Iymonini garovga qo'ygan kishi va qalb davosi haqida
Sufyoni Savriyni oldiga bir kishi kelib: "Meni qalbim kasal bo'lib qoldi menga bir dori tayyorlab bering"? deb so'radi.
Sufyoni Savriy:
Ixlos tomirini oling, ustiga sabr barglaridan tashlang, unga tavoze sharbatini quying, ularni hammasini taqvo idishiga joylab, qilingan gunohlardan bo'lgan mahzunlik o'tini yoqing, so'ngra uni rostgo'ylik qo'li bilan olib, istigʻfor idishiga quyib Xudojo'ylik bilan isteʼmol qiling.
Qayerda bor bu dorilar?
Bu dorilar masjidda, ilm majlisida, madrasada va Allohni zikri bo'ladadigan har yerda.
O'zimizni kitob o'qish, foydali mashgʻulotlar , jismoniy va aqliy mehnat bilan mashgʻul qilmasak xilvatda qolsak shayton bizni gunoh bilan mashgʻul qilib qo'yadi. Gunohni bilib turib qilayotganingizda o'sha vaqt o'lim kelib qolishligini o'ylang.
"Bekorchidan Xudo bezor"... Bo'sh vaqt qoldirmang.
O'ylab ko'raylik biz qachon gunoh qilamiz, albatta odamlar gavjum joylarda o'zimizni maksimal yaxshi ko'rsatishga intilamiz tabiiyki gunoh qilmaymiz, ammo xilvatda shayton bizni aldab qo'yganini bilmay qolamiz qayta-qayta tavba qilamiz lekin gunohni ham qilaveramiz... Tavba qildikmi o'zimizga jiddiy so'z beraylik, ahdlashaylik, tamom. Voz kechaylik. Nafsimizga qul bo'lmaylik. Ulamolar nafsni emizikli bolaga oʻxshatishgan ekan. Bolaga 2 yoshdan keyin sut bermaslik boshlanadi u 3-4 kunlar yigʻlaydi va ko'nikadi nima uchun? Chunki boshqa imkoni ham yo'q mabodo o'sha vaqtda ko'ngil bo'shlik qilib bolaga sut berilsa u maktabga borgunga qadar sut emadi...
Qadimda juda bir yolg'onchi va o'gri bir tikuvchi kishi bo'lgan ekan u yashaydigan hududida hammani aldagan va nimasinidir o'g'irlab olgan ekan.
Bir kishi bu haqida eshitib o'sha odam yashaydigan shaharga qimmatbaho mato bilan kelibdi. Odamlar unga o'g'ri baribir uni aldashini va molini o'g'irlashini aytsa ham musofir kishi: "Meni hech kim alday olmaydi" deb qatʼiy turib olibdi. Odamlar bilan garov boylabdi. Va garovga OTINI qo'yibdi.
Odamlar musofirga tikuvchini uyini ko'rsatishibdi. Tikuvchi musofirni ko'rib juda xursand bo'lib o'zini juda ham yaqin olibdi, uyida mehmon qilibdi.
Musofir tikuvchiga: "Men seni kimligingni bilaman, sen o'g'ri va yolg'onchisan lekin meni hech qachon alday olmaysan" debdi. Va matoni oʻziga kiyim tikishi uchun tikuvchiga beribdi.
Tikuvchi musofirning o'lchamlarni olibdi, va unga juda-juda qiziq latifalar aytib uni shuqadar kuldiribdiki musofir ko'zlaridan yosh chiqib koʻzlarini yumib-yumib kulibdi, paytdan foydalanib tikuvchi matoni ozgina-ozgina qirqib yerga tashlabdi va bir muddat o'tib toʻxtabdi.
Musofir tikuvchidan yana latifa aytishini so'raganida. Tikuvchi bir qarichgina mato qolganini bu matodan hech nima tikib bo'lmasligini aytibdi...
Musofir shu qadar o'ziga katta baho berdiki aldanganini hatto sezmay qoldi...
Aldashdan va aldanishdan o'zi asrasin.
Musofir - biz hammamiz
Tikuvchi - dunyo
Qimmatbaho mato - umr
Latifalar - shahvat
Kulgi - nafs
Garovga qo'ygan ot esa - IYMONDIR
https://t.me/Mukhammad_Nosir
Sufyoni Savriyni oldiga bir kishi kelib: "Meni qalbim kasal bo'lib qoldi menga bir dori tayyorlab bering"? deb so'radi.
Sufyoni Savriy:
Ixlos tomirini oling, ustiga sabr barglaridan tashlang, unga tavoze sharbatini quying, ularni hammasini taqvo idishiga joylab, qilingan gunohlardan bo'lgan mahzunlik o'tini yoqing, so'ngra uni rostgo'ylik qo'li bilan olib, istigʻfor idishiga quyib Xudojo'ylik bilan isteʼmol qiling.
Qayerda bor bu dorilar?
Bu dorilar masjidda, ilm majlisida, madrasada va Allohni zikri bo'ladadigan har yerda.
O'zimizni kitob o'qish, foydali mashgʻulotlar , jismoniy va aqliy mehnat bilan mashgʻul qilmasak xilvatda qolsak shayton bizni gunoh bilan mashgʻul qilib qo'yadi. Gunohni bilib turib qilayotganingizda o'sha vaqt o'lim kelib qolishligini o'ylang.
"Bekorchidan Xudo bezor"... Bo'sh vaqt qoldirmang.
O'ylab ko'raylik biz qachon gunoh qilamiz, albatta odamlar gavjum joylarda o'zimizni maksimal yaxshi ko'rsatishga intilamiz tabiiyki gunoh qilmaymiz, ammo xilvatda shayton bizni aldab qo'yganini bilmay qolamiz qayta-qayta tavba qilamiz lekin gunohni ham qilaveramiz... Tavba qildikmi o'zimizga jiddiy so'z beraylik, ahdlashaylik, tamom. Voz kechaylik. Nafsimizga qul bo'lmaylik. Ulamolar nafsni emizikli bolaga oʻxshatishgan ekan. Bolaga 2 yoshdan keyin sut bermaslik boshlanadi u 3-4 kunlar yigʻlaydi va ko'nikadi nima uchun? Chunki boshqa imkoni ham yo'q mabodo o'sha vaqtda ko'ngil bo'shlik qilib bolaga sut berilsa u maktabga borgunga qadar sut emadi...
Qadimda juda bir yolg'onchi va o'gri bir tikuvchi kishi bo'lgan ekan u yashaydigan hududida hammani aldagan va nimasinidir o'g'irlab olgan ekan.
Bir kishi bu haqida eshitib o'sha odam yashaydigan shaharga qimmatbaho mato bilan kelibdi. Odamlar unga o'g'ri baribir uni aldashini va molini o'g'irlashini aytsa ham musofir kishi: "Meni hech kim alday olmaydi" deb qatʼiy turib olibdi. Odamlar bilan garov boylabdi. Va garovga OTINI qo'yibdi.
Odamlar musofirga tikuvchini uyini ko'rsatishibdi. Tikuvchi musofirni ko'rib juda xursand bo'lib o'zini juda ham yaqin olibdi, uyida mehmon qilibdi.
Musofir tikuvchiga: "Men seni kimligingni bilaman, sen o'g'ri va yolg'onchisan lekin meni hech qachon alday olmaysan" debdi. Va matoni oʻziga kiyim tikishi uchun tikuvchiga beribdi.
Tikuvchi musofirning o'lchamlarni olibdi, va unga juda-juda qiziq latifalar aytib uni shuqadar kuldiribdiki musofir ko'zlaridan yosh chiqib koʻzlarini yumib-yumib kulibdi, paytdan foydalanib tikuvchi matoni ozgina-ozgina qirqib yerga tashlabdi va bir muddat o'tib toʻxtabdi.
Musofir tikuvchidan yana latifa aytishini so'raganida. Tikuvchi bir qarichgina mato qolganini bu matodan hech nima tikib bo'lmasligini aytibdi...
Musofir shu qadar o'ziga katta baho berdiki aldanganini hatto sezmay qoldi...
Aldashdan va aldanishdan o'zi asrasin.
Musofir - biz hammamiz
Tikuvchi - dunyo
Qimmatbaho mato - umr
Latifalar - shahvat
Kulgi - nafs
Garovga qo'ygan ot esa - IYMONDIR
https://t.me/Mukhammad_Nosir