Ayol ko‘ngli

Ularning uyiga eltuvchi yo‘l gul do‘konining yonidan o‘tadi. Ayol gullarni juda sevadi! U ishonadiki, bir kuni eri unga lolami, atirgulmi, boychechakmi, binafshami...? Qanaqa bo‘lsa-da... Bir dona bo‘lsa-da... Gul olib keladi... Ayol kutadi, ammo ayta olmaydi...Biladiki, hozir erining ishlari uncha yaxshi emas. U qurilish mollari do‘konida ishlaydi.
 Tushlikdan so‘ng er kitob mutolaasiga, xotin idish – tovoqlarni yuvishga tutindi...
  Xotin, buni eshit, – er kitobdan parcha ilindi:
  “ - Chiroyli liboslar ololmadim senga, - dedi erkak, - yillar o‘tdi, hamon o‘sha uniqqan kiyimdasan.
- Harom luqma yedirmadingiz, shuning o‘zi kifoya emasmi?! – dedi ayoli...”
Er mehr bilan xotiniga termildi, ayol jimgina o‘yga toldi... Ha, u kutadi qanaqadir... nimadir... Mayli, qimmatbaho atir emas, tilla zirak, bejirim taqinchoq emas, qimmatbaho libos emas. Gul! Bir dona gul! Lekin... Lekin, aytolmaydi buni eriga! O‘ylaydi: “ So‘rab olingan narsa, ko‘ngildan chiqarib berilgani kabi yoqimli emas!”
   Oradan yillar o‘tdi hamki, ro‘zg‘or o‘sha - o‘sha, uy o‘sha - o‘sha... Chol vafot qildi. O‘g‘illar uylandi. Qiz uzatildi.
   Erta tong. Kampir bomdodni o‘qib, choli haqqiga Qur’on tilovat qilib namozxonadan chiqarkan, qorovul o’g‘il sahar ishdan qaytgandi.
Gul! Atirgul! Bir dona! Qizil! Juda go‘zal! Quvonchdan porlagan kelinining yuziga boqarkan, ko‘zlariga yosh yig‘ildi, erini o‘yladi va elas shivirladi: Yo‘q, u aybdor emas! Kampirning ko‘ngli o‘ksindi.
Ularning uyiga eltadigan yo‘l gul do‘konining yonidan o‘tadi... Kampir gullarni yomon ko‘radi!
10.10.2021.
Toshkent.