айтса. Лекин унда бу нарса бор деб ўйламайман, — Гулҳаё опа ўрнидан турар экан, — менимча ўзингизга керагини билдингиз яхши йигит? Юсуф ҳеч нима демади. Чунки унинг ҳаёллари ҳар жойда кезиб юрибди. Ундан жавоб бўлмагач Гулҳаё опа бу ерни тарк этди. Юсуф адоғи йўқ саволлар гирдобида қолди. (Бу воқеалар ҳаммаси Маржонани учрашувга таклиф қилмасидан олдин бўлган).
* * *
Санам туни билан ўйлаб чиқди ва бир қарорга келди. Алимов Абрам билан яқин бўлиб, Юсуфсиз ҳам бахтли бўла олишини исботлайди.
— Бундай ўйин билан мени синдира олмаслигини билиб қўйсин. Осонликча таслим бўладиган аҳмоқ йўқ. Ҳали ўзинг оёқларим остига ялиниб келиб, кечиришимни ўтиниб сўраб, дил изҳори қиласан Юсуф Яминов, аммо, ўшанда кеч бўлади, — Санам кўзгудаги аксига тикилганча алам билан гапирарди.
Тонг ҳам отди. Ювиниб чиқдию, нонушта ҳам қилмасдан кўчага чиқди. Унинг айни дамдаги мақсади Алимов Абрам билан гўёки тасодифан учрашиб қолгандек бўлиш. Ҳаммаси табиий ва ишонарли чиқиши лозим. Санам таксини унинг иш жойидан бироз берироқда тўхтатиб тушди.
Менимча бироз шошиб қўйдим шекилли, пешонасига енгилгина уриб қўйдию, эндигина очилган магазинга кирди. У ердан ўзига ёқмаса ҳам бир баклашка сув ва ейиш учун нимадир олди. Нималигини ўзи ҳам билмайди. Қўлига илганини олди, чиқди. Секин бино олдидаги ҳиёбон тарафга кетар экан, бино олдига битта машина келиб тўхтади. Санам сездирмасдан ўша тарафга қараб қўйди. Айнан у. У бино томонга қарамасдан ҳиёбон тарафга кетаётганди,
Ҳаёлпараст санам, ортидан ўша таниш овоз эшитилди. Санамнинг юзига билинар - билинмас табассум югурди.
— (Биринчи уруниш иш берди), секин ўгирилди.
— Бу ерда нима қилаяпсиз? Ёки мени кўргани? — ўша ўзига ярашган жилмайиш билан гапираркан, Санамдан кўз узай демасди.
— Ассалому алайкум, — Санам ҳеч нима бўлмагандек салом бераркан, — мен шунчаки ҳиёбонда айлангани келгандим, — қўли билан ҳиёбон тарафга ишора қилди.
— Тушунарли, — йигит хафа бўлгандек бўлди. — Мени кўргани келибсизми деб эндигина хурсанд бўлаётгандим, шунчаки кўнглим учун "ҳа" десангиз ҳам бўларди.
— Алдашни ёмон кўраман. Қолаверса, ҳозир кайфиятим яхши эмас.
— Буни сезиш қийин эмас, — Абрам унинг қўлига қаради. Санам шундагина қўлидагиларга эътибор қаратди. Сув ва бир қути сақич.
— (Оббоооо), — хижолатли жилмаяркан, — қизиқ туйилгани учун олгандим, — деганча ўзини оқлади.
— Тушунарли, — йигит соатига қараб қўйдида, — истасангиз бирга қаҳва ичамиз. Балки яқиндан танишиб олсак, кайфиятингизни кўтаришга ёрдам берардим.
— Сизни ишдан қолдирмайманми?
— Ҳозирча вақтим бемалол, қани юринг, — Абрам уни бино томонга бошлади.
— Хооо, йигитни гули бунча пўрм билан қаерга? — Муяссар хонага кириши билан кўзгу олдида сочини тараётган эрини тергай бошлади.
— Ишга, — Аюб хотиржамгина ишини давом қилди.
— Ишга шунча ясаниш шартми? — қошларини чимирди.
— Яна қанақа ясаниш? Оддийгина сочимни тараяпман-ку.

1.9k 0 0 118

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 10:29

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

Glavniyga chiroyli rasmlar toʻplami

👉Kanalga qoʻshilish

👉Chiroyli Rasmlarni koʻrish

2.2k 0 0 2

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 09:15

Шу даражада ўксиб йиғлагандики, биргина юпанчга бутун борлиғи билан муҳтож бўлганди ўша пайт. Бироқ, ўша юпанч ҳеч қаердан топилмади. Шу - шу Санам ортиқ йиғламайман деб ўзига - ўзи сўз берди. Ўтган йиллар давомида бир томчи ҳам кўз ёши тўкмади. Ҳозир эса йиғлашни истаса ҳам уддалай олмаяпти. Энг яхшиси, ўзи маъқул кўрган ишни қилади. Ўрнидан турдию, хонадаги бор нарсани чилпарчин қила бошлади. Ҳолдан тойгунча хонани ағдар - тўнтар қилди. Ҳолдан тойиб, полга ўтириб қолди. Худди шу пайт, бир белги бергандек ўша нотаниш йигитнинг ташриф қоғози олдига тушди. Чуқур -чуқур нафас олаётган Санам уни қўлига олиб, овоз чиқариб йигитнинг исмини ўқиди:
— Алимов Абрам Дилшодович.Санам бир неча дақиқа ўйланиб тургач, ўрнидан ирғиб турдида ётоқнинг нариги томонида ётган ноутбукини олди.
— Жин урсин, — боя жаҳл устида деворга учган бечора ноутбук экрани оқариб туришдан нарига ўтмасди. — Маржонни ноутбукидан фойдаланаман, — Санам эшик томонга кетаётиб "чалажон" телефонининг ҳаётига нуқта қўйиб ўтиб кетди. Маржонанинг хонасига кирди. Ҳеч ким йўқ, — Жа эрсираб қолган экансанда, — энгсасини қотириб қўйганча бориб стол устидаги ноутбукни олди. Хонадан чиқаётиб девордаги катта соатга қаради. 22:35. Бош силкидию, бу ердан чиқиб ўз хонасига қайтди. У ердан кичик айвончасига ўтди. — Қани кўрайликчи, бу Абрам деганлари ким бўлди экан? интернетдан у ҳақида маълумот излай бошлади. Аммо, деярли маълумот йўқ. — Бу ҳам эски замонни одамларидан баттар, интернет нималигини билмайдиганлар хилиданми дейман? — интернетдан топган кичик мақоласини ўқир экан, — Ҳозир ҳамма бизнесмен. Аммо, нега булар ҳаммаси ўша калтафаҳм Юсуф жанобларининг ёнига югуришади. Нима унда бор мия бошқаларда йўқми? — Санам ўзига - ўзи гапирар экан, ҳаёллари яна Юсуф томон кетди.
*       *       *
— Юзинга нимадир тегибди? — иш бошлаганларининг иккинчи ҳафтасида биргаликда тушлик қилишар экан, Юсуф шундай деганча Санамга қоғоз сочиқлардан бирини узатди.
— Қаерига? — Санам бироз хижолат бўлганча юзининг икки тарафини ҳам артди.
— Мана бу ерига, — Юсуф бурнига яқин жойга ишора қилди.
— Бўлдими? — Санам яна бошқа жойни артаркан,
— Қани кел-чи, — Юсуф у томонга бироз энгашиб ўзи артиб қўйди.
— Раҳмат, — уялибгина жилмайди.
— Арзимайди, — Юсуф ўнг қўли гипс бўлгани учун чап қўли билан стаканга сув солмоқчи эди, уддалай олмади. — Минг лаънат, — жаҳл қилганча идишни тарақлатиб жойига қўйди.
— Афсусдаман, — Санам унга айбдорона нигоҳ ташлаганча стаканига сув қуйиб берди.
— Ўзингни айблашни бас қил. Менинг ҳам айбим йўқ эмас, — улар шундай деганча ўша автоҳалокат бўлган кунни эслашди. Уларнинг муносабатлари жуда яхши эди. Юсуф у учун қайғурар, меҳрибончилик қилар, керагидан ортиқ эътиборли эди. Вақт ўтган сари Санамнинг қалбида унга нисбатан муҳаббат куртак ёя бошлади. Юсуфга айнан шу керак эди. У ҳам худди ўзидек қизни бироз изза қилмоқчи бўлди. Аммо, ҳаммаси ўзгача тус олиб кетди. Бунга ҳам албатта дадаси айбдор.
*         *         *
— Сиздан бир нарсани сўрайман. Сиз чиндан ҳам Санам Агзамованинг онасимисиз? — Юсуф қаршисидаги аёлга савол назари билан қарар экан, қирқ беш ёшлар атрофидаги Гулҳаё Исломованинг юзидан ўзгача аёллик латофати уфуриб турарди. Нигоҳлар эса ўтли ва мағрур. — (Мана бу қиз кимга тортган?) — Юсуфнинг ҳаёлидан шу фикр қайта - қайта ўтди.
— Ҳа, Санам менинг ягона қизим. Аммо сиз кимсиз?
— Бунинг аҳамияти йўқ, — Юсуф ўзини таништиришни истамади. — Мени ўйлантираётган нарса сиз ва Санжар Яминовни нима боғлаб туради? — Юсуфнинг бу саволидан кейин аёлнинг мағрур нигоҳларини ўйчанлик эгаллади. Бир неча дақиқалик сукутдан кейин, ниҳоят жавоб берди.
— Ўтмиш. Узун ва оғриқли ўтмиш.
*        *        *
Қамоқхона.
Маҳбуслар тоза ҳаво олишлари учун қамоқхонанинг кичик майдончасига чиқарилган. Девил ҳақида эшитганидан буён ҳаммадан шубҳаланиб қолган Ҳасан ҳар бир маҳбусга синчиков назар ташлаганча айланиб юрар экан, қаердандир оёғи тагига ўралган қоғоз коптокча келиб тушди.

2.4k 0 0 138

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

12 Jan, 07:03

#ЎЗИМНИКИСАН
#Муаллиф: Моҳира Икромовна

— Шартнома тайёр, — хонадаги йигит ким биландир иш юзасидан гаплашарди. — Ҳа, Юсуф Яминов биз билан бу лойиҳада ҳамкорлик қилишга рози бўлди. — Юсуф исмини эшитиб Санамнинг қалбига оғриқ кирди. Секин ўрнидан тураётганди, белида қаттиқ оғриқни ҳис қилиб,
— Айййй белим
— Яхшимисиз? — бояги йигит телефонини тезда ўчириб Санамнинг ёнига келди. — Ўзингизга келганингиздан хурсандман. Айбга буюрманг, иш билан бўлиб йўлга қарашни унутибман.
— Ҳечқиси йўқ, — Санам белини ушлаганча ўрнидан турди. —Бу ерда менинг ҳам айбим бор. Мен ҳам эътиборсизлик қилдим.
— Майликуя, — йигит палата эшигини очиб бераркан, — қайта текширувдан ўтмайсизми?
— Йўқ, мен уйга кетишни истайман. Бошқа ҳеч нарса керакмас.
— Унда айбимни ювишга ижозат беринг, — жилмайди йигит.
— Уйга ташлаб қўйсангиз йўқ демасдим, — Санам тезроқ уйга кетиш ҳақида ўйлаб гапирди.
— Хўп, лекин олдин доктор олдига кириб чиқайлик. Сизга бирор оғриқ қолдирувчи дорими? — белига қараб қўйди.
— Фақат тезроқ, — улар доктор ҳузурига киришди. Доктор Санамга оғриқ қолдирувчи дорилар ёзиб бераркан, бир неча кундан кейин яна бир текширувга келишини тайинлаб рухсат берди.
— Бир нарса сўрасам майлими? — йигит машина бошқариб кетар экан, ойначадан орқада ҳаёл суриб ўтирган Санамга қараб қўйди.
— Йўқ десам хафа бўлмайсизми? — Санам ташқаридан кўз узмасдан жавоб бераркан, ҳаёллари ҳар жойда кезиб юрарди.
— Ҳа майли, — ўзига ярашган жилмайиш билан бош силкиб қўяркан, — зоримиз бор зўримиз йўқ. — Шу билан улар Агзамовлар уйигача жим келишди.
— Раҳмат, — Санам машинадан тушар экан,
— Бу менинг ташриф қоғозим, — йигит картага ўхшаш нимадир узатди.
— Раҳмат, аммо, керак эмас, — Санам эшикни ёпиб айланиб ўтгунча йигит ҳам тезда машинадан тушиб унинг йўлини тўсдида, ташриф қоғозини қўлига тутқазиб қўйди.
— Ишончим комил бу сизга керак бўлиб қолади. Энди эса хайр. Яхши дам олинг ҳаёлпараст санам, — кулиб қўйганча машинасига ўтириб, бир зумда қоронғулик бағрига сингиб кетди.
* * *
Аюб кўзларини очар экан, кўксига бош қўйиб ётган суюклисининг юзига тушиб турган сочларини секин қулоғига ўтқазиб қўяркан,
— (Негадир бу қалбим безота. Ишқилиб сенга нимадир бўлмасин), — меҳр билан Муяссарнинг пешонасидан ўпиб қўйди. Пешонасига теккан қайноқ лаб тафтидан кўзларини очган Муяссар Аюбга табассум ҳадя қилар экан, унинг ёнида эканлигидан қалби анча хотиржам эди. —
Тура қол энди, — аёлининг юзини силаркан, нонушта тайёрлаб бер.
— Яна озгина ухлай, — эркаланди.
— Мен ишга кетишим керак, — Аюб қучоғидаги ёрига илк марта кўраётгандек ўзгача меҳр ва иштиёқ билан тикиларди.
— Бугун бормасангиз нима бўлади? — қўлларини Аюбнинг бўйнидан ўтказаркан, юзидан секин ўпиб қўйди.
— Майликуя, лекин кейин сенга қийин бўлади деб қўрқаман, — Аюб сирли жилмайди.
— Эееее йўўўқ, — Муяссар кўзларини олиб қочиб ўрнидан турмоқчи бўлганди, Аюб унинг белидан маҳкам қучиб ўзига тортаркан,
— Балки, ростан бугун уйда қоларман?
— Қўйиб юборинг, мен нонушта тайёрлашим керак, — Муяссар унинг қучоғидан чиқишга ҳаракат қилиб типирчилай бошлади. Аюб атай қилгандек уни янаям маҳкам қучоқлаб олиб,
— Мен ўзгача нонушта хохлаяпман, — қулоғига пичирлади. Типирчилаётган Муяссар бу гапдан кейин ҳаракациз қолди. Юрак ритми тезлашиб, нафас олиши ўзгара бошлади. Унинг ҳаракациз қолганидан фойдаланган Аюб бўйин қисмини лаблари билан эркалаб, секин лабига чиқиб тўхтади. Муяссарнинг эса кўзлари ярим юмиқ. Аюб бир муддат жим турдида, унинг қулоғига яқин келиб, — яна бир неча дақиқа шу ҳолат давом қилса, ўзимга жавоб бера олмайман. Шундай экан, фикримдан қайтиб қолмасимдан туриб, нонушта тайёрла.
* * *
Санам тунни бедор ўтказди. Уни қийнаётган савол битта, "Қаерда хато қилдим?" У Юсуфни илк кўрган кунидан бошлаб, ўтган бир ойни таҳлил қилар экан,
— Биттагина автоҳалокат сабаб, мен билан ўйин ўйнаши мумкин эмас? — қайта - қайта такрорларди. Аммо, билмасдики Юсуфнинг бу қилганининг сабаби бошқа. Санам ўйлайвериб, боши ёрилай деди. Аммо, йиғлай олмади. Йиғласа балки бироз енгил тортармиди. Ҳа Санам эсини таниганидан буён йиғламайди. Охирги марта йиғлаганида 7 ёш эди.

2.5k 0 0 161

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

11 Jan, 18:37

— Бу нима деганингиз? — Санам унинг охирги гапларига умуман тушунмади. —Нимага шаъма қилаяпсиз?
— Буни вақти келиб тушунасан. Ҳозир эса, севгилим ва менинг ўртамда "Қора ботир" лик қилмасдан бизга марҳамат кўрсатсанг жуда миннатдор бўлардим, — Юсуф стулни ўзи томонга қаттиқ тортганди Санам учиб кетай деди.
— Аллоҳ жазойингизни берсин, — Санам айни дамда бундан ортиқ сўз топа олмади. Бунга кучи ҳам, хохиши ҳам йўқ эди. Айни дамда у бир нарсани бу ердан тезроқ кетишни, қалбини озорлаётган иккиюзламачини кўрмасликни истарди. Шунинг учунми, Маржонанинг ҳай - ҳайлаганига ҳам қарамасдан югуриб чиқиб кетди. Югуриб кетар экан йиғлай олмас, бироқ ич - ичидан нураб кетарди. Кўз ўнгидан эса, ўша иккиюзламачининг унга меҳр ила боқишлари кетмасди.Санам қанчалик йиғлашни истамасин йиғлай олмас, бундан қалби янада азоб берарди. Тез - тез юриб кетар экан оёқлари чалишиб кета бошлади. Айни дамда қаерга кетаётгани ҳам англайдиган аҳволда эмасди. Ёлғиз билгани ҳаммадан узоққа кетишни истаси. Шу кетишда кетар экан автомобил қатнаш йўлига чиқиб қолганини ҳам, унчалик катта бўлмаган тезликда келаётган машинани ҳам кўрмасдан қолди. Эсида қолгани машина уни уриб юборгани ва кимнингдир ёнига чопиб келгани бўлди.
* * *
— Сен Девилнинг одами эмаслигинга қандай ишонай? — Игор Ҳасанни синчиковлик билан кузатар экан, у ёлғон гапираяптими йўқми билишга ҳаракат қиларди.
— Буёғи сенинг ишинг, — Игор эллик ёшлар атрофида бўлса ҳам, Ҳасан негадир уни сизлашни истамади. Игор бир муддат ўйланганча гап бошлади,
— Хўп сенга ишондим ҳам дейлик, ортимдан пичоқ урмаслигинга ким кафолат беради?
— Боя айтганимдек бу сенинг муаммойинг, мени Девил қизиқтиради.
— Девил дегин? — Игор хириллаб кулди. — Сен борган сари мени қизиқтириб, қисман шубҳалантириб қўяяпсан. Сени ёнимга оламан. Сендаги шижоат менга ёқди. — Хуллас Ҳасан Игорнинг одамига айланди. Негадир Девил дегани Ҳасанни жуда қизиқтириб қўйганди. Энди унинг мақсади ўша Девилнинг кимлигини аниқлаш эди.
* * *
Санам кўзларини ярим очар экан, димоғига шифохона ҳиди урилди. Кўзларини яна юмди. Чунки у ётган палатада яна кимдир бор. Балки кимлардир.

2.8k 0 0 170

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

11 Jan, 18:00

❤️‍🔥💎ЭРИНГИЗ УЙГА ТАЛПИНИБ КЕЛИШНИ ХОХЛАЙСИЗМИ?

➡️❤️ЖУДА ЁҚИМЛИ КАНАЛ❤️ БОЛЛАР КИРМАСИН ❌ АЁЛЛАР СИРЛАРИ

💋ЭРИНГИЗ ОЛДИНГИЗДАН БИРЗУМГА ҲАМ КЕТОЛМАЙ ҚОЛАДИ РОМ ҚИВОЛАСИЗ💋ХУДДИ ЁШ КЕЛИНЧАКДАЙ❣️

❣️❤️КАНАЛИМИЗДА ЭРНИ РОМ ЭТИШ ЙӮЛЛАРИ ФАҚАТ БИЗДА КИРСАНГИЗ ЧИҚИБ КЕТОЛМАЙСИЗ👇👇👇

💋Каналга Кириш💋

2.7k 0 0 2

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

11 Jan, 17:40

* * *
— Девил деганинг ким? — Ҳасан ўзини ўлдирмоқчи бўлган хонадошига бир четдан савол бера бошлади.
— Мен ҳам аниқ билмайман. Билганим у қотил. Унинг қўли ҳамма жойга етади. Игорнинг айтишига қараганда мана шу қамоқхонада ҳам одамлари бор.
— Ва, Игор мени таҳмин қилмоқда, шунақами? — кулди.
— Ҳа, чунки олдиндан бу ерда ўтирганлар Игорга жуда содиқ одамлар. Шу сабабли, Игор янгилардан шубҳаланмоқда.
— Демак, бир ҳафта олдинги 2 та йигитнинг ўлими тасодиф эмас?
— Ҳалиги, — Азам бошини қашлади.
— Тушунарли, — Ҳасан ўрнидан тураркан, — мен ўша Игор билан гаплашиб олмоқчиман. У билан учрашишимни таъминлай оласанми?
— Мен олдин гаплашиб кўришим керак. Кейин сизга маълумини айтаман.
— Кутаман. Ҳа яна мен Девилнинг кимлигини аниқлашим зарур.
— Бунга ёрдам бера олмайман. Чунки мен Девилдан қўрқаман, — кулди Азам.
— Қўрқма, ёнингда энди мен борман. Ўша Девил кимлигини билсам бўлди. Қолганига сени аралаштирмайман.
* * *
Санам минг ҳаяжон билан соат 19:00 бўлишини кутди. Алоҳида тайёргарлик кўрди. Ниҳоят соат 18:45. У секин чиқиб, такси тўхтатдию Юсуф айтган манзилга йўл олди. Мана ниҳоят, етиб ҳам келди. Таксига ҳаққини бериб тушиб, олдида турган бино томонга минг ҳаяжон билан қадам босаркан, юраги дукурдаб, оёқ - қўли титрай бошлади. Қалтироқ қўллари билан эшикни очиб ичкарига кирдию, кўрган манзараси сабаб эшик олдида туриб қолди.Санам минг ҳаяжон ва титроқ билан бино томонга юрар экан, юраги алланечук ҳапқириб кетарди. Секин эшикни очиб кирдию, кўрган манзарасидан эшик олдида туриб қолди.
— Йўқ, бўлиши мумкин, — пичирлади. Марказга ўрнатилган икки кишилик столда Юсуф ва Маржона. Юсуфнинг қўлида қизил духоба қути. Ярим очиқ ҳолда. Маржонанинг кўзида ўзгача бахт ва ҳаяжон порламоқда. — Бббууу қанақаси? — Санамнинг томоғига нимадир тиқилгандек бўлди. Ахир, у бу ерга шуни кўриш учун минг ҳаяжон билан келдими? У ичкарига киришни ҳам, кетишни ҳам билмай тураркан, қалби қаттиқ оғриқ берар, аммо, кўзига бир томчи ҳам ёш келмасди. Санам Юсуф ва Маржонадан кўз узмасдан қарар экан, улар Санамни сезишмасди ҳам хатто. Айни пайтда, у жим кетишни маъқул кўрди ва эндигина ортига ўгирилганди ҳамки,
— Санам, — Маржонанинг ҳайрон бўлганча чақиргани эшитилди. Энди кеч, жим кета олмайди. Бор кучини тўплаб жилмайдию, ортига ўгирилди.
— Мен ҳалиги...
— Ойим жўнатдими? — Маржона ҳайрон бўлганча сўради.
— Ҳа, шунақа деса ҳам бўлади, — Санам гапирар экан, икки кўзи Юсуфда. Юсуф эса анчагина хотиржам.
— Эҳҳҳ ойижонимааа, — Маржона уялибгина жилмайиб, — Юсуф ака айбга буюрманг, ойим мендан хавотир олгани учун...
— Тушунаман, —Юсуф ҳам унга жавобан жилмайди. — Келган экансиз, биз билан кечки овқатга қолинг, қувончимизга шерик бўлинг.
— Қанақа қувонч, билсам бўладими? — Санам ҳаммасини тушуниб турган бўлса ҳам билмаганликка олиб сўради.
— Санам Юсуф акам севги изҳор қилиб, қўлимни сўрадилар, — Маржона кўзларида бахт порлаганча гапирар экан, ҳар бир сўзи Санамга қандай таъсир қилаётганини ўйламасди ҳам.
— Бундан жуда хурсандман. Табриклайман, бахтли бўлинглар, — Санамнинг ич - ичидан нимадир узилгандек бўлди.
— Қани ўтиринглар, овқатланамиз, — Юсуф ҳеч нарса бўлмагандек қизларни дастурхонга таклиф қилди. Шу пайт, Маржонанинг телефони жиринглади.
— Мен ҳозир, — телефонини олиб дастурхондан узоқлашди.
— Сюрпризим ёқдими? — Санамнинг стулини суриб қўяр экан, Юсуф энгашганча сўради.
— Бу билан нимага эришмоқчи бўлаяпсиз? — Санамнинг овози бироз титраб чиқди.
— Айтайлик сендек осмон қизни ерга тушириб қўйиш.
— Шунинг учун қалбим билан ўйнашиб, ўзингизни мени севиб қолгандек кўрсатдингизми?
— Севги? Севиб қолиш? — кулди Юсуф. — Мен сенга севги изҳор қилмаганман.
— Тўғри, мен шундай тушунганман холос. Нақадар аҳмоқман? — алам билан кулди.
— Буни англаб етганингдан хурсандман, — Юсуф стулни қаттиқроқ итараркан, — ҳа яна бир гап: Сенинг ҳеч кимга керагинг йўқ. Хатто мана шу яқинларинга ҳам. Чунки олманинг тагига олма тушади, шуни ҳеч қачон унутма.

2.8k 0 0 194

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

11 Jan, 10:04

— Уёғини кейин тушунтириб бераман. Сен айтганимни қил.
— Хўп. — Муяссар телефонни қўйиб, Аюб айтган либосни кийди. У олдинлари пушти ранг менга ярашмайди деб юрарди. Аммо, адашган экан. Ҳозир жуда ярашиб турибди. Балки, Аюб танлгани учун ҳам Муяссарга шундай туюлаётгандир. Енгилгина пардоз қилиб чиқдида, ҳайдовчига манзилни айтди. Кўз очиб юмгунча айтилган манзилга ҳам етиб келишди. Шаҳарнинг энг олди ресторанларидан бири. Муяссар ҳам ҳаяжон, ҳам ҳайрат билан ичкарига кирар экан, ичкарида қўлида бир дона қизил атиргул ғунчаси тутганча оппоқ костюм - шимда Аюб кутиб турарди.
— Сиииззз, — ҳаяжондан тили зўрға айланди.
— Ҳар доимгидек бетакрорсан, — Аюб келиб унинг пешонасидан ўпиб қўйганча гулни тутқазаркан, — биламан бир дона, аммо, бу сенга бўлган муҳаббатим рамзи.
— Муҳаббат? — ҳайрон бўлди. Наҳотки, сиз мени? Бу тушимми ёки ўнгим?
— Бунисини билмадиму, сен менинг қалбимга безбетларча кириб олганинг рост, — меҳр билан аёлига термуларкан, — сени севаман.
— Аюб....
— Жим, ҳеч нима дема. Шунчаки қўлимдан тут ва менга ишон. Қолганини ўзим уддалайман.
— Хўп, — Муяссар жуфти ҳалолинининг қўлларидан маҳкам тутди.
— Рақсга тушамизми?
— Албатта. — Аюб унинг қўлидан ўпиб қўйдида, бир қўлини белидан ўтказди. Улар рақсга тушар экан, юзларда табассум, кўзларда меҳр - муҳаббат чарақлаб турарди. Айни дамда улардан бахтли инсон йўқ эди.
* * *
— Туширинг, ичкарига ўзим кираман, — Муяссар ҳа деб типирчилаб Аюбнинг қўлидан тушишга урунар, бироқ Аюб уни янаям маҳкам ушлаб оларди.
— Жим кет, типирчилайверма. Йўқса, иккаламиз ҳам йиқиламиз.
— Унда туширинг.
— Йўқ, бугун хонагача кўтариб бораман. Чунки бугун ўзгача кун, — жилмайди.
— Қанақа экан? — Муяссар у нимага шаъма қилганини тушунша ҳам, атайдан сўради.— Хонага чиқайлик биласан, — Аюб зинадан кўтарилар экан, аҳён - аҳён унга қараб қўярди. Мана ниҳоят хоналарига ҳам етиб келишди. Аюб Муяссарни ётоққа қўйиб, ёнига ўзи ҳам ёнбошлади.
— Нима қилмоқчисиз?
— Ўзинг нима деб ўйлайсан? — секин унинг юзларини силади.
— Билмайман, балки айтарсиз.
— Maна шу уй остонасидан қадам босиб кирган онингдан бошлаб меники бўлгансан, — Аюб Муяссарнинг юзи бўйлаб бармоғини енгилгина юритар экан, икки кўзи қизнинг ним пушти лабларида эди.
— Лекин, мен буни истамайман, — айни дамда Муяссар қалб истагига қарши сўзлади
— Mенга бунинг қизиғи йўқ, — Аюб унинг юзига янаям яқин келаркан, —сен меникисан, ўз -ўзимникисан! — оҳиста лабларини қизнинг лабларига босди. Лаблар бирлашиб кетди. Бу тун нафақат лаблар, балки қалблар ҳам бирлашди. Бир ой олдин бизнес ҳамкорлик юзасидан бир оила бўлган икки ёшни бугун муҳаббат бирлашди. Улар шу бугунгача шунчаки Аюб ва Муяссар бўлиб юрган бўлсалар, эртадан бир бутун инсон бўлиб янги ҳаёт бошлайдилар.
* * *
Ўтган бир ой давомида Санам ва Юсуф ҳам анча чиқишиб қолишди. Хатто Санамда Юсуфга нисбатан ажиб ҳислар ҳам пайдо бўлди. Бироқ, қиз бола бўлгани учун айта олмайди.
— Санам, — хонага шошиб кирган Юсуф қизга бир замон тикилиб қолди.
— Нимадир керакми? — ҳайрон бўлганча унга қаради.
— Сенга айтадиган муҳим гапим бор, шунга бугун кечки пайт вақтинг борми?
— Ҳалиги, —Санамнинг юрак уриши ўзгарди. — (Наҳот менга севги изҳор қилмоқчи?) — юзлари олов бўлиб ёна бошлади.
— Бирор муаммо борми? —Юсуф унга синчиков нигоҳ ташлар экан, қизнинг нималарни ҳис қилаётганини билиш у учун жуда қизиқ эди.
— Майликуя, фақат бир соатдан кўп юра....
— Етади. Шу бир соат ичида кўп нарсага улгурса бўлади, — Юсуф гапирганча Санамга секин яқинлашиб қўлининг устига қўлини қўйди. — Демак келишдик, — бироз секин гапирди. Бугун кечки пайт соат 19:00 да сени мана шу ерда кутаман, — деганча шу ердаги бўш қоғозлардан бирига манзил ёзиб қиз томонга суриб қўйди. Санам ҳеч нима демасдан жилмайиб қўяверди. — Кўришгунча, — Юсуф кетаётиб ҳаводан бўса йўллаб қўйишни ҳам унутмади. Санам Юсуф ёзиб берган манзилга табассум билан тикилганча қолаверди.

2.9k 0 0 159

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

11 Jan, 09:07

— Сен билан қиладиган муҳим ишимиз бор, — Ҳошим ака эшикни ёпиб ичидан қулфлаб қўйгач жойига қайтди. — Мен учун бир одамни йўқ қилишинг керак.
— Ким экан ўша пешонаси ярқираган? — кулди Шокир.
— Исмини билмадиму, Девил номи билан машҳур, — "Девил" сўзини эшитиб Шокир янаям очилишиб кулди.
— Келиб - келиб қаердаги йўқ бир жиннидан қўрқиб ўтрибсанми? Тўғри у қотил.
— У бугун Нортойни жазолагани бориши аниқ.
— Девилни билмадиму, Нортой охирги пайтларда жуда ўзидан кетаётганди.
—Уни "Девил" деб қўйишибди. Қачон ва қандай келиши номаълум. Билганим шуки, у ўз ишини жуда тоза бажаради.
— Демак, бугун ёки эртага Нортой қилмишига яраша жазосини олар эканда? — қўлидаги узумдан бир дона олиб оғзига солар экан иршайди.
— Менимча шундай. Шундай экан, мана бу рўйҳатдаги одамлар билан муомила қилганда бироз эҳтиёткор бўлишимиз керак, — Ҳошим Агзамов шундай деганча Шокирнинг олдига бир вароқ қоғозни қўйди.
— Бу рўйҳатда қуданг Қодир Латипович кўринмайди, — Шокир рўйҳатга кўз югуртирар экан, — ёки "Девил" ни ёнлашга унинг куч - қудрати етмайдими? хиррилаганча кулди. Ҳошим Агзамов унинг саволига жавоб бермасликни маъқул кўрди.
— Сенингча, Девил айнан мана шу рўйҳатдаги одамларнинг бирими? — Шокир рўйҳатга кўз югуртираркан, — менимча Девил уларнинг орасида йўқ.
— Мана шунинг учун ҳам сени чақирдим. Сен ўз ишингни устасисан. Девилни топ ва йўқ қил.
* * *
— Сен нималар қилмоқчисан? — боядан буён телефонидан бош кўтармаётган дўстига жаҳл қилди Зуфар.
— Ҳеч нима, — Юсуф хотиржамгина жавоб бераркан икки кўзи ҳалиям телефонда эди. Иши битдими, телефонини чўнтагига солдида ўрнидан турди.
— Юсуф бу қилаётган ишинг яхши эмас, — Зуфар кўчага отланаётган дўстини қайтаришга урунди.
— Нима қилиш кераклигини ўзим ҳал қилсам майлими? — Юсуф зарда қилганча чиқиб кетди.
— Эҳ дўстим, бу қилаётган ишларинг бир кун бошингга бало бўлмаса бўлди эди.Ўтган бир ой давомида Аюб ва Муяссар анчагина чиқишиб олишди.
— Муяссар, Муяссар, — кўйлагининг тугмаларини қадаётган Аюб аёлини чақирди.
— Нимаааа? — қошларини чимирганча хонага кириб келган Муяссар, ич - ичидан қайнонасини ширин сўзлар билан сийланлб келарди.
— Ҳалиям ойимдан хафамисан? — унга бир қараб қўйдида ишини давом қилдирди.
— Йўқ, ахир бу ойижонни ҳар кунлик ишику. Захар, анаконда.
— Сен ҳам улардан кам эмассан. Ахир, қайнона - келиннинг тупроғи бир жойдан олинадику, — аёлига бироз жахл аралаш қаради. Муяссар шундагина нима қилиб қўйганини тушуниб, тилини тишлади.
— Кетаяпсизми? — гапни бошқа жойга бурди.
— Ҳа, икки кунда қайтаман. Унгача эсли қиз бўлиб ўтир.
— Ҳаракат қиламан, аммо, ваъда бера олмайман.
— Муяссар, — Аюб келиб унинг қўлларидан тутди. — Ойимдан хафа бўлма. Нима десалар ҳам хўп дегин. Қайтгач сенга зўр совғам бор.
— Совға? — Муяссарнинг кўзларида ўт порлади. — Шу совғани ҳозир бериб кета қолинг, келгунингизгача сабрим етмаслиги мумкин.
— Қайтганимдан кейин, унгача сабр қиласизда яхши қиз, — Аюб жилмайганча унинг бурнидан чимдиб қўйди. Тўғри уларнинг муносабатлари яхшилашди, аммо, улар ҳали ҳақиқий эр - хотин эмасдилар.
— Ҳа майли, унда ўша кун ўтишини сабрсизлик билан кутаман, — аразлагандек лабларини чўччайтирди.
— Мен ҳам, — Аюб унинг юзидан ўпиб қўйди, — энди борай.
* * *
Орадан 2 кун ўтди. Аюб айтганидек икки кунда қайтиб келди. Муяссарга айтган совғасини тайёрлаш учун кун бўйи ҳаракат қилди.
Кечки пайт. Эрини эрталаб ишга кузатиб қўйган Муяссарга ундан хабар келди.
— "Сени мана шу манзилда кутаман. Фақат мана шу либосингни кийиб кел", — хабар ортидан расм ҳам келди.
— Менинг бунақа либосим йўқку, — Муяссар ҳайрон бўлганча бориб гардеробини очганди, худди шу либос турибди. — Бўлиши мумкин эмас. Мен бу либосни олганимни эслолмайман. Бунинг устига мен кўпинча мовий либос киярдим, аммо, бу? — Аюбга қўнғироқ қилди.
— Ало, йўлга чиқдингми?
— Йўқ, бир нарсага ҳайрон бўлаяпман. Шу пушти либос....

3k 0 0 162

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 19:00

— Тушунарли, сиз шу ерда кутиб туринг, — ўриндиқларга ишора қилди. — Мен ҳозир хўжайинга хабар бераман, — деганча стол устидаги телефонлардан бирини олидида тугмани босди.
— Ало, — нариги тарафдан Юсуфнинг ўктам овози эшитилди.
— Ака....ааа йўғэ Юсуф Яминов сизни олдингизга келишибди. Ҳошим Агзамов жўнатган экан.
—Хонамга олиб кир.
— Хўп бўлади, — телефонни ўчириб қизларни Юсуфнинг хонасига бошлади.
— Хуш келибсизлар, — Юсуф қизларни ўтиришга таклиф қиларкан, — кўриб турганингиздек офисимиз унча катта эмас. Ҳозирча учта одам бўлиб: мен, ёрдамчим ва котибам. Сизларга ҳам қўлимдан келганча билганларимни ўргатаман. Сиз, — Дилнозага қаради, — бугундан Зуфар Қаландаровнинг ёнида иш ўрганасиз. Сиз, — Маржонага қаради, — котибам Шоҳсанам билан ишлайсиз. Сиз эса, — Санамга бир қошини кўтариб қараганча, — бугундан менинг ёрдамчим бўласиз.
* * *
— Раҳмат, — Аюб дорини суртиб бўлгач Муяссар унга миннатдорчилик билдирганча ўрнидан туриб диван томонга бораётганди,
— Шу ерда ётавер.
— Сиз-чи? — ҳайрон бўлди.
— Ётоқ катта, иккимизга ҳам жой етади.
— Лекин....
— Менимча бу беш киши бўлиб ётгандан яхшироқ, —Муяссар Аюбга еб қўйгудек қарадида,
— Тўғри айтасиз, яхшироқ эмас, анчагина яхши, — деганча ўзини ётоққа ташлади. Аюб ювиниш хонасига кириб кетди. У қайтиб чиққанида Муяссар аллақачон ухлаб қолганди. Секин устини ёпиқ қўйидию, ўзи ҳам Муяссарга орқа қилганча жойига ётди.
Эрта тонг. Ноз уйқуда ётган келинчак юзига қуйилган муздек сув сабаб уйғониб кетди.
— Бу нима қилганинггиз? — тепасида графин ушлаганча хотиржам турган эрига асабий бақирди.
— Бир уйғотганда турмаганингдан кейин нима қилишим керак эди?
— Қачон уйғотдингиз?
— Эрталаб югуришга чиқиб кетаётиб, "Муяссар уйғон тонг отди" дея бир неча марта туртиб ҳам қўйдим шекилли. Ёки сен бошқача уйғотишимни кутганмидинг? — Аюб ўзига асабий қараб турган хотинининг юзини ҳар бир нуқтасигача синчиклаб қараганча давом қилди, — қандайдир романтични қилибми? Эркалаб, лабларингдан ўпиб дегандек, — Аюб сирли жилмайганча у томонга эгиларкан, — истасанг ҳозир ҳам кеч эмас.
* * *
Орадан 1 ой ўтди.
Қамоқхона.
Жимгина овқатланаётган Ҳасаннинг қаршисига битта барзанги келиб ўтирди. Ҳасан унга эътибор бермаганча овқатланишда давом қилар экан, бу негадир барзангига ёқмади. У Ҳасаннинг олдида овқатни секин тортаётганди, Ҳасан идишни бу тарафидан маҳкам ушладида, олдига тортиб яна хотиржам овқатланишда давом қилди. Барзанги беўхшов тиржайганча унинг олдидаги стакандаги сувини олиб, бир қисмини ичдию, қолганини ўрнидан туриб Ҳасаннинг бошидан қуйди. Ҳасан қанчалик асабийлашмасин тишини - тишига қўйиб ўтираркан, барзангининг охирги ҳаракати унинг сабр косасига тўлган сўнги томчи бўлди. Барзанги Ҳасаннинг овқатини олиб бошидан қуймоқчи бўлди-ю улгурмади. Ҳасан чаққонлик қилиб идишни тортиб олиб, овқатни барзангининг бошидан қуйди. Барзангига айнан шу керак эди. Шуни баҳона қилиб жанжал чиқарди ва Ҳасан билан уруша бошлади. Ҳасаннинг жуссаси ундан кичик бўлгани билан, анчагина эпчил ва чаққон бўлгани учун барзангининг яхшигина адабини берди. Қамоқхона ходимлари уларни ажратиб олишмаганда балки, барзангининг ҳолига маймунлар йиғлармиди.
Тун. Ҳасаннинг кўзи эндигина илинганди ҳамки, кимдир бошига ёстиқ босди. Ҳасан тезда ўзини ўнглаб, ёстиқни олиб ташлади. Ёстиқ босган хонадоши Азам исмли йигит эди.
— Нега бундай қилдинг? — Ҳасан чуқур - чуқур нафас олганча йигитга жаҳл билан бақирди.
— Бу юқоридан келган буйруқ, шунга, — йигит атрофга кўз югуртирганча секингина гапираркан, — Игор сизни Девилни одами деб ўйлаяпти. Шунга тезроқ йўқотиш пайига тушиб қолди.
— Игор? Девил? — ҳайрон бўлди Ҳасан.
* * *
Ҳошим Агзамов хонасида бироз безовта аҳволда ўтирар экан, котибаси у кутаётган одам келганлиги ҳақида хабарни айтгач, бироз енгил тортгандек бўлди.
— Нечук мени эслаб қолибсан? — Шокир хонага кириб келар экан, эски қадрдони билан қучоқ очиб кўришди.

3.2k 0 0 154

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 18:34

Бу гул ўлгур, шунча илҳақ турган қизларнинг устидан ўтиб, ширинлик еяётган Санам тарафга учди. Буни кутмаган Санам нима қилишга ҳам ҳайрон. Гулдан қочаман деб ортга тисарилган Санамнинг оёғи нимагадир илдию, ортга кетди. Ерга қаттиқ тушишини ўйлаган Санамгина кўзларини чирт юмиб олди. Аммо, ерга йиқилмади. Уни кимдир тутиб қолди.
Ерга йиқилмаганини сезган секин кўзларини очар экан, уни тутиб қолган Юсуф эканлигини билди. Бир муддат нигоҳлар тўқнашди. Юраклар тез - тез ура бошлади.
— Яхшимисан? — Юсуф бироз хавотир билан сўради.
— Менимча ҳа, — Санам зўрға жавоб берди.
— Аниқми? — негадир Юсуфнинг сўз оҳанги ўзгарди.
— Ҳа аниқ, — Санам туришни ҳам ҳаёлига келтирмасди. Негадир шу туриши унга жуда ёқиб кетаётганди.
— Унда яхши, — Юсуф кулиб бир кўзини қисиб қўйдида Санамни қўйиб юборди. Ерга ярим метрча қолган Санам бели билан қаттиқ тушди. Қилган ишидан мамнун бўлган Юсуф қаддини ростладида, қўлидаги гулдастани бориб Маржонага тутқазди. Санам шундагина келиннинг гулдастани Юсуф ушлаб қолганини билди. Йиқилган жойида бирам хўрлиги келиб кетди. Аммо, ҳозир йиғлайдиган пайт эмас.
— Аҳволинг яхшими? — ундан хавотир олиб келган Дилнозанинг ёрдамида ўрнидан турар экан, Юсуфни бўғиб қўйгиси келарди. — Ҳеч қаеринг оғримаяптими? — Дилноза ҳали ҳам хавотир билан ҳол - аҳвол сўрарди.
— Ҳа яхшиман, — Санам сал нарида ўзига ғолибона кулиб қараб турган Юсуфга нафрат билан қараганча жавоб берди.
— Анави тентак, нега бунақа қилди? — Дилноза ҳам Юсуфга еп қўйгудек қаради. — Нима бало эсини еганми у? Қиз болага ҳам шунақа қиладими?
— Қўявер, мен буни шундай қолдирмайман. У ҳали бунга жавоб беради. Ахир, мен аламимни олмасдан қўймайман буни биласан, — дугонасига қараб жилмайди.
* * *
— Амаки, — эрталабки нонушта пайти гап бошлади Санам. — Яминовлар билан ҳамкорлик бошлаётган бўлсангиз, улар билан бўладиган ҳамкорликда мен ҳам иштирок этсам дегандим. — Ҳошим акага ҳам айнан шу керак эди.
— Майли, ўзим ҳам шуни ўйлагандим. Маржона иккаланг Юсуф Яминовдан иш ўргангани борсангиз жуда яхши бўларди.
— Мен розиман, сен-чи? — Санам ўйлагани анча осон битганидан хурсанд ҳолда Маржонага юзланди.
— Майли, дадам нима деса шу. — Юсуф исмини эшитиб, юрак уруши ўзгариб кетган Маржона секингина жавоб берди.
— Унда яхши. Бира тўласи ёнимизга Дилнозани ҳам оламиз. Учаламиз бирга иш ўрганамиз. Қандоқ яхши, ҳаммаси худди ўқиш пайтларидагидек. — Санам ҳозир ҳаммасини Юсуфдан аламини олиш учун қилаётганди. Аммо, билмасдики кун келиб қалби қаттиқ оғришини, яқинларим деб билгани унга қаттиқ зарба беришини. Билганида балки бундай қилмасмиди.— Нима деб ўйлайсан, у бизга иш берармикин? — Дилноза ҳаяжонланганча гапирарди. — Кетимизга бир тепиб ҳайдаб юборсая?
— Қўрқма ҳайдамайди. Ҳайдашга урунса Маржонни ўзи гаплашиб қўяди, бўлажак "эрча" си билан, — кулди Санам.
— Ростан ҳам, — кулганча Маржонага қараркан, — келин бола ўзларимизданку, нега ғам еймиз, — Дилноза ҳам унга қўшилди.
— Эеееее қўйсангларчи, — икки юзи қизарганча кўзларини олиб қочди. — У ҳали менга уйланиш - уйланмаслиги ҳам гумонку, сизлар дарров "эрча", "келин бола" қиласизлар. — Қизлар кулишиб, ҳазиллашиб гаплашганча Юсуфнинг офисига қандай келганларини ҳам билмай қолишди.
— Оббоооо, шу каталакдек жойда ишлаш учун 4 йил умримни сарфладимми? — Олдида турган кичик бинога қараганча норози бўлди Дилноза.
— Биз бу ерга иш ўргангани келдик. Агар билсанг, ҳозир таниқли бизнесменларнинг деярли барчаси кимсан Юсуф Яминовдан иш ўрганишни хохлашади. Бунинг учун миллионлаб пулларини сарфлашга тайёр. Сенга эса бу имконият текинга берилмоқда. Шундай экан нолишни бас қилдида, қани ичкарига юр. — Санам кеча интернетдан топиб ўқиганларини айтганча ичкарига кирди. Маржона ва Дилноза ҳам унинг ортидан киришди. Қабулхонада уларни юзида табассум билан Шоҳсанам кутиб олди.
— Ассалому алайкум, хуш келибсизлар.
— Ассалому алайкум. Мен Санам Агзамоваман. Бу Маржона Агзамова, бу Дилноза Умарова. Биз Қодир Агзамов билан ҳамкорлик иши юзасидан Юсуф Яминовнинг олдига келгандик.

3.1k 0 0 152

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 17:59

00:02

Видео недоступно для предпросмотра

Смотреть в Telegram

👵 Qo‘li shirin, juda chaqqon va saranjom!

👩 Do‘gonajonlar..., Siz ham qaynonangizdan va yoringizdan doyimo shunday maqtovlar eshitishni istaysizmi..?

Qanday qilib...?, Narxi qancha... deysizmi?

📲 Ushbu kanalga obuna bo‘lib tavsiyalariga amal qilish yetarli.
Asosiysi, barchasi BEPUL..!

🍰 Kanaldagi mazzali retseptlar, oshxona va uy uchun foydali layfxaklar Sizni ham men kabi betakror va chaqqon oila bekasiga aylantirishi aniq! 💯

💃 Hoziroq qo'shilib o‘ling va Chaqqon bekalar safidan joy oling!*👇
https://t.me/+34sCroacAyoyZDcy

🥘 Taom retseptlari

🎂Tort retseptlari

🥐 Pishiriq retseptlari

🥗 Salat retseptlari

KANALGA QO`SHILIB OLISH

3.1k 0 0 2

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 14:59

❤️ERINGIZNI UYGA TALPINIB KELISHINI XOXLAYSIZMI ?

👩‍❤️‍💋‍👨JUDA YOQIMLI KANAL AYOLLAR UCHUN 💋 ERKAKLAR KIRMASIN❌

😍AYOLLARGA KERAKLI HAMMA SIRLAR BOR KIRSANGIZ CHIQIB KETOLMAYSIZ👇👇👇

https://t.me/+GQfZnQeRk5ozYjAy
https://t.me/+GQfZnQeRk5ozYjAy

💋FAQAT QIZLAR KIRSIN💋

3.1k 0 0 4

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 13:32

#ЎЗИМНИКИСАН
#Муаллиф: Моҳира Икромовна

Тергов хонаси.
— Сендан яна бир марта сўраяпман, нега уни ўлдирдинг? — терговчи қанчалик асабийлашмасин оғир - босиқ бўлишга ҳаракат қиларди.
— Мен жавобимни аллақачон айтганман. Шундай экан, бошқа айтадиган гапим йўқ.
— Демак, айбингни тан оласан.
— Ҳа, Юлдузни мен ўлдирдим. Чунки уни севардим, менга тегишни истамади. Бошқага тегишини эшитиб, рашкдан ўзимни йўқотиб қўйдим. Уни ҳеч кимга бергим келмасди. У эса мен билан қолишни истамади. Ғазабдан кўзларим ҳеч нарсани кўрмай қолди, ва шартда бориб уни ўлдирдим. — Ҳасан ҳаммасини тан олди. Гарчи, унинг заррача айби бўлмаса ҳам ҳаммасини Муяссар учун қилди. Муҳими, у яшасин, бахтли бўлсин деди. Ҳасан ҳаммасини тан олгани боис, суд жараёнини ҳам тезлаштириб юборишди. Орадан ҳафта ўн кун ўтмасдан суд ҳам бўлиб ўтадиган бўлди.
* * *
Суд зали.
— Айбланувчи Ҳасан Турғунов сиз марҳума Юлдуз Давлетовани ўлдирганингизни тан оласизми?
— Йўўўўқ, менинг ўғлим қотил эмас, менинг ўғлим бундай иш қила олмайди, — зални Руқия опанинг овози тутди.
— Ойижон, — Ҳасаннинг синглиси Замира Руқия опани елкасидан тутиб қучиб тураркан, унинг ҳам кўзлари ёшли. Ахир, ота ўрнида ота бўлиб келган суянчиғи, ёлғиз жигари суднинг қора курсисида ўтирибди. Ҳамма уни қораламоқда. Ҳасан оиласи тарафга қараб ҳам қўймасдан,
— Ҳа мен ўлдирдим, — иқрорини айтди.
— Йўўўўўқ болааааамммм, — Руқия опа дод солиб йиғлай бошлади. — Болажоним, сени бошинга шу кунларни солганларни Аллоҳга ҳавола қилдим. У дунёю, бу дунё ҳаловат кўрмай ўтсинлар илоҳим. Эҳ, болажонимааа, соддагина боламаааа, — Руқия опа кўксига муштлаб йиғлар, ўғлининг қотиллик қилишига ишона олмасди.
* * *
Санам хатни ўқиб бўлгач, бироз ўйланиб турдида юзида сирли табассум пайдо бўлди.
— Маржон, аслида бу сенга экан. Менимча етказувчилар адашган кўринади.
— Ахир, улар сени исмингни айтишганди, — Маржона либосдан кўз узмасдан гапираркан, — аммо, жудаям чиройли либос экан.
— Сенга ёққан бўлса олавер, усиз ҳам сенга аталган экан, — Санам ўрнидан туриб либосни Маржонага тутқазди. — Менимча сенга жуда ярашади.
— Лекин, у сеники, — Маржонага либос қанчалик ёққанига қарамасдан олишга бироз тортинмоқда эди.
— Тўғри меники, энди сенга бераяпман, ола қол. — Санам қанча қистамасин Маржона либосни ололмаслигини айтиб тураверди.
* * *
Юсуф дадасининг қистови билан тўйга келди. Ресторанга кириб келар экан, ўзи танлаган либосни изларди. Мана топди ҳам.
— Дидимга гап топа - топа барибир кийибдида, захар хоним, — кулиб қўйганча у томонга юрди. Унга 3 - 4 қадам қолганида тўхтаб, —
Совғам сенга ёққанидан хурсандман. Уни сенга жўнатаётганимда ёқадими йўқми дея рости жуда иккилангандим. Аммо, ҳозир устингда кўриб жуда хурсанд бўлдим, — Юсуф у томонга орқа қилиб турган қизга гапирар экан, ногоҳ кўзи улардан 2 стол нарида ким биландир кулишиб ўтирган Санамга тушди. Эгнида умуман бошқа либос. Юсуф ҳеч нимага тушунмаганча бир олдидаги қизга, бир Санамга ҳайрон бўлганча қараркан, — ахир бу қанақаси? У уёқда бўлса бу ким? — Юсуф ҳеч нимага тушунмай турар экан,
— Совға учун раҳмат, — уялганча Маржона у томонга ўгирилди. Ҳа бу Маржона эди. Қанча рад қилмасин, Санам уни шу либосни кийишга кўндирганди. — Рости кутмагандим, аммо, менга жуда ёқди.
— Бундан жуда хурсандман, Юсуф Санам тарафдан кўз узмасдан жавоб берди. — Ўйлаганимдек, сизга жуда ярашибди. Дугоналари билан кулишиб ўтирган Санам Маржона тарафга қаради, юзида ғолибона табассум ўйнади. Ўзига бироз алам аралаш, ҳайрон бўлган нигоҳ билан қараб турган Юсуфга бош силкиб қўйди.
* * *
Келин - куёв кетишга чоғланган пайт, Муяссарнинг қайсидир дугонаси гулни отиб кецин деганди, бошқалари ҳам унга қўшилишди. Шу билан ресторан олдида Муяссар қизларга гул отадиган бўлди. Турмушга чиқмаган бўй қизларнинг кўпчилиги гулни тутиб олиш учун шай туришибди, Санамдан ташқари албатта. Чунки у бундай нарсаларга умуман ишонмайди ва ёқтирмайди. Қўлига битта ликопча олдида, унга бир нечта ширинликлардан солиб, гулни тутиб олиш учун шай турган қизларга мазах қилгандек қараганча ширинлик ея бошлади. Мана учгача санаб, Муяссар гулни отди.

3.1k 0 0 170

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 13:32

— Бироз, — Муяссар гапирганча Аюбнинг майкачанг гавдасига қаради. Кенг елкалар, кучли билаклар. Бир дам унинг елкаларига бош қўйганини тасаввур қилди. Кейин бу тасаввуридан уялиб кетиб юзини қўллари билан бекитиб олди.

3k 0 0 82

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

10 Jan, 10:52

— Нима хурсанд бўлиб ўйнаб берайми? — бурнини тортганча гапирди.
— Йўқ демасдим, — кулди Аюб.
— Борингееее, — Аюбнинг кўксига енгилгина уриб ўрнидан тураётганди, қўлларидан тутган қўллар сабаб узоққа кета олмади. — Қўлимни қўйиб юборинг, мен кетмоқчиман.
— Жим қўйиб юборади деб ўйлайсанми? — Аюб унинг қўлларини қўйиб юбормасдан ўрнидан туриб ёнига келди.
— Мени севмаган инсонни ёнида менга нима бор? — аразлаганча терс бурилиб олди.
— Буни ким айтди?
— Сиз.
— Негадир сени севмайман деб айтганимни эслай олмаяпман.
— Аммо, севаман ҳам демадингиз.
— Севгимни ҳис қилишинг учун, уни сўзларда изҳор қилишим шарт эмас, — келиб Севинчнинг пешонасидан ўпди.
— Йўқ, мен шунчаки....— мана шу ерда Аюбга ҳалақит беришди. Яъни Муяссар ҳалақит берди. Аюб ўтмиш хотиралари билан бўлиб, вақт ўтганини, тўй охирлаб қолганини ҳам сезмади. Келин ва куёв яхши ниятлар, гўзал тилаклар билан тўйхонани тарк этишди.
* * *
Янгалари бир нарсаларни тушунтирар экан, Муяссарнинг қулоғига ҳеч нарса кирмасди. Ўзини қўйгани жой топа олмас, тана ҳарорати ҳам у билан ҳазиллашаётгандек эди гўё. Бир қизиб кетар, бир муздек бўлиб қоларди. Мана янгалар ҳам чиқиб кетишди. У хонада ёлғиз. Ҳозирча албатта. Чунки ҳа демай бу хонага куёв бўлмиш кириб келади. Ана эшик очилди. Муяссарнинг юрак уруши тезлашгандек бўлди гўё. Янгасининг айтганини қилиб, эндигина салом солмоқчи эди,
— Керакмас, — Аюбнинг қўпол овози эшитилди.
— Лекин, бу урф - одати....
— Урф - одатимиз деб ҳали қўйнимга ҳам кирарсан? Шундай ўйлаётган бўлсанг, қаттиқ янглишасан. Сени қўйнимга олиб, ўзимни таҳқирлаш ниятим йўқ, — Аюб бироз қўпол, аммо, анчагина ҳотиржам оҳангда гапирарди. Муяссар уни эшитар экан, янгасининг айтганини қилгани учун ўзини аҳмоқдек ҳис қилиб кетарди. Рўмолини олмаган ҳолда ҳар томонга қараб, Аюбга отиш учун нимадир изларди. Ва, топди ҳам. Шарт бордида, жавон устидаги шиша рамкани олдию Аюбга қарата отди.Муяссар рамкани олиши билан, унга жойига қўй дегунча, рамка ўзи томон учиб келаётганини кўрган Аюб турган жойидан 3 - 4 қадам нарига қочишга мажбур бўлди. Рамка кўзгуга тегиб, кўзгуни синдирди.
— Эсингни едингми? — бақирди Аюб. — Бу нима қилганинг?
— Нима қилишимни кутгандингиз? — Муяссар ҳам ундан қолишмади. — Шунча гапларингиздан кейин, пешонангиздан ўпиб қўйишимни кутмагандирсиз ҳар ҳолда.
— Эеее, ҳали ҳақиқат ёқмадими? — Аюб мазах қилганча кулди.
— Яна қанақа ҳақиқат?
— Ўша тундаги ҳақиқат. Эсингдами? Ёки эслатиб қўяйми? — Аюб секин у томонга юра бошлади.
— Керакмас, — Муяссар икки қадам ортга тисарилди. — Сиз шундай ўйласангиз ўйлайверинг. Мен ўзимни оқлашни хохламайман. — Муяссар шундай деганча тез - тез юриб ювиниш хонаси томонга кетаётганди, боягина ўзи синдирган кўзгу синиғи оёғига кирди. Аммо, Муяссар ҳеч нимани сездирмасдан уст - бошини алиштиргани кийим олдию, кириб кетди.
25 - 30 дақиқаларда бироз оқсоқланганча чиқиб келди. Аюб унга бир қараб қўйдида, ювиниш хонасига кирди. Эндигина кўйлагини ечиб, илгичга илаётганди ҳамки, бир чеккада қон бўлиб ётган оқ матони кўриб ҳайрон бўлди.
— Қизиқ, бу нима бўлди? — деганча матони қўлига олганди, пастга тарақлаб нимадир тушди. Бу кўзгу синиғи эди. Аюб уни қўлига олиб қараб турдида, бирдан югуриб хонага қайтиб чиқди. Бу пайтда Муяссар хонадаги диванга эндигина ўрнашиб, ухлагани ётаётганди. Аюб тез юриб келдида, унинг устигаги кўрпани олиб отиб юбордида, ўзини даст кўтариб ётоққа қўйиб, оёғини текшира бошлади.
— Нима қилаяпсиз? — Муяссар оёғини тортмоқчи бўлди.
— Жим тур, — Аюб унинг жароҳатини кўздан кечирар экан, — қилган ишинг учун жазойингни олибсанку.
— Ҳа, — Муяссар оёғини тортиб олди. — Хурсанд бўлаверинг, энди хотиржам ухласангиз ҳам бўлади, — ўрнидан туриб оқсоқланганча бояги диван томонга кетаётганди, Аюб бир урунишда уни жойига қайта ўтқазиб қўяркан,
— Шу ерда жим ўтир, — дедию ўзи ювиниш хонасига кириб дори қутини олиб чиқди. — Ҳозир дори суриб қўяман, оғриқ бир пасда қолади. — Аюб охисталик билан Муяссарнинг оёғига дори сура бошлади. — Оғрияптими?

3.2k 0 0 241

Реклама в тапалках и MiniApp Telegram

Привлекай подписчиков выгодно

Продам твой канал за сутки.

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

Гео и язык канала

Категория

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

7 198

Популярное в канале

Язык сайта

Реклама в тапалках и MiniApp Telegram

Привлекай подписчиков выгодно

Продам твой канал за сутки.

𝗢𝗥𝗢𝗠 𝗕𝗘𝗞𝗔𝗧𝗜

Гео и язык канала

Категория

7 198

Популярное в канале